مصاحبه آقای فتح الله زاده را خواندید؟
خواهش می کنم من را وارد دعوای این دوستان نکنید.
او شما و ناصر حجازی را بهترین مربی تاریخ استقلال دانسته است.
آقای فتح الله زاده لطف دارد. ایشان هم یکی از بزرگترین مدیران تاریخ
استقلال هستند. قهرمانی های زیادی برای باشگاه بدست آورده. البته دیگر
مدیران هم زحمت کشیده اند ولی نباید زحمات علی فتح الله زاده را نادیده
گرفت. مدیران دیگر از جمله اولیایی، آشتیانی، افشارزاده و... هم همیشه برای
استقلال زحمت کشیده اند و من احترام زیادی برایشان قایل هستم. علی فتح
الله زاده هم واقعا برای استقلال کار کرده، کارهایی که فراموش نشدنی نیست.
دوستان این را یادشان باشد.
آقای فتح الله زاده گفتند که شما با قهرمانی حذفی و 4 بردی که همراه با استقلال داشتید، بهترین مربی تاریخ باشگاه هستید.
به
هر حال ما یک عددی درست کردیم که جوابگوی پرسپولیسی ها باشد. من نقش کوچکی
در شکل گیری این عدد داشتم. این موفقیت متعلق به تمام ارکان باشگاه
استقلال بود. معمولا باخت ها را فقط گردن سرمربی می اندازند و این 4 برد هم
به اسم ما تمام شد. خوشحالم که در زمان مدیریت فتح الله زاده این بردها را
به دست آوردیم. من از همه بازیکنان و همکارانم که باعث شدند عدد 4 به وجود
بیاید، تشکر می کنم. کسی نمی تواند 4 را از تاریخ فوتبال ایران پاک کند.
نظر خودتان چیست؟ فکر می کنید شما و ناصر حجازی بهترین مربیان تاریخ استقلال هستید؟
آقای
فتح الله زاده که واقعا لطف داشتند. به هر صورت هواداران ممکن است قهرمانی
ها را زود فراموش کنند ولی این 4 دربی فراموش شدنی نیست. عدد 4 از ذهن
هیچکس پاک نمی شود چون تبدیل به یک سمبل شده است. من دیده ام که خیلی ها
این عدد را نشان می دهند. آقای فتح الله زاده هم به این خاطر که 4 پاک شدنی
نیست، چنین حرفی را درباره بنده زده اند. ولی مربیان دیگری هم در استقلال
بوده اند که قهرمانی های زیادی آورده اند، مثل استاد من منصور پورحیدری که
قهرمانی آسیا را همرا با استقلال به دست آورد.
مجتبی جباری
همیشه در استقلال بازیکن مهمی بوده ولی معمولا او هفته های زیادی را در طول
فصل به خاطر مصدومیت از دست می داد. در فصل دوم حضورتان جباری مدام مصدوم
بود اما شما در عوض فریدون زندی را رو کردید که ستاره استقلال شد.
خود
فریدون مصاحبه کرد و گفت که ما دوباره احیایش کردیم. زندی در آن فصل یکی
از بهترین بازیکنان ما شده بود. در فصل دوم حضورم در استقلال، دستم واقعا
خالی شد. با اینکه در نیم فصل اول 9 امتیاز از سپاهان و 6 امتیاز از
تراکتور جلو بودیم، در نیم فصل دوم به خاطر مصدومیت های زیاد، در نهایت با
اختلاف یک امتیاز قهرمانی را از دست دادیم. در آن سال کرار رفت، جباری
مصدوم شد. ساموئل و آندو هم آسیب دیدند. مصدومیت های کوتاه مدت هم بود،
مثلا خسرو حیدری نتوانست در یکی از دربی ها برایمان بازی کند. دستم آن فصل
خیلی خالی بود. جباری و دیگر بازیکنان را نداشتم ولی بهانه ای نیاوردم.
دلیلی هم نداشت. اگر مربی بخواهد دنبال بهانه باشد، تمرکزش را از دست می
دهد. باید از تمام داشته هایش استفاده کند. وقتی شما مدام بهانه بگیرید،
دیگر بازیکنان هم کار نمی کنند و می گویند حواس مربی فقط به ستاره هاست. من
با آن شرایط ساختم و سعی کردیم کارمان را به صورت مطلوب انجام دهیم. در
جام حذفی قهرمان شدیم و 4 دربی هم بردیم. یک دربی هم که با ابهام باختم...
درباره آن دربی حرف های زیادی دارید، درست است؟ همان دربی 3 بر2.
دیگر
هرکس فیلم بازی را ببیند متوجه حرف های من می شود. اگر فیلم را ببینند،
متوجه می شوند که بعضی ها چه بلایی سر استقلال و من آوردند. من مصاحبه ای
کردم و گفتم که بروید فیلم را ببیند. دوباره می خواهم مردم این کار را کنند
و صحنه های گل را چند بار نگاه کنند.
شما حسرت قهرمانی با استقلال در لیگ را دارید...
بله،
انشالله به زودی به استقلال می آیم و قهرمان لیگ می شوم. استقلال مثل خانه
من است و بالاخره باید به این تیم برگردم و قهرمانی را بیاورم.