گلایه وزیر بهداشت از بیمه ها

از یاد نبریم که دزفول در طول جنگ تحمیلی بیش از ١٧٠ بار توسط انواع موشک‎ها، حدود ۲۵۰۰ مرتبه به وسیله توپخانه و قریب ٣٠٠ بار از سوی هواپیماهای دشمن مورد حمله قرار گرفت؛ ولی استوار ماند؛ به مقاومت ادامه داد و ساکنانش داغ خالی کردن شهر را بر دل دشمنان این آب و خاک نشاندند و در عین حال جنگ را در آن منطقه مدیریت کردند. امروز اما مراکز درمانی موجود و امکانات‌شان، برای دلاور مردان و شیرزنان این خطه که حق بزرگی بر گردن همه ایرانیان دارند، کافی و مناسب نیست.

البته همکارانم با آغاز طرح تحول سلامت، تا حد امکان برای سامان وضعیت بهداشت و درمان مردم تلاش کرده‌اند، که در این سفر هم مانند سفرهای دیگر، مردم و مسئولان محلی از این اقدامات تشکر می‌کردند. امروزه جامعه پزشکی، پرستاران، ماماها و... علیرغم برخی نامهربانی‌ها با ایشان، سرمایه دانش، تجربه و عمر خویش را در مسیرارتقاء سلامت مردم شریف ایران زمین به کار گرفته‌اند و بر ادامه این راه مصمم هستند.

در کنار تمام این تلاش‌ها، آرزویم این است که مسئولان کشور، یک بار برای همیشه این جرأت و جسارت را به خرج دهند که با انجام یک اقدام انقلابی و بنیادی مشکل تأمین زیرساخت‌های لازم برای ارائه خدمت به مردم را حل کنند.

ای کاش یارانه، تنها به دهک‌های پایین جامعه تعلق می‌گرفت و مابقی این اعتبار، برای ترمیم زیر ساخت‌ها ـ از جمله بهداشت و درمان ـ هزینه می‌شد.

در حوزه سلامت هم مسیر صحیح آن نیست که وزارت بهداشت، بیمارستان بسازد و اداره کند؛ باید بیمه‌ها سامان یابند؛ منابع‌شان بهتر از گذشته تأمین شود و موظف گردند خدمات پزشکی را بیش از قیمت تمام شده، با سود معقول و منطقی خریداری کنند. دولت نیز در فرصت باقیمانده، تعرفه‌ها را اصلاح و از مداخلات بی مورد پرهیز نماید. آن وقت است که بخش خصوصی همان‌طور که در شاخه‌های مختلف صنعت فعال شده، در حوزه سلامت هم ورود و سرمایه‌گذاری خواهد کرد.

در ضمن بد نیست آقایانی که ما را متهم می‌کنند، به حوزه بهداشت توجه نداشته‌ایم، سری به مناطقی مانند شوش و دزفول و... بزنند تا ببینند از آن چه سال‌های گذشته در حوزه بهداشت کاشته‌اند، امروز مردم چه نابسامانی‌ای را در بهداشت و درمان عزیزان‌شان درو می‌کنند!

در سال دوم اجرای طرح و تا امروز، اعتبارات نیز آن چنان که باید به این حوزه اختصاص نیافته و بیمه‌ها همراه نبوده‌اند، در چنین شرایطی و با این نابسامانی ریشه‌دار، من هم شرمنده مردم شریف، صبور و بزرگوار کشورم هستم، ولی اطمینان دارم در سایه تلاش، همدلی و همراهی جامعه پزشکی و لطف پروردگار، همه چیز به خوبی و در راستای رضایت بیشتر مردم و ارائه‌دهندگان خدمت پیش خواهد رفت.