به گزارش پایگاه 598 به نقل از «وطن امروز»، این اقدام ظریف یک امتیاز منفی بزرگ در کارنامه او داشت و
شاید یکی از مواردی که باعث شد منتقدان عملکرد ضعیف دیپلماسی هستهای نسبت
به خود وزیر امور خارجه نیز مشکوک شوند، همین حرکت او بود!
برخی معتقدند
این اظهارنظر ظریف یک گاف بود! پرونده هستهای یک پرونده ملی است اما ظریف
با این اتهام، تقریبا پرونده هستهای را به ورطه مسائل جناحی کشاند.
اظهارات ناپخته او در شورای روابط خارجی آمریکا که در آن مسائل انتخابات
آتی مجلس را مطرح کرد نیز باعث تقویت شائبههای حزبی و جناحی درباره این
مذاکرات شد. حزبی و جناحی شدن مذاکرات تقریبا مشروعیت مذاکرات ظریف را
مخدوش میکند و در واقع او دیگر اعتباری برای مذاکره نخواهد داشت.
به همین
خاطر به مرور جواد ظریف این مهم را آموخت که وجوه ملی پرونده هستهای را
مخدوش نکند و همواره به یاد داشته باشد که او نماینده مذاکرهکننده بر سر
حقوق همه مردم ایران از هر نوع ذائقه سیاسی است. او حتی چندی پیش نیز در
اظهارنظری اعلام کرد در مقابل انتقادات سکوت میکند و پاسخ نخواهد داد.
اگرچه به اعتقاد بسیاری، ظریف باید نسبت به عملکرد خود پاسخگو باشد و
استراتژی سکوت میتواند باعث فرار او از پاسخگویی شود اما برخی نیز معتقدند
سکوت ظریف بهتر از آن است که او منتقدان را متهم به همراهی با اسرائیل
کند. در این میان اما حسن روحانی بیمحابا حملاتی را علیه منتقدان
سیاستهای هستهای خود انجام داد. اظهارات حسن روحانی و اتهامات و
اهانتهایی که مطرح کرد، جای دفاعی برای حامیان روحانی نیز نگذاشت اما
اراده روحانی در تداوم این مسیر به مرور ثابت شد. سلسله حملات حسن روحانی
به منتقدان هستهای البته بیدلیل نبود.
کارشناسان معتقدند این اقدامات
روحانی و اظهارات تندی که او علیه منتقدان مطرح کرد در واقع با این هدف
دنبال شده است که اعتبار انتقادات به عملکرد تیم هستهای دولت او زیر سوال
برود. اینکه این اقدام روحانی اثرگذار بوده یا نه، موضوعی است که هنوز به
صورت ویژه درباره آن بحث و بررسی نشده است. البته با توجه به اینکه پرونده
هستهای یک پرونده ملی است و مجاری فراوانی برای دسترسی مردم به اخبار
مذاکرات هستهای وجود دارد؛ احتمال اینکه اظهارات تند روحانی علیه منتقدان
توانسته باشد از اعتبار انتقادات کم کند، بسیار ضعیف است. به هر حال اما
آقای روحانی همچنان این رویه را ادامه داده و دست از آن نمیکشد. او در
تازهترین سخنرانی خود نیز برخی منتقدان هستهای را متهم به بیعقلی کرد!
به گزارش «وطن امروز» اما نکته قابل تامل اینکه جواد ظریف هم بهرغم
اظهارنظرهای اخیرش مبنی بر سکوت، متاسفانه پای در این ورطه نهاده و او نیز
رویهای مشابه آقای روحانی برگزیده است! ظریف در تازهترین اظهارنظر خود
پیرامون موضوع هستهای، عدهای را در داخل ایران متهم کرد که دوست ندارند
تحریمها لغو شود. ظریف که به کنیا سفر کرده است، روز دوشنبه ۱۳ بهمن در
جمع اعضای شورای تجاری ایرانیان مقیم این کشور گفت: «متاسفانه برخی در داخل
و خارج از کشور مخالف پایان تحریم هستند و تداوم تحریم را در جهت منافع
خود دنبال میکنند.» این اظهارات ظریف در واقع به معنای ابراز علاقه مجدد
وی نسبت به حاشیهها و دوری از متن موضوع مذاکرات است.
جواد ظریف که این
روزها باید درباره اظهارات اخیر اوباما مبنی بر حضور داشتن گزینه نظامی روی
میز و نیز اظهارات او در گفتوگو با سیانان درباره ادامه فشار بر ایران،
اظهارنظر کرده و به مردم توضیح دهد، درباره حضور عدهای در ایران گفت که
علاقهای به لغو تحریمها ندارند! با این اظهارنظر گویا بازی حاشیهها باز
هم شروع شده است. در ایران نه رئیسجمهور و نه وزیر امور خارجه تاکنون نسبت
به اظهارات اخیر اوباما مبنی بر افزایش فشار بر ایران اظهارنظر نکردهاند!
اوباما هفته گذشته صراحتا اعلام کرد گزینه نظامی روی میز است و ایالات
متحده جنگ با ایران را به عنوان یک گزینه مطرح در نظر دارد اما در ایران
رئیسجمهور و وزیر امور خارجه به جای پاسخگویی به این جسارت اوباما،
منتقدان را آماج اتهام قرار میدهند! حالا آقای ظریف که همین چند روز قبل
مدعی سکوت در مقابل انتقادات بود، گویا شیوه آقای رئیسجمهور در برخورد با
منتقدان را پسندیده و او نیز در این ورطه گام نهاده است!
آدرس غلط ظریف
اما دلیل این حاشیهپردازیها چیست؟ چرا برخی علاقهمند هستند به جای
پرداختن به محتوای مذاکرات، دائما مسائل حاشیهای را مطرح و سیاست برچسب
زدن به منتقدان خود را دنبال کنند؟ شاید یکی از دلایل این اقدام، تلاش برای
دور نگه داشتن افکار عمومی از واقعیات مربوط به مذاکرات هستهای است. به
همین دلیل است که با دور نگه داشتن افکار عمومی از واقعیات مربوط به
مذاکرات هستهای، به آنها آدرس غلط میدهند! جواد ظریف درحالی برخی افراد
داخلی را متهم به مخالفت با لغو تحریمها میکند و با این اظهارنظر تقریبا
منتقدان را متهم به سودجویی از تحریمها میکند که در حال حاضر واقعیت
مربوط به مذاکرات هستهای دقیقا بر عکس این ادعای آقای ظریف است!
واقعیت آن
است که اکنون «لغو تحریمها» به معضلی برای تیم مذاکرهکننده با ریاست
جواد ظریف تبدیل شده است! چراکه این آمریکاییها هستند که در ازای همه
امتیازاتی که از ایران گرفتند؛ با لغو تحریمها مخالفند و یک مدت زمان
سالانه 2 رقمی را برای «رفع تحریمها» در نظر گرفتهاند! جالب اینکه برخی
آقایان مدعی حاضرند این طرح آمریکاییها را بپذیرند. یعنی کسانی که با شعار
لغو تحریمها آمدند، اکنون حاضرند توافقی بکنند که لغو تحریمها در آن
نباشد. اما در مقابل این آقایان منتقدان قرار دارند که به هیچ وجه حاضر
نیستند توافق منهای لغو تحریم را بپذیرند! اگر مذاکرات وین شکست خورد و
توافق جامع به دست نیامد به دلیل آن بود که آمریکاییها با لغو تحریمها
مخالفت کردند! با این حال اما متاسفانه وزیر امور خارجه ایران به جای آنکه
واقعیت را به مردم بگوید، انگشت اتهام را به سمت کسانی میبرد که مخالف
عقبنشینی آنها از حقوق ملت هستند! آقای ظریف به جای اتهام افکنی، بهتر است
صادقانه با مردم سخن بگوید و توضیح بدهد که چرا مذاکرات به مشکل خورده است
و توافق جامع بهدست نمیآید.
کوهن: ائتلاف بینالمللی علیه ایران با تحریمهای جدید از هم میپاشد
معاون وزارت خزانهداری آمریکا گفت: اعمال تحریمهای جدید علیه ایران به
ایجاد شکاف در ائتلاف بینالمللی و کاهش تعداد کشورهای حامی مجازات مالی
ایران منجر خواهد شد. به گزارش تسنیم، دیوید کوهن در مصاحبه با روزنامه
والاستریتژورنال مدعی شد بهبود اقتصاد ایران بدون سازش با غرب در مذاکرات
هستهای امکانپذیر نیست و این وضعیت اهرم فشار آمریکا را در مذاکرات نهایی
تقویت میکند. وی در ادامه افزود: آنها گیر افتادهاند. بدون رفع تحریمها
نمیتوانند اقتصاد را بازسازی کنند. فکر میکنم آنها با دستان بسته به
مذاکرات آمدهاند.
کوهن میافزاید: تحریمهای نفتی غرب تنها در سال گذشته
40 میلیارد دلار از درآمدهای ایران را کاهش داد. بهعلاوه کاهش قیمت نفت
نیز باعث خواهد شد طی 6 ماه آینده 10 میلیارد دلار از درآمدهای ایران را
کاهش دهد. وی تایید میکند نقش ابزارهای مالی در امنیت ملی آمریکا طی 5 تا
10 سال گذشته دائماً افزایش یافته است. برخی تحلیلگران اقتصادی با نظرات
کوهن موافق نیستند؛ پاتریک کلاوسون از مؤسسه واشنگتن برای سیاست خاور نزدیک
میگوید: ایرانیها بهدرستی احساس میکنند که زندگی کردن با تحریمها را
یاد گرفتهاند. بودجه جدید ایران نشان داد تهران ضرورتی برای کاهش تحریمها
نمیبیند.