به گزارش سرویس نقد رسانه پایگاه 598، بازگشت
مهران مدیری به صدا و سیما و پخش در حاشیه از اتفاقاتی بود که درنوروز 94
بارها درباره آن صحبت شد و حتی حرفی رایج در مهمانی هایمان شده بود. اتفاق
خوشایندی که روح تازه ای در برنامه های نوروز رسانه بود و خیلی ها را تا
روز ششم فروردین چشم به راه خودش گذاشت.
سریالی
که از ابتدا با عکس المعمل منفی وزارت بهداشت مواجه شد و پس اصلاحیه های
مختلف دوباره پیش تولید آن از سر گرفته شد و حالا هم که روی آنتن است انگار
قرار نیست از حاشیه هایش فاصله بگیرد.
اما
آنچه که می خواهیم به آن بپردازیم نه اعتراض (شاید نابجای) جامعه پزشکان
به این سریال است و نه مطلبی درباره لهجه ی بیش از حد قمی شده ی جواد
رضویان؛ آنچه که بیش از پیش در حاشیه مشهود است، پشت صحنه ی طولانی آن است.
چطور ممکن است اصل فیلم حدودا 20 دقیقه باشد و پشت صحنه هایش نزدیک به 10
دقیقه!
مخاطبی
که پس از چندی به امید طنز درست و حسابی جلوی تلویزیون نشسته پس از گذشت
ده دقیقه از داستان باید ده دقیقه پیام بازرگانی را تحمل کند و دوباره بعد
از بازگشت به قصه، هنوز اتفاق های بانمک و خنده دار شروع نشده باید ده
دقیقه پشت صحنه را ببیند و از خنده و سوتی های بازیگران به وجد بیاید و
لبخندی بر لب هایش بنشیند و از دیدن پشت صحنه آن راضی تر باشد تا از تماشای
اصل فیلم.
اگر
تهیه کننده این ده دقیقه را هم روی دقایق تولیدی سریال به شبکه می فروشد که مصداق بارز کم فروشی است و اگر هم نمی فروشد ترفند خوبی برای کارگردان
بوده برای خنداندن بیننده ای که کمتر در طول فیلم می خندد!