به گزارش پایگاه 598 ، وطن امروز نوشت: با توجه به مخاطبان بیشتری که شبکه نمایش خانگی نسبت به تماشاگران سینمارو
دارد اما نظارتی مناسب برای تولید و ورود محصولات ارائه شده از این مسیر
صورت نمیگیرد.
موسسه رسانههای تصویری در ابتدای فعالیت
تلاش کرد با تدبیر و نیازسنجی درست، خوراک مناسبی برای نیاز مخاطب فراهم
کند و با تبدیل شدن VHS به لوح فشرده، بازار شبکه نمایش خانگی بیش از پیش
رونق یافت. مسؤولان سینمایی هم با پیشرفت سینمای دیجیتال ترجیح دادند آثار
سینمایی برای عرضه در شبکه نمایش خانگی تولید کنند و به همین منظور شورای
پروانه ساخت شبکه نمایش خانگی و شورای پروانه نمایش راهاندازی شد اما آنچه
در این سالهای اخیر شاهد بودیم رویکردی سطحی در تولید و عرضه محصولات در
شبکه نمایش خانگی است و افسارگسیختگی در عرضه فیلمها به این شبکه چنان
بوده که بارها شاهد رونمایی از ساختههایی بنجل با نام دروغین محصولی
تصویری بودهایم! و این روند همچنان باعث شده تا فیلمهای انبوهی با سطح
کیفی نازل و مضامینی سطحی و با برچسب کمدی! روانه بازار شود و به دلیل
گستره توزیع آن در سوپرمارکتها و مراکز خرید عنوانی چون شانه تخممرغی
بگیرد!
البته در مقطعی تب فیلمهای نازل از این دست در جامعه چنان بالا
گرفت که عمر شوخیهای سطحی، تکراری و خستهکننده به سر آمد. اما با وجود
انتقادات تند علیه فیلمهای بیکیفیت ویدئویی، تنور داغ ساخت آنها هیچگاه
سرد نشده و امروز باز هم شاهد ارائه پروانه ساخت به آثاری از این دست و
نمایش پوسترهای رنگارنگ محصولات شبکه نمایش خانگی هستیم؛ پوسترهایی که با
حضور چهرههای مطرح سینما و تلویزیون مخاطب را جذب میکند اما کیفیت اثر
نازل است و هیچ نظارتی بر کیفیت این آثار دیده نمیشود و حتی برخی از
سریالهای شبکه نمایش خانگی با اختلاف سازندگان اثر (تهیهکننده و
کارگردان) به سرانجام نمیرسد یا اینکه سرمایهگذاران با عدم فروش محصول در
شبکه نمایش خانگی مواجه شده و از ادامه آن صرفنظر میکنند که در این میان
تنها «مخاطب» است که متضرر میشود.
اگر نگاهی دقیق به ارائه پروانه
ساختها در حوزه شبکه نمایش خانگی بیندازیم خواهیم دید دوباره پای سازندگان
آثار متبذل به شبکه ویدئویی باز شده است و متاسفانه نظارتی که باید و توقع
از آن میرود در تولید و ارائه مجوز وجود ندارد تا عدهای از
سرمایهگذاران نوکیسه بخشی از سرمایه خود را به سینما اختصاص دهند و از
معافیت مالیاتی برای فعالیتهای دیگرشان استفاده کنند. عدهای هم به دلیل
بیاطلاعیشان از وضعیت سینما جذب چنین معرکهای میشوند و برای ساخت
فیلمهای ویدئویی سرمایهگذاری میکنند و برخی کارگردانان نیز از این
موقعیت به دست آمده بهره برده و با ساخت یک یا 2 فیلم ویدئویی رزومهای
برای خود فراهم کردهاند تا بتوانند برای دریافت پروانه ساخت فیلم سینمایی
اقدام کنند تا پروسه اخذ دریافت پروانه ساخت برای آنها راحتتر سپری شود.
اگر نگاهی گذرا به مخاطبان شبکه نمایش خانگی داشته باشیم خواهیم دید که
توجه مخاطبان به این عرصه وجود دارد و این به گونهای است که این آثار با
دقت نظارت و ارزیابی نشده و مسؤولان سینمایی توجه لازم را به این شبکه مهم
ندارند. با توجه به اینکه یکی از رویکردهای امسال مطرح شده از سوی مسؤولان
سینمایی، توجه به وضعیت شبکه نمایش خانگی است، باید دید چه شرایطی در آینده
آن و شرایط کیفی آثار پیش خواهد آمد.