روز جهانی قدس؛ لیله القدر مقاومت

شب قدر را در پیش داریم؛ شبی برتر از هزارماه که سرنوشت و تقدیر آدمی در آن رقم می خورد و آن گونه که از روایات متواتر به دست می آید، همین شب بیست و سوم ، شب قدر است.

فردای شب قدر نیز البته روز جهانی قدس است و این تقارن زیبا شاید اشارتی باشد بر این حقیقت که این روز خود به سان لیله القدر مقاومت اسلامی است.

تنها نگاهی به عمق کلام حضرت روح الله (ره) ما را به این حقیقت رهنمون می سازد چه آن که بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی روز قدس را مبدأ بیداری و هوشیاری اسلامی می دانست، آن جا که می فرمود: « روز قدس، روزی است که باید سرنوشت ملت های مستضعف معلوم شود، باید ملت های مستضعف اعلام وجود بکنند در مقابل مستکبرین».

شاید بشود گفت که همدردی مان با همه مظلومان عالم به خصوص اهالی فلسطین و نیز برائت از ظلمه ی امروز دهکده جهانی که در شعارهای کوبنده "مرگ بر آمریکا" و  " مرگ بر اسراییل" تجلی می یابد،جزو اساسی ترین اعمال چنین لیله القدری است.

از این منظر حضور در راهپیمایی روز قدس بی گمان ، لبیک به ندای اول مظلوم عالم است که فرمود: "کونوا للظالم خصما و للمظلوم عونا".

ترجمان تفصیلی تر این فرمایش مولا (ع) به ویژه در ارتباط با مساله قدس و فلسطین مظلوم را باید در کلام استاد شهید مرتضی مطهری جُست ، آن جا که فریاد برآورد: «... اگر حسین بن‏ علی(ع) بود می ‏گفت اگر می‏ خواهی برای من عزاداری کنی، برای من سینه و زنجیر بزنی، شعار امروز تو باید فلسطین باشد . شمر امروز موشه دایان است. شمر هزار و سیصد سال پیش مُرد، شمر امروز را بشناس. امروز باید در و دیوار این شهر با شعار فلسطین تکان بخورد. هی دروغ در مغز ما کردند که‏ آقا این یک مسئله داخلی است... والله و بالله ما در برابر این قضیه‏ مسئولیم . به خدا قسم مسئولیت داریم . به خدا قسم ما غافل هستیم . و الله قضیه ‏ای که دل پیغمبر اکرم را امروز خون کرده است ، این قضیه است . داستانی که دل حسین بن علی را خون کرده ، این قضیه است...»

شکی نیست که ابتکار تاریخی امام (ره) در نام گذاری واپسین جمعه ماه مبارک رمضان به عنوان"روز قدس" آن را برای همیشه، جهانی و ماندگار کرد.

نگاهی به بیش از 6 دهه ای که از تشکیل رژیم نامشروع صهیونیستی در پرتو خیانت کثیف روباه پیر می گذرد، نشان می دهد در طول این مدت نسبتاً طولانی، تحولات فراوانی حول محور قدس و فلسطین رخ داده اما هنوز هم بیت المقدس عزیز در اشغال چکمه پوشانی است که به دروغ مدعی پیروی از راه موسی کلیم الله (ع) هستند.

با این همه در طول سالیان اخیر که امواج شتابان بیداری اسلامی در منطقه شکل گرفته، به موازات این امیدافزایی در قطب مستضعفین و مسلمین، شاهد ضعف تدریجی و مشهود در قطب استکبار و صهیونیسم و ناامیدی مفرط اینان هستیم؛ ایجاد گروه های تکفیری و حمایت اینان از سوی این جریان نیز البته به نظر آخرین تلاش های مستکبرین و غارتگران عالم است.

آری! سنت الهی چنین است که حق ماندنی و باطل رفتنی است... و ما به امید محو غده سرطانی اسراییل از منطقه ، فردا( جمعه) همه به خیابان ها می آییم و یکپارچه به کوه خشم و نفرت تبدیل شده و بر سر مستکبرین و ظالمین آوار خواهیم شد.

فلسطین پاره تن اسلام است؛ این فرمایش امام(ره) را هیچ گاه از یاد نمی بریم و البته باید به قدرت اسلام و مسلمین از عمق جان باور داشته باشیم که اگر هر کدام از ما یک سطل نفرت را به سوی اسراییل غاصب روانه کند ، چیزی از هیمنه پوشالی خانه عنکبوتی اش باقی نخواهد ماند.

روز قدس موسم این نفرت و انزجار است؛ انزجاری که ریشه ای دینی دارد در تبری ما از دشمنان اسلام و اهل بیت(ع) و بر این منوال، بغض ما نسبت به صهیونیسم خاموش شدنی نیست چه آن که ما ملت "هیهات مناالذله" ایم.