بالاترين:آقاي نوري زاد، تو عامل حكومتي

 

به گزارش«نداي انقلاب»،سايت بالاترين با بيان اينكه اصلاح طلبان از زماني كه محمد نوري زاد به نگارش نامه هايي عليه مقامات جمهوري اسلامي ايران اقدام كرد برايشان اين مساله تعجب انگيز بود،تصريح كرد كه چگونه است در حالی که افراد با کمترین توهین، بیشترین محکومیت ها را دریافت می کردند، محمد نوری زاد با انتشار چند نامه به صورت کاملا مشکوکی بازداشت می شود و نکته جالب اینکه وی از زندان نیز به نوشتن نامه به رهبر ادامه می دهد و نامه های وی در حالی که ادعا می شود وی در زندان انفرادی است و هیچگونه ملاقاتی با کسی ندارد، در سایت ها منتشر می شود و پس از نمایش اعتصاب غذا و آغاز گذران دوران محکومیت با عفو رهبری از زندان آزاد می گردد.

 

اين سايت ضد انقلابي در ادامه به ماجراي آزادي نوري زاد اشاره كرد و با مشكوك خواندن اين آزادي نوشت:ادامه نامه نگاریها پس از عفو رهبر همان رهبری که نوری زاد شدیدترین انتقادات را متوجه وی می نماید و متعاقب آن عدم بازداشت وی از جانب سیستم امنیتی، این تحلیل را قوت می بخشد که وی در حال نمایش مستندی کاملا واقعی برای نظام جمهوری اسلامی می باشد. مستندی که وی به عنوان نقش اول درصدد مشروعیت بخشیدن به نظام استبدادی می باشد.

 

نوری زاد با بازی در فیلمی که احتمالا سناریوی آن نیز برای خود او است قصد دارد تا با توجه به دوستی و نزدیکی که با خامنه ای دارد از یک سو چهره ای مظلوم و با گذشتی از رهبر در ایران و حتی خارج از ایران به نمایش بگذارد و از سوی دیگر با مصاحبه های خود با رسانه های مختلف داخلی و خارجی، آزادی بیان وجود نداشته در ایران استبدادزده را به رخ کشورهای غربی بکشاند و خود را مایکل مور جمهوری اسلامی معرفی نماید.

 

نوری زاد اگر چه در ابتدا نقش خود را بسیار خوب بازی نمود تا هیچگونه جای شک و شبهه از عاملیت خود بر جای نگذارد اما هرگز فکر نمی کرد که خیلی زود دست وی رو خواهد شد و آبروی حر قلابی جنبش سبز اعتراضی نزد ملت شریف و مبارز ایران خواهد رفت.

 

متن كامل اين مطلب به شرح است:

 

انتشار نامه های محمد نوری زاد به رهبر جمهوری اسلامی پس از انتخابات سال ۸۸ و افشای حقایق سیستم حکومتی حاکم بر کشور، در ابتدا برای بسیاری از مردم و سیاسیونی که محمد نوری زاد را به عنوان حامی سرسخت خامنه ای در دوران اصلاحات می شناختند، جای تعجب و تأمل داشت و همه را بدین فکر واداشت که چه شد که ناگهان محمد نوری زاد با آن سبقه و نزدیکی به رهبر ایران هم اکنون انتقادات تند و گزنده ای را به وی و سیستم حکومتی اش وارد می نماید.

 

حرف های امروز محمد نوری زاد همان حرفهایی است که بسیاری از دلسوزان ایران در دوران ریاست جمهوری آقای خاتمی از تریبون های مختلف بیان می کردند اما او قلم و هنر خود را همچون چماقی برای کوبیدن بر سر آنها به کار بسته بود و از توهین و فحاشی به بزرگانی همچون آقایان خاتمی، عبدالله نوری، دکترسروش و ... هیچ ابایی نداشت و اقتدارگرایان هم برای آثار او کف و سوت زده و بودجه های کلانی به وی اختصاص می دادند.

 

اما ناگهان محمد نوری زاد، در فضای امنیتی و خفقان پس از انتخابات دهم ریاست جمهوری که فعالان سیاسی و اجتماعی با کوچکترین اظهار نظر انتقادگونه به مقامات کشور و نه توهین به سالها حبس محکوم می شوند، شروع به نامه نگاری به بلندترین مقام جمهوری اسلامی نمود و بسیاری از حرفهایی که در گلوی بغض آلود ملت مانده بود را منتشر نمود که با استقبال چشمگیر مواجه شد و از او به عنوان حر زمانه یاد شد.

 

همه ما از اینکه فضای کشور به سوی شفاف شدن موضوعات برای روشنفکران پیش می رفت خرسند بودیم و این را ثمره آگاهی بخشی های لازم به مردم می دانستیم اما ماجرای نحوه برخورد سیستم امنیتی جمهوری اسلامی با محمد نوری زاد از همان ابتدا با شبهاتی همراه بود.

 

همان طور که بیان شد در حالی که افراد با کمترین توهین، بیشترین محکومیت ها را دریافت می کردند، محمد نوری زاد با انتشار چند نامه به صورت کاملا مشکوکی بازداشت می شود و نکته جالب اینکه وی از زندان نیز به نوشتن نامه به رهبر ادامه می دهد و نامه های وی در حالی که ادعا می شود وی در زندان انفرادی است و هیچگونه ملاقاتی با کسی ندارد، در سایت ها منتشر می شود و پس از نمایش اعتصاب غذا و آغاز گذران دوران محکومیت با عفو رهبری از زندان آزاد می گردد.

 

تا اینجای ماجرا نیز همچنان تا حدی قابل توجیه است و احتمال وجود تهدید یا تطمیع از سوی سیستم امنیتی جمهوری اسلامی برای ساکت کردن وی دور از ذهن نمی باشد اما ادامه نامه نگاریها پس از عفو رهبر همان رهبری که نوری زاد شدیدترین انتقادات را متوجه وی می نماید و متعاقب آن عدم بازداشت وی از جانب سیستم امنیتی، این تحلیل را قوت می بخشد که وی در حال نمایش مستندی کاملا واقعی برای نظام جمهوری اسلامی می باشد. مستندی که وی به عنوان نقش اول درصدد مشروعیت بخشیدن به نظام استبدادی می باشد.

 

نوری زاد با بازی در فیلمی که احتمالا سناریوی آن نیز برای خود او است قصد دارد تا با توجه به دوستی و نزدیکی که با خامنه ای دارد از یک سو چهره ای مظلوم و با گذشتی از رهبر در ایران و حتی خارج از ایران به نمایش بگذارد و از سوی دیگر با مصاحبه های خود با رسانه های مختلف داخلی و خارجی، آزادی بیان وجود نداشته در ایران استبدادزده را به رخ کشورهای غربی بکشاند و خود را مایکل مور جمهوری اسلامی معرفی نماید.

 

نوری زاد اگر چه در ابتدا نقش خود را بسیار خوب بازی نمود تا هیچگونه جای شک و شبهه از عاملیت خود بر جای نگذارد اما هرگز فکر نمی کرد که خیلی زود دست وی رو خواهد شد و آبروی حر قلابی جنبش سبز اعتراضی نزد ملت شریف و مبارز ایران خواهد رفت.