"اعتقادی به رکود در بازار خودرو ندارم"

*کارنامه صنعت خودرو در سال93 را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
سال93 خوشبختانه صنعت خودرو وضعیت بهتری نسبت به دوسال گذشته داشته است. به این معنی که تا 11ماه منتهی به بهمن، یک‌میلیون و 40‌هزار دستگاه خودرو تولید شد و امسال طوری برنامه‌ریزی شده بود که به تولید حدود یک‌میلیون و 200‌هزار دستگاه خودرو در سال برسیم و چون هنوز اسفند تمام نشده است احتمالا به یک‌میلیون و 100‌هزار دستگاه خودرو در سال93 می‌رسیم. در حالی که در سال92، 730‌هزار دستگاه خودرو در این سال تولید شد و در سال91، 920‌هزار دستگاه تولید شد در سال93 نسبت به این دوسال وضعیت بهتری داشتیم اما همچنان به وضعیت مطلوب سال90 نرسیدیم. در آن سال یک‌میلیون و 650‌هزار دستگاه تولید شد. یک وضعیت خوب و مناسب بود که به آن رسیدیم پیش‌بینی شده است در سال آینده تولید افزایش یابد اما رقم آن هنوز نهایی نشده است اما حداقل یک‌میلیون و 400‌هزار دستگاه پیش‌بینی شده است. نکته دوم این است که در مقایسه با سال‌های 93 و 92 وجود دارد که در سال92 به‌دلیل کسری قطعاتی که وجود داشت خیلی از خودروها به‌صورت ناقص تولید می‌شدند و بعضا در انبارهای کارخانه‌ها می‌ماندند و گاهی به این تعبیر می‌شدند که خودروسازان خودرو را احتکار می‌کنند. در‌حالی‌که این خودروها ناقص بودند و قابل تجاری‌شدن نبود اما امسال خوشبختانه براساس اطلاعات از ایران‌خودرو خبر دارم هیچ خودرو ناقص بیرون نمی‌دهد و تمام خودروها زود بیرون می‌آیند که باعث شده هم در هزینه صرفه‌جویی شده و زودتر تجاری ‌شوند و هم به دست مشتری می‌رسند که هزینه جا و نگهداری ندارند. 

*چشم‌انداز این صنعت در سال آینده چگونه می‌بینید؟
یکی از کارهای خوبی که انجام شده، بازنگری مجدد در سند چشم‌انداز 1404 است در این چشم‌انداز تولید 3‌میلیون خودرو سواری تثبیت شده است، دو‌میلیون برای مصرف داخلی و یک‌میلیون برای صادرات پیش‌بینی شده است. برنامه‌های اجرایی آن تدوین شده است و این برنامه‌های اجرایی به سازمان گسترش و نوسازی ارایه شده که پس از تایید نهایی به صرف خود برنامه نماند و عملیاتی شود. باتوجه به این سند باید بتوانیم 6میلیارد دلار قطعه صادر کنیم و 5میلیارد نیز باید قطعه برای تولید داخلی تولید بکنیم. جمعا باید 31میلیارد دلار قطعه تولید کنیم. که هم‌اکنون این عدد 6میلیارد دلار است که باید 5برابر شود. 

*از مشکلات صنعت خودرو به‌وی‍ژه قطعه‌سازان بگویید؟
آن‌قدر مشکلات در صنعت قطعه‌سازی زیاد است که خیلی زمان می‌برد این مشکلات حل شود اما از طرفی نیز برخی مشکلات به‌راحتی حل می‌شود که نمی‌دانیم چرا آن سرعت لازم را ندارد. ببینید یک‌سری مقرارت لازم در این خصوص وجود دارد به‌طور مثال قانون بهبود فضای کسب‌وکار در مجلس تصویب شد که هنوز اجرایی نشده است یا لایحه رفع موانع تولید در مجلس تصویب شد و در حال حاضر در مسیر شورای نگهبان است. اگر این دو قانون به مرحله اجرا درآید خیلی از موانع و مشکلات صنعت حل خواهد شد. یکی از عمده مشکلات موجود در صنعت قطعه‌سازی بحث نقدینگی است که تقریبا همه صنعتگران مبتلا به آن هستند. بانک‌ها به سایر بخش‌ها نقدینگی تخصیص دادند اما آن‌طور که باید به بخش تولید اختصاص ندادند و به‌تبع آن به بخش خودرو همان‌طور. درواقع منابع بانکی بیشتر به‌سمت مسکن و خدمات حرکت کرد و این نقدینگی در بخش تولید خیلی کم بود، این مساله نیز باعث به‌وجود‌آمدن مشکل تامین نقدینگی شد. پس از به‌وجود‌آمدن بحث هدفمندی یارانه‌ها با مشکل افزایش قیمت مواد اولیه و تولید مواجه شدیم و با افزایش سه‌برابری نرخ ارز این فشارها به بخش صنعت سه‌برابر شد. مشکل قیمت‌گذاری نیز مشکل بعدی در این صنعت بود زمانی که شورای اقتصاد خودرو را کالای انحصاری عنوان کرد و قیمت‌گذاری به شورای رقابت واگذار شد. قیمت‌گذاری توسط شورای رقابت باعث به‌وجود‌آمدن سردرگمی و ضرر و زیان خودروسازان شد. به گفته خودروسازان تا سال91 و 92 بیش از 6‌هزارمیلیارد ضرر و زیان داشته‌اند. اما اینکه یک سیکل طولانی برای تعیین قیمت وجود دارد، باعث حرکت‌های لازم برای بهبود کیفیت‌، ایجاد آپشن‌های جدید و نوآوری کمتر می‌شود و صنعت خودرو را با دیوار قیمت‌گذاری مواجه می‌کند که این دیوار باعث کند ‌شدن پیشرفت و توسعه تولید می‌شود. 
در هر حال در هیچ جای دنیا دولت وارد قیمت‌گذاری نمی‌شود. ما تقاضا داریم که دولت از قیمت‌گذاری خودرو خارج شود و در همین راستا وزیر صنعت و معدن و تجارت نیز در نامه به رییس‌جمهور و شورای اقتصاد خواهان بررسی مجدد در این مساله شد و در نامه خود استدلال آورده‌اند که چون 17 تولید‌کننده داخلی و 35 واردکننده خودروهای خارجی داریم دیگر انحصار بی‌معنی است و حالا قرار است ان‌شاءالله موضوع انحصار خودرو بررسی شود. 
مشکل دیگر نرخ بالای سود بانکی است چون به‌دلیل بالا بودن نرخ تورم برای ایجاد انگیزه برای مردم نرخ سود سپرده‌ها را افزایش دادند و به‌تبع آن نرخ سود تسهیلات نیز افزایش یافت و حالا دولت اعلام می‌کند تورم 2.15درصد است که ما انتظار داریم سود تسهیلات را نیز به‌تبع آن کاهش دهند اما هنوز پایین نیامده است. در‌حالی‌که بیش از 20درصد هزینه خودرو پول تسهیلات بانکی است. اگر مثلا خودرویی20‌میلیون تومان است حدود 4‌میلیون تومان آن سود بانکی خودروسازان است. متاسفانه درحالی‌که شاهد رشد قارچ‌گونه بانک‌ها هستیم که سودآوری خوبی دارند اما از طرفی تولیدکنندگان صنعت ضعیف‌تر می‌شوند. 
یکی دیگر از مشکلات نبود نوآوری در خودروسازی است مدل‌های جدید دیر به خودروسازان رسید که بخشی از آن به مساله قیمت‌گذاری مربوط است و همان‌طور که گفتیم انگیزه نوآوری را از خودروسازان می‌گیرد. 
مشکل دیگر تحریم است که تحریم‌های داخلی نیز همانند تحریم‌های بین‌المللی اثرگذار بود. پیش آمد کسانی که با ما همکاری می‌کردند ترسیدند و کنار ایستادند. حالا می‌دانند که با رفع تحریم‌های این مجموعه مشکلات حل می‌شود. 
مشکل دیگر مقررات دست‌و‌پا گیر است که خودمان به دست خودمان مانع پیشرفت صنعت می‌شویم. بخشنامه‌یی که در سال90 معاون اول رییس‌جمهور صادر کرد که براساس آن اگر کسی یک چک برگشتی داشت دیگر بانک‌ها نباید تسهیلات می‌دادند و باید استعلام می‌گرفتند. این کار برای کاهش معوقات بانکی انجام دادند اما عملا اگر معوقات بانکی آن زمان 40‌هزارمیلیارد تومان بود حالا 96میلیارد تومان شده است و چک‌های برگشتی نیز 6برابر شده است. 
تنها اتفاقی که افتاد واحدهای تولیدی برای دریافت تسهیلات دچار مشکل و تشریفات اضافی شوند و همین امر باعث شد تولید با مشکل مواجه شود. 

*کدام‌یک از این مشکلات در دولت یازدهم در روند حل‌و‌فصل قرار گرفت؟ 
واقعیت این است در حرف همه مشکلات را می‌خواهند حل کنند اما کاری که در دولت یازدهم اتفاق افتاد تشکیل جلسات شورای سیاست‌گذاری خودرو بود که هردو هفته یک‌بار با حضور وزیر انجام شد و همین مساله باعث افزایش تولید شد که حاصل روند پیگیری‌های این شورا بود. مسایل مقطعی را آنجا حل می‌کنیم. اما لغو آن بخشنامه دست معاون‌اول رییس‌جمهور است که چندین‌بار خواهش کردیم که همچنان رسیدگی نشده است. 
اما در سال91 که وضعیت ارز بد بود قاعده را گذاشتند که اگر کسی می‌خواهد گشایش اعتبار کند کل پولش را بدهد و علاوه بر آن 35درصد اضافه بدهد تا آن کالا بیاید. 
این کار زایدی بود که در دولت گذشته انجام شد این دولت آمد و آن 100درصد را 30درصد کرد اما همچنان آن 35درصد باقی است. با این حال دولت یک قدم برداشت اما یک قدم دیگر مانده است. 
 
*کم‌شدن جلسات شورای سیاست‌گذاری چه تاثیری بر مشکلات شما داشت؟ 
در دوره آقای محرابیان جلسات کم‌و‌بیش برگزار می‌شد اما در قبل و بعد از آن این جلسات برگزار نشد و به این معنی که دیگر جلسه نبود تا مشکلاتی مطرح شود تا در مسیر حل‌و‌فصل قرار بگیرد و حالا حداقل هر دوهفته یک‌بار این جلسات برگزار می‌شود و موضوعات مطرح و پیگیری می‌شود. 

*با افزایش تولید، وضعیت صنعت قطعه‌سازی چه تغییری کرده است؟ 
واحدهای قطعه‌سازی برای تولید یک‌میلیون‌و150 خودرو را تجهیز کرده بودند که متاسفانه با کاهش تولید در سال91 خیلی از واحدهای قطعه‌سازی تعطیل شدند یا مجبور به تعدیل نیروهای خود تا نصف و برخی نیز کمتر از نصف نیروهای خود را تعدیل کردند. 
برخی واحدها ورشکست شدند که اگر تیراژ خودرو بالا رود دوباره این واحدها می‌توانند به کار بازگردند و البته ما توصیه می‌کنیم که قطعه‌سازان باهم ادغام شوند که با صدمات از بین نروند. در سال93 یک اتفاق دیگر افتاد که با میزان واردات خودرو چیزی حدود 80 تا 90درصد نسبت به سال‌های قبل افزایش یافت که شاید از نظر تعدادی 10درصد تولیدات داخلی است اما از نظر ارزشی حدود 40درصد ارزش تولیدات داخلی است. این مساله همه را به فکر واداشت، واردات خودرو دو دلیل عمده داشت یکی از دلایل این است که همچنان نرخ ارز ما نرخ ارز واقعی نیست. ما در سال‌های گذشته نرخ دلار به ضرر تولیدکننده داخلی و به نفع تولید‌کنندگان خارجی تنظیم شد. به همین دلیل است از برخی می‌شنویم که می‌گویند اگر محصولی را از خارج وارد کنیم ارزان‌تر است. 
این یک‌سوی ماجرا است و سوی دیگر آن نرخ سود بانکی است. عملا نرخ سود بانکی 35 تا 36درصد است البته نرخ سود بانکی را 27درصد اعلام می‌کنند اما برخی بانک‌ها برای پرداخت وام می‌گویند باید سپرده داشته باشید که اگر در بازپرداخت هم تاخیر داشته باشید جریمه می‌شوید و عملا به نرخ سود تسهیلات 35 تا 36 درصد می‌رسد. 
این مسایل قدرت رقابت را تضعیف می‌کند با این شرایط ما نیاز به حمایت نداریم اگر شرایط کاری ما را مانند شرایط بین‌المللی مهیا کنند. 
متاسفانه می‌بینید این خودروهایی که وارد شده‌اند خیلی گران‌قیمت هستند که در یک حالت فخرفروشی و اختلاف طبقاتی را به وجود آورده است. شما دقت کنید اگر لباس خیلی شیک بپوشید تعداد معدودی به شما دقت می‌کنند. یا اگر خانه یا ویلای بسیار شیک داشته باشید از بیرون چندان نمود و جلوه‌یی ندارد. حتی راجع‌به وسایل گران‌قیمت دیگر آن‌چنان نمودی ندارد اما ماشین تنها وسیله است که جلو چشم مردم قرار دارد در خیابان این خودروهای لوکس جولان می‌دهند به قول خود دور دور بازی می‌کنند. این برای ما که در جامعه مشکلات زیادی داریم جالب نیست. من اگر جای مسوولان دولتی بودم اجازه ورود این خودروها را نمی‌دادم. همان‌طور که شنیدیم پورشه بیشترین فروش خود را در ایران دارد. در‌حالی‌که باید این پول‌ها را صرف توسعه کنیم.
یک بخش از خودروهای خاص است نباید بیشتر از 34درصد باشد خودروهای خاص هم که در داخل تولید نمی‌شوند. اما آن دسته از خودروهای لوکس و آنهایی که می‌خواهند پول خودرو بیشتری بدهند باید دید که می‌توانند حداقل برخی قطعاتش را داخلی کنند و می‌توانند انجام بدهند و کار انجام بگیرد. اما خودرو‌سازی و عمدتا آنهایی که واحد‌های کوچک- کوچک راه‌اندازی کرده‌اند به سمت واردات قطعات رفته‌اند که قطعات را روی هم سرهم‌بندی کنند. این باید عوض شود. مکانیسمی ‌باید گذاشته شود که این کار مقرون به صرفه نباشد و ساخت داخل به صرفه باشد و می‌توان نتیجه مناسبی گرفت. ما برای اینکه آب را از یک نقطه A به نقطه  Bبرسانیم دو حالت دارد. اگر مسیر سر بالا باشد باید پمپ قرار دهیم و اگر این پمپ قطع شود این آب باز می‌گردد. اما اگر شما یک شیب خیلی ملایم درست کنید آب را رها کنید خودش در مسیر حرکت می‌کند. الان باید کاری کرد که تولید و ساخت داخل سودآوری‌اش بیشتر از واردات شود. متاسفانه می‌بینیم خیلی از مردم برای خودشان کار درست کرده‌اند که پول را می‌گذارند بانک و سود 22درصد دریافت می‌کنند و بدون هیچگونه مالیاتی امورات زندگی خود را می‌چرخانند. یعنی این پول‌ها به سمت کار تولید حرکت نمی‌کند یا اینکه می‌روند محصولی را وارد می‌کنند و در داخل می‌فروشند. اینها آسیب برای جامعه ماست. جواب دانشجویان تحصیلکرده ما که به دنبال اشتغال هستند را چه کسی می‌دهد. 

*به نظر شما باید شرایط مهیا شود تا بتوانیم قطعات را بومی‌سازی کنیم؟
بله، آن قطعه‌هایی که توجیه اقتصادی دارند را می‌توانیم، البته باید فضای کسب وکار مد نظر قرار گیرد. چرا درحال حاضر رتبه صنعت خودرو ایران در دنیا130 است. باید رتبه ما بین 50 تا 20کشور اول باشد. این شدنی است اما خودمان به دست خودمان گرفتاری‌ها را زیاد کردیم و اینها را می‌توانیم رفع کنیم. 

*پس موضوع تکنولوژی در این بین کجا قرار می‌گیرد؟
تکنولوژی هم بسیار ساده است. ما اگر تحریم‌های بین‌المللی را نداشته باشیم می‌توانیم با الگویی که چین و هند پیاده کردند برویم. آنها رفتند شرکت‌های معتبر را آوردند با آنها شریک شدند، کارکردند و رفته‌رفته تکنولوژی و دانش منتقل شد به کشورهایشان بومی‌سازی شد که هر دو طرف از این جریان سود بردند و ما نیز می‌توانیم سودده باشیم. این بهترین راه‌حل است که بتوانیم با joint venture  این کار را انجام دهید ضمن اینکه برای تکنولوژی، اگر ما خودمان هم یک همتی کنیم به این سمت و سو برویم خودمان دانش‌بنیان بشویم  واکنون شاهد آن هستیم که شرکت‌ها و دانشگاه‌های دانش‌بنیان درحال شکل‌گیری است. می‌توانیم در این زمینه‌ها نیز پیشرفت داشته باشیم که البته حرکت‌های خوبی آغاز شده است. نکته‌یی که وجود دارد، این است که ما خودمان را باور نداریم و همیشه تصورمان این است که آن طرف یک چیزی را اختراع کند و ما از آن استفاده کنیم. کمتر در این خصوص به خودمان جرات دادیم یا باورمان کرده‌اند که ما هم می‌توانیم در این خصوص موفق عمل کنیم و خودمان در دنیا نوآور شویم. کما اینکه در زمینه‌های نانو تکنولوژی این کار را کردیم. یا در زمینه‌های داروسازی یا بیوتکنولوژی حرکت‌هایی را انجام داده و نشان دادیم که خیلی هم از آنها عقب نیستیم اما اگر شما بیایید در بازار بگویید یک دانشجو جوان ایرانی اختراع کرده است همه به دیده شک و تردید به آن نگاه می‌کنند. اما بگوییم این از آلمان آمده است همه فورا به آن توجه می‌کنند. یک مقداری ما مشکل ذهنی و فکری در این خصوص داریم. 

*نظر شما درخصوص ابلاغیه جدید وزارت صنعت درخصوص قیمت‌گذاری خودروهای وارداتی چیست؟
یکی از کارهای بسیار خوبی که وزارتخانه کرد همین بود. قبلا خودرو وارد می‌شد، یک بخشی از آنها نمایندگی‌های مجاز دارند، نمایندگی وظایفی دارد که دوره گارانتی باید تعمیرات و سرویس‌های لازم را انجام دهد و دوره وارانتی یعنی دوره ضمانت که تا 10سال است موظف به تامین قطعه یدکی است. 30درصد خودروهای وارداتی را نماینده‌های اصلی وارد می‌کردند، 70درصد آن توسط افراد متفرقه. که یک‌سری اتفاقات در این بین رخ می‌داد. اول اینکه کیلومتر خودرو کارکرده را صفر می‌کردند و وارد کشور می‌شد، ایربگ و تعدادی از تجهیزات را بر‌می‌داشتند، بعد اینجا که می‌آمد، نماینده تعهدی نسبت به تامین قطعات و سرویس آن نداشت. این باعث سردرگمی‌ مشتری می‌شد. البته ما روی قشری از مشتری صحبت می‌کنیم که خودرو آن 50 تا 60 میلیون به بالا خریداری می‌کند. به هر حال این موضوع به نفع مصرف‌کننده است که شاید چند درصد هم هزینه اضافی بدهد ولی خدمات پس از فروش خواهد داشت. 

*در مورد معوقات قطعه‌سازان که از خودروسازان داشتند، شرایط اکنون چگونه است؟ شرایط بهبود یافته است؟
روند بهتر شده است اما هنوز به مطلوب نرسیده است. ما معتقدیم مطالبات قطعه‌سازها از زمان تحویل کالا باید یک ماهه پرداخت شود. چرا چون خود قطعه‌ساز باید تامین مواد اولیه انجام دهد و هزینه کارگر را بدهد. اینکه بماند تا حدود 5 ماه این نه تنها به نفع قطعه‌ساز نیست بلکه به نفع خودروساز هم نیست. چون قطعه‌ساز دیگر توان ندارد که بخواهدحرکت یا کاری انجام دهد. خودروسازان نیز نیاز به یک نقدینگی دارند که بانک‌ها در اختیارشان قرار نمی‌دهند که این را با دولت صحبت کردیم و نشان دادیم زمانی که تولید قطعه‌سازی ما بالا رفت در درصد رشد تولید ناخالص ملی ما نیز اثر بگذارد. یعنی 4درصدی که آقای روحانی گفتند یک درصد مربوط به صنعت خودرو بوده است. وقتی این موضوع در این حد نقش دارد چرا آنها را به حرکت درنیاوریم. چرا اینقدر ما نزدیک به 5/1میلیارد دلار ماشین وارد کردیم. قبل از این 11ماه ما 45میلیارد دلار صادرات داشتیم 46 میلیارد دلار واردات. کافی بود ما خودرو وارد نمی‌کردیم، صادراتمان بیشتر از واردات می‌شد. اینها کارهایی است که می‌شود انجام داد. فرق بازرگان ژاپنی با ایرانی در این است که بازرگان ژاپنی می‌رود مواد اولیه صنعت خودش را وارد می‌کند، می‌دهد دست صنعتگر و کالایی را که می‌سازد صادر می‌کند. مال ما مواد اولیه‌مان را صادر می‌کنند در طرف مقابل ساخته وارد کشور ما می‌کنند. به‌طور مثال می‌رویم از ترکیه به حدی پارچه وارد می‌کنیم که اگر 10سال برای تمام ایرانی‌ها پیراهن ببافند باز هم پارچه باقی می‌ماند. 

*بحثی مطرح شده بود که مالیات قطعه‌سازها را خودروسازان از محل بستانکاری قطعه‌سازان از آنها پرداخت کنند. این امر به کجا کشید؟
بهترین کار این است که دولت بیاید خودروساز را به‌گونه‌یی موظف کند و پول بدهد که مطالبات قطعه‌سازها را یک ماهه بدهد. همین کاری که در فرانسه انجام می‌شود. در فرانسه هم قبلا سه یا چهارماهه پرداخت می‌شد و دولت دخالت کرد که آنها موظف شدند یک ماهه بدهند. اینجا هم می‌شود این کار را صورت داد. 

*یعنی این مساله منتفی شده است؟
نه مالیات، ارزش‌افزوده بود که قصه پر غصه خودش را دارد. ما اتفاقا با خانم دکتر امین‌زاده، معاون حقوقی رییس‌جمهور صحبت کردیم این موضوع مطرح شد. مالیات ارزش‌افزوده می‌گوید سر سه ماه مالیات را دریافت و پول را پرداخت کنید. مالیات می‌گوید من این پول را دریافت نکرده‌ام پس چگونه پرداخت کنم. ما پیشنهادمان این است که مالیت از حالت تعهدی به نقدی تبدیل شود. یعنی اینکه پول دریافت شد مالیات از آن کسر شود و به دولت پرداخت شود. در اینجا هم نتوانستند اجرایی کنند که انداختند گردن واحدهای تولید‌کننده که در این بین گرفتار شدند. 

*مساله بانک‌ها با قطعه‌سازها به کجا باز می‌گردد؟
مساله بانک‌ها این است که به قول یکی از نمایندگان اینها حرف خدا را هم گوش نمی‌کنند چه برسد به حرف ما. یعنی داد همه را درآورده‌اند. یعنی یک بانک مرکزی قوی داشته باشیم که بتواند آنها را هدایت کند. یا اینکه آزاد بگذارند بانک‌های خارجی هم وارد شوند و با اینها رقابت کنند. ریشه آن در نرخ سود بالایی است که گذاشته‌اند و به تورم دامن می‌زند. با این حساب دخالت بانک مرکزی را می‌خواهد. چون نرخ سودهای بانکی 2یا 3درصد باید باشد نه 30درصد. این کمر تولید را خرد می‌کند و قدرت رقابت را از دست می‌دهد. 

*چطور شد در ترکیب انجمن صنایع همگن قطعه‌سازی قرار گرفتید؟ 
ما الان انجمن‌های متعددی داریم. یک‌سری انجمن‌ها در استان‌ها هستند مثل خراسان رضوی و... اینها انجمن‌هایی هستند که کارفرمایان تحت نظارت وزارت کار ثبت می‌شوند. ما سه مرجع داریم برای ثبت انجمن. یکی وزارت کار، دیگری وزارت صنایع و انجمن‌هایی که در اتاق بازرگانی ثبت می‌شوند. 

*چطور شد که شما وارد این انجمن شدید؟
از من درخواست شد و منعی وجود نداشت. البته نکته‌یی وجود دارد که یک مرکزیت باشد تا تمامی‌انجمن‌ها ثبت شود و یکپارچگی حفظ شود. 

*انجمن همگن یک طرح درخصوص طرح مدیریت واردات برای شورای سیاست‌گذاری فرستاده بود. شما در جریان این موضوع هستید؟
بله، یکی از نتایج آن، واردات از طریق نمایندگان رسمی‌ است. 

*در آن طرح آمده بود که واردات از برخی کشورها انجام شود. این موضوع به کجا انجامید؟
این آیین‌نامه‌ها هنوز نهایی نشده‌اند به هر حال یک پیشنهاد می‌دهیم اما تصمیم با وزارتخانه است. 

*نظر خود شما در این خصوص چه بود؟
نظر خود من این است کلا هر آنچه که در داخل کشور ما تولید می‌کنیم، وارداتش بی‌معنی است. دوم اینکه برخی کشورها هستند که کالای دیگری به ما نمی‌دهند بعد فقط خودرو می‌دهند. ما باید با آنها مقابله کنیم. باید از کشورهایی وارد کنیم که با ما همکاری می‌کنند و نظر کلی بنده این است که به‌جای وارد کردن خودرو، خودروساز را وارد کنیم تا بیایند اینجا کارشان را انجام دهند. 

*پلتفرم‌ طراحی شده قطعه‌سازان چه زمانی آماده می‌شود؟
قطعه‌سازان اعلام آمادگی کرده بودند به خودروسازان که ما می‌توانیم این کار را انجام دهیم اما خودروسازان گفتند که ما خودمان انجام می‌دهیم. 

*وضعیت سرمایه‌گذاری در قطعه‌سازی چطور است؟
ما الان در 11سال آینده باید 5 برابر میزان فعلی تولید داشته باشیم و حدود 8 میلیارد دلار نیاز سرمایه‌گذاری داریم و باید شرایط تولید بالا بیاید و یک‌سری از شرکت‌های ما به دلیل کاهش تولید، نیرو کم کردند. الان اگر ببینند دوباره تولید افزایش می‌یابد بیشتر وارد کار می‌شوند. اکنون قطعه‌سازهای ما افزایش سرمایه‌گذاری می‌کنند، طرف‌های خارجی هم ابراز تمایل کردند اما منتظر نتیجه 1+5 هستند که حرکت‌های اساسی شروع شود. 

*یشنهاد شما برای بهبود بازار خودرو با توجه به رکود بازار امسال چیست؟
البته خودروسازان ما هرچه تولید کردند فروخته‌اند. من اعتقادی به رکود ندارم. رکود زمانی است که شما تولید کنید و کسی نخرد. در خودرو این اتفاق نیفتاد و 40درصد ارزش بازار هم متاسفانه ما دو دستی تقدیم خارجی‌ها کردیم. به‌طور مثال شما در دوبی اگر وام خودرو بخواهید با 4درصد بهره هست. همانجا برای خانه 8 درصد است. یکی از راهکارها این است که دولت‌ها بیایند با سود بانکی پایین به خریداران وام دهند. 

*اگر نکته‌یی به عنوان حرف آخر دارید بفرمایید. 
صنعت خودرو یک صنعت کلیدی برای کشور است به خصوص امسال حقانیت خود را تا اندازه‌یی نشان داد که با یک مقدار افزایش در این سطح باعث شد رشد تولید ناخالص ملی ما بالا بیاید. یک مقداری که از نظر علمی‌ نقد می‌کردند، خوشبختانه نرم‌تر شدند. نمایندگان مجلس نیز با بازدید از خودروسازان ما نظراتشان اصلاح شد و واقعیت‌ها را دیدند. ما باید چند حرکت کلی انجام دهیم، اول اینکه واقعا این صنعت از نظر نقدینگی باید تقویت شود، دوم اینکه مدل‌های جدید بیاوریم و وارد بازار کنیم و سوم اینکه شرکت‌های تولید‌کننده را وارد کشور و با آنها همکاری کنیم. ما هیچ چیزی از دنیا کم نداریم و می‌توانیم انشاءالله یک میلیون و 6 میلیارد دلار را به نمایش بگذاریم.