وصيتنامه شهيد غواص «مهدي عبدالله زاده»

آنچه در ذيل مي‌خوانيد وصيتنامه اين شهيد بزرگوار است:

بسم رب الشهدا و الصديقين

مپنداريد آنان كه در راه خدا كشته شدند مرده‌اند بلكه زنده‌اند و در نزد پروردگارشان روزي مي‌خورند.

با سلام به يگانه منجي عالم بشريت حجه بن الحسن و با سلام به پيشگاه مقدس نائب بحق او، امام امت و با درود فراوان به روان پاك تمامي شهدا از صدر تا كنون و با سلام به شما امت شهيد پرور، مي‌خواهم چند كلام به عنوان وصيتنامه براي خودم بنويسم.

انا لله و انا اليه راجعون     بازگشت همه به سوي اوست

بله خواهر و برادر، اكنون كه نزديك به 7 سال است اين جنگ توسط ابرقدرتهاي جنايتكار به نوكري صدام خائن بر عليه كشور عزيزمان شروع شده است و وظيفه فرد فرد امت حزب الله اين است كه در مقابل آن كافران و براي دفاع از اسلام و قرآن به پا خيزند و من حقير هم وظيفه انساني خود را بر اين دانستم كه بايد بروم و از اسلام عزيزمان دفاع كنم و آن را ياري كنم.

البته اگر خداوند متعال اين خدمت را از من قبول كند و شايد اين براي چندمين بار است كه من به جبهه آمدم ولي هر دفعه از اين امتحان الهي بعنوان مردودي رد شدم و باز به منجلاب فساد شهر رفتم و اين دفعه از خداوند متعال مي‌خواهم كه مرا به درگاه خود قبول كند و البته شايد من حقير لياقت و سعادت رفتن در اين راه را نداشته باشم. باز هر چه فكر مي‌كنم مي‌بينم كه خداوند مهربان و رئوف مي‌باشد.

امت حزب الله رفتن من به جبهه فقط براي رضاي خداوند مي‌باشد و اين راهي كه انتخاب كردم براي دلخواه خودم و ديني كه به يقين به اسلام و قرآن داشتم، بوده است و ديگر هيچ مسئله ديگري نبوده است.

پدر و مادر مهربانم: اميد عفو و بخشش از شما دارم كه در مرگ اين جانب نگران نباشيد و هر موقع به فكر من افتاديد اول به فكر جريان كربلا باشيد و براي شهداي كربلا گريه كنيد.

برادرانم اميدوارم اسلحه بر زمين افتاده را كنار نگذاريد و راهم را ادامه دهيد. خواهران عزيزم شما هم زينب‌وار راه من را ادامه دهيد و مبلغ باشيد براي اسلام و در آخر از كليه امت شهيد پرور كه در تشييع جنازه من شركت كردند ممنون و متشكرم و اميد عفو و بخشش از همشگي‌شان را دارم و همچنين از كليه استادان و همكاران عزيزم اميد بخشش دارم.

زنده باشيد

برادر حقير مهدي عبدالله زاده