سابقه و مأموريت سفير امريكا در روسيه چيست

رفتار رسانه‌های ایرانی متمایل به جریان فتنه در قبال حواشی انتخابات روسیه، ناخواسته پرده از راز نهفته در شعارهایی مانند "نه غزه؛ نه لبنان؛ جانم فدای ایران"، "مرگ بر روسیه" و "مرگ بر چین" این جریان در ایام فتنه 88 را بر ملا كرد تا روشن شود که سر دادن و پیگیری این شعارها در ایام فتنه نه به دلیل احقاق حقوق ملت ایران که با هدف پیگیری منافع ملی امریکا در ایران و مقابله با رقيبان جهانی امریکا از سوی یاران داخلی شیطان بزرگ بوده است.

به گزارش رجانیوز، در شرایطی که پس از اعلام کاندیداتوری رسمی ولادیمیر پوتین سیاستمدار ضد غرب روس، به عنوان نامزد انتخابات آینده ریاست جمهوری از سوی حزب روسیه واحد (قدرت‎مندترین حزب روسیه) این حزب در انتخابات دومای روسیه با اختلاف معناداری نسبت به رقبای خود پیروز شد تا تحلیل‌گران از چرخش قریب الوقوع روسیه به سیاست‌های ضد امریکایی دوران پوتین در ماه‌های آینده خبر دهند.

اما همه چیز به این راحتی به پایان نرسید، چنانکه سفیر جدید امریکا که پیش از انتخاب برای سفارت در مسکو، مسئول اداره انقلاب‌های رنگی در سازمان اطلاعات مرکزی امریکا (سیا) بود، محور حرکت اعتراضی شد که بلافاصله با آب و تاب تمام در رسانه‌های غربی با عنوان "اعتراض به تقلب در انتخابات" مشمول تحلیل‌های و گزارش‌های مختلف خبرنگاران غربی در رسانه‌های جهانی شد. این در حالی بود که مدودوف رئیس جمهور روسیه، امکان تخلف در انتخابات دومای روسیه را تایید کرد ولی بدلیل زیاد بودن فاصله آراي حزب پیروز و سایر احزاب رقیب، فرضیه تقلب در انتخابات فرضیه‌ای چندان قابل قبول برای مانور تبلیغاتی به نظر نمی‌رسید.

در این شرایط بود که در کنار شبکه‌های اجتماعی به عنوان ابزار جدید امریکا برای انقلاب رنگی، وزیر خارجه امریکا نیز به میدان آمد و در اظهاراتی دولت روسیه را متهم به تقلب در انتخابات کرد. هیلاری کلینتون وزیر امور خارجه امریکا در نشست 56 عضو شورای همکاری اروپا در لیتوانی گفت: «رای دهندگان روسی شایسته آن هستند تا با دقت به تقلب های انتخاباتی رسیدگی کنند و باید صدای آنها شنیده شود و رای هایشان هم شمرده شود و این به معنی آن است که آنها شایسته هستند تا در انتخاباتی شفاف، آزاد و با رهبرانی که در برابر آنها مسئول هستند شرکت کنند.»

بلافاصله پس از ادعای وزیر امور خارجه امریکا رسانه‌های داخلی متمایل به فتنه به کمک کلینتون آمدند تا بلندگوی سخنان و پیگیر منافع دولت وی در ایران باشند. به نحوی که روزنامه شرق در صفحه نخست خود و در حالی که معترضان روس مدعی تخلف در انتخابات بودند نوشت: « مسكو ناآرام شد؛ اعتراض به تقلب پوتین در انتخابات» تا به این ترتیب روشن شود که این جریان ماموریت پیگیری منافع ملی امریکا در داخل کشور را به خوبی دنبال می کند.

این در حالی است که این رسانه در روزهای بعد با انتشار ویژه‌نامه و مطالب مفصل، خط تقلب و آشوب در روسیه را دنبال کرد و این تیتر‌ها تنها بخشی از مطالب پر حجمی است که نشریات متمایل به جریان فتنه در حمایت از منافع ملی امریکا و عملیات روانی علیه رقیب سنتی‌اش روسیه، در ایران و با حجم گسترده‌ای منتشر کردند: «دستور تحقيق وتفحص از انتخابات روسيه »، «سايه سياه اتهامي كه مي‌ماند»، « روبان سفيد؛ ما انتخابات سالم مي‌خواهيم»، «بزرگ‌ترين تظاهرات روسيه از زمان فروپاشي شوروي»، «معترضان به تقلب انتخاباتي در ميدان پيروزي اردو مي‌زنند؛ التحرير مسكو»، «گورباچف: انتخابات تقلبي را باطل كنيد»، «اضطراب «پوتين»، «نگاهی به انتخابات پارلمانی روسیه و بحران‌های پیش رو؛راه دشوار پوتين؛ از دوما تا كرملين»، «دورنماي انتخابات رياست‌جمهوري»، «عضو اپوزیسیون از شرایط روسیه امروز می‌گوید؛ استالینیسم بهتر است یا پوتینیسم»، «طبقه نومانكلاتوراهاي سابق، ثروتمندان امروزي؛ نوكيسه‌هاي روسي»، «از سوسیالیسم تا گنگستریسم؛ هبوط اقتصادي روسيه».

پیگیری منافع امریکا در خاورمیانه در قالب شعار «مرگ بر روسیه» و «نه غزه، نه لبنان جانم فدای ایران»

اهتمام جریان متمایل به فتنه در پیگیری جدی منافع ملی امریکا در موضوع انتخابات دومای روسیه، از سوی دیگر رازهای نهفته در پس شعارهای این جریان در ایام فتنه همچون شعار «مرگ بر روسیه»، «نه غزه، نه لبنان جانم فدای ایران» و «مرگ بر چین» را بر ملا ساخت به نحوی که مشخص شد این جریان در قالب آشوب‌های سال 88 نه تنها به دنبال پیگیری منافع ملی امریکا در داخل ایران بلکه به دنبال پیگیری این منافع در سطح منطقه خاورمیانه و حتی سطح قدرت‌های جهانی است.

این‌ها شعارهایی بود که خیلی زود منشأ تحریک و سازماندهی آشوب بزرگی را که 8 ماه کشور را به خود مشغول کرده بود مشخص کرد. شعارهایی که مشخص می‌کرد این حرکت بیش از آنکه به دنبال حقوق مردم ایران باشد، به دنبال منافع طرف غربی در مناسبات کلان منطقه‌ای و بین المللی است.

اما این  شعار زمانی به رسانه‌ها کشیده شد که هاشمی رفسنجانی در آخرین نماز جمعه‌ای که امامت آن را بر عهده داشت و در حالی که بسیاری از اصحاب فتنه برای شنیدن خطبه‌های وی برای اولین بار در اطراف نماز جمعه تهران تجمع کرده بودند، با اشاره به اعتراض‌هاي ایغورها در کشور چین و برخورد این کشور با اعتراض‌ها!، به کشور چین حمله کرد تا در میان نگاه حیرت زده نمازگزاران نمازجمعه تهران، پیاده نظام فتنه، شعار «مرگ بر چین!» و به دنبال آن، شعار «مرگ بر روسیه» را سر دهند و همه متعجب از این باشند که راز انتخاب این دو کشور برای دشمنی چیست و چرا کشور دیگری در آسیا ، اروپا و یا افریقا، برای یاران فتنه سبز در جایگاه دشمن قرار نگرفته است.

این روند در روز قدس که به عنوان نماد انزجار مسلمانان از اسرائیل تبدیل شده است، نیز به شکل دیگری دنبال شد، چنانکه در این تظاهرات و در مقابل چشمان بهت زده مردمی که با تعجب اصحاب فتنه را تماشا می‌کردند، با سر دادن شعار «نه غزه، نه لبنان، جانم فدای ایران» به حمایت از اسرائیل و تخطئه مردم فلسطین پرداختند و این در حالی بود که این یاران فتنه در 13 آبان یعنی روز «مرگ بر امریکا» برای ایرانی‌ها ترجیح دادند شعار «مرگ بر روسیه » از سوی آنها شنیده شود تا به نوشته «کریستین ساینس مانیتور» «در حالی که آمریکا مدت هاست به عنوان «شیطان بزرگ» در ایران شناخته می شود، در این روز ایالات متحده برای مدتی کوتاه از ایفای نقش شیطان بزرگ رهایی یافت و در عوض، معترضان عصبانیت خود را معطوف به شماری از رقبای جهانی آمریکا کردند.» و این همه راز نهفته در شعارهایی چون «مرگ بر روسیه»، «مرگ بر چین» و «نه غزه نه لبنان» یاران فتنه بود؛ معطوف کردن عصبانیت ایرانی‌ها به رقبای جهانی امریکا هر چند برای مدتی اندک.

این در حالی بود که روزنامه مذکور با اشاره به باور قاطبه مردم ایران نسبت به شیطنت‌های امریکا در قبال ایران نوشت: «آمریکا نباید خیلی امیدوار باشد که جای این کشور با سایر کشورها به عنوان دشمن درجه یک مردم ایران عوض شود.»

در انتخابات روسیه چه اتفاقاتی افتاده است؟

روز يكشنبه چهار دسامبر 2011 ششمين دوره انتخابات دومای روسيه با شرکت حدود نیمی از ۱۰۸ ميليون نفر واجد شرايط رأي برای انتخاب نمایندگان ۴۵۰ كرسي مجلس روسیه به اجرا در آمد. در این انتخابات که با حضور روساي كميسيون‌هاي انتخاباتي بيش از 20 كشور جهان، 700 ناظر خارجي و نيم ميليون ناظر روس، برگزار شد، براي نخستين بار، هر هفت حزب سياسي كشور شامل "روسيه واحد"، "كمونيست"، "ليبرال‌دموكرات"، "روسيه عادل"، "يابلوكو"، "راست‌گرا" و "ميهن‌پرستان" در انتخابات حضور داشته‌اند.

اما آنچه بیشتر موجب جنجال در حاشیه این انتخابات شد، نتایجی بود که از سوی دولت روسیه به عنوان نتایج انتخابات اعلام شد چنانکه در کنار رای نزدیک به 50 درصدی حزب روسیه واحد، کسب رقم 49/19 درصد آرا  توسط حزب کمونیست با کسب رياست گنادي زوگانوف بیشترین رایی بود که یک حزب غیر از حزب روسیه واحد موفق به کسب آن شد. و این در حالی بود که احزاب دیگر توفیق چندانی در این انتخابات نداشتند چنانکه حزب روسيه عادل کسب 85/۱۲ درصد آرا، حزب ليبرال دموكرات کسب 95/11 درصد آراء، حزب يابلوكو 59/2 درصد، حزب ميهن‌پرستان روسيه 03/1 درصد و حزب راست‌گرا 53/0 درصد آراء را به خود اختصاص دادند. آراء ممتنع نیز 8/۲۳ درصد آراء را تشکیل داد.

پس از اعلام این نتایج، اعتراضات به آنچه تقلب در انتخابات خوانده می‌شد با تجمعاتی چند هزار نفره در مسکو وسن پترزبورگ و دستگیری بیش از دویست نفر توسط پلیس آغاز شد. اما به تدریج و با فراخوان شبکه‌های اجتماعی نظیر توئیتر و فیس بوک، دامنه این اعتراضات گسترش یافت به نحوی که معترضان موفق شدند تظاهراتی 25 هزار نفر را در مسکو و در اعتراض به نتایج انتخابات سامان دهند.

اما ظاهرا جرقه این رویداد همچون اتفاقات پیش آمده حول انتخابات ایران، با اعلام نتایج انتخابات در روسیه روشن نشد چنانکه اطلاق "انقلاب برفی" به این انقلاب و انتخاب روبان سفید به عنوان نماد این حرکت اعتراضی همچون نماد سبز در ایران، نارنجی در اوکراین و... از ماه‌ها پیش و در رسانه‌های نزدیک به معترضان غربگرا در نظر گرفته شده بود.

آرسن روازوف، که در صفحه فیس بوک خود درباره "انقلابی برفی" نوشته، می گوید: "ایده روبان سفید از مدتی قبل مطرح شده بود."او از مردم مسکو خواست که روبانهای سفید را به کیف دستی، دست و یقه لباس خود ببندند. این در حالی است که وبلاگ "بلایالنتا" (روبان سفید) که از ۹ اکتبر راه اندازی شده پیشنهاد کرده بود که همه مخالفان انتخابات پارلمانی روسیه شروع به استفاده از این نماد کنند.

در همین حال، برخی منابع روس از پرداخت رشوه توسط دولت و سفیر امریکا به "سازمان امنیت و همکاری اروپا" که یکی از ناظران بین المللی انتخابات روسیه بود خبر داده‌اند و این در حالی است که گزارش‌های این سازمان مبنی بر تقلب در انتخابات از اصلی‌ترین مستندات معترضان این روزها در روسیه به شما می‌رود.

در عین حال، ولادیمیر پوتین، نخست وزیر روسیه، آمریکا را متهم کرده است که عامل بروز نا آرامی ها و اعتراضات پس از انتخابات پارلمانی اخیر در آن کشور بوده است. پوتین در واکنش به سخنان هیلاری کلینتون گفت: هیلاری کلینتون، وزیر خارجه آمریکا با جو سازی به بعضی از فعالان مخالف خط داده است و بعد هم آنها فعالیت خود را آغاز کرده اند.

نخست وزیر روسیه افزود که هیلاری کلینتون با انتقاد از انتخابات اخیر در روسیه، مخالفانِ کرملین را به اعتراض تشویق کرده است.ولادیمیر پوتین همچنین هشدار داد که با کسانی که برای اعمال نفوذ در صحنه سیاسی روسیه خود را در خدمت دولت های خارجی قرار می دهند، برخورد خواهد شد. وی گفت : "این غیر قابل قبول است که پول منابع خارجی به داخل روند انتخابات تزریق شود. ما باید به فکر راه هایی برای دفاع از حق حاکمیت خود و جلوگیری از مداخله خارجی باشیم".

آمریکا از شوروی بدتر، شوروی از آمریکا بدتر و انگلیس از هر دو بدتر

«آمریکا از شوروی بدتر، شوروی از آمریکا بدتر و انگلیس از هر دو بدتر» این جمله را براحتی می‌توان در صفحات اولیه صحیفه نور یافت (صحیفه نور، جلد 1، صفحه 105) و این مبنای روشی است که  حضرت امام (ره) برای سیاست خارجی انقلاب اسلامی ترسیم کردند. «نه شرقی، نه غربی، جمهوری اسلامی»  مبنای رویکرد استقلال طلبانه‌ای بود که جمهوری اسلامی پس از پیروزی انقلاب در عرصه سیاست خارجی خود دنبال کرد و بر همین اساس تلاش کرد بدون اتکا به هر یک از طرف‌ها غربی و یا شرقی به راه خود ادامه دهد. و این در حالی بود که همراهی بلوک شرق و غرب در اقدام علیه ملت ایران همچون همراهی با صدام حسین در راه اندازی جنگ هشت ساله علیه ایران قابل چشم پوشی نیست.

این در حالی است که پس از فروپاشی شوروی، روسیه که تلاش کرد بر خلاف امریکا، خود را به ایران نزدیک کند، نتوانست خود را به عنوان دوستی قابل اعتماد برای ایران نشان دهد.

همراهی روسیه با غرب در تصویب چهار قطعنامه ناعادلانه علیه برنامه هسته ای ایران در شورای امنیت سازمان ملل متحد، معامله با امریکا بر سر ایران در سال‌های اخیر، تأخیر چند ساله در راه اندازی نیروگاه اتمی بوشهر، تحویل ندادن سیستم پدافندی اس ـ 300 به ایران با وجود دریافت هزینه آن و بسیاری از اقدامات دیگر روسیه در قبال ایران، باعث شده است تا مردم ایران از روسیه نیز ذهنیت قابل اعتمادی در اذهان خود نداشته باشند.

اما آنچه این روزها از سوی حامیان داخلی فتنه در قبال روسیه پیگیری می‌شود، نه در جهت مطالبات ملت ایران از این کشور که در جهت به چالش کشیدن رویکردهایی از روسیه است که در این برهه زمانی با رویکردهای جمهوری اسلامی در منطقه و جهان هم‎خوانی دارد، چنانکه در مواردی همچون مساله هسته‌ای ایران، تحریم، قطعنامه‌ها و... که مواضع اختلافی ایران و روسیه است، جریان متمایل به فتنه، رویکردی نزدیک به روسیه داشته و در این زمینه‌ها انتقادی به روسیه وارد نمی‌داند.

در حقیقت آنچه در حال اتفاق افتادن است، نه پیگیری منافع ملت ایران در قبال کشور روسیه که مطالبه منافع امریکا در قبال روسیه، آنهم از زبان روشنفکران و رسانه‌های روشنفکری وطنی است. امری که شواهد آن از شعارهای روزهای فتنه تا برخورد این روزهای این جریان با ماجرای انتخابات روسیه به خوبی قابل مشاهده و رویت است.