به گزارش پایگاه 598 به نقل از فارس، حجتالاسلام حسن روحانی رئیسجمهور کشورمان در همایش تجلیل از اندیشمندان حوزه علوم انسانی در هفتمین جشنواره بینالمللی فارابی که صبح امروز(شنبه) در محل نهاد ریاستجمهوری برگزار شد، ضمن تبریک ایامالله دهه فجر به همه آزادیخواهان جهان اظهارداشت: ملت ایران بعد از سالیان دراز و شاید قرنها تحمل تحقیر، استبداد در جامعه سلطه استعمار بر کشور، فساد نهادینه شده و عدم حضور و مشارکت مردم در اداره کشور توانستند با یک نهضت و انقلاب عظیم مردمی به رهبری یکی از رهبران بزرگ تاریخی علیرغم مخالفت همه قدرتها و ابرقدرتها به پیروزی برسانند.
وی ادامه داد: در این پیروزی همه اقشار مردم نقش داشتند اما نقش روحانیت و دانشگاه در این زمینه ممتاز بود، در آغاز نهضت اسلامی که از پاییز سال 41 شروع شد روحانیت حوزههای علمیه از جمله حوزه علمیه قم، مراجع، بزرگان و در رأس آن امام خمینی در کنار دانشگاهها نقش عمدهای در انقلاب ایفا کردند.
روحانی با اشاره به نقش دانشگاه تهران تصریح کرد: نقش دانشگاه تهران را در انقلاب بارزتر میبینم نه به این معنا که خود در دانشگاه تهران تحصیل کردم بلکه این دانشگاه از نظر قدمت، تأسیس، اساتید بزرگ، تعداد دانشجو، جایگاهش در مرکز کشور با حضور اساتید و دانشجویان نقش عمدهای در انقلاب داشت.
رئیس جمهور با بیان اینکه تاریخ ایران رقم خوردن سرنوشت همه فرزندان ایران است به تشریح تفاوت علوم انسانی با سایر علوم پرداخت و گفت: ما در کشور خود تقسیمبندی را در زمینه علوم اسلامی و انسانی و علوم تجربی داریم که ظاهراً اینگونه تقسیمبندی شدند که تجلیل از دانشمندان علوم اسلامی و انسانی را به نام معلم ثانی فارابی جشن میگیریم و از دانشمندان علوم دیگر در جشنوارههای دیگری مانند رازی و خوارزمی تقدیر میکنیم.
روحانی با اشاره به گسترش علم و دانش بشری خاطرنشان کرد: روزی همه به یک مدرسه میرفتند و همه علوم از جمله تفسیر قرآن، فلسفه به معنای عام کلمه، موسیقی، طبیعیات، شعر، ادبیات فارسی و ادبیات زبان عرب را در همان مدرسه یاد میگرفتند، برای نمونه شاهد هستیم بزرگترین لغتنامه عربی به دست یک ایرانی تألیف شده است، این نشان میدهد که این ملت در تمام علوم سرآمد بودهاند.
روحانی در ادامه سخنان خود به مذاکرات 5+1 اشاره کرد و گفت: باید به دیپلماتهای شجاعمان افتخار کنیم، اینکه تند راه رفتند یا کتشان کج بود که حرف نشد.
رئیسجمهور شخصیتهای رازی، فارابی، خوارزمی و ابنسینا را شخصیتهایی بزرگ خواند و اظهار داشت: ما در حوزههای مختلف شخصیتهای بزرگی را داریم که در علوم مختلف مانند فلسفه، تفسیر و کلام فعالی بودند و یا در شعر و ادبیات با سعدی و حافظ و مولویها، و در فقه از شیخ طوسی تا شیخ انصاری روبهرو هستیم که اکنون به دلیل گسترش علوم تقسیمبندیهایی در این حوزه صورت گرفته است که در پزشکی و حقوق نیز شاهد آن هستیم.
روحانی به ارتباط علوم انسانی و اسلامی اشاره کرد و گفت: کنار هم قرار گرفتن علوم انسانی و اسلامی موجب شناخت انسان و رسالت و فهم و دریافت وی از سنتهای الهی میشود چراکه همه چیز بر مبنای سنت الهی است و ما باید همه سنتها را بشناسیم و بدانیم همه تحولات بر مبنای سنت الهی است چراکه بر اساس مبانی الهی سنت خداوند تغییر نمیکند.
وی با بیان اینکه رسالت علوم انسانی شناخت سنتهاست، تصریح کرد: مشکل همین جاست چرا که ما باید بتوانیم بگوییم که بر اساس سنتها چگونه میتوانیم به انسجام و وحدت برسیم و چه کسی میتواند راه دسترسی به وحدت را به ما نشان دهد.
روحانی با اشاره به وجود اقوام گسترده و قومیتهای مختلف در ایران، گفت: چه کسی باید بگوید که بهترین راه برای ایجاد وحدت در ایران زمین چیست؛ چراکه هیچ چیز با شعار درست نمیشود، شعار گاهی لازم است اما برای اینکه راه گم نشود باید در کنار شعارها راه را بیابیم و هدایت الهی به معنای نشان دادن راه و صراط است.
وی با بیان اینکه باید مسیر درست را به مردم نشان دهیم، تصریح کرد: مشکلات دولتها، مسئولین و سیاسیون این است که به این امر بازمیگردد، همواره اندیشمندان میزبان سیاستمداران هستند اما یک سیاستمدار در صورتی موفق است که در برابر علم زانو بزنند و تبختر و تکبر در برابر عالمان و علم به نابودی سیاستمدار منجر نمیشود بلکه به معنای نابودی تاریخ کشور است و سرنوشت یک کشور نابود میشود.
روحانی خاطرنشان کرد: سیاستمدار ممکن است گاهی قدرت، ثروت و منزلت را در اختیار داشته باشد و از اینها سوءاستفاده کند و بخواهد در زمینه علم و دانش مداخله و ارزشگذاری کند در حالیکه کار علم را باید به عالمان واگذار کرد و سیاستمداران باید زمینه را تسهیل کنند، در برخی موارد سیاستگذار و نظارتکننده باشند.
رئیس جمهور با بیان اینکه مداخله در علم از سوی سیاست نه به نفع سیاست و نه به نفع علم است و هر دو ضرر میکنند، تصریح کرد: برخی میگویند باید علوم اجتماعی و انسانی بومی و اسلامی شود در حالیکه آیا ما نمیتوانیم از دستاوردهایی که دنیا در زمینه علم و دانش به دست آمده استفاده کنیم و باید بگوییم مداخله در علم از سوی سیاست به نفع دانشگاه نیست.