
وَمَا لَكُمْ لَا تُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَالْمُسْتَضْعَفِينَ مِنَ الرِّجَالِ وَالنِّسَاءِ وَالْوِلْدَانِ الَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْ هَذِهِ الْقَرْيَةِ الظَّالِمِ أَهْلُهَا وَاجْعَلْ لَنَا مِنْ لَدُنْكَ وَلِيًّا وَاجْعَلْ لَنَا مِنْ لَدُنْكَ نَصِيرًا * * * شما را چه شده که در راه خدا و [رهایی] مردان و زنان و کودکان مستضعف [ی که ستمکاران هر گونه راه چاره را بر آنان بسته اند] نمی جنگید؟ آن مستضعفانی که همواره می گویند: پروردگارا! ما را از این شهری که اهلش ستمکارند، بیرون ببر و از سوی خود، سرپرستی برای ما بگمار و از جانب خود برای ما یاوری قرار ده. * * * بدون کشته شدن سرنوشت بیهوده است / شهید اگر نتوان شد بهشت بیهوده است
وی ادامه داد: اگر توافق در سال گذشته انجام میشد، شاید جشن هستهای یک معنا و مفهوم مشخص داشت اما با توجه به طولانی شدن مذاکرات طبیعتا زمینهای برای برپایی جشن توافق هستهای وجود ندارد.
ترقی افزود: جشن زمانی معنا دارد که ما بتوانیم علاوه بر رعایت خطوط قرمزی که رهبر معظم انقلاب در موضوع هستهای تعیین کردهاند، امتیازات ویژهای را برای ملت به دست بیاوریم.
وی به کف خواستههای ملت در مذاکرات هستهای اشاره کرد و گفت: اگر قرار باشد در حد همان کف خواستههای خودمان به توافق برسیم، این مقدار از توافق جایی برای جشن گرفتن و خوشحالی ندارد.
عضو شورای مرکزی حزب مؤتلفه اسلامی تأکید کرد: رسیدن به کف خواستهها، اثری بر حل مشکلات مردم ندارد بنابراین به نظر میرسد تنها عدهای که احساسی حرکت میکنند، دست به انجام چنین اقدامی بزنند