
وَمَا لَكُمْ لَا تُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَالْمُسْتَضْعَفِينَ مِنَ الرِّجَالِ وَالنِّسَاءِ وَالْوِلْدَانِ الَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْ هَذِهِ الْقَرْيَةِ الظَّالِمِ أَهْلُهَا وَاجْعَلْ لَنَا مِنْ لَدُنْكَ وَلِيًّا وَاجْعَلْ لَنَا مِنْ لَدُنْكَ نَصِيرًا * * * شما را چه شده که در راه خدا و [رهایی] مردان و زنان و کودکان مستضعف [ی که ستمکاران هر گونه راه چاره را بر آنان بسته اند] نمی جنگید؟ آن مستضعفانی که همواره می گویند: پروردگارا! ما را از این شهری که اهلش ستمکارند، بیرون ببر و از سوی خود، سرپرستی برای ما بگمار و از جانب خود برای ما یاوری قرار ده. * * * بدون کشته شدن سرنوشت بیهوده است / شهید اگر نتوان شد بهشت بیهوده است
١-آیا حمله ثروتمندترین کشور عرب به فقیرترین کشور منطقه و کشتار بیگناهانی که هیچ چیز برای از دست دادن ندارند، گامی درجهت حفظ امنیت و ثبات منطقه است؟
٢-آیا این باور اتحادیه عرب که حمله نظامی به جهت عدم پذیرش مذاکره تحت سیطره عربستان توسط حوثیها اجتناب ناپذیر است، مشروعیت حمله را توجیه میکند؟
٣-آیا عربستان میتواند اقدامات متناقض خود در حمایت از تحولات مصر پس از مرسی از یکسو را با حمایت از رییس جمهور یمن ازسوی دیگر، توجیه منطقی کند؟
٤- نگرانی عربستان و مصر ناشی از سه تحول عمده در آن کشورها است:
الف- ضرورت ایجاد دوباره وحدت ملی، ازطریق درگیری نظامی با حمله به یمن؛
ب- ضرورت ایجاد هارمونی در سیاست خارجی بحرانی عربستان با اقدامات ناهماهنگ و ضد و نقیض از طریق قدرت نمایی بحران آفرین
ج- ضرورت رفع نگرانی های امنیتی داخلی ازطریق امنیت زدایی منطقه ای؛
٥- اعراب (عربستان و مصر) میتوانند راههای منطقی تری برای رفع این نگرانیها بکارگیرند؛ راههایی که لزوما ازدهانه توپ و پرواز هواپیماهای جنگی نمیگذرد.