شما بايد اوباما را ببخشيد. رهبر جهان آزاد هنوز هم در پذيرش اين موضوع با مشکل روبه‌رو است که اسرائيلي‌ها خودشان نخست‌وزيرشان را صرف‌نظر از اولويت‌هاي اوباما انتخاب مي‌کنند.
به گزارش پایگاه 598 به نقل از وطن امروز، تازه‌ترين اوقات‌تلخي کاخ‌سفيد در پي انتخاب مجدد نتانياهو، سخنراني «دنيس
مک‌دونا» رئيس کارکنان کاخ‌سفيد بود. وي در اين سخنراني گفت: «اشغالگري‌اي
که تقريبا 50 سال به طول انجاميده است بايد پايان يابد». وقتي چنين مقامي
بويژه به‌عنوان سخنران اصلي در يک رويداد برنامه‌ريزي شده و به‌صورت عمومي
چنين سخناني را بيان مي‌کند، رئيس‌جمهور با وي موافق است. در اين باره
مخاطبان نيز به دقت انتخاب شده بودند؛ کنفرانس سالانه «جي‌استريت»، يک گروه
لابي يهودي متمايل به چپ که هرگز امتيازي از اسرائيل نگرفته است. مساله
ناراحت‌کننده‌تر اين است که آقاي مک‌دونا درباره اسرائيل با لحني صحبت کرد
که معمولا گروه‌هاي جهادي فلسطيني صحبت مي‌کنند. اظهارات مک‌دونا در حالي
بيان شده که اظهارات ديگري حاکي از رنجش رئيس‌جمهور آمريکا بيان شده است از
جمله تهديد بي‌سابقه‌اي مبني بر اينکه انتخاب مجدد نتانياهو ممکن است به
معناي پايان حمايت آمريکا از اسرائيل در سازمان ملل متحد باشد و گزارش
وال‌استريت‌ژورنال که اسرائيل از مذاکرات هسته‌اي ايران و آمريکا جاسوسي
کرده است (اسرائيل اين موضوع را انکار مي‌کند اما آمريکا نيز نبايد متحدان و
کنگره را بي‌اطلاع نگه دارد). ديگر به توهين‌ها و بي‌اعتنايي‌هاي مقامات
ناشناس دولت اوباما اشاره نمي‌کنيم که يکي از آنها وي را «ترسو» خواند.
اوباما بر اين موضوع حساب کرده بود که نتانياهو در انتخابات شکست مي‌خورد و
رئيس‌جمهور آنچه براي کمک به اين شکست مي‌توانست، انجام داد اما دشمني
آشکار آقاي اوباما نتيجه معکوس داشت.
در عوض، پرزيدنت اوباما و تيمش به نظر مي‌رسد به دنبال انتقام هستند. نتانياهو نظر خود را درباره مخالفت با کشور فلسطين روشن کرده است (او مي‌گويد از راه‌حل «دو کشور» حمايت مي‌کند اما اکنون زمان اين کار نيست). نتانياهو همچنين در ساعات پاياني راي‌گيري از اعراب اسرائيلي به سبب اظهارات خود عذرخواهي کرد. رئيس‌جمهور اوباما و تيم وي اوضاع را متشنج کرده‌اند. شايد اين نشانه آن است که مذاکرات هسته‌اي با ايران با وجود تمايل اوباما به اينکه ايران بسياري از زيرساخت‌هاي هسته‌اي خود را حفظ کند، به آن خوبي که اوباما برنامه‌ريزي کرده بود پيش نرفته است. آمريکا به قدري خواستار توافق با ايران است که فرانسه مانند طرفي تندرو به نظر مي‌رسد.
اما اين بداخلاقي‌ها درباره اسرائيل از طرف کاخ‌سفيد، مي‌تواند به معناي چيز ديگري باشد يعني اوباما به آنچه او و تيم او مي‌گويند معتقد است؛ اسرائيلي‌ها اشغالگراني ناعادل و مانعي بر سر راه صلح در منطقه هستند و ديگر شايسته حمايت کاملي که از لحاظ تاريخي از آمريکا دريافت مي‌کردند، نيستند. با اين حال حتي اگر فکر مي‌کنيد چالش اصلي در منطقه وادار کردن اسرائيل به دادن قلمرو بيشتري به فلسطيني‌هاست، تا زماني که اسرائيلي‌ها احساس امنيت نکنند اين اتفاق نمي‌افتد اما اسرائيلي‌ها را مي‌توان به سبب داشتن احساسي مخالف در خصوص اين موارد بخشيد؛ جنگ داخلي در سوريه، داعش، شاخه‌اي از القاعده که نزديک بلندي‌هاي جولان فعال است، ژنرال قاسم سليماني که شبه‌نظاميان شيعه در عراق را هدايت مي‌کند و اينکه به نظر مي‌رسد آمريکا به شکلي عمل مي‌کند که گويا ايران مي‌تواند يک شريک سازنده‌تر از اسرائيل براي صلح باشد.
تهديد اصلي براي صلح خاورميانه حتي فراتر از جنگجويان داعش، ظهور ايران امپرياليست با استفاده از نيروهاي خود يا گروه‌هاي وابسته‌اي است که کشورهاي عرب را عملا مستعمره خود مي‌کنند.
چشم‌انداز ايران امپرياليست و در آستانه تبديل شدن به يک قدرت هسته‌اي موضوعي است که موجب شد تمام دوستان سنتي عرب آمريکا در منطقه در حال حاضر به نظر نتانياهو درباره خاورميانه بيشتر از نظر اوباما در اين باره نزديک شوند. آقاي مک‌دونا از سخنراني خود براي صحبت درباره نظرات انتخاباتي نتانياهو استفاده کرد و گفت: «ما صرفا نمي‌توانيم تظاهر کنيم اين اظهارات هرگز بيان نشده است». اما سخنان‌مک دونا ممکن است به راحتي برعکس شود. زماني که رئيس کارکنان رئيس‌جمهور از واژگان گروه‌هاي جهادي فلسطيني براي توصيف دموکراسي اسرائيل استفاده مي‌کند، آمريکا و جهانيان متعجب شده‌اند.
رهبر جهان آزاد جانب کدام طرف را مي‌گيرد؟
در عوض، پرزيدنت اوباما و تيمش به نظر مي‌رسد به دنبال انتقام هستند. نتانياهو نظر خود را درباره مخالفت با کشور فلسطين روشن کرده است (او مي‌گويد از راه‌حل «دو کشور» حمايت مي‌کند اما اکنون زمان اين کار نيست). نتانياهو همچنين در ساعات پاياني راي‌گيري از اعراب اسرائيلي به سبب اظهارات خود عذرخواهي کرد. رئيس‌جمهور اوباما و تيم وي اوضاع را متشنج کرده‌اند. شايد اين نشانه آن است که مذاکرات هسته‌اي با ايران با وجود تمايل اوباما به اينکه ايران بسياري از زيرساخت‌هاي هسته‌اي خود را حفظ کند، به آن خوبي که اوباما برنامه‌ريزي کرده بود پيش نرفته است. آمريکا به قدري خواستار توافق با ايران است که فرانسه مانند طرفي تندرو به نظر مي‌رسد.
اما اين بداخلاقي‌ها درباره اسرائيل از طرف کاخ‌سفيد، مي‌تواند به معناي چيز ديگري باشد يعني اوباما به آنچه او و تيم او مي‌گويند معتقد است؛ اسرائيلي‌ها اشغالگراني ناعادل و مانعي بر سر راه صلح در منطقه هستند و ديگر شايسته حمايت کاملي که از لحاظ تاريخي از آمريکا دريافت مي‌کردند، نيستند. با اين حال حتي اگر فکر مي‌کنيد چالش اصلي در منطقه وادار کردن اسرائيل به دادن قلمرو بيشتري به فلسطيني‌هاست، تا زماني که اسرائيلي‌ها احساس امنيت نکنند اين اتفاق نمي‌افتد اما اسرائيلي‌ها را مي‌توان به سبب داشتن احساسي مخالف در خصوص اين موارد بخشيد؛ جنگ داخلي در سوريه، داعش، شاخه‌اي از القاعده که نزديک بلندي‌هاي جولان فعال است، ژنرال قاسم سليماني که شبه‌نظاميان شيعه در عراق را هدايت مي‌کند و اينکه به نظر مي‌رسد آمريکا به شکلي عمل مي‌کند که گويا ايران مي‌تواند يک شريک سازنده‌تر از اسرائيل براي صلح باشد.
تهديد اصلي براي صلح خاورميانه حتي فراتر از جنگجويان داعش، ظهور ايران امپرياليست با استفاده از نيروهاي خود يا گروه‌هاي وابسته‌اي است که کشورهاي عرب را عملا مستعمره خود مي‌کنند.
چشم‌انداز ايران امپرياليست و در آستانه تبديل شدن به يک قدرت هسته‌اي موضوعي است که موجب شد تمام دوستان سنتي عرب آمريکا در منطقه در حال حاضر به نظر نتانياهو درباره خاورميانه بيشتر از نظر اوباما در اين باره نزديک شوند. آقاي مک‌دونا از سخنراني خود براي صحبت درباره نظرات انتخاباتي نتانياهو استفاده کرد و گفت: «ما صرفا نمي‌توانيم تظاهر کنيم اين اظهارات هرگز بيان نشده است». اما سخنان‌مک دونا ممکن است به راحتي برعکس شود. زماني که رئيس کارکنان رئيس‌جمهور از واژگان گروه‌هاي جهادي فلسطيني براي توصيف دموکراسي اسرائيل استفاده مي‌کند، آمريکا و جهانيان متعجب شده‌اند.
رهبر جهان آزاد جانب کدام طرف را مي‌گيرد؟
اخبار ویژه
در دیدار هزاران نفر از زنان و دختران؛
بحران انرژی در سایه اختلافات نفت و نیرو؛
سکوت اصلاحطلبان
نظرات بینندگان
جدیدترین اخبار پربازدید ها
