هشداردرباره هجوم ریزگردها به اصفهان

خبرگزاری ایرنا: استاندار استان اصفهان نسبت بحران گرد غبار و ریزگردها در این استان هشدار داد و از همه مدیران و تشکلها استمداد طلبید.

 رسول زرگر پور گفت: گرد و غبار و ریزگردها در یک قدمی اصفهان است و اگر امروز توسط مسئولین، تشکلهای مردم نهاد و حتی خیرین اقدام عاجلی صورت نپذیرد، بحران بر ما چیره خواهد شد.

وی به مناسبت روز درختکاری اظهار کرد: این شرایط ویژه به ما نشان می دهد که بحران گرد و غبار و ریزگردها در یک قدمی ما است و اگر امروز اقدام عاجلی صورت نپذیرد، با نابودی زمین های کشاورزی و سایر تاسیسات، بحران محیط زیست بر ما چیره خواهد شد.

وی از آلودگی هوا، آب و ریزگردها به عنوان مهمترین مشکلات زیست محیطی استان یاد کرد و افزود: در حالیکه معضلات مربوط به ریزگردها تشدید می شود متاسفانه مقابله با این پدیده هنوز به عزم عمومی نرسیده و به مطالبه ی اصلی تبدیل نشده است و به همین دلیل خیلی به آن پرداخته نمی شود.

زرگر پور گفت: متاسفانه بشر به طبیعت خیانت بزرگی کرده است و با تبدیل خاک طلا به خشت به دست خود کانون های بحران را ایجاد و با حفر زمین به عمق 30 متر پوشش های گیاهی را نابود نموده است که این ها تبدیل به کانون های اصلی گردوغبار شده است.

وی با بیان اینکه برخی از سودجویان در کنار جاده ها اقدام به برداشت خاک نموده اند، افزود: با این اقدام دور از انتظار نیست که در چند سال آینده اصفهان به اهواز دوم تبدیل شود چرا که در آینده امکان مقابله وجود نخواهد داشت و زمین های کشاورزی و تاسیسات دیگر نابود خواهد شد.

رسول زرگرپور با تاکید بر اینکه نباید اجازه دهیم بحران بر ما غلبه کند، افزود: مدیریت ارشد استان آماده است که برای ایجاد و استفاده از ظرفیت های موجود تامین اعتبار نماید.

استاندار اصفهان گفت : برای مقابله با ریزگردها همه مدیران باید مدیریت جهادی داشته باشند و مردم و همه تشکل های مردم نهاد باید به صورت جدی حضور داشته باشند.

رسول زرگرپور اضافه کرد: اولین انتظار از سمن ها، طرح موضوع و شفاف سازی و سپس ورود به عرصه ی عمل و اقدام است.

زرگرپور با بیان اینکه خیرین نیز باید به این عرصه ورود پیدا کنند، اظهار داشت: این کار شاید از ساخت بسیاری از مراکز دیگر واجب تر و ضروری تر باشد.

استاندار اصفهان افزود: در خصوص تالاب گاوخونی نیز باید اقدامات اساسی صورت گیرد چرا که دیگر برگزاری سمینار دردی را دوا نخواهد کرد.

تالاب گاو خونی » یکی از 19 تالاب بین المللی ایران است که در کنوانسیون رامسر در سال 1349 به ثبت رسیده است.

این تالاب یکی از اکوسیستم های طبیعی استان اصفهان است که در نقطه پایانی زاینده رود قرار گرفته است.

موقعیت جغرافیایی تالاب (مرداب) گاوخونی نشان می دهد که در فاصله 140 کیلومتری جنوب شرقی اصفهان و 30 کیلومتری شهر تاریخی «ورزنه» قرار دارد.

این تالاب در جنوب شرقی بخش بن رود و شهر ورزنه ، شمال شرقی بخش جرقویه و در جنوب غربی شهرستان نایین و غرب منطقه ندوشن از استان یزد و شمال غربی کویر ابرقو قرار دارد .

ارتفاع آن از سطح دریا 1470 متر می باشد و به حالت مثلثی شکل دیده می شود ؛ حداکثر عرض آن در حدود 50 کیلومتر و حداکثر طول آن 25 کیلومتر است . عمق آب در اکثر نقاط آن اندک و در حدود یک متر می باشد که بر اساس مقدار آب ورودی به تالاب در طول سال تغییر می کند .

وجه تسمیه گاو خونی:

از تالاب گاو خونی در نوشته های مختلف گذشته و حتی حال به صورتهای گوناگونی یاد شده است : از جمله تالاب گاو خونی ، گوخونی ، گورخونی ، گاوخانه ، گاوخانی ، گاو خوانی و آخر آب . از بین این واژه ها حالت متداول امروزی آن بیشتر تالاب گاوخونی است .

گاوخونی در گذشته:

از لحاظ تنوع پوشش گیاهی و آبزیان و حیات وحش ، گاوخونی به مراتب غنی تر از حال بوده و جانورانی مانند گورخر ، آهو ، یوزپلنگ ، خوک و پرندگانی شبیه فلامینگو ، مرغابی ، آنقوت ، تنجه ، غاز خاکستری و ... در آن به وفور وجود داشته است .

رنگ سرخ و زیبای تالاب به دلیل زندگی یک نوع سخت پوست به نام ' ارتمیاسالیا ' است . بیش از 30 نوع پوشش گیاهی نیز در تالاب وجود دارد از جمله تاغ ، گز ، اشک ، گون ، شور ، پرند ، قیچ و ... که اکنون تنها درختان گز و نیزارها به چشم می خورد .

گاوخونی وضعیت فعلی:

به دلیل صید و شکار بی رویه از یک طرف و آلودگی و کاهش شدید آب در نتیجه ورود فاضلاب ها و احداث سد زاینده رود از طرف دیگر روز به روز از تعداد پرندگان وحوش آن کاسته شده و به مرحله نابودی کامل رسیده است.

افزون بر آن افزایش بهره برداری از آب زاینده رود جهت مصارف کشاورزی ، صنعت و نوشیدن، همانند پروژه عظیم آب رسانی به یزد باعث افت شدید آب ورودی به تالاب شده است و اکوسیستم تالاب را در معرض مرگ تدریجی قرار داده است .

به دلیل خشکسالی سالهای اخیر ، استفاده بی رویه از آب زاینده رود و به دنبال آن گرمای شدید هوا، آتش سوزیهایی رخ داده است که عمده پوشش گیاهی منطقه را نابود کرده است.

این عرصه طبیعی هم اکنون به بیابانی خشک تبدیل شده و به عنوان یکی از منابع مهم تولید ریزگردهای محیط زست منطقه را مورد تهدید قرار داده است.