مشروح جلسه پرسش‌وپاسخ مجلس نمایندگان آمریکادرباره‌ایران

کاسترو در این نشست گفت: من از طرف ملت آمریکا از فعالیت های شما در عرصه دیپلماسی تشکر می کنم. می خواهم برای لحظه ای یک سناریوی دیگر را در ذهنم تصور کنم. این سناریو این است که ما به توافق دست نمی یابیم و از مذاکرات خارج می شویم و به گزینه نظامی علیه ایران متوسل می شویم. آیا می توانید برای لحظه ای تصور کنید که پیامدهای یک ایران بی ثبات چه خواهد بود؟ ما کشورهای دیگر مانند لیبی و عراق و مصر را دیده ایم که دارای رژیم های بی ثبات بوده اند و در آنها رهبران سکولار جای خود را به بنیادگرایان داده اند و تروریسم تقریبا در سرتاسر جهان گسترش یافته است. اگر ایران هم بی ثبات بشود، چه خواهد شد؟

جان کری وزیر امور خارجه آمریکا در پاسخ گفت: برای من خیلی سخت است که در این باره گمانه زنی کنم. درباره گزینه نظامی بسیار صحبت شده است و این در حالی است که ما در برابر خود طرحی را داریم که هدف ما را در خصوص جلوگیری از دستیابی ایران به سلاح هسته ای محقق می کند. البته ایرانی ها می گویند هیچ قصدی برای تولید سلاح هسته ای ندارند و تعهد محکم داده اند که چنین کاری نخواهند کرد. به نظر می رسد که متمرکز شدن روی جنبه بی ثباتی و جنبه نظامی تمرکز صحیحی نیست . تمرکز صحیح روی این توافق است که هدف جلوگیری از دستیابی ایران به سلاح هسته ای را محقق می کند. روشن است که منطقه (خاورمیانه) دستخوش بی ثباتی و ناآرامی است و این یکی از دلایلی است که من فکر می کنم ما باید بسیار مراقب دور شدن از این توافق باشیم .

کاسترو گفت :«اجازه دهید به این اشاره کنم که من جزو طرفداران این توافق هستم. یکی از سوال های من این است که فکر می کنم این نگرانی وجود دارد که اگر متوجه شویم ایران در اجرای توافق تقلب کرده است و در آن مرحله باید تصمیمی گرفته شود و ما به حرف خودمان که گفته ایم اجازه دستیابی ایران را به سلاح هسته ای نخواهیم داد، عمل کنیم.»

جان کری گفت :«صادقانه بگویم که این راحت ترین تصمیم در جهان برای این رئیس جمهور ، و برای همه ما در اینجاست. »

کاسترو گفت :«اما سوال من این است که نقطه عطف ، یعنی زمانی که دیگر تحریم ها کارساز نباشند و شما مجبورید به گزینه نظامی متوسل بشوید کجاست؟»

کری در پاسخ گفت :«نقطه عطف برای ما شفافیت در تلاش هایی است که در زمینه گریز هسته ای انجام می گیرد. یعنی در صورتی که آنها چنین تصمیمی را گرفته باشند و اینکه آنها در این فرایند در چه مرحله ای باشند. نقطه عطف زمانی خواهد بود که ما ببینیم چه مقدار وقت داریم و آنها از کجا شروع کرده اند و کارشان به کجا ختم خواهد شد. ما متقاعد شده ایم که با توجه به عمق ساز و کار حسابرسی و راستی آزمایی که در این توافق در نظر گرفته شده است، ما کاملا از این موضوع (گریز هسته ای) مطلع خواهیم شد . برای همین است که ما در ده سال نخست اجرای توافق مدت یک سال را در خصوص گریز هسته ای در نظر گرفته ایم. حتی پس از این مدت هم وقت طولانی کافی وجود دارد که از منافع ما و منافع منطقه و منافع دوستانمان و منافع اسرائیل و دیگران محافظت شود. ما به توانایی خود برای حسابرسی در روند اجرای توافق اطمینان داریم. اما باید به همه بگویم که اگر این توافق رد شود، آنگاه دیگر هیچ گونه بازرسی وجود نخواهد داشت. دیگر برنامه ای برای بازرسی ها وجود نخواهد داشت. تحریم نیز دیگر نخواهد بود. ایران تصریح کرده است که در آن صورت ممکن است خود را برای این کار (گریز هسته ای) آزاد ببیند، هرچند آنها ممکن است بلافاصله چنین تصمیمی نگیرند. اگر آنها این کار را بکنند ، چه گزینه هایی در برابر ما وجود دارد؟ به نظر من وقتی ما این دو سناریو را با هم مقایسه می کنیم، انتخاب کردن از بین آنها کار دشواری نیست.»

کاسترو گفت :«پرسش آخر من این است که آیا می توانید به صورت اجمالی مروری به توافقی بیندازید که دولت جرج دبلیو بوش در سال 2003 به ایران پیشنهاد کرده بود؟ »

کری : در سال 2008 ...

کاسترو: معذرت می خواهیم، سال 2008.

کری : در سال 2003 بحث درباره 160 سانتریفوژ بود. اما گروه پنج به اضافه یک ، همین گروه پنج به اضافه یک ، پیشنهادی به ایران برای تعلیق غنی سازی و بازفراوری ارائه کرد که در ازای آن آمریکا، ببخشید، گروه پنج به اضافه یک ، حق ایران را برای برنامه صلح آمیز انرژی هسته ای به رسمیت بشناسد و پس از حصول اطمینان و اعتماد سازی ، با برنامه هسته ای ایران همان رفتاری بشود که با هر کشور غیرهسته ای عضو ان پی تی می شود ، به برنامه هسته ای صلح آمیز ایران کمک های فنی و مالی شامل پیشرفته ترین رئاکتورهای تولید نیرو، بشود. همچنین قرار بود از فعالیت ها در زمینه تحقیق و توسعه پشتیبانی بشود و تضمین های حقوقی الزام آور در زمینه تامین سوخت هسته ای داده شود. بهبود روابط با ایران و حمایت از این کشور برای ایفای نقشی سازنده و مهم در امور بین المللی ، و همکاری با ایران و کشورهای دیگر منطقه در زمینه اقدامات اعتمادساز و امنیت منطقه ، تاکید مجدد بر تعهدات برای خودداری از تهدید کردن یا استفاده از زور ، همکاری در افغانستان و برداشتن گام برای عادی سازی روابط تجاری و اقتصادی و غیره نیز جزو پیشنهادها بودند. ما همه اینها را در ازای تعلیق غنی سازی پیشنهاد کرده بودیم. آنها غنی سازی را تعلیق نکردند. بلکه تعداد سانتریفوژهای خود را به 19 هزار رساندند و این حقیقت یکی از عوامل محرک برای رسیدن به این نتیجه و رسیدن رئیس جمهور آمریکا به این نتیجه بود که ما باید به توافقی دست یابیم که توانایی آنها را برای داشتن یک نیروی هسته ای در چارچوب موافقت نامه های پادمان و بر اساس پیمان ان پی تی به رسمیت بشناسیم و در عین بدانیم که آنها دارند چکار می کنند.»

"رندی وبر" عضو جمهوریخواه مجلس نمایندگان آمریکا از ایالت تگزاس در نشست پرسش و پاسخ با سه تن از وزیران دولت آمریکا درباره توافق هسته ای ایران گفت تیم مذاکرات آمریکا بایستی مواضع محکم تری در مذاکرات اتخاذ می کرد.

وبر در نشست پرسش و پاسخ کمیته روابط خارجی مجلس نمایندگان با سه تن از وزیران دولت آمریکا خطاب به جان کری وزیر امور خارجه این کشور گفت :«شما گفتید از توافق جانبی ایران و آژانس بین المللی انرژی اتمی مطلع خواهید شد. آیا این درست است؟»

جان کری گفت:«بله، این درست است.»

رندی وبر گفت :«من می خواهم که شما از اختیارات خود استفاده کنید تا اطمینان حاصل شود مقاماتی که به ما درباره این توافق گزارش می دهند همان کسانی نباشند که به سوزان رایس (مشاور امنیت ملی) یا هیلاری کلینتون (وزیر امور خارجه سابق ) درباره حادثه حمله به کنسولگری آمریکا در بنغازی در لیبی گزارش دادند. ترتیبی دهید که به ما گزارش درستی داده شود. آقای کری، شما بارها گفته اید که این سخت ترین مذاکراتی بوده که شما داشته اید. به نظر می رسد که چنین بوده است. رئیس جمهور آمریکا هم گفته بود اگر قرار به دستیابی به توافق بدی باشد وی از مذاکرات خارج خواهد شد. اگر شما می خواستید به یک توافق محکم دست یابید باید مواضع محکم تری اتخاذ می کردید. اول، گروگان های آمریکایی باید آزاد می شدند. دوم، از ایران باید خواسته می شد همه سانتریفوژهای خود را برچیند. سوم، آژانس بین المللی انرژی اتمی باید هفت روز هفته و در تمام مدت سال به همه تاسیسات ایران دسترسی داشته باشد. چهارم، ایران باید صدور تروریسم به سوریه، عراق و جاهای دیگر را متوقف می کرد. پنجم، ایران باید تروریسم را محکوم و عوامل تروریسم را محاکمه و حقوق مدنی را در کشور خود برقرار می کرد. ششم، ایران باید به شعار مرگ بر آمریکا و مرگ بر اسرائیل پایان می داد و حق موجودیت اسرائیل را به رسمیت می شناخت. هفتم، ایران در 36 سال گذشته بازیگر بدی بوده است. بنابراین نمی توان بنا را بر اعتماد گذاشت. بنا را باید بر اقدام گذاشت. آیا ما نباید از آنها می خواستیم اقدامات خود را نشان می دادند؟ شما گفتید ایران هم با شک و بدگمانی بسیار زیاد درباره آمریکا به پای میز مذاکره آمد. من و همکارانم در مجلس نمایندگان می گوییم این اصلا اهمیتی ندارد. ما بازیگران بد نبوده ایم. آنها هستند که تروریسم را صادر کرده اند. آیا شما مذاکرات را از این مبانی محکم شروع کردید؟ و اگر از این جا شروع کردید، ما چگونه به اینجا رسیدیم که شما این توافق را توافق خوبی می دانید؟ »

جان کری در پاسخ گفت :«خیلی ساده بگویم که همه این مسائلی که شما در اینجا فهرست کردید در دستور کار مذاکرات نبودند.»

رندی وبر گفت :«من از دست آنها ناراحتم. آنها (ایران) بازیگران بدی بوده اند. من از ایران ناراحتم.»

جان کری گفت:«چیزی که شما باید به فکرش باشید امنیت ماست. اگر ایران به سلاح هسته ای دست نیابد وضع ما بهتر خواهد بود...»

رندی وبر گفت:«شکی در این نیست.»

جان کری افزود :«هدف اصلی ما در اینجا این بود که به مذاکره بپردازیم زیرا آنها 19 هزار سانتریفوژ داشتند و به مواد کافی برای تولید 10 تا 12 بمب دست یافته بودند و سرگرم غنی سازی اورانیوم در سطح 20 درصدی بودند و یک گام با رئاکتور تولید پلوتونیوم فاصله داشتند که بتوانند مقدار ماده کافی برای تولید یک یا دو بمب در سال به دست آورند. ما وارد عمل شدیم و این برنامه را عقب کشیدیم.»

رندی وبر گفت :«شما این را گفتید. چقدر طول کشید که ما از تاسیسات فردو مطلع بشویم؟»

جان کری گفت:«ما فردو را کشف کردیم...»

رندی وبر گفت :«چقدر طول کشید تا ما از آن مطلع شدیم؟»

جان کری گفت :«من دقیقا نمی دانم، شاید 10 سال . شما به این توجه کنید که ما در سال 2003 متوجه شدیم که ایران در تلاش است بمب تولید کند. ما بدون حضور بازرسان متوجه این قصد شدیم.»

رندی وبر گفت :«آیا از این اطلاع دارید که ایران خطاب به سازمان ملل نامه نوشته است که تحریم های جدید توافق هسته ای را از بین می برد. ایرانی ها هنوز دارند ما را تهدید می کنند. فراموش نکنید که در اینجا بازیگران بد ما نیستیم. نماینده ایران در سازمان ملل در نامه ای خطاب به نهاد 15 کشوری (شورای امنیت) گفته است اگر تحریم های تازه ای مطرح شود توافق به هم خورده است. آنها همین امروز هم دارند ما را تهدید می کنند که اگر تحریم های تازه ای ، حتی در مسائل غیرمرتبط با هسته ای ، وضع کنیم توافق از بین می رود.

وزیر امور خارجه آمریکا گفت که دسترسی نداشتنِ بازرسان آژانس بین المللی انرژی اتمی به سایت‌ها و دانشمندان هسته‌ای ایران، به منزله نقض توافق هسته ای از سوی این کشور است و باعث کاهش نیافتن تحریم های ایران خواهد شد، اما نماینده کنگره در مخالفت با این ادعای جان کری تأکید کرد که این مطلب، در متن توافق، به هیچ وجه روشن نیست.

استیوِن چابوت (شابوت)، نماینده ایالت اوهایو در مجلس نمایندگان آمریکا، خطاب به جان کری گفت: این کاملاً مشهور است که این دولت و مشخصاً (شخص باراک اوباما) رییس جمهور آمریکا، (گروه صهیونیستی تکفیری) داعش را تیمی غیرحرفه ای خوانده بود که روشن است، حرفی صحیح نبوده است. همچنین این دولت (آمریکا)، یمن را به عنوان نمونه و الگوی موفقِ رویکرد آمریکا به (عملیات) ضدتروریسم معرفی کرده است. این اظهارات با فاصله کمی از فروپاشیِ تقریباً کاملِ یمن و بروز هرج و مرج در آن کشور مطرح شده بود. از این رو، معلوم می شود که آن ادعاها نیز صحیح نبوده است.

رییس جمهور اوباما گروه القاعده را نیز «لت و پار» شده، در حال فرار، شکست خورده، در حال عقب نشینی و بسیار ضعیف، توصیف کرده است. شاید بتوانیم بگوییم این ها صرفاً امیدهایی واهی بود، اما یقیناً این توصیفاتِ رییس جمهور درباره القاعده که من دقیقاً از او نقل قول کردم، نیز درست نبوده است. حال این سؤال مطرح می شود که چرا مردمِ آمریکا اکنون باید به این دولت (اوباما) در رابطه با این توافق (هسته ای با ایران) اعتماد کنند؟

جان کری گفت: ما از آنان نمی خواهیم که اعتماد کنند، بلکه از آنان می خواهیم که (متن) این توافق را بخوانند و به مؤلفه های آن بنگرند. چنان که من بارها گفته ام، هیچ چیزی در این توافق براساس «اعتماد» بنا نشده است، هیچ چیز. این بر اساس گام های بسیار مشخصی است که باید برداشته شود. به عنوان مثال، ایران هیچ کاهشی از تحریم ها دریافت نخواهد کرد ، تا زمانی که ایران با از بین بردن قلب رئاکتور آب سنگین (Calandria)، برداشتن سانتریفیوژهای خود و برچیدن سامانه های برقی و لوله کشی، زمان گریز هسته ای را به یک سال برساند.

چابوت گفت: وقتی شما می گویید منوط به اعتماد نیست، به نظر من به اعتبار (این توافق) صدمه می زند که بگوییم هر دو طرفِ دخیل در این (توافق) به هم اعتماد ندارند، زیرا باید اعتماد باشد، چون بدون آن، معامله (توافقی) نخواهد بود.

اما، سؤال بعدی من این است: در رابطه با بازرسی های «هر جا و هر زمان» شما گفتید و من نقل قول می آورم که: «این واژه ای است که صادقانه بگویم: من در طول چهار سال مذاکراتمان نشنیده ام.» واقعیت این است که در آوریل امسال، بن رودز (Benjamin J. Rhodes)، معاون مشاور امنیت ملی آمریکا، گفت: آژانس بین المللی انرژی اتمی به هر سایتی که بخواهد بازرسی کند، «دسترسی فوری» خواهد داشت. چابوت افزود: از دیدگاه من، واژه «دسترسی فوری» دقیقاً به معنای «هر زمان» است. همچنین در آوریل، ارنست مونیز، وزیر انرژی آمریکا، که هم اکنون در کنار شما نشسته است، گفت: «ما انتظار داریم دسترسیِ هرجا و هر زمان، به مکان هایی داشته باشیم که مشکوک اند در آن ها فعالیت های خارج از مرزهای مشخص شده انجام می شود.» بار دیگر از این لفظ (که شما گفته اید هرگز نشنیده اید) استفاده شده است. بار دیگر می پرسم: چرا مردم آمریکا باید به آنچه این دولت درباره این توافق به آنان می گوید، اعتماد کنند؟

مونیز گفت: اجازه دهید بگویم که نقل قول من در رابطه با «هرجا، هر زمان» به مفهوم یک روندِ کاملاً معین یا برهه زمانیِ مشخص، نبوده است.

جان کری گفت: اجازه دهید من فراتر از آن روم. ما هرگز در سیاق این مذاکرات بحثی نداشته ایم که درباره «هرجا، هر زمان» صحبت کرده باشیم. کری سپس تأکید کرد: هیچ جا روی سیاره زمین، هیچ کشوری هیچ جا تحت پیمان ان پی تی چیزی که «هرجا، هر زمان» خوانده شود، ندارد. آنچه ما داریم «دسترسی مدیریت شده» نامیده می شود، که روندی است که ما از طریقِ آن وارد می شویم (و از آن سایت ها بازدید می کنیم).

کری درباره مهلت 24 روزه گفت: این، حداکثر مهلتی است که ایران دارد ولی نه تنها در خلال آن مدت، بلکه پس از 24 سال یا حتی 2400 سال، آنان قادر نخواهند بود بقایای فعالیت های هسته ای یا مواد شکافت پذیر را مخفی کنند. آقای مونیز (که کارشناس هسته ای است) نیز همین را به شما خواهد گفت.

چابوت گفت: من فقط پنج دقیقه وقت دارم و هنوز هم چند سؤال دیگر دارم که باید بپرسم: اگر این توافق به این خوبی است (که شما می گویید)، چرا اسرائیل این قدر با آن مخالف است؟

کری گفت: اولاً من درک می کنم که وقتی شما می گویید اسرائیل؛ کسانی در اسرائیل وجود دارند که از آن حمایت می کنند (همه با آن مخالف نیستند).

چابوت گفت: رییس کابینه اسرائیل، نماینده آنان است؛ دقیقاً همانطور که رییس جمهور اوباما، نماینده کشور ما است.

کری با حالتی طعنه آمیز گفت: شما قبول دارید که اوباما همیشه از طرف همهِ مردم این کشور صحبت می کند؟!

چابوت گفت: دست کم قطعی است که وی (اوباما) از طرف ما در رابطه با این توافق صحبت می کند و به نظر می رسد که وی مصمم است این توافق را - به رغم حمایت یا عدم حمایت اکثریت نمایندگان مردم از آن - پیش ببرد.

جان کری گفت: این سؤالی مهم است که باید درباره آن صحبت کنم. چنان که ما کاملاً درک می کنیم که هر اسرائیلی، نگرانی ها و ترس هایی دارد؛ (البته) نگرانی هایی وجود دارد. آنان درباره منطقه ای که در آن زندگی می کنند و در رابطه با ماهیت لفاظی هایی که استفاده می شود، مانند «مرگ بر اسرائیل» و «مرگ بر آمریکا» نگرانی دارند و (در واقع) همه نگرانند. به همین علت است که این (توافق) بر اساس رؤیایی که آنان (ایرانیان) تغییر خواهند کرد یا عنصری از اعتماد، بنا نشده است، اما من به شما می گویم که کسانی در اسرائیل هستند که با آن مخالفند.

چابوت گفت: شما نام چند نفر را (در اسرائیل) می خواهید بیاورید که از این توافق حمایت می کنند و این در حالی است که نخست وزیر (رییس کابینه اسرائیل) با آن مخالف است. وقتِ من نیز تقریباً روبه اتمام است. این یکی از دلایلی است که من، به عنوان نماینده مردم آمریکا، این قدر نگران هستم، زیرا اسرائیل ممکن است تحت تأثیر مستقیم موشک های قاره پیمای بالستیک و فناوری هایی که ممکن است (در آینده) بیاید، قرار گیرد که شهرهای اسرائیل را به مخاطره خواهد انداخت.

تد دویچ، نماینده ایالت فلوریدا، گفت: آقای وزیر خارجه، من از طرف خانواده رابرت لوینسون که در حوزه انتخابیه من هستند از شما تشکر می کنم که کماکان گرفتاری های مربوط به وی و سه آمریکایی دیگر را که در ایران نگه داشته شده اند، مطرح می کنید. من با شما موافقم که اکنون زمان بازگشت آنان به خانه، فرارسیده است.

من می خواهم مشخصاً درباره پی ام دی (PMD) صحبت کنم، زیرا اگر ما درباره ابعاد احتمالاً نظامیِ برنامه هسته ای ایران صحبت نکنیم، آنگاه برای ما غیرممکن خواهد بود که باور کنیم که آژانس بین المللی انرژی اتمی اعتبار لازم را که برای حرکت رو به جلو به آن نیاز دارد، داشته باشد.

من در این رابطه دو سؤال دارم: آیا آژانس بین المللی انرژی اتمی دسترسی به (تأسیسات) پارچین خواهد داشت و سؤال دوم این است که آیا من درست فهمیده ام که پاسخگویی رضایتبخش درباره ابعاد احتمالاً نظامیِ برنامه هسته ای ایران، پیش نیاز کاهش تحریم های ایران نخواهد بود؟

جان کری گفت: آن یک پیش نیاز است. اگر آنان از آژانس بین المللی انرژی اتمی و همچنین تاریخ هایی که در این برنامه مشخص شده که شامل اوت و اکتبر می شود، پیروی نکنند، از کاهش تحریم ها بهره مند نخواهند شد.

کری افزود: ما می دانیم آنان چه می کرده اند و پیش از این نیز نتیجه گیریِ خود را درباره سال 2003 کرده ایم. ما می دانیم که آنان درگیر تلاش برای تولید یک سلاح (هسته ای) بودند.
دویچ گفت: اگرآنان (ایرانیان) از آژانس بین المللی انرژی اتمی پیروی کنند، اما در نهایت آژانس به این نتیجه برسد که در رابطه با پی ام دی قانع نشده است، زیرا دسترسی به سایت ها یا دانشمندان نداشته است.

کری گفت: این به معنای نقض (توافق جامع) است که باعث می شود ما تحریم ها را کاهش ندهیم.

دویچ گفت: من احتراماً عرض می کنم که (این که شما گفتید) در متن این توافق، به هیچ وجه روشن نیست.

دویچ سپس از جک لو، وزیر خزانه داری آمریکا پرسید: در ملحقات این توافق، اسامیِ شمار زیادی از افراد و نهادها (اشخاص حقیقی و حقوقی) فهرست شده است که، بر اساس این توافق، مشمول کاهش تحریم ها می شوند. این در حالی است که بسیاری از این افراد نه تنها در فعالیت های اشاعه سلاح های هسته ای دخیل هستند، بلکه در تروریسم، حمایت از تروریسم و نقض حقوق بشر نیز دخیل هستند. من سؤال کاملاً مشخصی از وزیر لو دارم و آن این است که آیا اگر این افرادی که در فهرست کاهش تحریم ها قرار گرفته اند، بار دیگر به فعالیت های تروریستی رو آورند، ما می توانیم تحریم های این افراد، بانک ها، شرکت های کشتیرانی و شرکت های متعلق به دولت ایران را دوباره به حالت اولیه بازگردانیم و بار دیگر آن تحریم ها را به آنان تحمیل کنیم؟

جک لو گفت: اولاً باید توجه داشته باشید که ما بسیاری از نهادها را در فهرست دریافت کننده کاهش تحریم ها قرار نداده ایم. مؤسسه ها و نهادهایی وجود دارند که به علت فعالیت های تروریستی یا بی ثبات کردن منطقه، در این فهرست (کاهش تحریم ها) قرار نگرفته اند.

دویچ گفت: من صرفاً سؤالی بسیار مشخص دارم و آن این است: آیا ما قادر خواهیم بود بر اساس این توافق، تحریم ها را بار دیگر بر «تمامِ» این افراد و نهادها، به علت فعالیت های تروریستی شان، تحمیل کنیم؟
جک لو: ما تمام حقوقِ خود را در رابطه با قرار دادن اسامی افراد و نهادها در فهرست تحریم های مربوط به تروریسم، نگه داشته ایم، که حتی شامل افراد و نهادهایی خواهد بود که اکنون در لیست کاهش تحریم ها قرار دارند.

اما آنچه کری چند دقیقه پیش توضیح داد این بود که ما نمی توانیم صرفاً تحریم های مربوط به مسائل هسته ای را (به دلخواه خود بار دیگر) بر این افراد تحمیل کنیم. البته، ما از هیچیک از توانایی های خود برای هدف قرار دادن افراد یا نهادها به منظور گنجاندن آنان در فهرست تحریم ها دست نشسته ایم.

دویچ گفت: من فقط چند ثانیه دیگر وقت دارم و می خواهم این مسئله را مطرح کنم که ایران در این همه فعالیت دخیل است که هزینه مالی زیادی نیز در بر ندارد. مثلاً گزارش شده است که پیش از این، بودجهِ تخصیص یافتهِ ایران برای حمایت مالی از حزب الله دویست میلیون دلار در سال بوده است. از اینرو، اگر فقط یک میلیارد دلار از 56 میلیارد دلار، به حزب الله برسد، این بدان معنی خواهد بود که ما میزان حمایت مالی از حزب الله را به مدت پنج سال، دو برابر خواهیم کرد. این در حالی است که در آن زمان (پس از پنج سال) تحریم تسلیحاتی لغو می شود و آنان به مراتب خطرناک تر خواهند بود. ما باید دست کم به این مسئله اذعان کنیم.

جان کری گفت: فرصت های فراوانی برای برخورد با این مسئله ارسال سلاح ها وجود دارد. یک قطعنامهِ سازمان ملل وجود دارد که ارسال سلاح ها به حزب الله توسط آنان (ایرانیان) را ممنوع کرده است. یک قطعنامه (دیگرِ) سازمان ملل وجود دارد که مانع ارسال سلاح ها توسط آنان به عراق و امثال آن، است.

دیوید سیسلین نماینده دمکرات کنگره آمریکا در ادامه جلسه استماع کمیته روابط خارجی مجلس نمایندگان گفت چهارم بعد از پانزده سال گفته شده است ایران کشوری در آستانه تبدیل شدن به یک قدرت هسته ای است. اما باید بار دیگر با آژانس درباره یک توافقنامه جامع تامین امنیت تاسیسات هسته ای با آژانس بین المللی انرژی اتمی گفتگو کند. آیا ما از توان لازم برای تاثیرگذاری بر روی این توافق برخوردار هستیم؟ آیا می توانیم بر محتوای این توافقنامه تاثیرگذار باشیم یا بر میزان پایبندی ایران به محتوای این توافق نظارت بکنیم؟

مورد پنجم این که احتمال دارد اجماع بین المللی درباره ایران رد شود. در صورتی که توافق رد شود چه اتفاقی خواهد افتاد؟ برخی از جمله برخی از مقامات ارشد اسرائیلی گفته اند ایران از محتوای توافق تبعیت خواهد کرد و در این شرایط آمریکا در موضوع ایران به انزوا خواهد افتاد. برخی هم گفته اند ممکن است ایران با سرعت به سمت توسعه سلاح های هسته ای حرکت کند بدون آن که محدودیتی در برابر خود داشته باشد. آیا دلیلی وجود دارد که بر اساس آن باور کنیم که ایران از توافقنامه تبعیت خواهد کرد؟ مورد ششم این است که اگر در طول دوره پنج ساله سلاح برای حزب الله ارسال شود که به معنای نقض قطعنامه سازمان ملل و به معنای نقض توافقنامه اولیه خواهد بود. آیا این مساله به بازگشت تحریم ها علیه ایران منجر خواهد شد؟ در نهایت این که در صورتی که کنگره آمریکا این توافق را تایید نکند قطعنامه های شورای امنیت سازمان ملل بویژه قطعنامه منع فروش تسلیحات به ایران چه سرنوشتی خواهند داشت؟ آیا این توافقنامه ها همچنان اجرا خواهند شد؟ سئوال آخر خطاب به آقای جک لو وزیر خزانه داری: بر اساس برنامه جامع اقدام مشترک گفته شده است در صورتی که ایران به محتوای توافقنامه پایبند نباشد باید تحریم های علیه این کشور بازگردانده شوند. اما این روند تنها زمانی اجرایی خواهد شد که موارد بزرگی از نقض محتوای توافقنامه توسط ایران مشاهده شود. سئوالی که من دارم این است که دولت آمریکا چگونه با موارد کوچک نقض توافقنامه از سوی ایران برخورد خواهد کرد؟
جک لو وزیر خزانه داری آمریکا:

من با سئوال مربوط به بازگشت تحریم ها شروع می کنم. ما از حق کامل بازگرداندن تحریم ها علیه ایران برخوردار هستیم. کاملا مشخص است که موارد جزئی نقض توافقنامه که موارد تاکتیکی هستند به بازگشت کامل رژیم تحریم ها منجر نخواهد شد. من فکر می کنم هدف این است که آنها وادار شوند که محتوای توافقنامه را رعایت کنند. اگر مشخص شود که موارد نقض محتوای توافقنامه موارد کوچکی بوده اند ما گزینه هایی در اختیار داریم که بر اساس آنها بخش های کوچکی از تحریم ها را علیه ایران بازگردانیم. در صورتی که موارد نقض توافقنامه بزرگ باشند ما این گزینه را در اختیار خواهیم داشت که همه تحریم های یکجانبه خود را علیه ایران بازگردانیم. در نهایت می توانیم به سازمان ملل مراجعه کنیم و تحریم های بین المللی را هم اعمال کنیم. ما از همه اختیارات کامل برای انجام این امر برخوردار هستیم.

مد سالمون

جناب وزیر شما گفتید هیچ کشوری بازرسی ها در هر زمان دلخواه و از هر مکان دلخواه را نخواهد پذیرفت. اما من معتقدم ایران کشوری عادی نیست. ایران کشوری حامی تروریسم و تحت تحریم های سنگین بین المللی است. این کشور نه از لحاظ اخلاقی و نه از لحاظ ژئوپولتیک با آمریکا یا با شرکای ما در مذاکرات برابری نمی کند. ایران یک قدرت منطقه ای نیست. آمریکا اکنون تنها ابرقدرت جهانی است. سئوال من این است که آیا توافقی که حاصل شده است بهترین توافق بود که می توانستیم به آن دست بیابیم؟ این در حالی است که ما اکثر کارت ها را در اختیار داشتیم و این کارت ها را از زمانی که تحریم ها اعمال شده بودند در اختیار داشتیم. آقای مونیز شما گفتید منظورتان از تحریم های هر زمان و هر جا در چارچوب یک برنامه زمانی مدون و مشخص است ولی همه اینها بسته به اعتماد میان دو طرف است. اما همه اینها بسته به رفتار ایران بر اساس حسن نیت است. شما نمی توانید انتظار داشته باشید که ایران این خواسته ها را با روی خوش خواهد پذیرفت. در همین زمان که ما داریم صحبت می کنیم ایران رفتار نامناسب را نشان می دهد. ایران چند سال است که مدعی است با آژانس همکاری می کند اما همچنان از پاسخگویی به خواسته های آژانس درباره ابعاد نظامی برنامه نظامی خود خودداری می کند. مساله اول این است که این فرایند برای بیست و چهار روز نیست.

ایران در صورت نقض محتوای توافقنامه حداقل بیست و چهار روز در اختیار خواهد داشت. زمانی که ساعت معکوس این فرصت بیست و چهار روزه شروع می شود آژانس باید به ایران اعلام کند درباره یک سایت خاص ایرانی نگرانی های دارد و خواهان انجام بازرسی از یک مرکز یا تاسیسات هسته ای خاص است. ایران هم ناچار است توضیحات لازم را ارائه کند. هیچ محدودیت زمانی برای ایران وجود نخواهد داشت. آیا کسی هست که واقعا باور کند که ایران ممکن است بسرعت به این خواسته آژانس پاسخ دهد؟ آیا ایران برای تغییر و کوتاه یا طولانی کردن این فرصت زمانی تلاش نخواهد کرد؟ تنها بعد از موانعی که ایجاد خواهند شد و مذاکرات و گفتگوهایی که در این خصوص انجام خواهند شد در بهترین شکل ممکن آژانس درخواستی در این خصوص مطرح خواهد کرد و فرصت زمانی بیست و چهار روزه برای پاسخگویی ایران شروع خواهد شد. اما بعد از پایان فرصت بیست و چهار روزه در صورتی که ایران به خواسته آژانس پاسخ منفی بدهد هیچ مجازاتی برای این کشور در نظر گرفته نشده است. در مقابل این مساله به مکانیزم قطعنامه موارد اختلافی ارجاع داده خواهد شد.

این مکانیزم هم موانع و فرصت های زیادی در اختیار ایران قرار می دهد تا تاخیر بیشتری برای خود ایجاد کند. آیا کسی باور می کند که گروه پنج بعلاوه یک و نه این دولت و یا نه بطور خاص اروپایی ها تمام توافق را به کنار خواهند گذاشت و صرفا به علت آن که ایران اجازه بازرسی از یک سایت خاص را نمی دهد تحریم ها را دوباره علیه ایران اعمال خواهند کرد؟ به احتمال زیاد در چنین وضعی فشارهای بیشتری برای توافق اعمال خواهد شد. این همان گزینه ای است که در طول سالیان طولانی برای ایران کارایی داشته است. من فکر می کنم همه این مسائل مدیر سابق سیا را واداشت تا در برابر اعضای این کمیته هشدار دهد که توافق هسته ای با ایران موضوع بازرسی ها را از تاسیسات هسته ای ایران از مساله ای فنی به مساله ای سیاسی تبدیل کرده است. من فکر می کنم این فرمولی برای هرج و مرج، ابهام و تردید است. در صورتی که فکر می کنیم با تعیین فرصت بیست و چهار روزه می توانیم توافقنامه را به درستی اجرا کنیم معتقدم ما با موضوع فرصت بیست و چهار روزه خود را بازیچه کرده ایم. من می خواهم بدانم وضع ما زمانی که در برابر ایران دچار جدایی و انشقاق خواهیم شد چگونه خواهد بود؟ سئوال دیگر من این است که زمانی که در نهایت همه تحریم ها در چارچوب توافق هسته ای علیه ایران لغو می شوند رفتار ما در مقابل ده ها مرکز وابسته به رهبر ایران چه خواهد بود؟ آمریکا فهرستی از مراکزی را که دستورات امام خمینی را موسوم به آیکو اجرا می کنند، تهیه کرده است. لغو این تحریم ها ده ها میلیارد دلار از منابع مالی را به حساب شخصی رهبر ایران واریز خواهد کرد و این منابع مالی به وی کمک خواهند کرد تا تسلط خود را بر مردم ایران تقویت کند. در بیرون از کشور ایران هم اهداف خود را پیگیری کند. در واقع ارزیابی شده است که وی به حدود نود و پنج میلیارد دلار منابع مالی دسترسی پیدا خواهد کرد. وزارت خزانه داری آمریکا مراکز اجرای دستورات امام خمینی موسوم به آیکو و سی و هفت سازمان فرعی وابسته به آن را در ژوئن سال دو هزار و سیزده ارائه و اعلام کرد هدف این سازمان ها کسب منابع مالی گسترده و مخفی نگه داشتن منابع مالی و سرمایه گذاری های خود از دید مردم ایران و ناظران بین المللی است.
جناب جان کری لطفا در این خصوص توضیح دهید!

جان کری وزیر امور خارجه آمریکا در پاسخ گفت با احترام باید بگویم که برداشت شما درباره فرصت بیست و چهار روزه نادرست و اشتباه است. این فرصت بیشترین مدت زمان ممکن است. باید بگویم که این فرصت می تواند کم تر از بیست و چهار روز هم باشد. بسیار احتمال دارد این فرصت هجده روزه یا کم تر هم باشد.

ارنست مونیز وزیر انرژی آمریکا در ادامه گفت مساله اول این است که شما گفتید موضوع تایید فعالیت های هسته ای ایران منحصر به فرد است. این دقیقا بدان علت است که ما در این توافق سیستم تایید یا راست آزمایی داریم. علت هم بی اعتمادی است که از فعالیت های ایران در گذشته ناشی شده است. درباره فرصت بیست و چهار روزه هم باید گفت آژانس بین المللی انرژی اتمی می تواند هر زمانی این فرصت را با اعلام لزوم دسترسی به یک سایت خاص ایران کمتر بکند یا کاهش دهد. فرصت بیست و چهار روزه شروع روند حل اختلاف نیست بلکه پایان روند رفع اختلاف نظر میان دو طرف است. در واقع در آن مرحله موارد نقض توافقنامه به وقوع پیوسته است. شما همچنین پرسیدید در صورتی که تنها یک طرف نقض توافقنامه از سوی ایران را اعلام کند آیا واکنشی در برابر این اقدام ایران انجام خواهد شد یا خیر؟ من می خواهم همکاران من هم به این سئوال پاسخ دهند اما تاکید می کنم که در توافقنامه گفته شده است در برابر نقض همه توافقنامه یا بخشی از آن پاسخ قاطع و واکنش ما قاطع خواهد بود.

الن گریس نماینده فلوریدا: من پنج دقیقه زمان دارم و ده سئوال کوتاه مطرح می کنم و می خواهم به شکلی کوتاه به این سئوالات پاسخ داده شود. سئوال اول من این است که آیا توافقنامه هسته ای با ایران در تقویت حمایت ها از تروریسم تاثیرگذار خواهد بود؟

جان کری وزیر امور خارجه آمریکا: هیچ راهی برای دانستن این مساله وجود ندارد. حدس می زنم در مواقعی شاید ممکن باشد. تنها باید گفت آنها اقداماتی انجام داده اند که ما آنها را اقدامات تروریستی تفسیر می کنیم. اما آنها این مساله را نمی پذیرند و ما می توانیم همچنان درباره این مسائل با آنها اختلاف نظر داشته باشیم.

سئوال دوم این است که در صورتی که توافق عملی شود آیا ایران اجازه بازرسی از همه مراکز نظامی خود را خواهد داد؟ ایران باید این اجازه را بدهد. اگر ندهد این به معنای نقض محتوای توافق خواهد بود و ما تحریم ها را بازخواهیم گرداند. اگر هم نیاز باشد اقدام دیگری انجام خواهیم داد.

سئوال سوم: اگر توافقنامه اجرایی شود آیا شما این تردید را دارید که ایران تقلب کند و به شکل مخفیانه سلاح هسته ای تولید کند؟

جان کری وزیر امور خارجه آمریکا در پاسخ گفت من فکر می کنم آنها توانایی لازم را برای تولید مخفیانه سلاح هسته ای ندارند. زیرا نهادهای اطلاعاتی ما به ما گفته اند که رژیمی که ما ایجاد کرده ایم از نظر فیزیکی کاملا برای آنها غیرممکن است بتوانند فرایند کامل چرخه سوخت را بطور مخفیانه ایجاد کنند. ما همچنین مکانیزم نظارتی دقیق و جامعی در فرایند چرخه سوخت هسته ای ایران داریم. نمی توان با اورانیوم غنی سازی شده در مقیاس سه ممیز پنج الی شش درصد تا پانزده سال هم بمب اتمی تولید کرد. نمی توان با سیصد کیلوگرم اورانیوم غنی سازی شده تا پانزده سال هم بمب هسته ای تولید کرد. آنها نمی توانند دور از چشمان ما به غنی سازی اورانیوم ادامه دهند و به سمت تولید بمب هسته ای حرکت کنند. ما بصراحت اعلام کرده ایم که از هر آن چه که آنها بخواهند انجام دهند مطلع هستیم.

سئوال چهارم: در صورتی که توافق اجرایی شود آیا این ریسک وجود دارد که ایران برای مدت یک سال توافقنامه را اجرا کند و بعد از آن که پنجاه میلیارد دلار را دریافت کرد بعد از آن توافقنامه را نقض و به سمت تولید بمب اتمی حرکت کند؟

جان کری در پاسخ گفت بار دیگر می گویم آنها نمی توانند این کارها را انجام دهند. در صورتی که آنها بخواهند اقدامی خارج از چارچوب انجام دهند تابلوی قرمز رنگ برافراشته خواهد شد. آنها ناچارند تا پانزده سال تحت این محدودیت های قاطع باشند. این محدودیت ها شامل کاهش تعداد دستگاه های سانتریفیوژها، انجام بازرسی ها و نظارت های مستقیم از طریق تصاویر مستقیم تلویزیونی، پاسخگویی آنها در خصوص میزان تولید سانتریفیوژها و غیره. بنابراین برای آنها غیرممکن است که در طول یک سال یا دو سال یا پنج سال تصمیم بگیرند توافق را نقض کنند. در صورتی که آنها بخواهند این توافق را بطور کامل نقض و اعلام کنند که آن را نمی پذیرند ما هم با حمایت کامل جامعه جهانی تحریم ها را علیه این کشور بازخواهیم گرداند. در چنین شرایطی اگر نیاز باشد ما گزینه نظامی را هم بر روی میز خواهیم داشت.

سئوال پنجم:آیا می پذیرید که ایران حدود پانزده میلیارد دلار منابع مالی دریافت خواهد کرد و معلوم نیست که با این منابع مالی چه اقداماتی انجام خواهد داد؟

جان کری وزیر امور خارجه آمریکا در پاسخ گفت این منابع مالی بعد از یک الی دو سال در اختیار ایران قرار خواهد گرفت و آنها این منابع مالی را در اقتصاد خود سرمایه گذاری خواهند کرد. اما باید به این موضوع با نگاهی واقع بینانه نگاه کرد. آنها تلاش می کنند سرمایه هایی را از کشورهای مختلف مانند فرانسه، آلمان، چین، روسیه و انگلیس جذب کنند. آیا می توان این فرض را پذیرفت کشوری که ذخائر اورانیوم خود را متلاشی کرده است تعداد سانتریفیوژهای خود را تا دو سوم کاهش داده است و از تمام توانایی خود برای تولید مواد شکافت پذیر هسته ای در تاسیسات فوردو دست برداشته است و اکنون تلاش می کند با جذب سرمایه گذاری های خارجی اقتصاد خود را بسازد و جمعیت آن هم حدود پنجاه درصد زیر سی سال سن دارد که خواهان شغل و آینده هستند. آیا این برداشت و فرض درستی است که چنین کشوری همه این توافق را به کنار بگذارد و به سمت تولید بمب اتمی حرکت کند؟ آن هم بعد از آنکه اعلام کرده است ما برنامه هسته ای خود را محدود می کنیم. من فکر می کنم این وضع به وقوع نخواهد پیوست.

سئوال ششم: بعد از دوره پانزده ساله چه اتفاقی به وقوع خواهد پیوست؟ اگر توافقنامه اجرایی شود آیا ممکن است ایران بعد از دوره پانزده ساله بمب هسته ای بسازد؟

جان کری وزیر امور خارجه آمریکا گفت همه آن چه که می توانم به شما بگویم این است که آنها نمی توانند این اقدام را بدون اطلاع ما انجام دهند. زیرا بعد از پانزده سال آنها ناچارند از پروتکل الحاقی تبعیت کنند. آنها باید در چارچوب کد سه ممیز یک عمل کنند. آنها تحت نظارت بازرسان خواهند بود. در چارچوب این توافقنامه حدود صد و پنجاه بازرس جدید به ایران می روند. این بازرسان بیست و چهار بار از مراکز هسته ای اعلام شده ایران بازرسی کنند. بنابراین اگر ایران بطور ناگهانی بخواهد غنی سازی اورانیوم را در مقیاس بیشتر شروع کند ما از آن مطلع خواهیم شد. همه زنگ های خطر به صدا درخواهند آمد.
ارنست مونیز وزیر انرژی آمریکا هم در ادامه گفت این توافقنامه ای است که ممنوعیت دائمی بر سلاح های هسته ای در ایران اعمال می کند. ما باید به این مساله توجه کنیم.

سئوال هفتم: جناب وزیر لطفا به شکل دقیق بفرمائید در صورتی که توافقنامه رد شود دقیقا چه وضعی ایجاد خواهد شد؟ بویژه که برخی گمانه زنی ها مطرح شده است مبنی بر این که ایران حتی در صورتی که توافقنامه رد شود به آن پایبند خواهد ماند.

جان کری وزیر امور خارجه آمریکا در پاسخ گفت من شب گذشته این موضوع را در دیدار با یک دوست اسرائیلی شنیدم. وی هم چنین موضوعی را مطرح کرد. اما این موضوع از لحاظ فیزیکی غیرممکن است. زیرا بر اساس لایحه ای که شما تصویب کرده اید و بر اساس آن شما از حق رای درباره این توافق برخوردار شده اید. شما در عین حال اختیار رئیس جمهور را برای لغو تحریم ها سلب کرده اید. بنابراین هیچ راهی برای لغو تحریم ها و همچنین هیچ امکانی را برای کارایی توافقنامه وجود ندارد. توانایی ما برای لغو تحریم ها مهم و حیاتی است تا زمانی که ما نتوانیم تحریم ها را علیه ایران لغو کنیم کشورهای دیگر نمی توانند در ایران سرمایه گذاری و با این کشور همکاری کنند. این موضوع در عین حال برای ایران هم که خواهان دریافت منابع مالی و پولی است ضروری است. زیرا تا زمانی که این توافق مورد تایید قرار نگیرد هیچ کارایی برای ایران نخواهد داشت.

تولسی گابارد عضو دموکرات مجلس نمایندگان آمریکا در نشست پرسش و پاسخ کمیته روابط خارجی با سه تن از وزیران دولت آمریکا درباره توافق هسته ای ایران گفت :«با رای اجماعی شورای امنیت سازمان ملل متحد در حمایت از توافق هسته ای با ایران سخت ترین تحریم ها در ازای پایبندی ایران به توافق لغو خواهد شد. اگر از موضع عملگرایانه حرف بزنیم، این سوال مطرح است که اگر کنگره این توافق را رد کند و بر حق وتوی رئیس جمهور نیز فائق آید، وضع این قطعنامه شورای امنیت چه می شود و پیامدهای آن چه خواهد بود؟»

جان کری وزیر امور خارجه آمریکا در پاسخ گفت :« ما در این توافق روندی را گنجانده ایم که نوعی مصالحه بود زیرا دوستان و متحدان ما فکر می کردند که باید بلافاصله به سازمان ملل برویم و توافق را به اجرا بگذاریم. اما از آنجا که کنگره قبلا رای به این داده بود که مدتی برای بازبینی توافق در نظر گرفته شود، ما دوستان و متحدانمان را متقاعد کردیم که یک دوره 90 روزه وجود داشته باشد که در این مدت توافق را نمی توان اجرا کرد. آنها رای خود را دادند اما این مدت طولانی در اینجا برای حفظ حق کنگره وجود دارد . این نوعی توازن میان میل و خواسته دوستان ما برای اعمال حق حاکمیت و استقلال خود در چارچوب سازمان ملل در برابر میل و خواسته ما برای حفظ حق کنگره برای بازبینی توافق بود.»

خانم گابارد در ادامه گفت :«پس اگر کنگره پس از بازبینی توافق آن را رد کند، در آن زمان بر سر قطعنامه شورای امنیت چه می آید؟ »

جان کری در پاسخ گفت :«اگر کنگره بر حق وتو رئیس جمهور فائق آید و توافق را رد کند، دیگر توافقی در کار نخواهد بود.»

گابارد گفت: «پس در آن صورت قطعنامه شورای امنیت که به اتفاق آراء به تصویب رسید دیگر اعتباری نخواهد داشت.»

جان کری گفت :«در آن صورت دیگر کل توافق بی اعتبار خواهد شد زیرا اگر توافق در کنگره رد شود ما نمی توانیم تحریم ها را لغو کنیم . در آن صورت، شاهد مرگ این توافق خواهیم بود بدون اینکه هیچ گزینه دیگری برای ما باقی مانده باشد. هیچ گزینه ای.»

گابارد در ادامه خطاب به ارنست مونیز وزیر انرژی آمریکا گفت :«آقای مونیز ، در یک دوره 24 روزه که در برنامه بازرسی ها گنجانده شده است، چه شواهد و موادی را می توان پاکسازی یا مخفی کرد؟»

مونیز در پاسخ گفت: «احتمالا تلاش خواهد شد جای فلورین پر شود و همه کارهای مربوط به پاکسازی انجام بگیرد. همانطور که گفتم ، ما هم در عرصه محرمانه و هم در عرصه غیرمحرمانه تجاربی داریم که ما را قادر می سازد مقادیر بسیار بسیار اندکی از اورانیوم را ردیابی کنیم. بنابراین اگر از مواد هسته ای استفاده شود، رد بزرگی بر جا خواهد ماند.»

گابارد افزود :«و اگر ایران به بازرسان اجازه ندهد در عرض این 24 روز وارد این کشور بشوند، چه عواقبی در چه دوره زمانی در انتظار آنها خواهد بود؟ »

جان کری در پاسخ گفت :«اگر آنها این اجازه را ندهند، توافق را نقض کرده اند. ما می توانیم همه تحریم ها را به سرعت احیا کنیم. مسلما همه گزینه هایی که امروز در برابر ماست در آن زمان هم قابل استفاده خواهد بود. »

گابارد گفت :«بنابراین، اگر بلافاصله پس از این دوره 24 روزه آنها اجازه بازرسی ها را ندهند...»

جان کری گفت :«اگر آنها به تعهدات خود در خصوص این دوره 24 روزه عمل نکنند و امکان دسترسی به سایت ها را فراهم نکنند، توافق را نقض کرده اند. اگر ما دلیلی ارائه کنیم و خواستار دسترسی به یک سایت اعلام نشده بشویم که درباره آن نگرانی های جدی داریم، همه در تایید این نگرانی به ما ملحق خواهند شد و به سبب عدم پایبندی ایران به توافق ما با رضایت جامعه بین المللی وارد عمل خواهیم شد. این یکی از دلایلی است که من معتقدیم اهرم اعمال نفوذ بزرگی در اختیار داریم.»

گابارد گفت :«پس از روز آخر ، یعنی زمانی که ساز و کار احیای سریع تحریم ها دیگر کاربرد نخواهد داشت، ایران مشمول پروتکل به اصطلاح الحاقی خواهد بود. اگر ایران پس از روز آخر، پروتکل الحاقی را نقض کند چه عواقبی در انتظار آن خواهد بود؟

جان کری گفت :«ما هنوز این امکان را داریم که تحریم های یکجانبه را به اجرا بگذاریم. کنگره و همه ما می توانیم دست به دست هم بدهیم و به جایی برگردیم که زمانی در آنجا بودیم. یا اینکه می توانیم به سراغ گزینه های موجود دیگر برویم.»

گابارد گفت :«این نگرانی درباره زمانی که برای اعمال این تحریم های یکجانبه ، چه از طرف آمریکا و چه از طرف جامعه جهانی ، نیاز داریم وجود دارد. در آن مقطع چه عواقب فوری دیگری برای عدم پایبندی ایران به توافق وجود خواهد داشت؟ »

جان کری در پاسخ گفت :«اگر ایران به صورت فاحش و به شکلی این توافق را نقض کند که آن را تهدید کند، در آن صورت ما در موقعیت جدی تری از رویارویی خواهیم بود و نیازی به گفتن نیست که چه بسا لازم شود که رئیس جمهور آمریکا به جدی ترین گزینه ممکن متوسل بشود.»

ارنست مونیز نیز در این باره گفت :«من هم یک نکته را اضافه کنم. جان کری ، وزیر امور خارجه، گفت که این بستگی به انگیزه آنها خواهد داشت که چه می خواهند بکنند. از دید من، در برابر هر چیزی که نشانه حرکت آنها به سوی سلاح هسته ای باشد، باید با شدت واکنش نشان داد. این را نیز اضافه کنم که گروه پنج به اضافه یک طبق تعریف، نقش ویژه ای در ان پی تی و منافع بسیار بسیار زیادی در این دارد که تمامیت این پیمان حفظ شود.»

تام مرینو نماینده پنسیلوانیا گفت: همه ما می دانیم که ایران چه اقداماتی را در بخش ارسال تسلیحات برای تروریستها و انجام اقدامات کثیف انجام داده است. ما از اقدامات ایران در ارائه مواد هسته ای یا سلاح های بیشتر به سازمانهای تروریستی جلوگیری خواهیم کرد. سئوال من این است که چگونه ایران هسته ای می تواند به امنیت بیشتر برای آمریکا و امنیت بیشتر برای جهان منجر شود؟ همچنین چگونه ایران هسته ای می تواند باعث شود که شهروندان آمریکا احساس امنیت بیشتری بکنند؟

جان کری وزیر امور خارجه آمریکا در پاسخ گفت خوب سئوال مقابل یا مخالف سئوال شما این است که فرض کنیم آیا شما در کنگره یا ما بعنوان دولت آیا می توانیم در کل با وجود برنامه هسته ای ایران جلوگیری کنیم؟ این مسئولیت شما است که به ما نشان دهید این موضوع چگونه به وقوع خواهد پیوست.

نماینده پنسیلوانیا: می خواهم به شما نشان دهم که این موضوع چگونه به وقوع خواهد پیوست. شما به سئوال من پاسخ دهید. من می خواهم سخنان جک لو را بعنوان نقل قول بیان کنم. تحریم ها ایران را فلج کرده بودند. اگر ما تحریم ها را تشدید می کردیم و همپیمانان خود را هم وادار می کردیم که این تحریم ها را تشدید کنند. تحریم ها می توانست ایران را به زانو دربیاورند زیرا از نظر اقتصادی و مالی ایران قادر به تداوم فعالیت خود نبود. این شیوه انجام اقدام مورد نظر ما بود و کارایی آن هم اثبات شده بود.

کری در پاسخ گفت من برای شما که مدتی را با نهادهای اطلاعاتی صرف کرده اید احترام قائل هستم. درخواست از دیگران برای نظارت بر فعالیت های ایران صرفنظر از این که آنها ارزیابی شما را بپذیرند یا خیر و همچنین تشدید تحریم ها می تواند ایران را به زانو دربیاورد. برخی از کشورها تشدید تحریم ها را علیه ایران نمی پذیرند. آنها ایده کاپیتولاسیون را در این باره نمی پذیرند. شما نمی توانید ایران را بر مبنای آن چه که خارج از تعهدات آن است تحریم کنید. همچنین نمی توانید ایران را بر اساس آن چه که حق آن است تحریم کنید. ایران عضو پیمان ان پی تی است. صد و هجده کشور عضو این پیمان هستند.

نماینده پنسیلوانیا گفت ما حق داریم در برابر فاجعه دستیابی این کشور به سلاح های اتمی از شهروندان آمریکا محافظت کنیم. تحریم ها موثر بوده اند. آیا شما می خواهید اظهارات مقامات دیگر را مبنی بر تاثیرگذاری تحریم ها رد کنید؟ برای مثال وزیر خزانه داری آمریکا گفته است این تحریم ها ایران را فلج کرده بودند. این تحریم ها ایران را فلج کرده بودند و سالها طول خواهد کشید تا ایران خود را بازیابد.

جک لو وزیر خزانه داری آمریکا در واکنش به این اظهارات گفت سناتور اگر قصد دارید از من نقل قول کنید اجازه دهید من خود صحبت کنم. بخش دیگری که من در صحبت هایم به آن اشاره کردم این بود که جامعه جهانی همکاری کرد تا این تحریم ها تاثیرگذار باشند. ما برای جلب همکاری های بین المللی در این خصوص بشدت کار کردیم.

نماینده پنسیلوانیا گفت کشورهایی که ما با آنها درباره ایران اکنون همکاری می کنیم مانند روسیه و چین خواهان بازگشت ایران به موقعیت قبلی آن هستند و خواهان انزوای آمریکا هستند.

جان کری وزیر امور خارجه آمریکا در ادامه گفت سناتور ما به دفعات تاکید کرده ایم که متعهد هستیم ایران هرگز حتی به مواد مورد نیاز برای تولید یک بمب دست نیابد. این مساله باعث می شود امنیت آمریکا افزایش یابد زیرا اگر ایران توافقی را که ما تدوین کرده ایم به طور کامل اجرا کند ایران قادر نخواهد بود سلاح هسته ای تولید کند. ما توافقی را تدوین کرده ایم که بر لزوم انجام بازرسی های دقیق و گسترده و راستی آزمایی ها تاکید می کند. ما به توانایی خود مبنی بر جلوگیری از دستیابی ایران به مواد شکافت پذیر کافی حتی برای تولید یک بمب اطمینان داریم. من به شما یادآوری می کنم که ما این روند را در مرحله ای شروع کردیم که آنها مواد شکافت پذیر مورد نیاز را برای ساخت ده الی دوازده بمب در اختیار داشتند. ما این وضع را به عقب بازگردانده ایم. این مساله امنیت آمریکا را تقویت می کند. در عین حال این مساله امنیت اسرائیل و همپیمانان ما را در منطقه تقویت کرده است. همه آن چه که در توافق اولیه به آن دست یافته ایم و در دو سال گذشته اجرایی شده است باعث شده است جهان امن تر شود.

جان کری گفت شما این توافق را بکشید(تصویب نکنید) این اقدام جهان را ناامن تر خواهد کرد.

اسکات پری عضو مجلس نمایندگان آمریکا از ایالت پنسیلوانیا گفت تاریخ مصوبات کنگره نشان می دهد که امکان دستیابی به توافقی بهتر از توافق هسته ای کنونی با ایران وجود داشت.

اسکات پری در نشست پرسش و پاسخ کمیته روابط خارجی مجلس نمایندگان با سه تن از وزیران دولت آمریکا درباره توافق هسته ای ایران با نقل جمله ای از بیل کلینتون رئیس جمهور اسبق آمریکا درباره توافق هسته ای این کشور با کره شمالی که کلینتون در آن درباره امن تر شدن جهان در نتیجه این توافق ابراز امیدواری کرده بود ، خطاب به جان کری وزیر امور خارجه آمریکا گفت:«شما اخیرا در اظهاراتی که شبکه العربیه نقل کرد گفته بودید ما به رغم این شعارهای مرگ بر آمریکا و مرگ بر اسرائیل در ایران به سیاست خودمان ادامه می دهیم. شما همچنین گفته بودید این شعارها بسیار دردسرساز و ناراحت کننده است و ما باید منتظر بمانیم و ببینیم چه می شود. آقای وزیر ، ما باید منتظر چه بمانیم؟ قبل از اینکه بخواهید پاسخ دهید باید به رویدادهای سال 1979 (گروگانگیری 52 دیپلمات به مدت 444 روز)، سال 1983 (انفجار در مرکز نظامیان آمریکایی در بیروت و کشته شدن 241 تفنگدار آمریکایی)، 1992 (بمب گذاری در سفارت اسرائیل در آرژانتین)، 2011 (تلاش برای ترور سفیر عربستان سعودی در واشنگتن دی سی) و کشتن و معلول کردن صدها نفر در عراق و افغانستان اشاره کنم ، بی آنکه نیازی باشد به حمایت ایران از حزب الله و بشار اسد و حماس و فعالیت هایی در عراق و سوریه و یمن اشاره کنیم. حال ما باید منتظر چه باشیم؟»

جان کری در پاسخ گفت :«منتظر اجرای توافق هسته ای باشیم. ببینید، شما و من می توانیم همینطور سخنرانی کنیم. ما می توانیم مسابقه بگذاریم که چه کسی درباره برخی اقدامات ایران در گذشته بیشتر عصبانی بوده است. شما یا من. ما هم می دانیم که آنها آمریکایی ها را کشته اند. ما همه اینها را می دانیم. اما آنها در حال پیشروی به سوی بمب اتمی بودند... »

اسکات پری با قطع کردن اظهارات جان کری گفت :«مردم آمریکا کشور ایران را شبیه یک تمساح یا کوسه می بینند که از روی غریزه عمل می کند. آیا ما می خواهیم به این تمساح یا کوسه چند عدد دندان اضافی بدهیم و ببینیم چکار می کند؟ »

جان کری گفت:«این حرف ما نیست...»

اسکات پری گفت :«اما این چیزی که ما دیده ایم. شما می گویید که ما گزینه بهتری نداشتیم. شما می گویید اگر گزینه بهتری دارید رو کنید. اما آقای وزیر، با همه احترامی که برای شما قائلم، باید بگویم که این کار کنگره نیست.این کار بر عهده دولت است. و اگر شما روند تصویب پیمان ها را بر اساس قانون اساسی طی می کردید، شاید ما امروز در این وضع نبودیم. افزون بر آن، شما می گویید این تنها توافقی است که امکان حصول آن وجود داشت. اما کنگره تاریخی طولانی از دستیابی به توافق های بهتر دارد که نمونه های آن فراوان است. اگر آیت الله توافقی را دوست ندارد و نمی خواهد مذاکره کند، خب نکند. ما اینجا طرف آمریکا هستیم. ما از آمریکا دفاع می کنیم. شما نماینده آمریکا هستید. »

جان کری در پاسخ گفت :«نیازی نیست که کسی به من درباره این درس بدهد که من نماینده که هستم. من وقتی در کالج درس می خواندم نماینده این کشور در کشورهای دوردست بودم... »
اسکات پری گفت :«خداوند به شما برای خدماتتان اجر بدهد.»

جان کری ادامه داد:«... بنابراین ، من نیازی ندارم که کسی به من درس بدهد. اجازه دهید این نکته را کاملا روشن کنم که این توافق به نفع آمریکا بوده است زیرا آمریکا ضامن اصلی امنیت منطقه است. به ویژه امنیت برخی از نزدیکترین دوستان ما. ما معتقدیم که ایران در حال پیشروی به سوی بمب یا ظرفیت تولید بمب هسته ای بود و ما این کشور را عقب کشیده ایم...»

اسکات پری:«بسیار خب. این نظر شماست... اجازه دهید این سوال را بپرسم. آیا این امکان هست که ایران با لغو تحریم های تسلیحاتی برای دفاع از تاسیسات هسته ای خود به سامانه دفاع موشکی روسیه دست یابد؟ آیا این امکان هست یا خیر؟»

جان کری در پاسخ گفت:«اینها در توافق نیامده است...»

اسکات پری گفت :«منظورم در ارتباط با لغو تحریم های تسلیحاتی است.»

جان کری گفت :«خیر، اینها در چارچوب تحریم های تسلیحاتی منع نشده است. اینها خارج از این تحریم هاست.»