كی روش باید جوابگوی عملكردش باشد

به گزارش پایگاه 598، منتقدان کارلوس كی‌روش یكی دو تا نیستند. این را هم سرمربی پرتغالی تیم ملی می‌داند، هم كفاشیان و هم دوستانش در فدراسیون فوتبال.

با این حال آنچه از شواهد و قرائن پیداست ادامه حضور كی‌روش در فوتبال ایران است. مربی‌ای كه شاید اگر قدری خوش‌شانس‌تر بود، می‌توانست از سكوی قهرمانی جام ملت‌ها بالا برود و برای همیشه در تاریخ فوتبال ایران ماندگار شود.

حال سوال اساسی این است كه این مربی به كارش در تیم ملی ادامه خواهد داد یا نه. عده‌ای به شدیدترین شكل علیه او موضع گرفته‌اند و عده‌ای هم ادامه كار این مربی را فریاد می‌زنند.

خود كی‌روش البته هنوز سكوت كرده. او نه صراحتا از ماندن حرف می‌زند و نه رفتن، اما كفاشیان انگار در موضع ابقای این مربی است. رئیس خنده‌روی فدراسیون فوتبال گویا می‌خواهد برخلاف فشار منتقدان پرشمار كی‌روش در این‌باره تصمیم  عاقلانه‌ای بگیرد.

صحبت های جلال طالبی در این خصوص را در زیر بخوانید:

* عملكرد تیم ملی فوتبال در جام ملت‌ها چگونه بود؟

- به نظرم عملكرد تیم ملی را باید در یك بسته دید. اینكه تنها به نتایج نگاه كنیم و بخواهیم حرف بزنیم درست نیست. تیم ملی ما با در نظر گرفتن همه كاستی‌هایی كه به لحاظ بازی‌های تداركاتی داشت در گروهی كه امارات، قطر و بحرین حضور داشتند، پا به این میدان گذاشت. سه تیمی كه ما به هر طریقی از سدشان گذشتیم و به مرحله حذفی پا گذاشتیم. نكته مهم و قابل ذكر این بود كه تیم ما در دور گروهی با سورپرایزی مواجه نبود. به عبارتی ما با تیمی كه بخواهد فرای تصور ظاهر شود و عملكردش برایمان ناشناخته باشد، مواجه نبودیم. ضمن آنكه فكر می‌كنم تیم ملی گام به گام در مرحله گروهی افت كرد و عملكرد ضعیف‌تری داشت.

* فكر نمی‌كنید این افت و ضعفی كه از آن حرف می‌زنید به نوعی ادامه همان تاكتیك دفاعی كی‌روش بود؟

- به هر حال در این كه كی‌روش برای خودش یك اصولی دارد و به آن پایبند است هیچ شكی نیست. ما هم موظفیم به عقاید او به عنوان یك مربی حرفه‌ای احترام بگذاریم. نكته دیگر اینكه سرمربی تیم ملی با همین اصول هم به جام جهانی صعود كرده بود و هم عملكرد بدی در برزیل نداشت. با این حال در نهایت آن چیزی كه در داخل ایران برای همه مهم است چیزی جز نتیجه نیست و حالا كی‌روش باید جوابگوی عملكردش باشد.

* تحلیل‌تان از بازی ایران و عراق چیست؟

- معلوم بود ما بازی راحتی نداریم. تیم ملی ما 52 سال پیش اولین دیدار خود را با عراق برگزار كرده بود و همین هم زمینه یك شناخت كامل از طرفین را برای هر دو تیم ایجاد می‌كرد. سوای این، عراق به لحاظ سبك بازی هم بسیار به ما شبیه است و معمولا بازی فیزیكی و درگیرانه‌ای را در دستور كار دارد. سبكی از ارائه بازی كه معمولا در آن تیم دونده‌تر برنده است.

* یعنی عراق چون از ما دونده‌تر بود، برنده بازی شد؟

- خیر، مطمئنم ذهن شما درگیر اشتباه عجیب بنجامین ویلیامز داور استرالیایی است. بله، اشتباه او نقش زیادی در بروز این شكست داشت اما اشتباه داور جزئی جدانشدنی از ساختار فوتبال است. همه ما بارها نمونه‌های عجیب‌تر از این را هم دیده‌ایم. شاید پولادی اگر محتاط تر بود یا داور استرالیایی آگاه بود كه بازیكن ما یك كارت زرد از قبل دارد شرایط بازی به طور كل تغییر می‌كرد. نكته مهم این اتفاقات نوع مواجهه ما با شرایط جدید بازی بود. كی‌روش به نظرم اگر ساختار دفاعی تیمش را با یك تغییر تاكتیكی كه طی آن حاج صفی به جای پولادی دفاع چپ را پوشش می‌داد تیم ما كمتر تحت فشار عراقی‌ها قرار می‌گرفت. ضمن آنكه این اخراج تمام ساختار عصبی تیم ما را به هم ریخت و از طرف دیگر نیمكت تیم ایران هم ملتهب شد. البته این بازی یك نقطه بسیار روشن داشت و آنهم بازگشت دو باره ما به بازی بود. اتفاقی كه نشان از تلاش و كوشش بازیكنان برای رهایی از دام حذف بود. در نهایت باید گفت شكست در ضربات پنالتی خیلی چیز عجیبی نیست و شما دیدید ژاپن هم در ضربات پنالتی به امارات باخت.

* شاید یكی از معدود ویژگی‌های منفی بازیكنان تیم ملی در این مسابقات درصد كم مالكیت توپ توسط آنها بود. این درصد كم مالكیت توپ یك استرات‍ژی از جانب كی‌روش بود یا ضعف تیمی و ساختاری ما؟

- من فكر می‌كنم درصد مالكیت توپ یك فاكتور مهم در بازی فوتبال است. به این معنی كه تیم صاحب توپ هم اعتماد به نفس بیشتری در زمین دارد و هم شانس بیشتری برای گلزنی. مطمئنا تیمی كه به فكر مالكیت توپ نباشد در بلند مدت ضربات زیادی را متحمل خواهد شد. شما به عملكرد تیمی بازیكنان بارسلونا نگاه كنید. این تیم در اكثر بازی‌هایش مالك مطلق توپ است و معمولا هم برنده بازی است. هر چند كه ممكن است مثلا تیمی مثل امارات بیش از 65 درصد مالكیت توپ را داشته باشد اما ایران برنده بازی لقب بگیرد. توجه كنیم كه این همیشگی نیست.

* شخص شما عملكرد تیم ملی در جام ملت‌ها را پسندیدید؟

- من انتظارم بیش از این بود، هر چند كه شرایط برای موفقیت كی‌روش و شاگردانش هم سخت به نظر می‌رسید. ما بازی تداركاتی نداشتیم و مشكلاتی هم داشتیم اما توجه كنیم كه راه برای حداقل حضور در جمع 4 تیم برای ما هموار بود.

* جوانان تیم ملی را چطور دیدید؟

- عالی بودند. بازیكنانی نظیر سردار آزمون، پورعلی گنجی، وریا غفوری و وحید امیری قطعا آینده‌های خوبی برای تیم ملی رقم خواهند زد. این یكی از كمك‌های بزرگ كی‌روش به فوتبال ایران بود.

* بحث بر سر ماندن و رفتن كی‌روش هم بالا گرفته. این مربی پرتغالی باید بماند یا برود؟

- متاسفانه جو علیه كی‌روش به شدت سنگین شده و این ادامه همكاری او را سخت می‌كند. ما نباید دنبال عامل به وجود آمدن مشكل و مقصر بگردیم. متاسفانه در این فوتبال همیشه بعد از هر ناكامی دنبال یك نفر می‌گردیم كه قربانی‌اش كنیم و همه تقصیرات را گردنش بیندازیم. الان هم همین فضاست. همه دنبال یك قربانی می‌گردند و بعید نیست كی‌روش قربانی این فضا شود. نمونه‌های این فضاها هم زیاد است و متاسفانه گاهی ما كاری می‌كنیم كه فرزند فرد ناكام را هم اجازه نمی‌دهند به مدرسه برود!

* نظرتان را واضح نگفتید. ادامه كار كی‌روش در ایران را به صلاح می‌دانید یا خیر؟

- این نیاز به كار كارشناسی واقعی دارد. همانطور كه گفتم جو، جو خوبی علیه كی‌روش نیست و خود او هم باید به این نتیجه برسد كه ماندنش به صلاح است. عجولانه و خصمانه تصمیم گرفتن در این فضا اصلا توصیه نمی‌شود. من شخصا به لحاظ فنی ایرادی در ادامه كار كی‌روش نمی‌بینم اما اگر بنا به كنار گذاشتن او هست، باید دید آیا قرار است مربی بهتری از او بیاید و آیا ما قرار است امكانات بیشتری در اختیار او بگذاریم. طبیعتا اگر فضای امن را برای كی‌روش درست كنیم ماندنش به صلاح‌تر است. او 4 سال در این فوتبال بوده و شناخت بسیار خوبی پیدا كرده است.

* نظرتان در مورد حجم انتقادات برخی مربیان داخلی علیه كی‌روش چیست؟

- متاسفانه گاهی ما نظر مخالف یا موافق می‌دهیم كه بگوییم فقط هستیم. نمی‌دانم چرا عده ای همیشه شمشیر به دست آماده بر هم زدن جو این فوتبال هستند. انتقاد و مخالفت زمان و مكان دارد. نمی‌شود كه هر وقت دل‌مان خواست كسی را به باد انتقاد ببندیم فقط به این دلیل كه منافع ما را تامین نمی‌كند. در كتابی می‌خواندم كه نوشته بود: «ما ایرانی‌ها حسود نیستیم، بخیلیم. ما به هر قیمتی می‌خواهیم یك كسی در یك پستی نباشد، بدون اینكه نیتی برای تكیه بر صندلی‌اش داشته باشیم.» متاسفانه ما همیشه دنبال تسویه حساب‌های شخصی و انتقام از همدیگر هستیم و این دور از انصاف و انسانیت است.

* و حمله اشتباهی ایرانی‌ها به فیس‌بوك یك شخصیت آمریكایی همنام داور استرالیایی؟!

- شرم آور است. این رفتارها فرهنگ و عزت یك ملت را نابود می‌كند. من نمی‌دانم چطور می‌شود كسی تنها به خاطر یك اشتباه برود و بدترین افعال را به ناموس و شرف و شخصیت یك كسی نسبت دهد. خیلی بد است كه ما با توهم توطئه آن طرف آبی‌ها زندگی كنیم.

قانون