ترحیم دبی یا تحریم ایران ؟

598 به نقل از "صراط" - شب گذشته بی بی سی فارسی در یک رپرتاژ آگهی غیر کارشناسانه مدعی شد دبی قصد دارد با پیوستن به کشورهای تحریم کننده ایران، ضربه سختی به اقتصاد کشورمان وارد کند.

کارشناس بی بی سی مدعی شد: با توجه به حجم مبادلات ۲۵ میلیارد دلاری ایران و دبی در صورت کوتاه آمدن حاکم دبی در برابر فشار های آمریکا همه دفاتر تجاری ایران که تا به امروز اقدام به دور زدن تحریم های غرب علیه ایران می کرده اند، تعطیل خواهند شد و به این ترتیب آینده اقتصادی ایران بسیار تاریک خواهد بود.

به گزارش سرویس اقتصادی صراط ، در حال حاضر بزرگ ترین شریک تجاری دبی، ایران محسوب می شود و در واقع امیرنشین کوچک دبی به علت عدم بهره مندی از نفت، محصولات عمده جهت صادرات و تجارت با دیگر کشورهای جهان به طور کامل وابسته به بازار بزرگ و پر رونق ایران محسوب می شود. پس با فرض موفقیت آمریکا در این امر بی شک اقتصاد دبی رو به زوال خواهد رفت و جمهوری اسلامی ایران به راحتی می تواند سطح مبادلات تجاری بر زمین مانده را به سرعت با استفاده از موقعیت های تجاری و اقتصادی دیگر کشورهای منطقه و حتی امیرنشین های دیگر جبران کند.

آن چه جالب توجه است توخالی بودن ادعاهای مطرح شده از جانب این شبکه خبری است چرا که حاکم دبی به وضوح به یاد دارد که در آستانه رکود اقتصادی غرب چگونه دولت ایران توانست با پخش دو مستند قوی از رسانه ملی حجم قابل توجهی از نقدینگی ایرانیان را از بخش مسکن دبی خارج کند. حداقل یک سال طول کشید تا دبی اندک اندک خسارات وارد شده به اقتصاد اش را جبران کند و دوباره سر بلند کند.

طبق اخبار شنیده شده دیروز جمهوری اسلامی ایران به مدت ۲۴ ساعت کلیه مراودات اقتصادی با دبی را به حالت تعلیق درآورده است تا پاسخی مناسب به سخنان و عملکرد منفی حاکم دبی در شورای همکاری خلیج (فارس) داده باشد.

همه فعالان و تجار اقتصادی می دانند که آمریکا همه مبادلات و قراردادهای تجاری ایران را در هر کجای دنیا که صورت بگیرد کنترل می کند و هم اکنون نیز از همه فعالیت های ایران در دبی مطلع است اما صرف اطلاع از این موضوع دلیلی بر این مدعا نیست که قدرت مبارزه مثبت با این قراردادها نیز در جای جای جهان وجود دارد. اکنون سهم ایران به عنوان یک کشور قدرتمند با بازاری بزرگ و پرجمعیت در مبادلات جهانی مشخص است و امریکا بسیار علاقمند است ایران را مجبور کند که اغلب مبادلات اش را از یک مرکز انجام دهد تا کنترل امور اقتصادی ایران را میسر کند. این ساده انگاری است اگر تصور کنیم دولتی که به راحتی ۳۳ سال موفق شده است انواع سیاست های تحریمی غرب را دور بزند خود را وابسته به یک کشور کوچک می کند که همه می دانند پایگاهی برای شرکت های بزرگ آمریکایی و غربی در منطقه محسوب می شود.

شاید غول های اقتصادی آمریکا برای دور زدن تحریم های دولت شان و فرار از جریمه های اقتصادی به دبی برای مبادلات تجاری با ایران وابسته شده باشند اما بی شک چندین و چند کشور دیگر غیر از دبی وجود دارند که با علاقه حاضر هستند نقش دبی را برای ایران بازی کنند.