هفت خوان يا هفت خان

خراسان/ خوان به معناي سفره است. اين کلمه را از آن دانسته اند که رستم و اسفنديار بعد از هر کاميابي، خواني از اغذيه لذيذ مي گستردند. وجه ديگر اين کلمه به معناي هفت خان يا هفت خانه يا منزل است و نام هفت منزلي است که رستم براي رهايي «کاووس» از بند شاه مازندران پيموده است. «فرهنگ سخن» در مقابل ترکيب هفت خان تاکيد مي کند که در اغلب نسخه هاي شاهنامه اين کلمه به صورت «خوان» آمده است. اين فرهنگ خان را به معني مرحله مي داند. «فرهنگ معين» هم اولويت درست اين کلمه را «خان» مي داند و معتقد است هفت خان يعني هفت منزل و هفت مرحله.پژوهش: اسماعيل فريدوني