بررسی محدودیت‌های زمانی و الی‌الابد در متن جمع‌بندی مذاکرات(برجام)

به گزارش سرویس سیاسی پایگاه 598، حسب الامر مقام معظم رهبری در پاسخ به نامۀ رئیس جمهور (در باب جمع بندی مذاکرات هسته ای وین) مبنی بر : "لازم است متنی که فراهم آمده با دقت ملاحظه و در مسیر قانونی پیش‌بینی شده قرار گیرد."

بنا داریم تا متن توافق مذکور را مورد واکاوی دقیقتر قرار دهیم. در متن پیشرو، تنها به بررسی محدودیت های زمانی موجود در متن جمعبندی توافق (برجام) خواهیم پرداخت. قبل از ورود به بحث، با هم بخشی از سخنان رئیس جمهور محترم را در نشست شورای اداری آذربایجان شرقی مرور می کنیم:

- نظرات رهبر معظم انقلاب برای تمامی اعضای دولت مطاع است.

- با توجه به خطوط قرمز نظام که رهبر معظم انقلاب نیز بارها به آن تاکید کرده اند، وظیفه ما رعایت اصول، چارچوب ها و خط قرمزهاست.

- برخی از حقایق درست پس از اتمام مذاکرات مشخص خواهد شد زیرا در عین مذاکرات نمی توان تمامی جزئیات را منتشر کرد.

همانطور که از جملات فوق بر می آید، نه تنها حفظ خطوط قرمز ترسیمی توسط مقام معظم رهبری از دغدغه های مهم رئیس جمهور می باشد، بلکه این موضوع را امری لازم الاطاعه و لازم الاجرا تلقی میکنند. حال که حقایق و جزئیات مذاکرات پس از اتمام آن در دسترس همگان قرار گرفته، می توان این دغدغۀ مهم رئیس محترم دولت را مورد بررسی بیشتر قرار داد. برای این منظور، یکی از خطوط قرمز هسته ای (در حوزه محدودیت های زمانی) که توسط رهبر معظم انقلاب در دیدار مسئولان نظام در تاریخ ۱۳۹۴/۰۴/۰۲ بیان شد را ملاک سنجش و میزان بررسی قرار می دهیم:

-ما برخلاف اصرار امریکایی‌ها "محدودیتهای بلند مدت ۱۰، ۱۲ ساله را قبول نداریم" و مقدار سالهای مورد قبول محدودیت را به هیئت مذاکره کننده گفته‌ایم.

علیرغم این خط قرمز آشکار، ملاحظه می شود که در صفحه 5 متن برجام آمده است:

- قطعنامه شورای امنیت، همچنین لغو تمامی مفاد وضع شده وفق قطعنامه های قبلی شورای امنیت از روز اجرا؛ ایجاد برخی محدودیت های خاص؛ و خاتمه بررسی موضوع هسته ای ایران توسط شورای امنیت سازمان ملل "10 سال" پس از روز توافق برجام را مقرر خواهد نمود.

همچنین، در صفحه 6 برجام ذکر شده :

- ایران، در "10 سال" آغاز به از رده خارج کردن سانتریفیوژهای IR-1 خود خواهد کرد. طی این دوره، ایران ظرفیت غنی‏ سازی خود در نظنز را حداکثر تا ظرفیت غنی‏ سازی اورانیوم تعداد 5060 سانتریفیوژ IR-1 نصب شده نگه خواهد داشت. سانتریفیوژهای اضافی و زیرساخت‏‌های غنی‏ سازی مربوطه در نطنز تحت نظارت مستمر آژانس به نحو مشروح در پیوست 1 انبار خواهد شد.

همانطور که پاراگراف فوق هم اشاره می کند، در پیوست 1 (صفحه 27) مجدداً مدت زمان "10 سال" تصریح شده است:

- ایران به مدت "10 سال" ظرفیت غنی سازی خود را در حد 5060 ماشین سانتریفیوژIR-1 و در 30 زنجیره با چیدمان فعلی در واحد های در حال تولید سایت نطنز (FEP)حفظ خواهد کرد.

علاوه بر این موضوع، در پیوست مذکور (صفحه 28 و 29)، به محدودیت های 10 ساله در حوزه تست سانتریفیوژها نیز اشاره شده است:

- ایران به مدت "10 سال" به انجام آزمایشات بر روی "تک ماشین" سانتریفیوژ IR-4 و "زنجیرۀ 10 ماشین" آن ادامه خواهد داد.

- ایران به مدت "10 سال" به انجام آزمایشات بر "روی تک ماشین" سانتریفیوژ IR-5 ادامه خواهد داد.

پر واضح است که برای سانتریفیوژهای نامبرده، به مدت 10 سال، امکان آزمایش بر روی زنجیره های بزرگ وجود ندارد. از دیگر محدودیت های زمانی 10 ساله می توان به موارد ذیل اشاره کرد:

- ایران به مدت "10 سال" براساس رویه موجود، جریان گاز محصول و پسماند حاصل از زنجیره های IR6 و IR8را با استفاده از لوله های جوش کاری شده، که به تایید آژانس برسد، مخلوط می­کند به گونه­ای که "امکان برداشت محصول اورانیوم غنی شده و رقیق شده را میسر نسازد". (صفحه 29)

- ایران بعد از "سال دهم" زیرساختهای ضروری برای نصب ماشین سانتریفیوژ IR-8 را در سالنB نطنز آغاز خواهد کرد. (صفحه 33)

- برای "10 سال"، فعالیت های تولید یا تحقیق و توسعه جداسازی ایزوتوپی اورانیوم ایران منحصرا بر مبنای تکنولوژی سانتریفیوژ گازی خواهد بود.[1] ایران برای آژانس اجازه دسترسی جهت راستی آزمایی انطباق فعالیت های تحقیق و توسعه و یا تولید جداسازی ایزوتوپی اورانیوم با این ضمیمه را خواهد داد. (صفحه 44)

- روز خاتمه قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل متحد، وفق شرایط مندرج در متن قطعنامه شورای امنیت که برجام را تایید می کند، یعنی "10 سال" پس از «روز تصویب» خواهد بود، مشروط به اینکه مفاد قطعنامه های قبلی مجددا اعمال نشده باشند. (صفحه 158)

از دیگر خطوط قرمز، عدم پذیرش محدودیتهای زمانی بیشتر از 10 سال است که توسط رهبر انقلاب در دیدار مسئولان نظام در تاریخ ۱۳۹۴/۰۴/۰۲ مورد تاکید قرار گرفت:

-"زمانهای ۱۵ سال و ۲۵ سال" که دائماً می‌گویند برای فلان چیز را هم ما قبول نداریم.
این زمان مشخص است و تمام خواهد شد.

برخلاف این هشدار واضح، موارد متناقض فراوانی در متن برجام وجود دارد که آشکارا خط قرمز ترسیم شده را به سخره می گیرند. در صفحات 7 تا 9 متن جمع بندی توافق، این موارد به وضوح به چشم می خورند:

- ایران بر اساس برنامه بلندمدت خود، برای "15 سال" ، فعالیت‌های مرتبط با غنی‏ سازی اورانیوم، از جمله تحقیق و توسعه‏ تحت نظارت پادمانی خود را صرفاً در تاسیسات غنی‏ سازی نطنز انجام خواهد داد، سطح غنی‏ سازی اورانیوم خود را تا سقف 67/3 درصد نگه خواهد داشت، و در فردو، از هرگونه غنی‏ سازی اورانیوم و تحقیق و توسعه غنی‏ سازی اورانیوم و از نگاهداری هرگونه مواد شکافت‏ پذیر خودداری خواهد ورزید. (صفحه 7)

- طی این مدت "پانزده سال" و همچنان که ایران به طور تدریجی به سمت رسیدن به استانداردهای بین‏‌المللی کیفیت برای سوخت تولیدی در ایران حرکت می‏‌کند، ذخایر اورانیوم خود را به 300 کیلوگرم هگزافلوراید اورانیوم غنی شده تا 67/3 درصد یا معادل آن در سایر اشکال شیمیایی محدود خواهد کرد. مقادیر اضافه بر این میزان بر اساس قیمت‏‌های بین‏‌المللی و در عوض دریافت هگزافلوارید اورانیوم طبیعی تحویل داده شده به ایران،" به فروش رسیده و به خریدار بین‏‌المللی تحویل داده خواهد شد، یا به سطح اورانیوم طبیعی‌ رقیق خواهد شد". اورانیوم غنی شده موجود در مجتمع‌های سوخت تولید شده از روسیه یا سایر منابع، برای استفاده در راکتورهای هسته‌ای ایران، اگر شرایط مندرج در پیوست 1 را دارا باشد، در زمره این 300 کیلوگرم ذخیره UF6 فوق الذکر محاسبه نخواهد شد. کمیسیون مشترک از کمک به ایران، از جمله به نحو مقتضی از طریق همکاری‌های فنی آژانس، حمایت خواهد کرد تا سوخت هسته‌ای تولید شده توسط ایران حائز استانداردهای کیفی بین‏‌المللی شود". کلیه اکسید اورانیوم باقی مانده غنی شده بین 5 تا 20 درصد به منظور استفاده در راکتور تحقیقاتی تهران به سوخت تبدیل خواهد شد". هر گونه سوخت اضافی مورد نیاز راکتور تحقیقاتی تهران، با نرخ بازارهای بین‏‌المللی در دسترس ایران قرار خواهد گرفت. (صفحه 8)

- به مدت "15 سال" ، راکتور آب سنگین دیگر یا انباشت آب سنگین در ایران نخواهد بود. همه آب سنگین اضافی برای صادرات در بازارهای بین‏‌المللی عرضه خواهد شد. (صفحه 9)

- به جز فعالیت‌های جداسازی با هدف تولید رادیوایزوتوپ‌های پزشکی و صنعتی از نمونه‏‌های تابش‏ دیده‏ اورانیوم غنی‏ شده، ایران به مدت "15 سال" وارد بازفرآوری یا ساخت تاسیسات قادر به بازفرآوری سوخت مصرفی، یا فعالیت‌های تحقیق و توسعه‏ بازفرآوری که منتج به ایجاد قابلیت بازفرآوری سوخت مصرفی شود، نشده و پس از این مدت نیز قصد چنین کاری را ندارد. (صفحه 9)

- به مدت "15 سال" تمامی آب سنگین مازاد بر نیاز راکتور مدرن اراک، راکتور آب سنگین صفر قدرت و حداقل ذخیره احتیاطی لازم برای آنها، به همراه مقداری که برای تحقیقات دارویی مورد نیاز است،مقداری که برای تولید محلولهای دوتره و ترکیبات شیمیایی مورد نیاز است، مابقی برای صادرات به بازارهای بین المللی آماده شده و بر اساس قیمت بین المللی به آنها تحویل می گردد. (صفحه 24)

علاوه بر مطالب فوق الذکر، در پیوست 1 (صفحات 25 و 26) نیز به محدودیت های "15 ساله" به صراحت اشاره شده، که از جمله می توان به موارد زیر اشاره نمود:

- ایران به مدت "15سال، و بدون داشتن قصدی برای بعد از آن"، وارد فعالیت های مربوط به بازفرآوری سوخت مصرف شده یا فعالیت های مربوط به تحقیق و توسعه بازفرآوری سوخت مصرف شده نخواهد شد. مقصود از سوخت مصرف شده در این پیوست شامل تمام انواع سوختهایی است که تابش داده شده اند.

- ایران به مدت "15سال، و بدون داشتن قصدی برای بعد از آن"، سوختهای مصرف شده را بجز آنهایی که مربوط به نمونه­ های اورانیوم غنی شده تابش داده برای تولید رادیو ایزوتوپ های پزشکی و صنعتی است، بازفرآوری نخواهد کرد.

- ایران به مدت "15سال، و بدون داشتن قصدی برای بعد از آن"، هیچ تاسیساتی که قادر به جداسازی جداسازی پلوتونیوم، اورانیوم، نپتونیم از سوختهای مصرف شده یا نمونه­های شکافت­پذیر باشد، به غیر از آنهایی که برای تولید رادیوایزوتوپ برای مقاصد پزشکی و صنعتی است، را تکمیل، احداث، و یا خریداری نخواهد کرد.

- ایران به مدت "15سال" فقط سلولهای داغ (شامل یک یا چند سلول به هم متصل)، سلول های حفاظ­ دار یا گلاوباکس­های حفاظ­داری را توسعه، تامین، ساخت یا راهبری خواهد کرد که ابعاد آن کمتر از 6 متر مکعب و مشخصاتی که در پیوست 1 پروتکل الحاقی آمده است، باشد. این سلولها در کنار راکتور مدرن شده اراک، راکتور تحقیقاتی تهران و مجتمع های تولید رادیو داروها قرار خواهد گرفت و فقط قادر به جداسازی و تولید ایزوتوپ های صنعتی و پزشکی و انجام آزمایشات غیر مخرب تستهای بعد از تابش‌دهی خواهند بود. تجهیزات و لوازم مورد نیاز از طریق مکانیزم تاسیس شده در برجام، بدست خواهد آمد.

- بجز برای مجتمع راکتور تحقیقاتی اراک، ایران به مدت "15 سال" به تکمیل، احداث، و یا تصاحب سلولهای داغ قادر به انجام تستهای بعد از تابش‌دهی و یا خرید تجهیزاتی که امکان توسعه و ساخت آنرا را فراهم کند، نخواهد پرداخت.

- علاوه بر ادامه انجام آزمایشات جاری تست سوخت در راکتور تهران، ایران به مدت "15 سال" آزمونهای غیر مخرب تستهای بعد از تابش‌دهی را بر روی میله های سوخت، نمونه های مجتمع سوخت و مواد ساختاری انجام خواهد داد .این آزمایشات صرفاً در مجتمع راکتور تحقیقاتی اراک انجام خواهد گرفت. در عین حال، کشورهای 1+5 تستهای مخرب را با متخصصان ایرانی، آن گونه­ای که توافق می­شود، اجرا خواهند کرد. سلولهای داغی که در راکتور اراک برای اجرای تست های بعد از تابش‌دهی به کار گرفته خواهند شد نبایستی به طور فیزیکی به سلولهایی که در آن رادیوایزوتوپ های دارویی وصنعتی تولید می شوند، متصل باشند.

- برای "15 سال"، ایران درگیر تولید یا دستیابی به فلز پلوتونیوم و یا اورانیوم یا آلیاژ آنها، و یا تحقیقاتی در خصوص متالوژی پلوتونیم یا اورانیوم (یا آلیاژ آنها) و یا قالب گیری، فرم دهی یا ماشین کاری فلز پلوتونیم یا اورانیوم را نخواهد شد.

- به مدت "15 سال" ایران تولید، جستجو یا دستیابی به پلوتونیوم جدا شده، اورانیم با غنای بالا (غنای بیشتر از 20% اورانیوم 235) ، یا اورانیوم 233، یا نپتونیوم 237 (بجز مواردی که به عنوان استانداردهای آزمایشگاهی و یا در دستگاههایی که در آنها نپتونیوم 237 بکار برده شده است) را نخواهد داشت.

- اگر ایران به دنبال شروع تحقیق و توسعه بر روی سوخت بر پایه فلز برای راکتور تحقیقاتی تهران در مقدار کم بعد از 10 و قبل از 15 باشد، برنامه خود را در کمیسیون مشترک ارایه و تصویب این کمیسیون را دنبال خواهد کرد.

از دیگر محدودیت های بسیار مهم "15 ساله" می توان موارد زیر را بیان کرد:

- ایران سطح غنی سازی خود را به مدت "15 سال" در حد 3.67 درصد حفظ خواهد کرد. (صفحه 27)

- ایران به مدت "15 سال"، ماشین سانتریفیوژ و یا زیرساخت‌های مربوط به غنی سازی، چه برای تحقیق و توسعۀ غنی سازی اورانیوم و یا جدا سازی ایزوتوپ های پایدار را تنها در مکانهایی نصب خواهد کرد که در این برجام مشخص شده است. (صفحه 27)

- به مدت "15 سال" ایران تمام تستهای خود با اورانیوم را بر روی ماشینهای سانتریفیوژ را فقط در پایلوت نطنز انجام خواهد داد. ایران تمام آزمایشات مکانیکی بر روی ماشین های سانتریفیوژ خود را فقط در پایلوت نطنز و مرکز تحقیقات تهران انجام خواهد داد. (صفحه 29)

- به مدت "15 سال"، ایران در فردو، فعالیتهای غنی سازی اورانیوم و تحقیق و توسعه مربوط به غنی سازی اورانیوم نخواهد داشت و هیچ گونه مواد هسته ای نگهداری نخواهد کرد. (صفحه 31)

- ایران به مدت "15 سال" تا 1044 عدد ماشین سانتریفیوژ IR-1 در یکی از سالن های فردو نگهداری خواهد کرد که از آن: (صفحه 31)

- دو زنجیره که قبلاً UF6 به آنها تزریق نشده است، برای تولید ایزوتوپ­ های پایدار اصلاح خواهند شد. تبدیل به تولید ایزوتوپ های پایدار برای این زنجیره ها در فردو، بر اساس یک مشارکت مشترک بین کشور روسیه و ایران بر مبنای ترتیباتی که متقابلاً بر روی آن توافق خواهد شد، صورت می ­پذیرد. برای آماده­ سازی این دو زنجیره برای نصب معماری زنجیره جدید متناسب با تولید ایزوتوپ پایدار توسط مشارکت، ایران اتصال به لوله­ های اصلی خوراک را قطع خواهد کرد و لوله ­های UF6 زنجیره را (به جز لوله تخلیه اضطراری به منظور حفظ خلا) به انباری در فردو تحت نظارت پیوسته آژانس منتقل خواهد کرد. کمیسیون مشترک درباره چارچوب کلی تولید ایزوتوپ های پایدار در فردو مطلع خواهد شد.

- برای چهار زنجیره ­ای که با تمام زیر ساختهای مربوطه، به جز لوله ­هایی که اتصال های کوپل کردن زنجیره ­ها را میسر می­سازند، باقی می­مانند، دو عدد در وضعیت بدون کار، بدون چرخش نگهداشته می شوند. دو زنجیره دیگر به چرخش ادامه می­دهند تا زمانی که انتقال به تولید ایزوتوپ پایدار شرح داده شده در زیر پاراگراف بالا کامل شده باشد. به محض تکمیل انتقال به تولید ایزوتوپ پایدار شرح داده شده در زیر پاراگراف بالا، این دو زنجیره در حال چرخش به وضعیت بدون کار، بدون چرخش تبدیل خواهند شد.

- ایران به مدت "15 سال" فعالیت های خود را در تولید ایزوتوپ های پایدار توسط ماشین سانتریفیوژ در تاسیسات فردو محدود کرده و بیشتر از 348 ماشین سانتریفیوژ IR-1 برای این منظور استفاده نخواهد کرد. فعالیتهای مربوط به تحقیق و توسعه در ایران در تاسیسات فردو و برای آزمایش، اصلاح و تراز این ماشینهای IR-1 در تاسیسات ساخت ماشین سانتریفیوژ که قبلاً اظهار شده و تحت پایش آژانس، انجام خواهد گرفت. (صفحه 33)

- آژانس مقدار مواد باقی مانده از فعالیتهای قبلی غنی سازی را به عنوان کف موجودی اورانیوم غیر قابل حذف، در فردو مشخص می کند. به منظور نظارت بر تولید ایزوتوپ های پایدار و عدم وجود مواد و یا فعالیت­های هسته ای اظهار نشده در فردو، ایران به مدت "15 سال" به آژانس امکان بازرسی های معمول و در صورت تقاضای آژانس، بازرسی روزانه از تاسیسات فردو را فراهم خواهد کرد. (صفحه 33)

- ایران به مدت "15 سال" ذخیره اورانیوم غنی شده خود را تا حد 300 کیلوگرم گاز) UF6 یا معادل آن در ترکیبهای شیمیایی دیگر) با غنای تا 67/3 درصد نگاه خواهد داشت. (صفحه 34)

- برای "15 سال"، ایران تاسیساتی که برای تبدیل صفحه­ های سوخت یا ضایعات به UF6 باشد را نساخته و یا راهبری نخواهد کرد. (صفحه 35)

به منظور افزایش کارآیی پایش این برجام، برای "15 سال" و بیشتر از آن، برای اقدامات راستی آزمایی مشخص شده: (صفحه 39)

- ایران به آژانس اجازه استفاده از دستگاه اندازه­گیری روی خط غنی سازی و پلمب الکترونیک که وضعیت خودش را با دستگاه ثبت کننده داده های بازرسان آژانس در داخل سایتهای هسته‌­ای رد و بدل می نماید و همچنین تکنولوژی های جدید صحه­ گذاری شده و اثبات شده در راستای رویه­ های آژانس که در سطح بین­المللی پذیرفته شدۀ است، می­دهد. ایران جمع آوری خودکار داده ­های ثبت شده توسط وسایل اندازه گیری نصب شده آژانس و ارسال آنها به فضای کاری آژانس در هر سایت هسته ای را تسهیل خواهد نمود.

- ایران ترتیبات لازم را جهت حضور طولانی مدت آژانس شامل صدور ویزای طولانی مدت به همراه تدارک فضای کاری مناسب در سایتهای هسته ای، و با رویکرد مثبت، در مکان های نزدیک سایت های هسته ای در ایران، برای بازرسان منتخب آژانس برای کار و نگهداری تجهیزات لازم، به عمل خواهد آورد.

-ایران در طی 9 ماه از تاریخ اجرای برجام، تعداد بازرسان منتخب را در محدوده 130 الی 150 عدد افزایش خواهد داد و بطور عمومی اجازه انتخاب بازرسان از کشورهایی که روابط دیپلماتیک با ایران دارند را، مطابق با قوانین و قواعد خود، خواهد داد.

- برای "15 سال" ایران به آژانس اجازه خواهد داد تا در صورت لزوم پایش مداوم با استفاده از اقدامات محدودسازی و مراقبت، راستی آزمایی نماید که سانتریفیوژها و زیرساخت های انبار شده در انبار باقی مانده و فقط جهت جایگزینی سانتریفیوژهای خراب شده و یا برخورد کرده، آنگونه که در این ضمیمه مشخص شده است، استفاده می­شود. (صفحه 41)

- برای "15 سال" ایران به آژانس اجازه دسترسی منظم،شامل دسترسی روزانه هنگامی که توسط آژانس درخواست شد،به ساختمان های مرتبط در نطنز از شامل همه بخش های موسسه ­های FEP و PFEPرا خواهد داد. (صفحه 41)

- برای "15 سال"، تاسیسات غنی سازی نطنز تنها محل برای همه فعالیت های غنی سازی اورانیوم و فعالیتهای مرتبط با غنی سازی شامل تحقیق و توسعۀ تحت نظارت پادمان در ایران خواهد بود. (صفحه 41)

- ایران قصد دارد تا سیاست ها و رویه های صادرات همگام با استانداردهای موجود بین المللی برای صادرات مواد هسته ای، تجهیزات و تکنولوژی اعمال کند. برای "15 سال"، ایران فقط با موافقت کمیسیون مشترک وارد صادرات هرگونه تکنولوژی و تجهیزات غنی سازی و یا مرتبط با غنی سازی با هر کشور دیگر یا با هر نهاد خارجی در زمینه فعالیتهای غنی سازی و یا مرتبط با غنی سازی شامل فعالیتهای تحقیق و توسعه خواهد شد. (صفحه 41)

صرفنظر از محدودیت های 10 و 15 ساله که قبلا به آنها اشاره شد، برخی محدودیت های 20، 25 ساله و بیشتر از آن نیز در برجام لحاظ شده است. قبل از اشاره به این محدودیتها، خوب است که جملۀ بسیار مهمی از رئیس جمهور محترم را در این زمینه با هم مرور کنیم:

"آنها می‌گفتند دوران محدودیت 20 سال به علاوه 25 سال باشد، بعدها گفتند 20 سال به علاوه 10 سال و بعد از آن حرف آخر 20 سال است دیگر کوتاه نخواهیم آمد اما این 20 سال در نهایت به 10 سال و در مذاکرات روزهای اخیر به 8 سال کاهش پیدا کرده است ." (گفتگوی تلویزیونی با مردم، 23 تیر 94)

حال ببینیم که این ادعای جناب رئیس جمهور چگونه در متن محقق شده است:

- حضور بلندمدت آژانس در ایران؛ نظارت آژانس بر کنسانتره سنگ معدن اورانیوم تولیدی توسط ایران در همه کارخانه‌های تغلیظ سنگ معدن اورانیوم به مدت "25 سال"؛ نظارت و مراقبت در مورد روتورزها و بیلوزهای سانتریفیوژ به مدت "20 سال"؛ استفاده از فنآوری‌های مدرن تائید شده و گواهی شده توسط آژانس از جمله دستگاه سنجش میزان غنی‏ سازی به صورت مستقیم و مهر و موم‌های الکترونیک و یک سازوکار قابل اتکا برای اطمینان از رفع سریع نگرانی‌های آژانس در زمینه دسترسی به مدت "15 سال"، به شرح مندرج در پیوست 1. (صفحه 10)

- برای "25 سال" ایران به آژانس اجازه خواهد داد تا از طریق اقدامات تفاهم شده که شامل اقدامات محدودسازی و مراقبت خواهد بود پایش کند که همه کنسانتره سنگ معدن اورانیوم تولید شده در ایران یا بدست آمده از هر منبع دیگر به تاسیسات فرآوری اورانیوم (UCF) در اصفهان و یا به هر تاسیسات دیگری که ایران در آینده در این دوره زمانی ممکن است بسازد، منتقل می­شود. (صفحه 40)

- ایران برای "25 سال"، همه اطلاعات لازم برای اینکه آژانس را قادر سازد که تولید کنسانتره سنگ معدن اورانیوم و موجودی کنسانتره سنگ معدن اورانیوم تولید شده در ایران یا بدست آمده از هر منبع دیگری را راستی آزمایی کند، برای آژانس فراهم خواهد نمود. (صفحه 40)

همچنین در صفحه 39 آمده است:

"به منظور افزایش کارآیی پایش این برجام، برای 15 سال و "بیشتر از آن"، برای اقدامات راستی آزمایی مشخص شده ..."

ملاحظه می شود که عبارت "بیشتر از آن" می تواند تعبیر به الی الابد شود!