جنبش «حزب الله انقلاب اسلامی لبنان» در سال 1985(شش سال پس از پیروزی
نهضت امام خمینی در ایران) میلادی، در «لبنان» رسما اعلام موجودیت نمود.
این نهادِ شیعی، با هدف مقاومت در برابر اشغالگران صهیونیست و تشکل بخشی به
هویت نظامی و سیاسی شیعیانِ این کشور، که با فقدان «امام موسی صدر» خدشه
دار شده بود، تاسیس شد.
موسسان «حزب الله انقلاب اسلامی لبنان»
(در این عنوان، چند سال بعد، واژه ی «انقلاب» جای خود را به «مقاومت» داد)
به « آشکارا و بدون پرده پوشی، شیفتهی انقلاب اسلامی ایران و «حضرت روح
الله» بودند و ایرانِ تحت رهبری ولایت فقیه را به عنوان «ام القرا»ی اسلام
ناب محمدی
(صلوات الله علیه) می شناختند.
جالب
آن که در نخستین ماه های تاسیس «حزب الله» (عنوان اختصاری «حزب الله
انقلاب اسلامی لبنان») که این جنبش، فاقد آرم و پرچم اختصاصی بود، رسما از
پرچم «جمهوری اسلامی ایران» به عنوان نمادِ خود استفاده می کرد. در مقرهای
«حزب الله» پرچم ایران نصب می شد و در مواضعی که توسط رزمنده گان مقاومت
اسلامی(شاخه نظامی حزب الله) فتح می شد، پرچم ایران نصب می گردید. شهدای
«حزب الله» نیز پیچیده در پرچم ایران تشییع و تدفین می شدند.
نمایی که
پیش رو دارید، در نخستین سال های حیات «حزب الله» و در لبنان و احتمالا در
منطقهی «بقاع» به ثبت رسیده است. در تصویر، حجت الاسلام «سید حسن
نصرالله» که آن زمان از اعضای برجسته «شورای اجرایی حزب الله» بود، بر پیکر
شهیدی از رزمندهگانِ این «جنبش» نماز می گذارد. تابوت شهید لبنانی، به
رسم آن سال ها، در پرچم «جمهوری اسلامی ایران» پیچیده شده است.