هشدار شریعتمداری درباره دام خطرناک PMD/ از جان کری بپرسید اتهام «جفری استرلینگ» چیست؟

به گزارش پایگاه 598، حسین شریعتمداری مدیرمسئول روزنامه کیهان در گفت و گو با خبرنگار سیاسی خبرگزاری فارس با اشاره به اخبار منتشر شده درباره محتوای توافق هسته ای احتمالی گفت: «اگر چه هنوز گزارش رسمی و قابل استنادی از روند مذاکرات هسته ای لوزان منتشر نشده است ولی برخی اخبار غیررسمی و البته قابل اعتنا از نزدیکی ایران و 1+5 به یک توافق حکایت می کنند. اخبار یاد شده اگر صحت داشته باشد می توان گفت این توافق با آنچه مورد نظر جمهوری اسلامی ایران بوده و هست فاصله داشته و در آن خطوط قرمز ترسیم شده، به گونه ای که مورد انتظار بود رعایت نشده است».

مدیرمسئول کیهان به شش مورد اشاره کرده و آنها را ناقض خطوط قرمز جمهوری اسلامی ایران دانست: «نخست آنکه فقط بخشی از تحریم ها به حالت تعلیق در می آید و حال آنکه باید همه تحریم ها لغو می شدند. دوم تحریم های شورای امنیت به قوت خود باقی می ماند. سوم تحریم های تعلیق شده نیز یک بازه زمانی شش یا نهایتا یک ساله دارد و ادامه تعلیق به شرایط بعدی موکول می شود. چهارم قطعنامه شورای امنیت که قرار است به عنوان تضمین توافق و تعهدات دو طرف صادر شود، تحت فصل هفتم منشور ملل متحد خواهد بود که موضوع آن تهدید صلح و امنیت جهانی است و پذیرش قطعنامه فصل هفتمی به مفهوم آن است که ایران می پذیرد برنامه هسته ای اش تهدیدی علیه صلح و امنیت بین المللی بوده و هست. پنجم اینکه توافق یاد شده بر خلاف انتظار و تاکیدهای قبلی، دو یا چند مرحله ای است، و تکلیف بسیاری از جزئیات در آن مشخص نشده است. ششم، تعهدات ایران در حالی غیرقابل بازگشت است که تعهدات 1+5 بازگشت پذیر است».

شریعتمداری در ادامه گفت: «اما نکته در خور توجه دیگر که گفته می شود در توافق پیش روی گنجانده شده -و در صورت پذیرش آن از سوی ایران خطر بزرگی در پی خواهد داشت- این است که قرار است ایران برای تمدید تعلیق تحریم ها دور جدیدی از همکاری با آژانس را در چارچوب «ابعاد احتمالی نظامی»(PMD) آغاز کند. منظور از PMD یافتن نشانه هایی نیست که حاکی از انحراف برنامه هسته ای کشورمان از حالت صلح آمیز به فاز نظامی باشد. چرا که طی بازرسی های 12 ساله آژانس، هیچ نشانه ای از این نوع در فعالیت های هسته ای ایران دیده نشده است».

مدیرمسئول کیهان در پاسخ به این سوال که «پس منظور از PMD چیست؟» گفت: «منظور این است که در این مرحله آن بخش از فعالیت های نظامی ایران مورد نظر است که احتمال- توجه شود که فقط احتمال- استفاده از آن در به کار گیری سلاح هسته ای وجود داشته باشد. چیزی شبیه تحریم فروش سیم خاردار به ایران در دوران جنگ تحمیلی با این بهانه که گفته می شد ایران می تواند از سیم خاردار برای ایجاد موانع حلقوی در جبهه ها استفاده کند، بنابراین سیم خاردار در فهرست تجهیزات جنگی جای می گیرد!»

شریعتمداری با اشاره به اینکه یکی از خواسته های آمریکا در مذاکرات هسته ای بازرسی از صنایع موشکی ایران و دسترسی به دانشمندان و کارشناسان موشکی کشورمان بوده است، یادآور شد: «بهانه این خواسته این بوده که به قول خانم وندی شرمن در گزارش به کنگره، بسیاری از موشک های بالستیک ایران قابلیت حمل کلاهک هسته ای را دارند. بنابراین صنایع موشکی ایران نیز باید در چارچوب مذاکرات هسته ای و بخشی از این مذاکرات باشد!»

مدیرمسئول کیهان ادامه داد: «حال تصور بفرمائید در توافق پیش روی، مسئله PMD را بپذیریم. در این صورت باید به بازرسان آژانس اجازه بازرسی از صنایع موشکی کشورمان را بدهیم. از آنجائیکه در PMD مسئله احتمالات مطرح است، آنها با این بهانه که موشک های بالستیک ایران -مثلا نوع شهاب- قابلیت حمل کلاهک هسته ای را دارند، خواهان توقف تولید و امحای موشک های موجود خواهند شد».

شریعتمداری در پاسخ به سوال فارس مبنی بر اینکه اگر ایران بازرسی از صنایع موشکی را نپذیرد چه اتفاقی می افتد، گفت: «اگر بازرسی از صنایع موشکی را نپذیریم، آژانس اعلام می کند که ایران به تعهد خود در توافق عمل نکرده و حاضر به همکاری در چارچوب PMD نشده است. و چنانچه بازرسی را بپذیریم ولی تولید موشک های بالستیک را متوقف نکنیم، در این حالت 1+5 ادعا خواهد کرد که برنامه هسته ای ایران شامل ابعاد احتمالی نظامی است».

مدیرمسئول کیهان درباره تبعات پذیرش توقف تولید موشک بالستیک گفت: «در این صورت با یک فاجعه بزرگ روبرو خواهیم شد و یکی از اصلی ترین پایه های اقتدار نظامی خود که برخورداری از موشک های بالستیک است را از دست خواهیم داد. در چنین شرایطی به کشوری ضعیف تبدیل می شویم که نه تنها توان حمایت از جبهه مقاومت را ندارد، بلکه در مقابل تهدید برخی از کشورهای کوچک منطقه نیز نمی تواند ایستادگی کند و این دقیقا همان هدف نهایی آمریکا از چالش هسته ای است. در صورت پذیرش مسئله PMD، چالش هسته ای را به میدان نظامی نیز کشیده ایم».

شریعتمداری با طرح درخواستی از تیم مذاکره کننده کشورمان گفت: «تیم هسته ای کشورمان از آقای جان کری بپرسند اتهام جفری الکساندر استرلینگ در محاکمه ای که این روزها در آمریکا جریان دارد چیست؟»

مدیرمسئول کیهان در توضیح ماجرای آقای استرلینگ گفت: «ماجرا اینگونه است که شخصی به نام جیمز ریزن از خبرنگاران معروف نیویورک تایمز کتابی با عنوان State of War یعنی وضعیت جنگ تالیف کرده و در آن کتاب برخی از عملیات مخفی سازمان سیا علیه برنامه هسته ای ایران را فاش کرده بود. از جمله به ماجرایی اشاره می کند که در آن قرار بود یکی از ماموران سیا تحت عنوان واسطه و دلال، نقشه هایی از تولید سلاح هسته ای را به ایران بفروشد. سپس، آمریکایی ها با فاش کردن این ماجرا، و هیاهو درباره آن، ادعا کنند که ایران در پی تولید سلاح هسته ای بوده است. این اتفاق با هوشمندی مسئولان ایرانی که ناشی از مخالفت جدی با تولید سلاح بود، به نتیجه نرسید. ولی مقامات قضایی آمریکا خبرنگار نیویورک تایمز و نویسنده کتاب یعنی جیمز ریزن را تحت فشار قرار دادند که خبر یاد شده را از کدام منبع به دست آورده است. او نیز نهایتا نام منبع خود را که یکی از ماموران سیا به نام جفری استرلینگ بود، فاش کرد که در نتیجه استرلینگ امروزه به اتهام افشای عملیات محرمانه سیا تحت محاکمه است».

شریعتمداری ادامه داد: «این ماجرا به وضوح نشان می دهد آمریکایی ها برای متهم کردن ما به تولید سلاح هسته ای در پی سند سازی بوده اند. دقت کنیم که اتهام استرلینگ «افشای اسناد» است، نمی گویند «جعل»، می گویند افشا و این یعنی خودشان اعتراف می کنند دست به سندسازی زده اند. بنابراین،می توان بدون کمترین ابهامی به این نتیجه رسید که آمریکایی ها وقتی خودشان دست به سندسازی می زنند تا برنامه هسته ای ایران را نظامی جلوه دهند، پذیرش گفت و گو درباره مسئله PMD از طرف خود ما، زمینه بسیار مناسبی برای طرح ادعاهای مشابه است. تردید نباید کرد که مسئله PMD ماهیت فنی و حقوقی ندارد، بلکه یک پروژه اطلاعاتی با هدف متهم کردن ایران است».

مدیرمسئول کیهان گفت: «حال باید از آقای جان کری پرسید آیا ملزم کردن ایران به همکاری با آژانس در چارچوب PMD دام جدید و خطرناکی نیست که پیش پای تیم هسته ای کشورمان پهن کرده اند؟»

شریعتمداری در پایان تاکید کرد: «نهایتا این نکته چندبار مطرح شده نیز نیاز به تکرار دارد که آمریکا به مذاکره نیازمند است نه توافق».