ورزش
سه/ آيا پايان دوران مربيگري و زوال قلعه نويي فرارسيده است ؟ پس از شکست
آبي ها مقابل تراکتور اين موضوع ترجيع بند بسيازي از بحث هاست.
مي شود
به دلايل بسيار دوستدار امير قلعه نويي نبود. ادبياتش را مناسب نداست، سبک
مربي گري اش را نپسنديد و چيزهاي ديگر. اما سخن از پايان يافتن دوره اش بي
انصافي است.
اين هم از ويژگي هاي ما است که با اندکي تزلزل، همه ياد
«دوره ات گذشته مربي» مي افتند. اتفاقا اين همان بزنگاه هايي است که نقطه
افتراقي مي شود بين فوتبال حرفه اي و عقلاني با فوتبالي احساسي و آماتور.
همان هايي که تنها پس از چند سال خدمت، ژنرالش کرده بودند، امروز از پايانش
مي گويند.
به خاطر داشته باشيمآرسن ونگر سال هاست قهرمان ليگ جزيره
نشده است، اما کماکان آرسن ونگر است. تيم ها همواره دوره هايي از بازسازي
دارند که ممکن است چند سال به طول بينجامد، ميلان و اينتر را ببينيد که به
چه وضعي دچارند، اما کيست که ترديد کند که اين تيم ها دوباره برخواهند
خواست. مربيان هم به همچنين. اما همه اين ها به معناي پايان و البته انکار
تمام دستاوردهاي پيشين نيست.
احتمالا نوعي سهل انگاري در به کار بردن
«دوره ها»، شروع و پايان آن ها داريم. قلعه نويي با وجود نقاط ضعف، کماکان
در فوتبال ايران حرف ها براي گفتن خواهد داشت. کاش براحتي از پايان ها
نگوييم.