پیامهای مغرضانه، خطرات تحلیلگرانه!
به گزارش پایگاه 598، مهدی شادمانی در عصرایران نوشت: شاید اصلا کسی در ماجرای تبریز مقصر نباشد
شاید همه چیز هم اتفاقی بوده باشد اما واقعا نباید شخصی از دولت در این
مورد حرفی بزند. نباید رسانه ها و مردم را در جریان بگذارند که چه کار
کردند؟ بعد چرا باید پیگیری مساله ای به این سادگی این همه طول بکشد؟اگر
امروز اطلاع بیشتری به دست آورده اند چرا خودرا ملزم به شفاف سازی نمی
دانند؟ آقای وزیر نمی خواهند به مردم بگویند که مقصر ماجراهای تبریز چه کسی
بود و قرار است چه برخوردی بااو بشود؟
نزدیک به یک ماه از برگزاری هفته آخر لیگ برتر می گذرد و هنوز هم مشخص نشده که در تبریز دقیقا چه اتفاقی افتاده است. 25 اردیبهشت ، بازی تراکتورسازی و نفت تهران در استادیوم یادگار امام تبریز برگزار می شد که در دقایق پایانی اتفاقی غیرفوتبالی سبب شد هواداران و بازیکنان تراکتورسازی از نتیجه تیم رقیب در اصفهان بی اطلاع بمانند و با خبری که به دروغ منتشر شده بود دقایقی شادی قهرمانی هم بکنند.آنها خوشحال بودند ، شادی می کردند و تصاویر شادی شان روی آنتن زنده پخش می شد. این تمام ماجرایی بود که به ناراحتی گسترده هواداران فوتبال منجر شد. این درست که تراکتورسازی قهرمان نشده بود ، این درست که اشتباهات فنی و حتی شاید داوری تاثیری درآن داشت اما همه می دانستند حجم عصبانیت برای از دست رفتن جام چیز دیگری است و ناراحتی بابت دروغی که به نظر می رسید سازمان دهی شده به ذهن همه تزریق شده چیزی دیگر.
دو روز پس از اتفاقات تبریز خبری منتشر شد از جلسه هیات دولت که محمود گودرزی از رییس جمهور برای برخورد با عوامل این اتفاق دستور گرفته است. خبری که به نظر می رسید از وزارت ورزش منتشر شده باشد و درآن از رییس جمهور نقل شده بود:«موضوع را مورد رسیدگی دقیق و جدی قرار دهید و درصورت ثبوت تخلف یا تقصیر، برخورد جدی مدیریتی صورت پذیرد.»
این البته قولی بود که وزیر ورزش داده بود. محمودگودرزی قول داده بود کار را به جلسه هیات دولت برساند و به نتیجه نزدیک کند.پس از این خبر بود که وزیر ورزش و علی کفاشیان به تبریز رفتند و چند روز بعد در تاریخ 30 اردیبهشت هم رییس جمهور در تبریز در این باره صحبت کرد:« هیچکس نمی‌تواند با احساسات مردم بزرگ ایران آن‌هم مردم قهرمان آذربایجان و تبریز بزرگ بازی کند. اگر کسی در این حادثه مقصر باشد تردید نکنید که دولت با همه توان برای تنبیه او ایستادگی خواهد کرد»
از آن روز به بعد رسانه ها و برنامه نود بارها ماجرا را پی گیری کردند. حاصل پی گیری های انجام شده در برنامه نود این بود که تعدادی بیسیم به دست مسبب اتفاقات تبریز بوده اند. هرچند وزارت ورزش به عنوان نماینده دولت در ورزش هیچگاه نتیجه پی گیری هایش را اعلام نکرد اما از پی گیری رسانه ها نتایجی به دست آمد که نشان می داد اتفاقات بیش از اینکه سهوی باشد ، منظم و تشکیلاتی بوده است. حتی صحبت های استاندار آذربایجان شرقی در نود هم کمکی به ایجاد شفافیت بیشتر در ماجرا نکرد.مخصوصا که اقای استاندار در برنامه نود مدعی بود تلوزیون وی آی پی قطع نبوده اما او هم نمی دانسته که تراکتورسازی قهرمان نشده.
حالا نزدیک به یک ماه از آن ماجرا می گذرد و در این مدت بین بیش از همه چیز به داور مسابقه پرداخته شده و هیچ کس اصلا نگفته در تبریز چه اتفاقی افتاد. تبریز از کانون توجه رسانه های ورزشی خارج شده و این روزها شاید تیم ملی فوتبال و والیبال بیشتر در بورس باشند. در این بین اگر حتی بخواهیم باورکنیم که در تبریز همه چیز سهوی بوده است و عمدی ورزشی و غیر ورزشی در این عدم اطلاع رسانی نبوده - که ممکن نیست - هیچ کس خودش را ملزم به پاسخگویی نمی داند.
رییس جمهور به تایید خبر تکذیب نشده ، دستوری در جلسه هیات دولت داده و شخصی از هیات دولت این خبر را منتشر کرده است. حسن روحانی در تبریز هم به نحوی دستورش را تایید کرده. لابد از همان روز هم وزیر ورزش مامور به پیگیری ماجرای تبریز است اما کسی در این مورد حرفی نزده و بیانیه ای نداده . شاید اصلا کسی در ماجرای تبریز مقصر نباشد شاید همه چیز هم اتفاقی بوده باشد اما واقعا نباید شخصی از دولت در این مورد حرفی بزند؟ نباید رسانه ها و مردم را در جریان بگذارند که چه کار کردند؟ بعد چرا باید پیگیری مساله ای به این سادگی این همه طول بکشد؟ مگر غیر از این است که نود با دو مصاحبه زنده و ارتباطات محدود نسبت به یک وزیر ، توانست چند نکته مهم در مورد بی سیم به دست ها و قطع شدن تلوزیون ها را به دست بیاورد؟ یعنی یک وزارتخانه نمی تواند اطلاعات بیشتری به دست بیاورد؟ اگر امروز اطلاع بیشتری به دست آورده اند چرا خودرا ملزم به شفاف سازی نمی دانند؟ همه می دانند که مطرح کردن تقصیرات فغانی در مورد اتفاقات چیزی شبیه به شوخی است؛ اما آقای وزیر نمی خواهند به مردم بگویند که مقصر ماجراهای تبریز چه کسی بود و قرار است چه برخوردی بااو بشود؟
نزدیک به یک ماه از برگزاری هفته آخر لیگ برتر می گذرد و هنوز هم مشخص نشده که در تبریز دقیقا چه اتفاقی افتاده است. 25 اردیبهشت ، بازی تراکتورسازی و نفت تهران در استادیوم یادگار امام تبریز برگزار می شد که در دقایق پایانی اتفاقی غیرفوتبالی سبب شد هواداران و بازیکنان تراکتورسازی از نتیجه تیم رقیب در اصفهان بی اطلاع بمانند و با خبری که به دروغ منتشر شده بود دقایقی شادی قهرمانی هم بکنند.آنها خوشحال بودند ، شادی می کردند و تصاویر شادی شان روی آنتن زنده پخش می شد. این تمام ماجرایی بود که به ناراحتی گسترده هواداران فوتبال منجر شد. این درست که تراکتورسازی قهرمان نشده بود ، این درست که اشتباهات فنی و حتی شاید داوری تاثیری درآن داشت اما همه می دانستند حجم عصبانیت برای از دست رفتن جام چیز دیگری است و ناراحتی بابت دروغی که به نظر می رسید سازمان دهی شده به ذهن همه تزریق شده چیزی دیگر.
دو روز پس از اتفاقات تبریز خبری منتشر شد از جلسه هیات دولت که محمود گودرزی از رییس جمهور برای برخورد با عوامل این اتفاق دستور گرفته است. خبری که به نظر می رسید از وزارت ورزش منتشر شده باشد و درآن از رییس جمهور نقل شده بود:«موضوع را مورد رسیدگی دقیق و جدی قرار دهید و درصورت ثبوت تخلف یا تقصیر، برخورد جدی مدیریتی صورت پذیرد.»
این البته قولی بود که وزیر ورزش داده بود. محمودگودرزی قول داده بود کار را به جلسه هیات دولت برساند و به نتیجه نزدیک کند.پس از این خبر بود که وزیر ورزش و علی کفاشیان به تبریز رفتند و چند روز بعد در تاریخ 30 اردیبهشت هم رییس جمهور در تبریز در این باره صحبت کرد:« هیچکس نمی‌تواند با احساسات مردم بزرگ ایران آن‌هم مردم قهرمان آذربایجان و تبریز بزرگ بازی کند. اگر کسی در این حادثه مقصر باشد تردید نکنید که دولت با همه توان برای تنبیه او ایستادگی خواهد کرد»
از آن روز به بعد رسانه ها و برنامه نود بارها ماجرا را پی گیری کردند. حاصل پی گیری های انجام شده در برنامه نود این بود که تعدادی بیسیم به دست مسبب اتفاقات تبریز بوده اند. هرچند وزارت ورزش به عنوان نماینده دولت در ورزش هیچگاه نتیجه پی گیری هایش را اعلام نکرد اما از پی گیری رسانه ها نتایجی به دست آمد که نشان می داد اتفاقات بیش از اینکه سهوی باشد ، منظم و تشکیلاتی بوده است. حتی صحبت های استاندار آذربایجان شرقی در نود هم کمکی به ایجاد شفافیت بیشتر در ماجرا نکرد.مخصوصا که اقای استاندار در برنامه نود مدعی بود تلوزیون وی آی پی قطع نبوده اما او هم نمی دانسته که تراکتورسازی قهرمان نشده.
حالا نزدیک به یک ماه از آن ماجرا می گذرد و در این مدت بین بیش از همه چیز به داور مسابقه پرداخته شده و هیچ کس اصلا نگفته در تبریز چه اتفاقی افتاد. تبریز از کانون توجه رسانه های ورزشی خارج شده و این روزها شاید تیم ملی فوتبال و والیبال بیشتر در بورس باشند. در این بین اگر حتی بخواهیم باورکنیم که در تبریز همه چیز سهوی بوده است و عمدی ورزشی و غیر ورزشی در این عدم اطلاع رسانی نبوده - که ممکن نیست - هیچ کس خودش را ملزم به پاسخگویی نمی داند.
رییس جمهور به تایید خبر تکذیب نشده ، دستوری در جلسه هیات دولت داده و شخصی از هیات دولت این خبر را منتشر کرده است. حسن روحانی در تبریز هم به نحوی دستورش را تایید کرده. لابد از همان روز هم وزیر ورزش مامور به پیگیری ماجرای تبریز است اما کسی در این مورد حرفی نزده و بیانیه ای نداده . شاید اصلا کسی در ماجرای تبریز مقصر نباشد شاید همه چیز هم اتفاقی بوده باشد اما واقعا نباید شخصی از دولت در این مورد حرفی بزند؟ نباید رسانه ها و مردم را در جریان بگذارند که چه کار کردند؟ بعد چرا باید پیگیری مساله ای به این سادگی این همه طول بکشد؟ مگر غیر از این است که نود با دو مصاحبه زنده و ارتباطات محدود نسبت به یک وزیر ، توانست چند نکته مهم در مورد بی سیم به دست ها و قطع شدن تلوزیون ها را به دست بیاورد؟ یعنی یک وزارتخانه نمی تواند اطلاعات بیشتری به دست بیاورد؟ اگر امروز اطلاع بیشتری به دست آورده اند چرا خودرا ملزم به شفاف سازی نمی دانند؟ همه می دانند که مطرح کردن تقصیرات فغانی در مورد اتفاقات چیزی شبیه به شوخی است؛ اما آقای وزیر نمی خواهند به مردم بگویند که مقصر ماجراهای تبریز چه کسی بود و قرار است چه برخوردی بااو بشود؟
اخبار ویژه
روایت صحیح از نحوه مدیریت انرژی در دولت شهید رئیسی؛
در دیدار هزاران نفر از زنان و دختران؛
نظرات بینندگان
جدیدترین اخبار پربازدید ها
