علنی کردن عدم بازگشت پول نفت با چه هدفی صورت می‌گیرد؟

به گزارش پایگاه 598  به نقل از مشرق، بر مبنای اظهارات دو تن از مقامات ارشد دولت، صادرات نفت کشور نسبت به دولت دهم کاهش چشمگیری پیدا کرده است.

روز شنبه محمود علوی وزیر اطلاعات در همایش سراسری فرمانداران در وزارت کشور با اشاره به شرایط اقتصادی دولت تصریح کرد: ما در شرایط فعلی تنها حدود ۸۰۰ هزار بشکه نفت می‌توانیم بفروشیم که حتی پولش هم به دستمان نمی‌آید بنابراین اداره کردن کشور کار ساده‌ای نیست.

محمدباقر نوبخت سخنگوی دولت و رئیس سازمان مدیریت هم روز شنبه در جریان سفر به استان مازندران گفت:‌ دولت نهم و دهم طی هشت سال بیش از ۸۰۰ میلیارد دلار از محل فروش روزانه چهار میلیون بشکه نفت به ارزش هر بشکه ۱۰۸ دلار درآمد داشته و خورده شد و چیزی باقی نمانده است. امروز فقط یک میلیون بشکه نفت به قیمت حدود ۵۰ دلار به فروش می رسد که حتی این مقدار به دلیل تحریم بانک مرکزی وارد کشور نمی شود، باید برنامه ریزی کرد.

البته خبرگزاری ایسنا اظهارات نوبخت را اینطور منعکس کرده است: نوبخت با اشاره به اینکه فقط یک میلیون بشکه نفت در کشور تولید می‌شود، افزود: درآمد ۱۲۰ میلیارد دلاری حاصل از نفت به ۲۴ میلیارد دلار در سال رسیده است.

احتمالا منظور از تولید یک میلیون نفت، صادرات یک میلیون بشکه نفت بوده است.

اما همان رقم یک میلیون بشکه نفت مدنظر نوبخت و ۸۰۰ هزار بشکه نفت اعلامی وزیر اطلاعات، با وجود تناقض ۲۰۰ هزار تایی نشان می‌دهند که وضعیت صادرات نفت در دولت نسبت به دولت دهم تقریبا نصف شده است.

مطابق آمار اعلامی بانک مرکزی میانگین صادرات نفت کشور در سه‌ماهه اول سال ۱۳۹۲ یعنی قبل از روی کار آمدن دولت یازدهم، یک میلیون و ۸۰۸ هزار بشکه در روز بوده که در سه‌ماهه دوم همان سال با تغییر ناچیزی در همان سطح مانده است.

این آمار پس از تغییر دولت یعنی در فصول سوم و چهارم سال ۱۳۹۲ تولید نفت کشور بیش از ۲۰۰ هزار بشکه سقوط کرد.

پس از آن بانک مرکزی در گزارش‌های جدیدش، آمارهای صادرات نفت کشور را برای سال ۱۳۹۳ سانسور کرد تا این که روز شنبه دو مقام مذکور از کاهش این رقم به ۸۰۰ هزار بشکه (روایت وزیر اطلاعات) و یک میلیون بشکه (روایت سخنگوی دولت) خبر دادند.

* چند ملاحظه

۱- نتیجه‌ای که از مقایسه آمار بانک مرکزی و اظهارات علوی و نوبخت می‌توان گرفت کاهش صادرات نفت کشور به تقریبا نصف رقم صادرات دولت گذشته است.

۲- این کاهش در حالی است که حامیان دولت از بیژن زنگنه به عنوان ژنرال نفت نام می‌بردند و مدعی بودند با بازگشت وی به وزارتخانه، وضعیت تولید و صادرات نفت کشور به شدت بهبود خواهد شد.

۳- کاهش شدید صادرات نفت با وعده‌های مسئولان دولت روحانی درباره شکسته شدن ساختمان تحریم‌ها با انجام توافق ژنو در آذرماه ۱۳۹۲ نیز در تناقض است.

۴- کاهش شدید صادرات نفت و عدم امکان بازگشت پول آن (مطابق اظهارات نوبخت و علوی) نسبت به قبل از توافق ژنو این گمانه را هم تقویت می‌کند که تحریم‌ها در این مدت نه تنها کاهش نیافته، بلکه شدیدتر هم شده است. زیرا دولت دهم با آن همه انتقادی که به آن وارد است، حداقل در فروش نفت وضعیت بهتری داشت.

در متن توافق ژنو آمده بود: توقف تلاش برای کاهش خرید نفت خام ایران به نحوی که مشتریان فعلی بتوانند میانگین میزان کنونی خرید نفت خام خود از ایران را کماکان ادامه دهند. بازگشت مبالغ مشخص از عواید فروش نفت ایران در خارج از کشور به ایران. در مورد معاملات نفتی مذکور، تحریم‌های اتحادیه اروپا و آمریکا بر بیمه و خدمات حمل و نقل مرتبط، تعلیق می‌شوند.

۵- این تناقض آمار از زبان دولتی ها شاید دلیل دیگری هم داشته باشد، حمله سیاسی مسئولان دولت یازدهم به دورزنندگان تحریم و نامگذاری آنها با عبارت‌هایی چون کاسبان تحریم یا دلالان تحریم، سبب کنار کشیدن این افراد از کمک به دولت برای دور زدن تحریم‌ها شد.

در واقع مسئولان دولت اکثر افرادی که در دور زدن تحریم‌ها به کشور کمک می‌کردند را با چوب بابک زنجانی راندند و وضعیت را به گونه‌ای کردند که گویا تمامی این افراد، همچون بابک زنجانی هستند و بدین ترتیب با کنار رفتن این افراد، شرایط برای فروش نفت و دور زدن تحریم‌ها سخت شد.

۶- این احتمال را هم می‌شود مطرح کرد که اظهارات مقامات دولتی که در این گزارش مورد استناد قرار گرفت، واقعیت نداشته باشد بلکه در راستای سناریوی ایجاد نگرانی در جامعه نسبت به شرایط اقتصادی کشور باشد و با توجه به اینکه تا ۱۰ تیرماه زمان زیادی باقی نمانده است، این اظهارات جای تامل دارد!

۷- اگر فرضیه بالا را غیرممکن بدانیم، باز هم این انتقاد به مقامات دولتی خصوصا شخص وزیر اطلاعات وارد است که چرا با این نوع سخنان سبب ایجاد نگرانی و دلهره در مردم می‌شود، این نوع سخنان چه تناسبی با وظیفه وزیر اطلاعات، در اعتمادبخشی به مردم و آرام ساختن جامعه دارد؟