عروس و داماد سالخورده، فقط ۲ روز يكديگر را تحمل كردند

به گزارش پایگاه 598 به نقل از باشگاه خبرنگاران، مرد ۷۵ ساله وقتي روبه‌روي قاضي شعبه ۲۶۸ دادگاه ونك ايستاد، با تأسف سري تكان داد و گفت: چند سال پيش همسرم را از دست دادم و تنها شدم. به پيشنهاد آشنايان تصميم گرفتم ازدواج كنم تا همدم و همراهي در اين سن و سال داشته باشم. وقتي با «اكرم» آشنا شدم، او هم پذيرفت كه در كنار هم زندگي خوبي را شروع كنيم و همدم تنهايي يكديگر باشيم، سريع مراسم عقد را برگزار كرديم و اكرم به خانه‌ام آمد. از اينكه بار ديگر چراغ خانه‌ام روشن شده بود، خوشحال بودم اما اين خوشي دو روز بيشتر دوام نداشت زيرا اكرم به بهانه ديدن فرزندانش از خانه رفت و ۲۰ روز پيش آن‌ها ماند.

اين مرد سالخورده ادامه داد: در اين مدت هرچه به اكرم زنگ مي‌زدم تا به خانه‌اش برگردد، گوشش بدهكار نبود و مي‌گفت مي‌خواهد بيشتر وقتش را در كنار دختر و پسر‌هايش باشد. من به او گفته بودم كه تنهايي را دوست ندارم اما او از‌‌ همان ابتدا من را تنها گذاشت و رفت.

عروس ۶۵ ساله نيز به قاضي گفت: من به بچه‌هايم بشدت علاقه‌مندم و وابسته آن‌ها هستم. شرايط هم به گونه‌اي نيست كه بتوانيم با هم زندگي كنيم. بعد از ازدواجمان دلم طاقت دوري بچه‌هايم را نياورد و به همين خاطر به خانه‌شان رفتم. شوهرم هم از اين موضوع گلايه مي‌كرد و مي‌گفت ماهي يك‌بار حق ديدن آن‌ها را دارم، ولي من ازدواج نكرده‌ام كه آزادي‌ام را از دست بدهم و كمترين حقم ديدن فرزندانم است كه نمي‌خواهم آن را از دست بدهم. به همين خاطر تصميم داريم از هم جدا شويم تا هر كدام زندگي مستقل خودمان را داشته باشيم.

قاضي حسن عموزادي با شنيدن اظهارات اين تازه‌عروس و داماد سالخورده، حكم طلاق آنها را به دليل عدم سازش صادر كرد.

در ازاي قبول اين طلاق توافقي، زن ۶۵ ساله حقوق قانوني خود از جمله مهريه ۲۵ سكه تمام بهار آزادي و اجرت‌المثل را به همسرش بخشيد.

حسن عموزادي، قاضي شعبه ۲۶۸ دادگاه ونك در رابطه با اين پرونده گفت: متأسفانه گاهي ازدواج‌هاي مجدد خصوصاً در سنين پيري برعكس اينكه تداوم داشته باشد، به دليل حساس شدن افراد خيلي سريع به فروپاشي مي‌انجامد، چرا كه در اين سن زن و مرد بيشتر از همديگر توقع دارند و مي‌خواهند كه همه وقت خود را در كنار هم بگذرانند اما فرزندان اين افراد گاهي به دليل علاقه زياد نمي‌توانند اين موضوع را بپذيرند و پدر يا مادرشان را در كنار فرد غريبه ديگري ببينند و همين عاملي براي ساز مخالف و ناسازگاري زن و مرد مي‌شود. در حالي كه در اين شرايط خود فرزندان نيز مي‌توانند برخوردي كنند تا پدر و مادرشان از زندگي مجدد خود احساس رضايت كرده و با تنها نگذاشتنشان به آن‌ها روحيه دهند و از اينكه سال‌هاي پاياني را به تنهايي سپري نمي‌كنند، خوشحال باشند.

وي افزود: فرزندان بايد شاد باشند كه والدينشان همدم و همصحبت دارند و مي‌توانند در كنار يكديگر زندگي را ادامه دهند. در اين صورت هم فرزندان آرامش خواهند داشت و هم زن و مردي كه با اميد و آرزو بار ديگر قدم در اين راه گذاشته‌اند، زندگي اميدواركننده‌تري خواهند داشت.