به گزارش پایگاه 598، پایگاه اطلاعرسانی آقای هاشمی رفسنجانی، به تازگی سخنانی را از وی منتشر کرده که آقای هاشمی در بخشی از آن گفته است:
«آن 8 سال (دولت سابق) کافی است برای این که مدتها مثل هاری در بدن جامعه ما دائما تزریق سم بکند. مثل مرض هاری این حالت را دارد به جامعه ما میدهد و همش هم شعار بود»
*آقای هاشمی رفسنجانی در تمام طول مدت هشت سال دولتهای نهم و دهم، سکوت اختیار کرد و غیر از فعالیتهای محرزی که در سال 88 و به نفع یک کاندیدای خاص! انجام داد کسی عمل قابل بیان دیگری از ایشان ندید.
با این حال برخی انتقادهای جسته و گریخته و محفلی از ایشان شنیده میشد که صد البته نه کور میکرد و نه شفا میداد.
از سوی دیگر اما انتقادهای عجیب و غریب ایشان از دولتهای نهم و دهم به محض رأی آوری رئیس جمهور روحانی و آغاز به کار دولت یازدهم نیز شهرهی آفاق است.
حرفهای مشهوری که در جدیدترین آنها دولت قبل بعنوان سرایتدهنده مرض هاری به ساحت جامعه معرفی شده است.
درباره این طرز صحبت کردن آقای هاشمی و قال و مقالهای فراوانی که در این زمینه وجود دارد؛ تحلیلهای فراوانی وجود دارد که یقیناً صاحبان خرد به آنها خواهند پرداخت.
اما در اینجا سؤالی مطرح میشود که پیش از این هم در برخی محافل وجود داشت ولی آقای هاشمی تاکنون هرگز به آن پاسخ نداده است!
سؤال این است که راهکار آقای هاشمی در هنگام تشخیص اشتباهات و برخی کجرویهای دولت احمدینژاد (که صد البته در هر دولتی با نسبت بیش و کم وجود دارد) چه بود؟!
آیا میشد نیمنگاهی به مدل سال 88 انداخت و با بیمحلی به رأی اکثریت ملت؛ خواهان ابطال احمدینژاد و بازگرداندن قطار رفته به ایستگاه شد؟!
یا اینکه آقای هاشمی همانطور که پیش از این هم بیان کرده، معتقد است که در انتخابات 84 تقلّبی رخ داد که نظام میبایست به واسطه آن مهر ابطال بر انتخابات میزد؟!
همچنین است که میتوان پرسید پس از تشخیص برخی کجرویها در دولت احمدینژاد؛ آیا در نظر آقای هاشمی میبایست خواص کشور سکوت میکردند و با اخم به نظارهگری میپرداختند (کما اینکه متأسفانه آقای هاشمی همین کار را کرد) یا اینکه برای همراهی با رأی ملت به صحنه میآمدند و به دفاع از مثبتات و انتقاد از نقاط ضعف میپرداختند؟! کدامیک بهتر بود؟!
به نظر میرسد پاسخ به این سؤالات از جانب هر ذهن آگاه و معقولی میتواند به بازشناسی سره از ناسره و تشخیص حق و باطل برخی انتقادات تند از دولت محمود احمدینژاد کمک شایانی نماید.