به گزارش پایگاه 598، بعد از پایان تعطیلات 50 روزه لیگ برتر و برپایی اردوی تدارکاتی خارجی و بازیهای دوستانه همه منتظر تغییر شرایط پرسپولیس در ادامه بازیها بودند اما غیر آن برتری نسبی نیمه دوم و دو سه موقعیتی که از روی ضربه کرنر و دو ارسال نصیب پرسپولیس شد در این تیم به لحاظ فنی چقدر تغییر و تحول دیدید؟
تیم درخشان چقدر بهتر بازی میکرد؟ چه میزان در دفاع و حمله منسجمتر بود و چقدر امیدوارمان کرد که اگر در اصفهان بدشانسی آورد و گل نزد در ادامه لیگ فوتبال بهتری ارائه میکند و با قانون اصلی فوتبال – که تیم برتر میدان میتواند به گل برسد مگر با بدشانسی و رقم خوردن اتفاقات علیهاش - نتایج را هم به سود خودش رقم خواهد زد یا واقعیت حرفهای دیگری برایمان داشت؟
* چرا از تغییر سیستم خبری نشد؟
قبل از بازی با ذوبآهن تمام پیشبینیها حکایت از تغییر سیستم درخشان در تیمش میداد. سرمربی پرسپولیس در مصاحبهاش اعلام کرده بود سیستم بازی تیمش را تغییر میدهد و در اردوی دبی این مهم را انجام داد.
درخشان تیمش را در بازیهای تدارکاتی با سیستم ظاهرا تهاجمیتر 1-4-1-4 به میدان فرستاد و از آنجا که در پست هافبک دفاعی با کمبود مهره روبهرو بود و در این پست بازیکن جدیدی جذب نکرده و حقیقی را هم از دست داده بود، این تغییر عاقلانه و منطقی به نظر میرسید.
ظاهرا درخشان و همکارانش تمام جزییات مربوط به این تغییر سیستم را لحاظ و مرور کرده بودند اما روز مسابقه که رسید و چند دقیقه از زمان بازی گذشت داستان تغییر سیستم منتفی به نظر میرسید.
روز بازی با ذوبآهن در حالی که به نظر میرسید مهرداد کفشگری تنها هافبک دفاعی پرسپولیس باشد و جلوتر از او و در غیاب صادقیان محمد نوری و رضا خالقیفر به میدان بروند این اتفاق نیفتاد و ظاهرا خالقیفر زوج کفشگری در مقابل خط دفاع بود و برای اولین بار شرح وظایف جدیدی در پرسپولیس داشت.
* بازیکنان مخالف بودند
اما داستان رخ ندادن تغییر سیستم در لابهلای اخبار و حاشیههای بعد از شکست پرسپولیس مسکوت ماند. داستانی که میتواند بار دیگر به ضعفهای درخشان در مقابله با بازیکنان و خواستههای آنها صحه بگذارد و یکی از نقطه ضعفهای بزرگ او را بولد کند.
ظاهرا یکی دو روز قبل از بازی با ذوبآهن نوری به نمایندگی از بازیکنان تیمش به درخشان میگوید برایشان دشوار است که با یک هافبک دفاعی بازی کنند و از پس ارائه سیستم 1-4-1-4 در زمین برنمیآیند. البته شاید نوری به فکر خودش هم بوده اما او پیغام بقیه بازیکنان را به سرمربی تیمش میرساند و ظاهرا موافقان زیادی داشته است.
با این حال درخشان به خواسته بازیکنانش گردن نهاد و در حالی که یکی از هافبک دفاعیهایش – احمد نوراللهی – سه هفته همراه با تیم امید بود و در اردوی دبی هم حاضر نشد، رضا خالقیفر را یک خط عقب آورد.
عقب آمدن هافبک مو بلند پرسپولیس البته موازنه میانه زمین را حداقل در نیمه اول به سود ذوبآهن تغییر داد. خالقیفر که در پست جدیدش سردرگم و گیج به نظر میرسید بارها پاس اشتباه داد و در توپگیری هم موثر نبود.
همین جابهجایی عجیب منجر به ایجاد موقعیتهایی روی دروازه پرسپولیس شد و همانطور که تیم درخشان نیمه دوم بدشانس بود در 45 دقیقه اول با خوششانسی دروازهاش را بسته نگه داشت.
* در تهران چه اتفاقاتی میافتد؟
خالقیفر در مصاحبهای گفته طبیعی است که در پست جدید نیاز به زمان دارد تا جا بیفتد و البته مشخص است از این تغییر پست راضی نیست اما سوال اینجاست که آیا در حال حاضر پرسپولیس برای جا افتادن این بازیکن در پست جدیدش زمان دارد یا اصلا مگر میتوان در بازیهایی که هفته به هفته حساستر میشود و یک اشتباه در میانه میدان بازی یک تیم را به فنا میدهد به یک هافبک تهاجمی – مهاجم در پست حساس هافبک دفاعی اعتماد کرد؟
هر چند ممکن است در بازی ظاهرا راحتتر در تهران مقابل ملوان، درخشان باز هم روی اشتباهش اصرار کند - و البته این بار نتیجه هم بگیرد - اما منطق میگوید اسماعیلزاده و نوراللهی گزینه مناسبتری برای این پست خواهند بود. هر چند هنوز یادمان نرفته درخشان کلی وقت روی تغییر سیستم از 1-3-2-4 به 1-4-1-4 گذاشت و آخر سر با نظر بازیکنان از تغییراتش منصرف شد!
حالا درخشان باید با ملوان در تهران بازی کند و احتمالا باز هم تیمش را با همان سیستم 1-3-2-4 به میدان خواهد فرستاد. اما سوال اینجاست که آیا خالقیفر میتواند در پست جدیدش به درخشان کمک کند؟
هر چند درخشان اصلا به جذب هافبک دفاعی جدید فکر نکرده و دست او در این منطقه نسبتا خالی است اما آیا بازیکنی که در تمام سالهای گذشته در راهآهن، فجرسپاسی و نفت آبادان به عنوان بال، هافبک نفوذی و مهاجم به میدان رفته در بازیهای حساس پرسپولیس - که از دست رفتن هر امتیاز چندین هزار هوادار را از پیگیری اخبار و بازیهای پرسپولیس ناامید میکند - میتواند در خط میانی تیمش بالانس ایجاد کند؟
گفتنی است درخشان در حالی به خالقیفر در این پست اعتماد کرد که افشین اسماعیلزاده و احمد نوراللهی جوان را روی نیمکت داشت. هر دو نفر در پست هافبک دفاعی به میدان رفته بودند، یکی (نوراللهی) که مورد نامهربانی درخشان قرار گرفته بود مقابل استقلال بهتر از رضا حقیقی کار کرد و دیگری (اسماعیلزاده) در مصاف با فولاد قبل از تعطیلات نمایش امیدوارکنندهای ارائه داده بود.
با این حال باید از درخشان پرسید چگونه حاضر شد مقابل خط میانی منسجم ذوبآهن متشکل از ایمانی - حدادی- رجبزاده این دو هافبک نسبتا تدافعیتر را روی نیمکت بنشاند و از خالقیفر در پست جدیدی بازی بگیرد؟