با توافق بد نباید به تهران بازگشت

به گزارش پایگاه 598 به نقل از خبرنگار اعزامی فارس از وین، در حالی که آخرین دور مذاکرات ایران و 1+5 در حال انجام است، نشانه ها حکایت از آن دارد که دو طرف به حصول توافق جامع نزدیک شده‌اند. ابراز رضایت یوکیا آمانو مدیرکل آژانس بین المللی انرژی اتمی از سفر اخیر خود به تهران، اظهارات روشن وزرای خارجه چین و روسیه مبنی بر اینکه توافق در روزهای آینده رخ می دهد، سخنان اخیر حسن روحانی درباره اینکه در چند روز آینده توافق هسته ای رخ می دهد؛ همگی نشانه هایی از این موضوع هستند که اکنون اراده دو طرف بر انعقاد توافق هسته ای شکل گرفته است.

اولین نکته ای که این نشانه ها به ذهن متبادر می کنند این است که خواسته ها و به عبارت دیگر خطوط قرمز ایران در این متن تمام و کمال رعایت شده است، اما اخبار متعددی که در روزهای اخیر درباره متن توافق منتشر یا شنیده شده، چنین برداشتی را به وجود نمی آورد.

قطعا در این توافق باید لغو یکجا و کامل تحریم ها در روز انعقاد، گنجانده شود؛ موضوعی که مقام معظم رهبری نیز در سخنان هفته گذشته مسئولان نظام بر آن تاکید کردند و گفتند، تحریم های مالی، اقتصادی و بانکی باید به طور یکجا لغو شوند و مابقی تحریم ها در چارچوب زمانی مشخص به طور تدریجی حذف شوند. اما ظاهرا طرف غربی هنوز اراده لازم برای انجام این کار را ندارد.

موضوع دومی که بسیار با اهمیت است این است که حذف تحریم ها به هیچ عنوان نباید به اجرای تعهدات کلیدی ایران و راستی آزمایی آن از سوی آژانس اتمی موکول شود چراکه این نهاد بارها ثابت کرده، بی طرف و عادل نیست.

بسیار حائز اهمیت است که در متن توافق، به هیچ عنوان اجازه دسترسی به افراد، سایت ها و اسناد نظامی داده نشود زیرا در غیر این صورت امنیت ملی ایران به مخاطره می افتد. همان گونه که پیشتر هم دسترسی آژانس به برخی اسناد در نهایت به ترور دانشمندان هسته ای کشورمان منجر شد.

علاوه بر این، تحقیق و توسعه باید به گونه ای در متن برجام گنجانده شود که ایران بلافاصله پس از اتمام زمان محدودیت ها بتواند تعداد بالایی ماشین های نسل 6 و 8 را بسازد. بعلاوه لازم است زمان پایان این محدودیت ها نیز به صراحت اعلام شود تا جای هیچ بهانه گیری را برای طرف غربی باقی نگذارد.

موارد فوق از مهمترین نکاتی هستند که باید به دقت و با زیرکی در متن نهایی توافق گنجانده شوند، به گونه ای که راه هر گونه تفسیر و تاویل را بر طرف مقابل ببندند و حقوق هسته ای ایران را به طور کامل تامین کنند.

بی‌تردید، توافقی که خطوط قرمز ایران را رعایت نکند، توافق نخواهد شد؛ لذا بهتر است جنین توافقی به تهران آورده نشود.