خاطره پژمان جمشیدی در سالروز تک گل ملی‌اش!

به گزارش پایگاه 598، پژمان جمشیدی بازیکن اسبق فوتبال کشورمان که سابقه بازی در پرسپولیس، پاس، سایپا، استیل‌آذین فولاد و ابومسلم را در کارنامه دارد، 14 بار با پیراهن تیم ملی کشورمان در میادین حضور پیدا کرده است.

وی در طول این مدت تنها یک گل ملی به ثمر رساند؛ گلی که در سریال «پژمان» نیز دستمایه طنز نیز قرار گرفت. حالا وی امروز در سالروز به ثمر رساندن آن گل در بازی دوستانه مقابل تیم ملی گرجستان مطلبی را در صفحه شخصی اینستاگرامش منتشر کرد.

در ادامه نیز خاطره جمشیدی از تک گل ملی‌اش را می‌خوانید:

امروز که بیدار شدم از طریق فضاهای مجازی متوجه شدم که امروز سالروزه اون گل معروف به گرجستانه.البته که اون بازی دوستانه بود و ارزش چندانی نداشت و اون گل هم بخاطر جمله معروف وحید تو سریال پژمان (پژمان جمشیدی با یه گل ملی) سر زبون ها افتاد اما در واقع برای من یک اتفاق فوق العاده بود.اواخر سال ٧٨ دعوت من برای اولین بار به تیم ملی به دلیل جراحی مینیسک زانوی پای چپم با چندماه تاخیر صورت گرفت و اولین بازی ملی من هم در رده بزرگسالان همین بازی با گرجستان بود که نکته جالبش اینه که با همون پای چپی که چند ماه پیش جراحی شده بود این گل رو زدم.حالا دلیلی که این گل،روی زندگی ورزشی من تاثیر داشت این بود که اون گل و اون بازی مهمترین اثر رو بر ذهن سرمربی بسیار محترم وقت تیم ملی جناب جلال طالبی گذاشت و من مسافر بازی های جام ملت های آسیا ٢٠٠٠ لبنان شدم.چیزی که تمام اون سال رویاش رو داشتم.نفرات انتخابی عبارت بودن از ٧پرسپولیسی،٧ استقلالی،٦لژیونر به همراه من از سایپا و سیدعباسی از فجر.البته اونجا به ما بازی نرسید ولی حضور کنار اون همه ستاره بزرگ برای من ٢٢ ساله افتخار مهمی بود.البته الان که به اون روزها فکر میکنم،تنها چیزی که فکرم رو مشغول میکنه اینه که چقدر همه چیز زود میگذره.چقدر از اون روزها دور شدیم.باز هم بیشتر به باور خودم مومن میشم که زندگی فقط یک خاطره است،همین.برای همه شما عزیزان خاطره ای خوش از آفریدگار میخوام.خاطره ای ماندگار و شاد.

جمشیدی همچنین عکسی از مجسمه رود گولیت بازیکن افسانه‌ای تیم ملی هلند و باشگاه میلان را منتشر کرده و زیر آن نوشته است: از بچگی و در طول سال های مختلف دوران کودکی و نوجوانی ٣ اسطوره در فوتبال داشتم:١- مارادونا ٢-رود گولیت ٣-اریک کانتونا که البته هر سه هم حواشی زیادی داشتن ولی من دوسشون داشتم و دارم. این عکس رو هم تو موزه استادیوم سن سیرو با مجسمه یکی از همین اسطوره های کودکی گرفتم البته کمی دیر و درمیانسالی.