قربانی کردن قانون به نفع فرد!
دولت ترکیه ۷۰ درصد هزینه‌های مکان و تبلیغات تولیدکنندگان ترکیه‌ای که در ایران نمایندگی و فروشگاه دائر می‌کنند را متقبل شده تا زنگ خطر برای تولید ملی بلندتر از قبل شنیده شود.
به گزارش پایگاه 598، حتی
حضور برندهای ترکیه‌ای در نمایشگاه‌های بین‌المللی کشور برای صنعت پوشاک
داخلی به صرفه نیست. محمدجواد صدق‌آمیز، مشاور اتحادیه پوشاک درباره سومین
نمایشگاه بین‌المللی صنعت پوشاک ایران بیان داشت: این نمایشگاه اگر مورد
دقت قرار بگیرد، پیام‌هایی بسیار جدی برای مدیران و مسؤولان صنعت پوشاک ما
به همراه داشت.
وی ادامه داد: حضور تولیدات و برندهای ترکیه‌ای در این نمایشگاه و سهم عمده آنها در بخش بین‌المللی بار دیگر خطر این کشور برای در دست گرفتن بازار ایران را یادآور شد.
وی اضافه کرد: حمایت دولت ترکیه هیچ هدفی جز در دست گرفتن سهم عمده بازار ایران، و حضور دائمی آنها در بازار داخلی ندارد. آیا این زنگ خطری برای مدیران و مسؤولان صنعت پوشاک ما نیست؟ صدق‌آمیز بیان داشت: آنطور که خود کمپانی‌های ترکیه‌ای مطرح کرده بودند، دولت ترکیه برای کسانی که در ایران نمایندگی و فروشگاه دایر می‌کنند، ۵۰ تا ۷۰ درصد هزینه‌های مکان و تبلیغاتی آنها و سایر هزینه‌هایشان را متقبل می‌شود تا بتوانند در بازار ایران فعال باشند.
وی گفت: این حمایت بدون شک دائمی نیست و تا زمانی خواهد بود که برند و محصولات ترکیه‌ای جایگاه خود را به طور کامل و ثابت در ایران پیدا کنند. اما به هر ترتیب این پیامی بسیار جدی برای اتحادیه پوشاک دارد و آن اینکه متأسفانه سمت و سوی رقابت در جهتی نابرابر قرار گرفته است، زیرا تولیدکننده ترکیه‌ای از حمایت ویژه دولتش برخوردار شده است. مشاور اتحادیه پوشاک تصریح کرد: مسؤولان صنعت پوشاک باید این زنگ خطر را جدی بگیرند و توجه داشته باشند پوشاک ترکیه امروز با ترسیم چشم‌اندازی برای آینده وارد بازار ما شده است بنابراین مدیران مسؤول نیز باید در رابطه با سیاست‌های ارتباطی بین ایران و ترکیه در صنعت پوشاک تجدید نظری داشته باشند، حتی شاید حضور آنها در نمایشگاه‌های ما و کمک به عرضه محصولشان به صلاح صنعت پوشاک ما نباشد.
وی افزود: ما از محصولات و لباس کشور چین نمی‌ترسیم، زیرا کشور چین مانند ترکیه به دنبال بازار ایران نیست، چین از واردکننده ایرانی سفارش می‌گیرد و برای بازار ایران محصول درست می‌کند در صورتی که برندهای چین وارد بازار داخل نمی‌شوند اما وضعیت پوشاک ترکیه به هیچ عنوان به این ترتیب نیست بلکه ترکیه به دنبال سکوی فروش است.
مشاور اتحادیه پوشاک تأکید کرد: ۱۵ درصد حجم واردات به کشور، سهم ترکیه است. کشور ترکیه حتی از چشم‌اندازی که خودش برای گرفتن بازار ایران در سال‌های آینده ترسیم کرده، جلوتر رفته و با سرعت بیشتری به اهداف پیش روی خود رسیده است. وی با ابراز تأسف از وضعیت کنونی واردات از کشور ترکیه بیان داشت: برآورد کشور ترکیه این است که حجم صادرات خود به ایران را به حدود ۶ میلیارد دلار برساند و این برای تولید داخلی ما یک فاجعه است. آیا وقت آن نرسیده فکری به حال این موضوعات کنیم؟ وی گفت: ترکیه امروز در بازار ایران به دنبال ایجاد سکوی پرش برای صنعت پوشاک خود می‌گردد و همان طور هم که عرض کردم نه تنها تا به حال به اهداف مورد نظرش دست پیدا کرده بلکه حتی با سرعتی بیشتر به نتایجی بهتر رسیده است. صدق‌آمیز در پایان خاطرنشان کرد: تمام اینها برای مدیران صنعت پوشاک کشور ما یک هشدار و یک پیام است تا به آنها یادآوری کند چطور کشوری مانند ترکیه به حمایت تمام‌قد از تولیدکنندگان داخلی خود بلند شده است، آیا تولیدکنندگان داخلی کشور ما مستحق چنین حمایت‌هایی نیستند؟!
مشکل قاچاق پا برجاست
یکی از دلایل بالا بودن میزان قاچاق در پوشاک و پارچه را می‌توان تعرفه‌های غیرمنطقی در این حوزه دانست، هرچند تولیدکنندگان معتقدند که نباید تعرفه واردات کاهش یابد اما خواه ناخواه بالا بودن تعرفه واردات از دیگر جهات به صنعت داخلی ضربه می‌زند.
در سال گذشته تعرفه واردات پوشاک ۱۰۰ درصد بود که با توجه به قرار گرفتن این کالا در گروه کالایی ۱۰ تعرفه واردات آن دو برابر شده و در نهایت با در نظر گرفتن مالیات بر ارزش افزوده و دیگر موارد هزینه‌ای بیش از ۲۰۰ درصد ارزش خود کالا بر محصولات ورودی تحمیل می‌شد اما ولی‌الله افخمی‌راد، رئیس سازمان توسعه تجارت در آخرین روز کاری سال ۱۳۹۳ از حذف تعرفه ۱۰۰ درصدی واردات خبر داد و گفت تمام تعرفه‌های ۱۰۰ درصدی به ۷۵ درصد کاهش یافته‌اند.
از سوی دیگر با توجه به تحریم‌های وضع‌شده علیه ایران در سال‌های اخیر و مشکلات پیش روی صنعت کشور هزینه تولید در کشور ما بیش از کالاهای وارداتی از طریق قاچاق بوده و همین امر موجبات گرایش مردم به استفاده از کالاهای خارجی هرچند بی‌کیفیت را رقم می‌زند. اگرچه برخی محصولات واردشده به کشور حتی به صورت قاچاق از کیفیت خوبی برخوردارند اما حجم زیادی از این محصولات از نظر کیفیت در مقابل پوشاک ایرانی حرفی برای گفتن ندارند و بعضا بسیار بی‌کیفیت هستند. حتی برخی مسؤولان نیز عنوان می‌کنند برخی پوشاک قاچاق شده از ترکیه ابتدا از کشورهایی مثل چین به ترکیه آمده و از آنجا به‌عنوان جنس ترک به ایران وارد می‌شوند.
در حالی که بسیاری از فعالان عرصه پوشاک در ایران خود به این مسائل معتقدند، تجارت ترجیحی بین ایران و ترکیه از ابتدای سال جاری کلید خورد. قرارداد تجارت ترجیحی کالاهای زیادی را دربر می‌گیرد که یکی از این کالاها نیز پوشاک است و به موجب این قرارداد تخفیف ۴۰ درصدی بر تعرفه واردات پوشاک ترک اعمال می‌شود که این تخفیف در ابتدا تعرفه واردات را به ۱۲۰ درصد می‌رساند و با توجه به حذف تعرفه ۱۰۰ درصدی از سال ۱۳۹۴ تعرفه واردات پوشاک ترکیه ۹۰ درصد خواهد بود. با اعمال این تخفیف برخی تولیدکنندگان به انتقاد از این قرارداد پرداختند و معتقدند نباید این تخفیف به این شکل لحاظ می‌شده است. با این وجود وزارت صنعت به جای حمایت از تولید داخلی زیر بار این قرارداد رفت تا از تولید ترکیه حمایت کرده باشد. بهتر است مسوولان حمایت از تولید ملی را از ترکیه‌ای‌ها بیاموزند که حتی حاضر شده ۷۰ درصد تبلیغات تولید ملی در کشور دیگر را تقبل کند.
وی ادامه داد: حضور تولیدات و برندهای ترکیه‌ای در این نمایشگاه و سهم عمده آنها در بخش بین‌المللی بار دیگر خطر این کشور برای در دست گرفتن بازار ایران را یادآور شد.
وی اضافه کرد: حمایت دولت ترکیه هیچ هدفی جز در دست گرفتن سهم عمده بازار ایران، و حضور دائمی آنها در بازار داخلی ندارد. آیا این زنگ خطری برای مدیران و مسؤولان صنعت پوشاک ما نیست؟ صدق‌آمیز بیان داشت: آنطور که خود کمپانی‌های ترکیه‌ای مطرح کرده بودند، دولت ترکیه برای کسانی که در ایران نمایندگی و فروشگاه دایر می‌کنند، ۵۰ تا ۷۰ درصد هزینه‌های مکان و تبلیغاتی آنها و سایر هزینه‌هایشان را متقبل می‌شود تا بتوانند در بازار ایران فعال باشند.
وی گفت: این حمایت بدون شک دائمی نیست و تا زمانی خواهد بود که برند و محصولات ترکیه‌ای جایگاه خود را به طور کامل و ثابت در ایران پیدا کنند. اما به هر ترتیب این پیامی بسیار جدی برای اتحادیه پوشاک دارد و آن اینکه متأسفانه سمت و سوی رقابت در جهتی نابرابر قرار گرفته است، زیرا تولیدکننده ترکیه‌ای از حمایت ویژه دولتش برخوردار شده است. مشاور اتحادیه پوشاک تصریح کرد: مسؤولان صنعت پوشاک باید این زنگ خطر را جدی بگیرند و توجه داشته باشند پوشاک ترکیه امروز با ترسیم چشم‌اندازی برای آینده وارد بازار ما شده است بنابراین مدیران مسؤول نیز باید در رابطه با سیاست‌های ارتباطی بین ایران و ترکیه در صنعت پوشاک تجدید نظری داشته باشند، حتی شاید حضور آنها در نمایشگاه‌های ما و کمک به عرضه محصولشان به صلاح صنعت پوشاک ما نباشد.
وی افزود: ما از محصولات و لباس کشور چین نمی‌ترسیم، زیرا کشور چین مانند ترکیه به دنبال بازار ایران نیست، چین از واردکننده ایرانی سفارش می‌گیرد و برای بازار ایران محصول درست می‌کند در صورتی که برندهای چین وارد بازار داخل نمی‌شوند اما وضعیت پوشاک ترکیه به هیچ عنوان به این ترتیب نیست بلکه ترکیه به دنبال سکوی فروش است.
مشاور اتحادیه پوشاک تأکید کرد: ۱۵ درصد حجم واردات به کشور، سهم ترکیه است. کشور ترکیه حتی از چشم‌اندازی که خودش برای گرفتن بازار ایران در سال‌های آینده ترسیم کرده، جلوتر رفته و با سرعت بیشتری به اهداف پیش روی خود رسیده است. وی با ابراز تأسف از وضعیت کنونی واردات از کشور ترکیه بیان داشت: برآورد کشور ترکیه این است که حجم صادرات خود به ایران را به حدود ۶ میلیارد دلار برساند و این برای تولید داخلی ما یک فاجعه است. آیا وقت آن نرسیده فکری به حال این موضوعات کنیم؟ وی گفت: ترکیه امروز در بازار ایران به دنبال ایجاد سکوی پرش برای صنعت پوشاک خود می‌گردد و همان طور هم که عرض کردم نه تنها تا به حال به اهداف مورد نظرش دست پیدا کرده بلکه حتی با سرعتی بیشتر به نتایجی بهتر رسیده است. صدق‌آمیز در پایان خاطرنشان کرد: تمام اینها برای مدیران صنعت پوشاک کشور ما یک هشدار و یک پیام است تا به آنها یادآوری کند چطور کشوری مانند ترکیه به حمایت تمام‌قد از تولیدکنندگان داخلی خود بلند شده است، آیا تولیدکنندگان داخلی کشور ما مستحق چنین حمایت‌هایی نیستند؟!
مشکل قاچاق پا برجاست
یکی از دلایل بالا بودن میزان قاچاق در پوشاک و پارچه را می‌توان تعرفه‌های غیرمنطقی در این حوزه دانست، هرچند تولیدکنندگان معتقدند که نباید تعرفه واردات کاهش یابد اما خواه ناخواه بالا بودن تعرفه واردات از دیگر جهات به صنعت داخلی ضربه می‌زند.
در سال گذشته تعرفه واردات پوشاک ۱۰۰ درصد بود که با توجه به قرار گرفتن این کالا در گروه کالایی ۱۰ تعرفه واردات آن دو برابر شده و در نهایت با در نظر گرفتن مالیات بر ارزش افزوده و دیگر موارد هزینه‌ای بیش از ۲۰۰ درصد ارزش خود کالا بر محصولات ورودی تحمیل می‌شد اما ولی‌الله افخمی‌راد، رئیس سازمان توسعه تجارت در آخرین روز کاری سال ۱۳۹۳ از حذف تعرفه ۱۰۰ درصدی واردات خبر داد و گفت تمام تعرفه‌های ۱۰۰ درصدی به ۷۵ درصد کاهش یافته‌اند.
از سوی دیگر با توجه به تحریم‌های وضع‌شده علیه ایران در سال‌های اخیر و مشکلات پیش روی صنعت کشور هزینه تولید در کشور ما بیش از کالاهای وارداتی از طریق قاچاق بوده و همین امر موجبات گرایش مردم به استفاده از کالاهای خارجی هرچند بی‌کیفیت را رقم می‌زند. اگرچه برخی محصولات واردشده به کشور حتی به صورت قاچاق از کیفیت خوبی برخوردارند اما حجم زیادی از این محصولات از نظر کیفیت در مقابل پوشاک ایرانی حرفی برای گفتن ندارند و بعضا بسیار بی‌کیفیت هستند. حتی برخی مسؤولان نیز عنوان می‌کنند برخی پوشاک قاچاق شده از ترکیه ابتدا از کشورهایی مثل چین به ترکیه آمده و از آنجا به‌عنوان جنس ترک به ایران وارد می‌شوند.
در حالی که بسیاری از فعالان عرصه پوشاک در ایران خود به این مسائل معتقدند، تجارت ترجیحی بین ایران و ترکیه از ابتدای سال جاری کلید خورد. قرارداد تجارت ترجیحی کالاهای زیادی را دربر می‌گیرد که یکی از این کالاها نیز پوشاک است و به موجب این قرارداد تخفیف ۴۰ درصدی بر تعرفه واردات پوشاک ترک اعمال می‌شود که این تخفیف در ابتدا تعرفه واردات را به ۱۲۰ درصد می‌رساند و با توجه به حذف تعرفه ۱۰۰ درصدی از سال ۱۳۹۴ تعرفه واردات پوشاک ترکیه ۹۰ درصد خواهد بود. با اعمال این تخفیف برخی تولیدکنندگان به انتقاد از این قرارداد پرداختند و معتقدند نباید این تخفیف به این شکل لحاظ می‌شده است. با این وجود وزارت صنعت به جای حمایت از تولید داخلی زیر بار این قرارداد رفت تا از تولید ترکیه حمایت کرده باشد. بهتر است مسوولان حمایت از تولید ملی را از ترکیه‌ای‌ها بیاموزند که حتی حاضر شده ۷۰ درصد تبلیغات تولید ملی در کشور دیگر را تقبل کند.
اخبار ویژه
شایعه دیدار ایلان ماسک با سفیر ایران:
بررسی سندرم «خودتحقیری» در جریان سازش؛
مافیای واقعی فیلترشکنفروشی در ایران
نظرات بینندگان
فیلم و عکس
جدیدترین اخبار پربازدید ها
