به گزارش پایگاه 598 به نقل از فارس/ مدت کوتاهي پس از به خلافت رسيدن امام علي(ع) و بيعت مردم با آن
حضرت، طَلحه و زبير از ياران قديمي پيامبر اسلام(ص) که در به دست آوردن
سهمي از حکومت ناکام مانده بودند، بيعت خود را شکستند و به سوي مکه رهسپار
شدند. آنان در مکه با عايشه همسر رسول خدا(ص) ملاقات کرده و با همدستي
يکديگر، مردم را به خونخواهي عثمان، عليه امام علي(ع) فرا خواندند. از آن
طرف، چون امام از ماجرا آگاه شد، تجهيز قوا فرمود و درصدد دفع فتنه ناکثين
برآمد. چون پيروان طلحه و زبير شهر بصره را تصرف کرده و عليه امام
شوريدند، سپاهِ حضرت نيز در مقابل آنان قرار گرفت. اميرالمؤمنين قبل از
آغاز جنگ به ميان هر دو صف لشکر آمد و به نصيحت عايشه و طلحه و زبير پرداخت
و عايشه را به خاطر بيرون آمدن از حريمِ حَرَم و طلحه و زبير را بر شکستن
بيعت ملامت فرمود.
امام چون ديد که صلح امکانپذير نيست، با آنان اتمام
حجت کرد و از آن پس، آتش جنگ شعلهور گشت. سرانجام با کشته شدن طلحه و
زبير و شانزده هزار نفر از ناکثين و شهادت بيش از هزار ياور علي(ع)، اين
جنگ با پيروزي امام پايان پذيرفت. اين جنگ به دليل سوار بودن عايشه بر شتر،
به جَمَل شهرت يافت.