به گزارش پایگاه 598 به نقل از فارس، رسول منتجبنیا، فعال سیاسی اصلاحطلب و قائممقام حزب اعتماد ملی در بخشی از یک یادداشت که با عنوان «از انزوا خارج میشویم» در شماره روز شنبه روزنامه شرق و بهمناسبت اعلام توافق هستهای در لوزان نوشته، آورده است:
بعد از حصول توافق دوجانبه ممکن است برخی از خیرخواهان یا منتقدان یا مغرضان توقعات مردم را بالا ببرند و هر روز اعلام کنند که نتایج اقتصادی این توافق حاصل نشده است و در جهت ناامید کردن مردم تلاش کنند اما مردم آگاه ما میدانند که این توافق مشکلگشای همه مسایل کشور نیست و نباید سطح انتظارات را به قدری بالا برد که همه مشکلات مثل قاچاق، تورم و گرانی را بعد از این توافق حل شده فرض کنیم!
*صحبت منتجبنیا در واقع به هم ریختن کافه است.
این جریان سیاسی خاص بود که از ابتدای روی کار آمدن دولت یازدهم، به یکپارچه و با تمام قوا به میدان آمد تا معیشت و اقتصاد زندگی مردم و کشور را به مسئله تحریمها! گره بزند و با به کار بردن عبارت «و ما ادریک ماتحریم»، گفتن جملاتی مثل اینکه زیر ساختهای کشور بدون لغو تحریمها قابل بهرهبرداری نیستند و القای مثال چرخ سانتریفیوژها باید بچرخد اما به شرط چرخیدن زندگی مردم! تلاش کند تا به غلط؛ رفع همه مشکلات مردم، در گرو لغو تحریمها معرفی شود.
این جریان سیاسی خاص بود که قبل از توافق ششماهه ژنو اعلام کرد که با این توافق میزان دریافتهای ارزی ایران تا 100 برابر زیاد میشود! و چهرههای همین جریان بودند که در صبح روز اعلام توافق ژنو از تریبون مجلس اعلام کردند که با این توافق سطح زندگی و معیشت مردم ارتقا خواهد یافت!
و باز هم این جریان سیاسی خاص بود که از ابتدا بر مسئله همهی تحریمها و «لغو همهی آنها» تأکید داشت اما اکنون که پای توافق لوزان به میان آمده از تفکیک تحریمها به دو بخش هستهای و غیر هستهای سخن میگوید و با ایما و اشاره از این میگوید که مردم فقط باید به چیزی به نام لغو تحریمهای هستهای امیدوار باشند که البته در اِزای آنهم قرار نیست مشکلاتی مثل گرانی و تورم حل شود!
در اینجا باید اشاره و تأکید کرد که ماجرای توافق ژنو و میزان تأثیرگذاری آن بر زندگی مردم؛ مستمسک خوب و دقیقی برای پیشبینی سرنوشت مذاکرات لوزان و تأثیر لغو پارهای از تحریمها بر زندگی مردم است.
نکتهای که اگرچه جریان سیاسی خاص در ماجرای روزهای پس از توافق ژنو از منصه پاسخگویی آن گریخت و خود را پنهان کرد اما این اتفاق در قبال توافقات لوزان هرگز نمیتواند رخ دهد.
گفتنیست بر اساس اعلام چهرههای سیاسی و اقتصادی کشور، میزان تأثیر تحریمها بر اقتصاد ایران کمتر از 30 درصد است و بخش عمده مشاکل اقتصادی کشور ناشی از سوء مدیریت داخلی و عدم توجه به ظرفیتهای ملی است.