توصیه «شیخ آملی» برای طبابت فرزندش

به گزارش پایگاه 598 به نقل از فارس،کاظم آملی پدر طب ریه ایران و فرزند آیت‌الله شیخ محمد تقی آملی در برنامه ضیافت عنوان کرد: پدرم از روحانیون بزرگ تهران بود که با مشروطه خواهان مخالف اسلام مبارزه می‌کرد که پس از اعدام آیت‌الله نوری به روستاهای شمال تبعید شد.

وی با اشاره به اینکه شیخ محمدتقی آملی همیشه بالای صفحات نوشته‌هایشان می‌نوشتند: «یا امام زمان(عج) ادرکنی»، افزود: ایشان در نجف در محضر استادان بزرگی مانند مرحوم نائینی و سید ابوالحسن اصفهانی بهره بردند اما پس از ۱۰ سال حس کردند که دیگر چیزی قانعشان نمی‌کند. در تهران که وارد شدند، مسجدی در خیابان امام خمینی به نام مجد را اداره کردند و مشغول تعلیم و تدریس شدند.

آملی با تأکید بر اینکه پدرشان دائما مستکبران و زورگویان را نفرین و مظلومان را دعا می‌کرد، اظهار داشت: ایشان از جهت سیاست مخالف زور و ظلم بودند، آن زمان انگلیس استعمارگر بزرگ بودند، ایشان مرتب انگلیس و فرمانبرداران آن‌ها را نفرین می‌کردند اما برعکس دائماً برای انسان‌های مظلوم دعا می‌کردند، بهترین دوستان خودشان نیز انسان‌های مستضعف و معمولی بودند.

وی با تأکید بر تشویق پدرم برای ادامه تحصیل بنده در رشته پزشکی، توضیح داد: این روزها مردم نگران بحث مذاکرات هستند، بهترین کار این است که قرآن بخوانند، آیات ۱۵و ۱۶ سوره انفال در این زمان بهترین راهنمای ما است. در نهایت چه این مذاکرات به نتیجه برسد چه نرسد، پیروزی با ما است و من این را از خاطرات و رفتار و سلوک پدر آموختم.

آملی اظهار داشت: پدر در رابطه با شغل سخت گیر نبودند، ما دو برادر هستیم برادرم روحانی و مجتهد شد و در ۲۵ سالگی نیز حکم اجتهاد گرفت اما من به پزشکی علاقه‌مند شدم و ایشان نیز نه تنها مخالفتی نکردند بلکه با تکیه بر این حدیث «العلم علمان، علم الادیان و علم الابدان» مرا تشویق نیز کردند فقط توصیه می‌کردند که طبیب خوبی باشم و به مریض‌های فرودست کمک کنم و فرقی میان مریض پولدار و فقیر قائل نباشم، من نیز تمام تلاشم را کردم که به این وصیت عمل کنم.

وی در ادامه یادآور شد: شیخ محمدتقی آملی به نماز اول وقت، روزه و کارهای خیر بسیار اصرار داشتند، بسیار نیز فروتن و خوش اخلاق بودند، خودشان را بالا دست و در عین حال پایین دست کسی نمی دانستند و معتقد بودند که همه مثل هم هستند و تفاوت انسان‌ها در عمل به دستور خدا است.