ایوبی: کاش فیلم درویش را دوست نداشتم

به گزارش پایگاه 598، شب گذشته در ایوان شمس مراسم نکوداشت چهار تن از اعضای خانه سینما در هفدهمین جشن خانه سینما به دبیری همایون اسعدیان با حضور جمعی از مدیران و چهره‌های شناخته شده سینما برگزار شد.

بر پایه این گزارش بعد از نکوداشت‌هایی که برای سعید پورصمیمی «بازیگر»، فرهاد ورهرام «مستندساز» و احمدرضا درویش «کارگردان» نوبت به جایزه «سیف‌الله داد» رسید که در این بخش به علیرضا داوودنژاد کارگردان پیشکسوت سینمای ایران تعلق گرفت.

* داوودنژاد دلسوخته سینما است

محمد بزرگ‌نیا، منوچهر شاهسواری و رضا میرکریمی در ادامه این مراسم برای تقدیر و بزرگداشت از علیرضا داوودنژاد روی صحنه حاضر شدند. در ابتدا بزرگ‌نیا طی سخنانی گفت: در مورد داوودنژاد مسائل زیادی وجود دارد که می توان به آن‌ها اشاره کرد اما بارزترین آن‌ها به ذهنم می‌رسد می‌توانم به آن اشاره کنم این است که او واقعا دلسوخته سینماست.

وی در ادامه گفت: با توجه به اینکه سن و سالی از او گذشته است اما همچون یک جوان به سراغ تجربه‌های جدید می‌رود و در شرایط کنونی فیلمی می‌سازد که قرار است در گروه سینمایی «هنر و تجربه» به نمایش در بیاید. در واقع داوودنژاد خودش را وقف سینما کرده است. او در مورد سینما اندیشه و نظر دارد.

وی همچنین گفت: داوودنژاد با نوع کاری که در سینما به لحاظ تجربه‌گرایی انجام می‌دهد به جوان‌ها یک پیام می‌دهد او با این کارش می‌گوید که من هم با شما هستم و مثل شما سعی می‌کنم تجربه کنم.

او در پایان رو به داوودنژاد گفت: مطمئنم که سال‌های سال جوان خواهی بو دو همچنان تجربه خواهی کرد.

* اصولگراتر از داوودنژاد در سینما خودش است

در ادامه مراسم منوچهر شاهسواری طی سخنانی در ارتباط با این کارگردان اظهار داشت: داوودنژاد با صراحت می‌توانم بگویم اصولگراتر از تو در سینما کسی نیست و خودت هستی. برخی در سینما یک نشانه هستند و گاهی نشانه‌ها آنقدر بزرگ می‌شوند که همه حول آن‌ها باقی می‌مانند. خوشحالم که از لحظه اول در فعالیت‌های صنفی همراه تو بوده‌ام و برایت آرزوی سلامتی می‌کنم.

شاهسواری با اشاره به اینکه احمدرضا درویش در پشت سن از اینکه فضای جشن خانه سینما کمی به دلیل فیلم او غم انگیز شده بود ابراز ناراحتی می‌کرد گفت: غصه‌های ما غصه‌های عمیق  پایدار است و اشکال ندارد که گاهی غصه بخوریم.

در ادامه مراسم،رضا میرکریمی مدیرعامل خانه سینما در رابطه با داوودنژاد گفت: علی رغم فعالیتی که در سینما داشته‌ام تا به امروز خیلی رفاقت نزدیکی با او نداشته‌ام. همواره دوست داشتم که شرایطی فراهم شود که به وی ابراز ارادت کنم. همواره از روحیه مسئولیت پذیری او لذت می‌برم.

وی در ادامه افزود: کسانی که کار صنفی انجام داده‌اند می‌دانند که همواره پای منافع شخصی در میان است و گاهی باعث می‌شود که فرد تصمیم‌گیر که دارای سمت است بین منافع شخصی خود و جمعی دیگر اهم و فی‌الاهم کند و گاهی واقعا جدال سختی است. داوودنژاد جزو افرادی بوده که همواره خودش را ندید گرفته است.

میرکریمی در پایان صحبت‌هایش گفت: آقای داوونژاد شما کارگردان بزرگی هستید من به عنوان نماینده خانه سینما به خاطر تلاشی که برای آبرومند بودن صنف انجام داده‌اید از شما ممنونم.

در ادامه مراسم به دعوت کامران ملکی که اجرای برنامه را برعهده داشت رئیس سازمان سینمایی حجت‌الله ایوبی به روی صحنه آمد تا در مورد داوودنژاد صحبت کند.

ایوبی طی سخنانی با اشاره به فضای غم انگیز جشن خانه سینما که به دلیل اکران نشدن فیلم احمدرضا درویش است گفت: خیلی خوشحالم که جشن خانه سینما در این روزها با این شکوه برگزار می‌شود. این کاش عشق نمی‌ورزیدم به درویش، ای کاش مخالف فیلمش بودم و ای کاش دلم نمی‌خواست که با همه وجود فیلم سینمایی «رستاخیز» نمایش داده شود. دلم می‌خواست حرف بزنم و خیلی چیزها را بگویم اما نمی‌توانم امیدوارم که شرایطی پیش بیاید که این موضوع هم حل شود.

رئیس سازمان سینمایی در ادامه صحبت‌هایش با اشاره به اینکه در تنکابن همسایه علیرضا داوودنژاد بوده است گفت: این افتخار را داشتم که با این کارگردان همسایه باشم و پنجره خانه هر دوی ما رو به دریا باز می‌شد. آرامش و توفان دریا را با هم می‌دیدیم.

او در ادامه گفت: مادر این کارگردان بزرگ نیز که در بستر بیماری به سر می‌برد برای من مادر بود. در دورانی که سن کمی داشتم مادرم را از دست دادم و واقعا مادر بزرگوار آقای داوودنژاد برای من مادری کرد.

وی در ادامه افزود: هر زمان که از این کارگردان برای حضور در کارگاه‌های آموزشی دعوت به عمل آوردم پذیرفته است و به گونه‌ای رفتار کرده که گویا با یک جوان روبرو هستیم.

در ادامه مراسم داودنژاد به روی صحنه آمد و با دریافت تندیس «سیف‌الله داد» گفت: باید از سیف‌الله داد یاد کنم که چقدر دلسوز سینما بود و یک چیز را خوب فهمیده بود که اگر سینما رونق پیدا کند کشور نیز رونق می‌گیرد .او تماشاچی را سرمایه اصلی برای سینما می‌دانست و با این مخالف بود که اگر بخواهیم به سمت تمایلات مخاطب برویم بدین معنی است که باید به موارد سطحی آن بپردازیم. او می‌دانست در شرایطی که سانسور و فیلم خارجی به سینما مسلط باشد نمی‌توان توقع داشت که سینما رونق بگیرد.

او در ادامه گفت: سیف‌الله داد اعتقاد داشت که باید در سینما به مصالحی که مبتلابه مردم است بپردازیم. او به سینمای مسلحانه اعتقاد داشت، سینمایی که سیاست‌زده نیست و صرفا برای تبلیغ سیاست به کار گرفته نمی‌شود. امیدوارم که به این سمت حرکت کنیم.