کارشناسان بر این باورند که حسگرهای این هواپیما از نوع الکتریکی - نوری
/ مادون قرمز است و از سامانه راداری AESA به معنای آرایه فعال جاروی
الکترونیکی استفاده می کند. این رادار در داخل بدنه اصلی هواپیما تعبیه
شده است. همچنین دستگاههای ارتباط اطلاعاتی این هواپیما نیز روی برامدگی
های بال قرار دارد.
برخی دیگر از کارشناسان نیز عقیده دارند در برامدگی
های شکم و بالهای این هواپیما فضایی تعبیه شده است که می توان مواد منفجره
را در آن جاسازی کرد و بدین ترتیب از هواپیمای مذکور در عملیات جنگی یا
جنگهای الکترونیک نیز بهره برد.
مرکز کنترل هواپیماهای آر کیو - یکصد و هفتاد سنتینل در اسکادران سی ام
جاسوسی نیروی هوایی آمریکا -مستقر در فرودگاه تونوپا در نوادای آمریکا-
قرار دارد. این مرکز از اول سپتامبر سال دو هزار و پنج آغاز به کار کرده
است.
کارشناسان بر این باورند که اعزام این هواپیما به افغانستان در
حالی که نیروهای طالبان هیچ نوع راداری در اختیار نداشتند تنها یک معنا
داشت: جاسوسی در پاکستان یا ایران.
روزنامه جونگ آنگ کره جنوبی پیشتر در
ماه دسامبر سال دو هزار و نه در گزارشی نوشت هواپیمای بدون سرنشین لاکهید
مارتین آر کیو - یکصد و هفتاد سنتینل نخستین پرواز آزمایشی خود را در این
کشور انجام داد. بر اساس این گزارش، پروازهای آزمایشی هواپیمای مذکور در
کره جنوبی چند ماه به طول انجامید. همچنین در این گزارش آمده است هدف از
طراحی هواپیمای مذکور، جایگزینی آن با هواپیماهای جاسوسی لاکهید یو - دو
Lockheed U-2 بود. کارشناسان عقیده دارند هدف از اعزام این هواپیما به کره
جنوبی جاسوسی از برنامه موشکهای بالستیک کره شمالی بود.
رسانه ها در ماه اوت سال دو هزار و ده گزارش دادند این هواپیمای بدون سرنشین آمریکا به قابلیت تصویربرداری مجهز شده است.
از
جمله عملیاتی که توسط این هواپیماها انجام شد می توان به پروازهای متعدد
بر فراز پاکستان با هدف جاسوسی از عمارت محل اختفای بن لادن در "ابوت اباد"
اشاره کرد. در شامگاه روزهای اول و دوم ماه مه سال دو هزار و یازده یعنی
زمان کشته شدن بن لادن نیز پرواز این هواپیما دست کم یک بار در منطقه
مشاهده شد.
این هواپیما تصاویر مربوط به حمله نیروهای آمریکایی را به
خانه بن لادن به صورت زنده برای باراک اوباما رئیس جمهور آمریکا و مشاوران
امنیتی وی مخابره می کرد.
از دیگر کاربردهای هواپیمای آر کیو - یکصد و
هفتاد سنتینل، استراق سمع ارتباطات بیسیم ارتش پاکستان در منطقه ابوت اباد
در زمان انجام عملیات مذکور بود.
روزنامه لس آنجلس تایمز نیز در گزارش
خود در تاریخ بیست و هفتم ماه مه به قابلیت این هواپیمای بدون سرنشین در
فرار از رادار و سایر سامانه های جاسوسی اشاره کرده است.