
وَمَا لَكُمْ لَا تُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَالْمُسْتَضْعَفِينَ مِنَ الرِّجَالِ وَالنِّسَاءِ وَالْوِلْدَانِ الَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْ هَذِهِ الْقَرْيَةِ الظَّالِمِ أَهْلُهَا وَاجْعَلْ لَنَا مِنْ لَدُنْكَ وَلِيًّا وَاجْعَلْ لَنَا مِنْ لَدُنْكَ نَصِيرًا * * * شما را چه شده که در راه خدا و [رهایی] مردان و زنان و کودکان مستضعف [ی که ستمکاران هر گونه راه چاره را بر آنان بسته اند] نمی جنگید؟ آن مستضعفانی که همواره می گویند: پروردگارا! ما را از این شهری که اهلش ستمکارند، بیرون ببر و از سوی خود، سرپرستی برای ما بگمار و از جانب خود برای ما یاوری قرار ده. * * * بدون کشته شدن سرنوشت بیهوده است / شهید اگر نتوان شد بهشت بیهوده است
به گزارش پایگاه 598، بعد از بازی روز گذشته تیم ملی فوتبال کشورمان مقابل بحرین، در رختکن تیمملی؛ بازیکنان خوشحال بودند و شادی میکردند. دست برعکس قبل از بازی که همه زیر فشار زیادی بودند.
فضای رختکن فضای شادی بود اما کارلوس کی روش اصلاً شاد نبود. به همه خستهنباشید گفت و طوری رفتار کرد که همه به این نتیجه میرسند؛ "شادی ممنوع". او راضی به نظر نمیرسد.
برای او پرونده بازی بحرین بسته شده است: «تمام شد... حالا فقط به قطر فکر میکنیم.» این یعنی یک پیغام به بازیکنان بود؛ که بحرین اصلاً در حد ایران نبود که حالا بخواهند خوشحالی کنند.
کی روش، ایران را بزرگ تر از این حرفها میبیند. او میخواهد یک تفکر را در تیمملی جا بیندازد، اینکه "ما" ایران هستیم، تیمی که آن شکلی جلوی آرژانتین بازی کرده است.
کی روش با سگرمههای درهم رفتهاش، نشان داد در جام ملتها هدفی بزرگتر از "شکست بحرین" دارد. کی روش دیروز کلاً سگرمههایش درهم بود. در اواخر بازی وقتی بحرینیها از جناح راست تیمملی نفوذ کردند، او ایستاده بود و به بازیکنان اعتراض میکرد. این اتفاق در ثانیههای آخر بازی رخ داد. این یعنی کی روش نمیخواهد یک اشتباه هم در زمین بازی ببیند.
رفتار کارلوس پس از بازی برای همه جالب بود. او در کنفرانس لبخندی نزد و از رختکن هم بیرون آمد، اخم کرده بود.
ناظر AFC در این لحظه، وقتی او را دید، با تعجب به خبرنگار ما گفت: «مگر شما بحرین را نبردهاید؟ چرا مربیتان اینقدر جدی است؟! اولین بار است چنین چیزی را تجربه میکنم.»