واکنش ملت به جوک‌های سیاسی مسئولان

به گزارش پایگاه 598 به نقل از جهان ، با روی کار آمدن دولت تدبیر و امید، بحث مذاکرات با گروه ۱+۵ به شعار اصلی دولت و محوری ترین برنامه آن تبدیل شد و کارنامه دو ساله دولت نیز نشان می دهد که تمام همّ و غمّ دولت برای حل مشکلات داخلی از طریق مذاکرات خارجی معطوف بوده است.

اینکه جمهوری اسلامی و ملت ایران اهل مذاکره و صلح‌طلبند شکی نیست اما مواضع سی و چند ساله ملت ایران به خوبی نشان می دهد که مردم اهل باج دادن به هیچ ابرقدرتی نیست و در سخت ترین شرایط تحریمی (اعم از اقتصادی و سیاسی و فرهنگی و ...) به خوبی توانسته گلیم خود را از آب بیرون بکشد و تعجب جهانیان را برانگیزد.

اما نکته قابل توجه در مورد مذاکرات پیش رو نگرش مردم به آن است. به عبارت دیگر زمانیکه دولت ۴ ساله ای، ۲ سال از عمر خود را معطوف به موضوع تحریم ها می کند نشان از اهمیت آن دارد و انتظار می رود مردم نیز بدان، نگاهی منطقی و معقول داشته باشند و بر اساس شعار سال، هم دولت و هم ملت، مسیر همدلی و همزبانی را در پیش بگیرند اما در ماه های اخیر مواضع مسئولان ارشد اجرایی درباره موضوع هسته ای و تحریم ها، بازتاب چندان مناسبی در شبکه های اجتماعی و سطح جامعه متصاعد نشده است.

به عبارت دیگر با گسترش شبکه های اجتماعی و موج های طنزی چون #تحریمیم_می‌فهمی؟! به خوبی نشان می دهد که حالا دیگر نگاه مردم به برخی اظهارات مقامات سیاسی، تنها از دریچه طنز است.

البته در این مقال به دنبال مثبت یا منفی بودن این نگاه نیستیم که خود جای بحثی مفصل دارد؛ چراکه سیگنال‌های مردمی از همین شبکه های اجتماعی به خوبی اعلام می کند که هیچ ایرانی حاضر نیست شرافت خود را به قیمت باج دهی به غرب زیر پا بگذارد اما سوالی که در این بین بوجود می آید این است که چرا پس از تلاش بی وقفه و دو ساله دولت در زمینه مذاکرات و حل معضلات اقتصادی از این طریق (به زعم دولتی‌ها) امروز نگاه مردم به موضوع رفع تحریم ها نگاهی طنز آلود شده است؟!

چرا یک مسابقه والیبال دستمایه طنازان می شود و در عرض تنها چند دقیقه دهها پیام طنز سیاسی از سوی ملت در شبکه های اجتماعی منتشر می گردد؟!

پاسخ سوال ساده است. زمانیکه رییس دولت - خلاف واقعیت - حتی آب خوردن مردم را نیز به تحریم ها گره می زند، بی شک نباید از شبکه های اجتماعی توقع داشت که این سخنان را باور کنند و حیات و ممات خود آب و نان شان را در گرو اجازه غربی ها ببینند.

مقاومت ملت ایران در طول سال های اخیر در برابر تحریم ها به خوبی به دشمن فهماند که سخت ترین تحریم های اقتصادی نیز نمی تواند آنها را به اهداف شوم‌شان رهسپار کند اما زمانیکه مردم شاهد موارد نقض بین حرف و عمل دولتمردان هستند به سرعت به این تناقضات واکنش نشان می دهند.

به عبارت دیگر، انتشار چنین پیام های طنزی که همزمان با پیروزی سروقامتان ایرانی برابر والیبالیست‌های آمریکایی نیز به اوج خود رسید، واکنش به این نوع اظهارات است که آب خوردن مردم را نیز به تحریم‌ها گره می زند یا مدعی شکسته شدن استخوان های ملت می شود!

بر این اساس باید متذکر شد، مردم نیز می دانند که تحریم ها بر زندگی آنها بی اثر نبوده و بخشی از مشکلات اقتصادی امروز کشور ناشی از تحریم های ظالمانه غرب علیه ملت ایران است اما همین ملت نیز به خوبی می دانند که دولت به جای پرداختن به اقتصاد مقاومتی و بازگشایی گره های کور اقتصاد در داخل کشور تمام انرژی خود را صرف مذاکرات و رفع تحریم ها کرده؛ در حالیکه به اذعان اکثر کارشناسان (موافقان و مخالفان دولت) حدود 30 درصد از مشکلات امروز با تحریم ها ارتباط مستقیم دارد و سایر معضلات اقتصادی جامعه ایران ناشی از عدم مدیریت و سیاست های اشتباه اقتصادی است.