عضو کمیسیون فرهنگی: مصوبهای از شعام درباره حجاب به مجلس نرسیده است؛
استاندار وقت تهران می‌گوید: ۷۹ مغازه که محل کسب و کار مردم و ۱۴۳ شعبه بانک توسط فتنه‌گران به آتش کشیده شد.
به گزارش پایگاه 598 به نقل از تسنیم، تهران، پایتخت ایران، مرکز کلید خوردن آشوب‌های فتنه ۸۸. پایتختی که برخی
بعد از حوادث انتخابات کلید آشوب را در آن شعله‌ور کردند تا آنکه خروش مردم
در روز ۹ دی‌ماه ۸۸ آبی بر شعله فتنه ۸۸ شد. بر همین اساس سراغ مرتضی تمدن
استاندار وقت تهران رفتیم تا در مورد اتفاقات آن روزهای تهران بپرسیم. کسی
که قبل از انتخابات توصیه کرد باید مراقب کاندیداها باشیم، زیرا احتمال
ترور آنها وجود دارد و الان در گفت‌وگو با خبرگزاری تسنیم می‌گوید: آسیب
زدن به کاندیداها بر مستند به اخبار و اطلاعات دقیق بود، زیرا ما
نمی‌تواتسنیم مطلبی را همین طوری بیان کنیم.
تمدن خاطر نشان کرد: سناریوهای زیادی برای ناآرام کردن فضای انتخابات وجود داشت. بالاخره به عنوان یک دستگاه سیاسی ما باید مسائلی که امنیت عمومی کشور و مردم را تهدید می‌کند رصد می‌کردیم. بسیاری از تحلیل‌ها و مستندات نشان می‌داد که دشمن می‌خواهد این انتخابات در یک بستر ناآرام شکل بگیرید و این نق‌زدن‌ها، شبهه‌آفرینی‌ها مثل تشکیل کمیه صیانت از اراء یا بحث دعوت از ناظرین خارجی یا مواردی از همین حرف‌ها که انتخابات آزاد نیست و غیر دمکراتیک است، نشانه‌هایی بود که می‌دانستیم می‌خواهند به شکلی پروژه را پیش ببرند تا انتخابات در بستر ناآرام رخ دهد. آسیب زدن به کاندیداها بر مستند به اخبار و اطلاعات دقیق بود، زیرا ما نمی‌تواتسنیم مطلبی را همین طوری بیان کنیم.
استاندار وقت تهران در مورد خسارت‌های اقتصادی فتنه ۸۸ به شهر تهران نیز گفت: من یادم هست که تقریباً ۷۹ مغازه که محل کسب و کار مردم توسط فتنه‌گران به آتش کشیده شد و ۱۴۳ شعبه بانک را هم تخریب کردند. همچنین خسارت‌های جانی نیز به کشور وارد شد و من یادم هست که حدود ۳۰ نفر انسان بی‌گناه در همین آشوب‌ها کشته شدند.
وی افزود: همانطور که به یاد دارید بسیاری از زیرساخت‌های شهری مانند ایستگاه‌های اتوبوس و حتی اتوبوس‌ها به آتش کشیده شدند و یا تخریب شدند. در کنار همه این‌ها به بسیاری از افراد هجوم فیزیکی آورده شد و مجروح شدند و در مواردی نیز دچار نقص عضو شدند. همچنین در همین خیابان انقلاب کارگاهی که چندیدن شاگرد داشت و پیراهن دوزی انجام می‌دادند را آتش زدند و مغازه و تمام سرمایه صاحب کارگاه سوخت.
استاندار وقت تهران در مورد دیداری که با کروبی داشت نیز گفت: در همان زمان من دیداری با آقای کروبی داشتم، دیدار ما در منزل ایشان و بعد از انتخابات و در همان زمان کشمش‌ها و اردوکشی‌های خیابانی بود که من این صحبت‌ها را به آقای کروبی هم گفتم. به آقای کروبی گفتم شما هر جا احساس می‌کنید در استان تهران تقلبی رخ داده بگویید تا ما مجددا شمارش آراء کنیم، بنده که نمی‌توانستم از طرف کشور صحبت کنم، من استاندار تهران بودم، برای همین گفتم هر جا احساس می‌کنید روند اخذ رأی دچار اخلال بوده و تقلبی صورت گرفته و اتفاقی غیر طبیعی در شعبه اخذ رأی انجام شده آمادگی داریم با کمک شورای نگهبان و هیئت نظارت همان صندوق‌ها و همان حوزه‌ها را در حضور نمایندگان شما بازشماری کنیم.
وی افزود: آقای کروبی گفت من نمی‌گویم یک موردی تقلب در کجاست و در کجا صورت گرفت، بلکه من می‌گویم که فرایند انتخابات به گونه‌ای بود که منجر به تقلب شد. مصداق هم آورد و گفت تا قبل از انتخابات ۸۸ حقوق بازنشستگان را پرداخت کردید و این سبب شد که کاندیدای خاصی رأی بدهند که منظور ایشان آقای دکتر احمدی‌نژاد بود یا مثلا فرض کنید نزدیک به زمان انتخابات بیمه روستاییان را تشکیل دادید که نزدیک به ۲۰ میلیون روستایی کشور را بیمه کردی و این‌ها باعث شد که فرایند انتخابات به شکل دیگری مسیر خودش را طی کند.
تمدن اضافه کرد: یک مورد دیگر که آقای کروبی به شکل سئوال مطرح کرد و گفت این صندوق‌های دو طبقه که از روسیه آوردند، چیست؟ من گفتم جناب کروبی به نظرم شما مزاح می‌کنید، من حرف شما را به عنوان شوخی تلقی می‌کنم. صندوق اخذ رأی در کل کشور یکسان بوده و صندوق اخذ رأی قبل از پلمپ آن با حضور نمایندگان خود شما داخل صندوق بازرسی و کنترل می‌شود، بعد از نماینده شما هیئت نظارت و هیئت اجرایی تأیید می‌کنند که این صندوق هیچ عیبی ندارد و پاک و تخلیه است و بالاخره در حضور همه این‌ها صندوق پلمپ می‌شود. اگر صندوق دو طبقه بود، ابعاد و مشخصات خاصی داشت، ناظرین شما گزارش می‌دادند. صندوق‌های دو طبقه واقعا شوخی است.
استاندار وقت تهران در پاسخ به اظهارات کروبی مبنی بر خدمت‌رسانی دولت نهم برای طبقه محروم جامعه نیز می‌گوید: یک دولت که سر کار می‌آید ابتدا در یک سال اول باید نیروهایش را سامان‌دهی کند، کابینه را مشخص کند، مقدمات کارش را فراهم کند، یک سال آخر هم که در دولت‌ها تابع انتخابات بعدی هستند و تحت تاثیر انتخابات بعدی هستند، در نتبجه دولت به صورت خالص اگر بخواهد کار کند یکی دو سال فرصت کار دارد. بنابراین به گفته شما یک دولت باید دست روی دست می‌گذاشت و کاری انجام نمی‌داد و هر کاری را انجام بدهد دال بر این است که برای انتخابت بعدی کار می‌کند.
وی افزود: در دولت آقای هاشمی و خاتمی هم همین بود، آنها هم می‌توانستند تا دقیقه ۹۰ برای مردم کار کنند، چرا شما روی این دولت دست گذاشتید؟ من قریب به یک ساعت یا بیشتر در منزلشان صحبت کردم، واقعیتش این است که احساس کردم تصمیمی برای اینکه تسلیم قانون و منطق شوند وجود ندارد، خودم به این نتیجه رسیدم.
مشروح گفت‌وگو با مرتضی تمدن را در زیر می‌خوانید:
بسم الله الرحمن الرحیم. آقای تمدن در سال ۸۸ شما به عنوان استاندار تهران متولی برگزاری انتخابات در تهران بودید.با توجه به اینکه تمرکز اتفاقات سال ۸۸ در تهران بود و سپس به سایر شهرستان‌ها کشیده می‌شد، تحرکات تهران مورد توجه قرار می‌گرفت. آیا قبل یا بعد از انتخابات با کاندیداها جلساتی داشتید؟
تمدن: بسم الله الرحمن الرحیم. از اینکه فرصتی فراهم شد تا بعضی از موضوعات پیرامون مسائل فتنه سال ۸۸ مطرح شود سپاسگذارم. برای تاریخ کشور ما این مقطع از مسائلی که در سال ۸۸ به وقوع پیوست حائز اهمیت است. این بخشی از تاریخ انقلاب بود، بخش مهم و حساسی از تاریخ انقلاب بود و طبیعتاً نباید ما رو دچار فراموشی کند. تلاش بر این است که این مقطع تاریخی نادیده گرفته شود و شما تلاش عده‌ای را در جامعه می‌بینید که برخی می‌گویند باید از این مسائل عبور کرد و فراموش کرد، در حالیکه مقطع سال ۸۸ و به خصوص وقایعی که به وقوع پیوست در آن سال برای کشور و برای انقلاب یک مقطع مهم و بسیار حساس بود.
به نظر من بدون توجه به مسائل جزیی و حواشی زیادی که وقایع سال ۸۸ به دنبال داشت و خودش را در جریان فتنه نشان داد، یک اقدام جدی و یک توطئه تمام عیار در سال ۸۸ برای ایجاد براندازی و دگرگونی در فرایند انقلاب اسلامی بود. همه عوامل در آنجا دست‌به‌دست هم داد، جدای از مسائلی که در حاشیه گذشت و بهانه‌ای برای این اتقاق بود، اما یک عزم جدی بیرونی و داخلی، به قول خودشان، برای ضربه نهایی به انقلاب شکل گرفت.
در سال ۸۸ در آن مقطع بنده به عنوان استاندار تهران دو مسئولیت مشخص داشتم؛ یک جهت برگزاری انتخابات در سال ۸۸ بود و در جهت دیگر هم تامین امنیت لازم برای برگزاری انتخابات در یک فضای کاملاً آرام و یک فضای بدون تنش بود.
محور اول که برگزاری انتخابات بود، ما نزدیک به ۶ هزار صندوق در سطح استان تهران داشتیم و این بالاترین میزان صندق آراء در یک استان در کشور محسوب می‌شد و تمام تلاش ما این بود که انتخابات ۸۸ در کمال آزادی و آرامش برگزار شود.
بنده یک نکته را در همین جا مطرح می‌کنم، کسانی که سال ۸۸ فضای کشور را ملتهب کردند و به بهانه تقلب در انتخابات این پروژه را کلید زدند، گواه بر صحت و سلامت انتخابات می‌تواند انتخابات استان تهران باشد. ما در صحبت با کسانی که مدعی تقلب یا نماینده کاندیدها بودند یا جریان طرفدار و حامی آنها بودند، خواستیم که شما در استان تهران برای نمونه چند تا از صندوق‌ها یا چند شعبه اخذ رأی که مدعی هستید در آنجا تقلبی صورت گرفته است، به ما بگویید.
با چه کسانی دیدار داشتید؟
نمایندگان کاندیداها مرتب با فرمانداری در تماس بودند. ما در فرمانداری تهران ستاد انتخابات داشتیم، اعلام کردیم که یک نمونه از مجموعه صندوق‌های اخذ تهران را نشان دهید که معتقدید در آنجا تقلب رخ داده است ولی تا امروز که من برای شما صحبت می‌کنم هیچ مدرکی و دلیلی که در شعب اخذ رأی تقلب صورت گرفته، وجود ندارد.
به سئوال شما برگردم. در همان زمان من دیداری با آقای کروبی داشتم، دیدار ما در منزل ایشان و بعد از انتخابات و در همان زمان کشمش‌ها و اردوکشی‌های خیابانی بود که من این صحبت‌ها را به آقای کروبی هم گفتم. به آقای کروبی گفتم شما هر جا احساس می‌کنید در استان تهران تقلبی رخ داده بگویید تا ما مجددا شمارش آراء کنیم، بنده که نمی‌توانستم از طرف کشور صحبت کنم، من استاندار تهران بودم، برای همین گفتم هر جا احساس می‌کنید روند اخذ رأی دچار اخلال بوده و تقلبی صورت گرفته و اتفاقی غیر طبیعی در شعبه اخذ رأی انجام شده آمادگی داریم با کمک شورای نگهبان و هیئت نظارت همان صندوق‌ها و همان حوزه‌ها را در حضور نمایندگان شما بازشماری کنیم.
آقای کروبی در صحبت‌های رو‌در‌رو که به اتفاق داشتیم، ۲-۳ مطلب را گفت، مهمترین ادعا برای کلید زدن پژوه فتنه بحث تقلب در انتخابات بود، حرف اول و آخر این بود، بحث دیگری نمی‌کردند و می‌گفتند که در انتخابات تقلب شد. به آقای کروبی گفتیم شما ادعا دارید و ما هم رو‌در‌رو و بدون واسطه صحبت می‌کنیم، شما هم بفرمایید کجا و چگونه و چطور تقلب صورت گرفته تا این صندوق‌ها را در حضور نمایندگان شما بازشماری کنیم.
آقای کروبی گفت من نمی‌گویم یک موردی تقلب در کجاست و در کجا صورت گرفت، بلکه من می‌گویم که فرایند انتخابات به گونه‌ای بود که منجر به تقلب شد. مصداق هم آورد و گفت تا قبل از انتخابات ۸۸ حقوق بازنشستگان را پرداخت کردید و این سبب شد که کاندیدای خاصی رأی بدهند که منظور ایشان آقای دکتر احمدی‌نژاد بود یا مثلا فرض کنید نزدیک به زمان انتخابات بیمه روستاییان را تشکیل دادید که نزدیک به ۲۰ میلیون روستایی کشور را بیمه کردی و این‌ها باعث شد که فرایند انتخابات به شکل دیگری مسیر خودش را طی کند.
یک مورد دیگر که آقای کروبی به شکل سئوال مطرح کرد و گفت این صندوق‌های دو طبقه که از روسیه آوردند، چیست؟ من گفتم جناب کروبی به نظرم شما مزاح می‌کنید، من حرف شما را به عنوان شوخی تلقی می‌کنم. صندوق اخذ رأی در کل کشور یکسان بوده و صندوق اخذ رأی قبل از پلمپ آن با حضور نمایندگان خود شما داخل صندوق بازرسی و کنترل می‌شود، بعد از نماینده شما هیئت نظارت و هیئت اجرایی تأیید می‌کنند که این صندوق هیچ عیبی ندارد و پاک و تخلیه است و بالاخره در حضور همه این‌ها صندوق پلمپ می‌شود. اگر صندوق دو طبقه بود، ابعاد و مشخصات خاصی داشت، ناظرین شما گزارش می‌دادند. صندوق‌های دو طبقه واقعا شوخی است.
همچنین در جواب به اظهارات آقای کروبی مبنی بر اینکه کارها و فعالیت‌های دولت قبل به گونه‌ای کلید خورد که مسیر انتخابات را به نفع یک کاندیدا خاص تغییر داد، گفتم دولتی که تا روز آخری که کار می‌کند، باید به وظایف قانونی خود عمل کند.
یک دولت که سر کار می‌آید ابتدا در یک سال اول باید نیروهایش را سامان‌دهی کند، کابینه را مشخص کند، مقدمات کارش را فراهم کند، یک سال آخر هم که در دولت‌ها تابع انتخابات بعدی هستند و تحت تاثیر انتخابات بعدی هستند، در نتبجه دولت به صورت خالص اگر بخواهد کار کند یکی دو سال فرصت کار دارد. بنابراین به گفته شما یک دولت باید دست روی دست می‌گذاشت و کاری انجام نمی‌داد و هر کاری را انجام بدهد دال بر این است که برای انتخابت بعدی کار می‌کند.
در دولت آقای هاشمی و خاتمی هم همین بود، آنها هم می‌توانستند تا دقیقه ۹۰ برای مردم کار کنند، چرا شما روی این دولت دست گذاشتید؟ من قریب به یک ساعت یا بیشتر در منزلشان صحبت کردم، واقعیتش این است که احساس کردم تصمیمی برای اینکه تسلیم قانون و منطق شوند وجود ندارد، خودم به این نتیجه رسیدم .
من نکته را به شکل کلی می‌خواهم عرض کنم، ما فرض کنیم این فرایندی که اتفاق افتاد در سال ۸۸ هیج ارتباطی با قدرت‌های بیرونی و قدرت‌های خارجی نداشت، فرض را بر این می‌گذاریم، فرض بر این می‌گذاریم در داخل کشور انتخاباتی بوده که عده‌ای به نتیجه انتخابات اعتراض دارند، بالاخره این اعتراض آیا جز این است که باید از مسیر قانون و ضوابط و الزامات قانونی منعکس می‌شد؟ آیا لازمه این چنین اعتراضی اردوکشی خیابانی، مختل کردن سیستم حکومتی و سیستم مدیریت کشور بود؟ آیا لازم به زیر سئوال بردن دستاوردهای انقلاب بود؟ ضربه زدن به چهره تابناک این انقلاب بود؟ به راستی راهش این بود؟ با این سئوال تاریخی در پیشروی کسانی است که در سال ۸۸ این اتفاقات را به وجود آوردند. آنها باید جواب بدهند و هیچ راه دیگری برای اعتراضات به دعاوی وجود نداشت، تنها راه همین بود؟
در روز های اول اعتراضات خیابانی مدعیان تقلب، ما در تهران عموماً به این‌ها کمک کردیم که راهپیمایی خودشان را انجام دهند، بعد از چند روز اعلام نتایج انتخابات، شورای تأمین، نیروی انتظامی و تمام مجموعه خدمات‌رسان کمک کردند تا این‌ها در کمال نظم و آرامش اعتراض خود را انجام دهند اما روند همین اعتراضات خیابانی را دیدید که به خشونت کشانده شد.
وقتی پایگاه بسیج را محاصره می‌کنند، چه توجیهی دارد؟! نیروهای بسیج فقط داخل پایگاه نشسته بود و کاری نمی‌کردند ولی آن اتفاقات افتاد. نیروهای مردمی بسیج نشسته بودند، حتی با انتظامات راهپیمایی هم کاری نداشتند. حالا سئوال اینجاست که چرا حامیان سران فتنه به بسیج حمله کردند؟
ما کمک کردیم راهپیمایی خود را انجام دهند، در حالی مجوز قانونی نگرفته بودند اما همه دست‌اندرکاران کمک کردند گروه معترض اعتراض خود را انجام دهد و حرفشان را بزنند و حرفشان را هم زدند. نهادهای قانونی برگزاری انتخابات مثل هیئت نظارت شورای نگهبان، استانداری و ... هم با آنها و نمایندگان کاندیداها صحبت کردند که اگر در شعبه‌های اخذ رأی اعتراض داردید یا مدعی تقلب هستید بگویید ما بازشماری کنیم. ما تا کجا باید همراهی می‌کردیم؟!
بستر برای راهپیمایی شما فراهم شد، بازشماری آراء هم فراهم شد و گفتیم هر صندوق و هر حوزه را که اعتراض دارید، بیایید بازشماری می‌کنیم، دیگر چه کاری باید می‌کردیم که ثابت کنیم انتخابات پاک و بدون نقص و بدون عیب بود؟! فاصله ۱۲ میلیون میلیون رأی فرد منتخب ملت با فرد بعدی را چگونه قائل هستید که تعداد فاصله بسیار زیاد حاصل تقلب است؟ گذشت زمان ثابت کرد که این ادعای درستی نیست.
من به استناد صحبت‌های افراد مدعی تقلب یا جناح‌هایی که جرقه وقایع ۸۸ را زدند می‌گویم، کسانی که بعدها در صحبت‌هایشان گفتند که امکان ندارد تقلب در این وسعت اتفاق بیفتد و باور داشتند جریان مدعی تقلب که امکان تقلب نیست و در سخنرانی‌ها، دست‌نوشته‌ها، جلسه‌ها و میزگردهای خود گفتند که نمی‌توان این فاصله معنادار به معنی تقلب باشد.
همان طور که در گفت‌وگو‌هایی که مسئولان انتخابات با شما داشتند، فرآیند انتخابات در کشور ما طوری است که امکان تقلب وجود ندارد. یک صندوق را هیئت نظارت شورای نگهبان، نمایندگان کاندیداها، وزارت کشور و استانداری نظارت مراقبت می‌کنند، مگر می‌شود زیر نظر همه این افراد در انتخابات تقلب کرد؟ هر چه می‌گذرد این سئوال بیشتر در ذهن انسان شکل می‌گیرد که چرا کشور را چند ماه دست‌خوش تشنج و حوادث کردند و وجهه نظام و انقلاب را تلخ کردند.
بالاتر از همه این‌ها رهبری حکیمانه، رهبر معظم انقلاب بود که در فرآیند فتنه ۸۸ ایشان به عنوان یک راهبر و منجی همه مسیرها را برای شنیدن اعتراضات و رسیدگی به ادعاهای تقلب باز گذاشتند. شما خاطرتان هست مقام معظم رهبری همه نمایندگان کاندیداها را به حضور پذیرفتند و جلسه گذاشتند و به گونه‌ای این موضوع را با آنها مطرح کردند که راه قانونی و رسیدگی به دعوای وجود دارد و راه این نیست که مسیرهای تخریبی را انتخاب کنید و مقام معظم رهبری از همه دستگاه‌های قانونی و برگزار کننده انتخابات را خواستند که اعتراضات را پیگیری کنند و در طول این مسیر مقام معظم رهبری به طور مرتب، نگاه پدرانه و مشفقانه داشتند که در یک مسیر طبیعی و قانونی به این اعتراضات رسیدگی شود، آیا تمکین کردند؟
سخنان مقام معظم رهبری در نماز جمعه، جلسه‌ای که نمایندگان کاندیداها با مقام معظم رهبری داشتند، فرمایشاتی که در طول مدت داشتند، یک محور کلیدی در فرمایشات و در رهنمودهای ایشان بود مبنی بر اینکه انقلاب و این کشور متعلق به خود شماست و کسی که نسبت به امری و موضوعی حرفی دارد و به یک امری در کشور خودش اعتراض دارد که نمی‌آید به روش‌های تخریبی و روش‌هایی که امنیت ملی و منافع ملی ر به خطر بیاندازد کشور را مواجهه کند، ایشان همه را به قانون ارجاع می دادند ولی فتنه‌گران تمکین نکردند.
آنجا که از سازوکارهای قانونی با شما حرف زدیم و گفتیم تمام قد در خدمت شما هستیم تا ثابت کنیم ادعای تقلب ادعای بی‌وجهی است، جلو نیامدید. نمایندگان کاندیداها را برای بازشماری ۱۰ درصد صندوق‌های رأی دعوت کردیم و گفتیم که نمایندگان خود را بفرستید، بعضی از آنها نمایندگان را فرستادند ولی بعضی هم نفرستادند، با این وجود ۱۰ درصد صندوق‌های رأی در تهران و سایر نقاط کشور بازشماری شد.
جالب اینجاست تعداد آرای فرد مدعی تقلب در انتخابات بیشتر بود و آن آرایی که برای فردی منتخب بود، به نفع رقیبش خوانده شده بود، البته کمتر از یک‌دهم درصد بود. به هر حال ۱۰ آراء را بازشماری کردیم ولی بعضی از آنها نمایندگان‌شان را نفرستادند. ما جلسات متعدد حضوری و مکرر با این افراد داشتیم که مشخص کنیم کجا و چگونه تقلب صورت گرفته و ما چه کار باید می‌کردیم ولی باز ما نتیجه‌ای نگرفتیم، توجهی به فرمایشات و رهنمودهای مقام معظم رهبری هم نداشتید. اگر شما معتقد بودید که در انتخابات تقلب صورت گرفته، ما برای اثباتش باید چه کاری می‌کردیم؟! اگر ما می‌خواستیم به نتیجه قانونی تقلب در انتخابات می‌رسیدیم باید از چه ابزار و راهکاری استفاده می‌کردیم؟این سئوالی است که آنها باید به ما پاسخ دهند.
بر فرض اینکه هیچ کدام از نیروهای خارجی نقش نداشته‌اند و همه اعتراضات ریشه داخلی دارد، وقتی اعتراضی دارید باید کاری در مقابل اعتراض شما کنیم، ما باید چه کار می‌کردیم ولی انجام ندادیم؟ یک حرفی را آن اواخر که خیلی خودشان هم احساس کردند که افسار کار از دست رفته است، می‌گفتند که بیایید انتخابات را باطل کنید. این توهین نبود؟ برای چه باطل می‌کردیم؟ این توهین به به یک کشور و شعور یک یک کشور نبود؟ توهین به مردم یک ملت نبود؟ ما برای ملت ایران باید دلیل منطقی می‌آوردیم که چرا انتخابات باطل شده است؟ ما چه انتخاباتی را باطل می‌کردیم؟ انتخاباتی که با حضور گسترده مردم با مشارکت ۸۵ درصدی همراه بود و با آن شکوهش دنیا را متحیر کرده بودند؟ وقتی بیاییم بگوییم می‌خواهیم این انتخابات را باطل کنیم، باید دلیل می‌آوردیم و باید به ملت می‌گفتیم به دلیلی که ثابت نشده و نتایج مغشوش است کل انتخابات باطل است و دوباره پای صندوق‌ها بیایید؟!
قبل از برگزاری انتخابات گفته بودید که احتمال ترور برخی از کاندیداهای ریاست جمهوری دهم وجود دارد. با توجه به اینکه در شورای تأمین استان هم بودید، چه مشاهداتی داشتید که احتمال ترور را مطرح کردید؟
سناریوهای زیادی برای ناآرام کردن فضای انتخابات وجود داشت. بالاخره به عنوان یک دستگاه سیاسی ما باید مسائلی که امنیت عمومی کشور و مردم را تهدید می‌کند رصد می‌کردیم. بسیاری از تحلیل‌ها و مستندات نشان می‌داد که دشمن می‌خواهد این انتخابات در یک بستر ناآرام شکل بگیرید و این نق‌زدن‌ها، شبهه‌آفرینی‌ها مثل تشکیل کمیه صیانت از اراء یا بحث دعوت از ناظرین خارجی یا مواردی از همین حرف‌ها که انتخابات آزاد نیست و غیر دمکراتیک است، نشانه‌هایی بود که می‌دانستیم می‌خواهند به شکلی پروژه را پیش ببرند تا انتخابات در بستر ناآرام رخ دهد. آسیب زدن به کاندیداها بر مستند به اخبار و اطلاعات دقیق بود، زیرا ما نمی‌تواتسنیم مطلبی را همین طوری بیان کنیم.
این‌ها فضا را قبل از برگزاری انتخابات به سمتی بردند تا به مردم القا کنند که این انتخابات در یک مسیر طبیعی و سالم برگزار نمی‌شود، خواست آنها این بود و ما درست نقطه مقابل آنها حرکت می‌کردیم، به‌گونه‌ای که آنها اجازه نداشته باشند خدای ناکرده فرآیند انتخابات را در کشور ما تحت تاثیر قرار دهند و نگذارند انتخابات در بستر سالم و طبیعی اتفاق بیفتد، لذا در ابعاد مختلف ما توصیه‌های زیادی را به نمایندگان کاندیداها داشتیم که مراقب باشند.
اما به نظر من آزادترین تبلیغات ریاست جمهوری در سال ۸۸ اتفاق افتاد، یعنی هر کسی هر گونه‌ای که دوست داشت، تبلیغ می‌کرد و کسی در تبلیغات محدودیتی داشت؟ از ساعت ۱۰ شب شروع می‌شد و تا ساعت ۴ - ۵ صبح در کف خیابان‌ها ادامه داشت و هر شعاری که دوست داشتند می‌دادند و هر پوستری که دوست داشتند می‌چسباندند و هر بنری نصب می‌کردند، خب! این تبلیغات بود که آزاد آزاد بود.
انتخابات هم که با آن مکانیزمی که در کشور ما وجود دارد و نمایندگان کاندیداها پای صندوق‌ها حضور داشتند، کاملاً آزاد بود. حالا سئوال من این است چند نفر از نمایندگان کاندیداها در پای صندوق‌های رأی به شما گزارش تقلب دادند؟ می‌توانستند این‌ها را به صورت مکتوب ارائه کنند، حالا اگر هم به ما نمی‌دادند، در سایت‌های خود منتشر می‌کردند ولی تا امروز هیچ سند و دلیلی ارائه ندادند.
با توجه به اینکه در فتنه سال ۸۸ فتنه‌گران به اموال عمومی و شخصی دیگران آسیب می‌رساندند، شما به عنوان استاندار تهران در آن دوران چه آماری را از خسارت‌های اقتصادی به کشور دارید؟
من یادم هست که تقریباً ۷۹ مغازه که محل کسب و کار مردم توسط فتنه‌گران به آتش کشیده شد و ۱۴۳ شعبه بانک را هم تخریب کردند. همچنین خسارت‌های جانی نیز به کشور وارد شد و من یادم هست که حدود ۳۰ نفر انسان بی‌گناه در همین آشوب‌ها کشته شدند. همانطور که به یاد دارید بسیاری از زیرساخت‌های شهری مانند ایستگاه‌های اتوبوس و حتی اتوبوس‌ها به آتش کشیده شدند و یا تخریب شدند. در کنار همه این‌ها به بسیاری از افراد هجوم فیزیکی آورده شد و مجروح شدند و در مواردی نیز دچار نقص عضو شدند.
همچنین وقتی فضای جامعه دچار التهاب می‌شود و موج آفرینی منفی در جامعه به وجود می‌آید تمام فرآیندهای اجتماعی و اقتصادی را تحت تأثیر خود قرار می‌دهد، وقتی فضا نا امنی به وجود می‌آید در فضای اجتماعی نیز حتما بر روی روند کارهای اقتصادی اثر منفی دارد و حتما تأثیر منفی در معیشت مردم دارد.
در همین تهران، در روزهایی که اردوکشی خیابانی می‌کردند، برای اینکه خسارتی به جان و مال مردم نرسد ما باید چه می‌کردیم؟ باید توصیه می‌کردیم که در آن ساعت مردم در خیابان‌های که فتنه‌گران فراخوان می‌دادند تردد نکنند و مردم نیز مراقب کسبه خود باشند، زیرا این‌ها راهپیمایی سالم برگزار نمی‌کردند و هر چه در مسیرشان بود را تخریب می‌کردند. در همین خیابان انقلاب کارگاهی که چندیدن شاگرد داشت و پیراهن دوزی انجام می‌دادند را آتش زدند و مغازه و تمام سرمایه صاحب کارگاه سوخت.
آقای تمدن قبلاً اشاره‌ای به نقش سفارتخانهها داشتید و کسانی که در این جریانات بازداشت شدند. حمایت‌هایی که سفارتخانهها در آشوب‌های خیابانی داشتند به چه صورت بود؟
ما خیلی از آدم‌های سفارتخانهها را در طول همین اغتشاشات ۸۸ در صحنه دیدیم و به آنها تذکر قانونی داده شد. سفارتخانه بعضی از کشورهایی که دشمنی دیرینه با ما دارند و در ایران سفارتخانه دارند، تکلیفشان کاملاً روشن است و نقش فعالی در این حوادث داشتند و نوعاً هم نقش حمایتی و هم نقش جاسوسی برای کشورشان داشتند. البته ممکن است بگویند سفارتخانه در حوزه ماموریتی خود باید هر حادثه‌ای را منعکس کند، اگر این مسئله باشد همین حق را چرا برای سفارتخانه‌های کشورهای خودتان قائل نیستید؟ ضمن اینکه ما اطلاعاتی را مستند در همان زمان در اختیار داشتیم که جنبه حمایتی بعضی از سفارتخانهها را کاملاً نشان می‌داد.
برنامه‌ریزی شما برای راهپیمایی روز ۹ دی چگونه بود؟ اول قرار بود به صورت تجمع برگزار شود ولی چطور شد که راهپیمایی با آن عظمت اتفاق افتاد؟
قرار بود ما فقط در ۹ دی را در میدان انقلاب و فقط در حد یک تجمع داشته باشیم تا مردم آنجا در اعتراض به توهین‌ها و اوج خشونتی که در روز عاشورا نشان دادند، اعلام انزجار کنند، یعنی مجوزهایی که بعضی از نهادهای فرهنگی و گروه‌های مردمی از ما خواسته بودند، در حد تجمع در میدان انقلاب بود اما آن روز که به عنوان یک روز تاریخی و ماندگار در تاریخ این انقلاب بود و باید اوج بصیرت و حمایت حضور مردم را برای آن قائل بود.
۹ دی سال ۹۸۸ یک روز خدایی بود، یعنی با همه پیش‌بینی‌هایی که بعضی از سازمان‌های فرهنگی داشتند این بود که حد و مرز جمعیت در میدان انقلاب چگونه باشد، اما مشاهده کردید اقیانوسی از انسان‌ها راه افتادند که این برای خیلی از دستگاه‌های مسئول که باید برای آن روز تدارک می دیدند قابل پیش بینی نبود.
به نظر من روز ۹ دی خارج از وصف و تصور است، روزی بود که مردم از عمق جانشان برای حمایت از انقلابشان به صحنه آمدند. مردم انقلاب و کشورشان را با همه وجود دوست دارند و به دلیل عملکرد بد منِ مسئول، آنها را پای انقلاب نمی‌نویسند و همیشه از دستاوردهای انقلاب و نظام و کشورشان حراست و حفاظت می‌کنند. اگر هم من اشتباه می‌کنم نقدش را به من می‌کنند و تفکیک قائل هستند.
تمدن خاطر نشان کرد: سناریوهای زیادی برای ناآرام کردن فضای انتخابات وجود داشت. بالاخره به عنوان یک دستگاه سیاسی ما باید مسائلی که امنیت عمومی کشور و مردم را تهدید می‌کند رصد می‌کردیم. بسیاری از تحلیل‌ها و مستندات نشان می‌داد که دشمن می‌خواهد این انتخابات در یک بستر ناآرام شکل بگیرید و این نق‌زدن‌ها، شبهه‌آفرینی‌ها مثل تشکیل کمیه صیانت از اراء یا بحث دعوت از ناظرین خارجی یا مواردی از همین حرف‌ها که انتخابات آزاد نیست و غیر دمکراتیک است، نشانه‌هایی بود که می‌دانستیم می‌خواهند به شکلی پروژه را پیش ببرند تا انتخابات در بستر ناآرام رخ دهد. آسیب زدن به کاندیداها بر مستند به اخبار و اطلاعات دقیق بود، زیرا ما نمی‌تواتسنیم مطلبی را همین طوری بیان کنیم.
استاندار وقت تهران در مورد خسارت‌های اقتصادی فتنه ۸۸ به شهر تهران نیز گفت: من یادم هست که تقریباً ۷۹ مغازه که محل کسب و کار مردم توسط فتنه‌گران به آتش کشیده شد و ۱۴۳ شعبه بانک را هم تخریب کردند. همچنین خسارت‌های جانی نیز به کشور وارد شد و من یادم هست که حدود ۳۰ نفر انسان بی‌گناه در همین آشوب‌ها کشته شدند.
وی افزود: همانطور که به یاد دارید بسیاری از زیرساخت‌های شهری مانند ایستگاه‌های اتوبوس و حتی اتوبوس‌ها به آتش کشیده شدند و یا تخریب شدند. در کنار همه این‌ها به بسیاری از افراد هجوم فیزیکی آورده شد و مجروح شدند و در مواردی نیز دچار نقص عضو شدند. همچنین در همین خیابان انقلاب کارگاهی که چندیدن شاگرد داشت و پیراهن دوزی انجام می‌دادند را آتش زدند و مغازه و تمام سرمایه صاحب کارگاه سوخت.
استاندار وقت تهران در مورد دیداری که با کروبی داشت نیز گفت: در همان زمان من دیداری با آقای کروبی داشتم، دیدار ما در منزل ایشان و بعد از انتخابات و در همان زمان کشمش‌ها و اردوکشی‌های خیابانی بود که من این صحبت‌ها را به آقای کروبی هم گفتم. به آقای کروبی گفتم شما هر جا احساس می‌کنید در استان تهران تقلبی رخ داده بگویید تا ما مجددا شمارش آراء کنیم، بنده که نمی‌توانستم از طرف کشور صحبت کنم، من استاندار تهران بودم، برای همین گفتم هر جا احساس می‌کنید روند اخذ رأی دچار اخلال بوده و تقلبی صورت گرفته و اتفاقی غیر طبیعی در شعبه اخذ رأی انجام شده آمادگی داریم با کمک شورای نگهبان و هیئت نظارت همان صندوق‌ها و همان حوزه‌ها را در حضور نمایندگان شما بازشماری کنیم.
وی افزود: آقای کروبی گفت من نمی‌گویم یک موردی تقلب در کجاست و در کجا صورت گرفت، بلکه من می‌گویم که فرایند انتخابات به گونه‌ای بود که منجر به تقلب شد. مصداق هم آورد و گفت تا قبل از انتخابات ۸۸ حقوق بازنشستگان را پرداخت کردید و این سبب شد که کاندیدای خاصی رأی بدهند که منظور ایشان آقای دکتر احمدی‌نژاد بود یا مثلا فرض کنید نزدیک به زمان انتخابات بیمه روستاییان را تشکیل دادید که نزدیک به ۲۰ میلیون روستایی کشور را بیمه کردی و این‌ها باعث شد که فرایند انتخابات به شکل دیگری مسیر خودش را طی کند.
تمدن اضافه کرد: یک مورد دیگر که آقای کروبی به شکل سئوال مطرح کرد و گفت این صندوق‌های دو طبقه که از روسیه آوردند، چیست؟ من گفتم جناب کروبی به نظرم شما مزاح می‌کنید، من حرف شما را به عنوان شوخی تلقی می‌کنم. صندوق اخذ رأی در کل کشور یکسان بوده و صندوق اخذ رأی قبل از پلمپ آن با حضور نمایندگان خود شما داخل صندوق بازرسی و کنترل می‌شود، بعد از نماینده شما هیئت نظارت و هیئت اجرایی تأیید می‌کنند که این صندوق هیچ عیبی ندارد و پاک و تخلیه است و بالاخره در حضور همه این‌ها صندوق پلمپ می‌شود. اگر صندوق دو طبقه بود، ابعاد و مشخصات خاصی داشت، ناظرین شما گزارش می‌دادند. صندوق‌های دو طبقه واقعا شوخی است.
استاندار وقت تهران در پاسخ به اظهارات کروبی مبنی بر خدمت‌رسانی دولت نهم برای طبقه محروم جامعه نیز می‌گوید: یک دولت که سر کار می‌آید ابتدا در یک سال اول باید نیروهایش را سامان‌دهی کند، کابینه را مشخص کند، مقدمات کارش را فراهم کند، یک سال آخر هم که در دولت‌ها تابع انتخابات بعدی هستند و تحت تاثیر انتخابات بعدی هستند، در نتبجه دولت به صورت خالص اگر بخواهد کار کند یکی دو سال فرصت کار دارد. بنابراین به گفته شما یک دولت باید دست روی دست می‌گذاشت و کاری انجام نمی‌داد و هر کاری را انجام بدهد دال بر این است که برای انتخابت بعدی کار می‌کند.
وی افزود: در دولت آقای هاشمی و خاتمی هم همین بود، آنها هم می‌توانستند تا دقیقه ۹۰ برای مردم کار کنند، چرا شما روی این دولت دست گذاشتید؟ من قریب به یک ساعت یا بیشتر در منزلشان صحبت کردم، واقعیتش این است که احساس کردم تصمیمی برای اینکه تسلیم قانون و منطق شوند وجود ندارد، خودم به این نتیجه رسیدم.
مشروح گفت‌وگو با مرتضی تمدن را در زیر می‌خوانید:
بسم الله الرحمن الرحیم. آقای تمدن در سال ۸۸ شما به عنوان استاندار تهران متولی برگزاری انتخابات در تهران بودید.با توجه به اینکه تمرکز اتفاقات سال ۸۸ در تهران بود و سپس به سایر شهرستان‌ها کشیده می‌شد، تحرکات تهران مورد توجه قرار می‌گرفت. آیا قبل یا بعد از انتخابات با کاندیداها جلساتی داشتید؟
تمدن: بسم الله الرحمن الرحیم. از اینکه فرصتی فراهم شد تا بعضی از موضوعات پیرامون مسائل فتنه سال ۸۸ مطرح شود سپاسگذارم. برای تاریخ کشور ما این مقطع از مسائلی که در سال ۸۸ به وقوع پیوست حائز اهمیت است. این بخشی از تاریخ انقلاب بود، بخش مهم و حساسی از تاریخ انقلاب بود و طبیعتاً نباید ما رو دچار فراموشی کند. تلاش بر این است که این مقطع تاریخی نادیده گرفته شود و شما تلاش عده‌ای را در جامعه می‌بینید که برخی می‌گویند باید از این مسائل عبور کرد و فراموش کرد، در حالیکه مقطع سال ۸۸ و به خصوص وقایعی که به وقوع پیوست در آن سال برای کشور و برای انقلاب یک مقطع مهم و بسیار حساس بود.
به نظر من بدون توجه به مسائل جزیی و حواشی زیادی که وقایع سال ۸۸ به دنبال داشت و خودش را در جریان فتنه نشان داد، یک اقدام جدی و یک توطئه تمام عیار در سال ۸۸ برای ایجاد براندازی و دگرگونی در فرایند انقلاب اسلامی بود. همه عوامل در آنجا دست‌به‌دست هم داد، جدای از مسائلی که در حاشیه گذشت و بهانه‌ای برای این اتقاق بود، اما یک عزم جدی بیرونی و داخلی، به قول خودشان، برای ضربه نهایی به انقلاب شکل گرفت.
در سال ۸۸ در آن مقطع بنده به عنوان استاندار تهران دو مسئولیت مشخص داشتم؛ یک جهت برگزاری انتخابات در سال ۸۸ بود و در جهت دیگر هم تامین امنیت لازم برای برگزاری انتخابات در یک فضای کاملاً آرام و یک فضای بدون تنش بود.
محور اول که برگزاری انتخابات بود، ما نزدیک به ۶ هزار صندوق در سطح استان تهران داشتیم و این بالاترین میزان صندق آراء در یک استان در کشور محسوب می‌شد و تمام تلاش ما این بود که انتخابات ۸۸ در کمال آزادی و آرامش برگزار شود.
بنده یک نکته را در همین جا مطرح می‌کنم، کسانی که سال ۸۸ فضای کشور را ملتهب کردند و به بهانه تقلب در انتخابات این پروژه را کلید زدند، گواه بر صحت و سلامت انتخابات می‌تواند انتخابات استان تهران باشد. ما در صحبت با کسانی که مدعی تقلب یا نماینده کاندیدها بودند یا جریان طرفدار و حامی آنها بودند، خواستیم که شما در استان تهران برای نمونه چند تا از صندوق‌ها یا چند شعبه اخذ رأی که مدعی هستید در آنجا تقلبی صورت گرفته است، به ما بگویید.
با چه کسانی دیدار داشتید؟
نمایندگان کاندیداها مرتب با فرمانداری در تماس بودند. ما در فرمانداری تهران ستاد انتخابات داشتیم، اعلام کردیم که یک نمونه از مجموعه صندوق‌های اخذ تهران را نشان دهید که معتقدید در آنجا تقلب رخ داده است ولی تا امروز که من برای شما صحبت می‌کنم هیچ مدرکی و دلیلی که در شعب اخذ رأی تقلب صورت گرفته، وجود ندارد.
به سئوال شما برگردم. در همان زمان من دیداری با آقای کروبی داشتم، دیدار ما در منزل ایشان و بعد از انتخابات و در همان زمان کشمش‌ها و اردوکشی‌های خیابانی بود که من این صحبت‌ها را به آقای کروبی هم گفتم. به آقای کروبی گفتم شما هر جا احساس می‌کنید در استان تهران تقلبی رخ داده بگویید تا ما مجددا شمارش آراء کنیم، بنده که نمی‌توانستم از طرف کشور صحبت کنم، من استاندار تهران بودم، برای همین گفتم هر جا احساس می‌کنید روند اخذ رأی دچار اخلال بوده و تقلبی صورت گرفته و اتفاقی غیر طبیعی در شعبه اخذ رأی انجام شده آمادگی داریم با کمک شورای نگهبان و هیئت نظارت همان صندوق‌ها و همان حوزه‌ها را در حضور نمایندگان شما بازشماری کنیم.
آقای کروبی در صحبت‌های رو‌در‌رو که به اتفاق داشتیم، ۲-۳ مطلب را گفت، مهمترین ادعا برای کلید زدن پژوه فتنه بحث تقلب در انتخابات بود، حرف اول و آخر این بود، بحث دیگری نمی‌کردند و می‌گفتند که در انتخابات تقلب شد. به آقای کروبی گفتیم شما ادعا دارید و ما هم رو‌در‌رو و بدون واسطه صحبت می‌کنیم، شما هم بفرمایید کجا و چگونه و چطور تقلب صورت گرفته تا این صندوق‌ها را در حضور نمایندگان شما بازشماری کنیم.
آقای کروبی گفت من نمی‌گویم یک موردی تقلب در کجاست و در کجا صورت گرفت، بلکه من می‌گویم که فرایند انتخابات به گونه‌ای بود که منجر به تقلب شد. مصداق هم آورد و گفت تا قبل از انتخابات ۸۸ حقوق بازنشستگان را پرداخت کردید و این سبب شد که کاندیدای خاصی رأی بدهند که منظور ایشان آقای دکتر احمدی‌نژاد بود یا مثلا فرض کنید نزدیک به زمان انتخابات بیمه روستاییان را تشکیل دادید که نزدیک به ۲۰ میلیون روستایی کشور را بیمه کردی و این‌ها باعث شد که فرایند انتخابات به شکل دیگری مسیر خودش را طی کند.
یک مورد دیگر که آقای کروبی به شکل سئوال مطرح کرد و گفت این صندوق‌های دو طبقه که از روسیه آوردند، چیست؟ من گفتم جناب کروبی به نظرم شما مزاح می‌کنید، من حرف شما را به عنوان شوخی تلقی می‌کنم. صندوق اخذ رأی در کل کشور یکسان بوده و صندوق اخذ رأی قبل از پلمپ آن با حضور نمایندگان خود شما داخل صندوق بازرسی و کنترل می‌شود، بعد از نماینده شما هیئت نظارت و هیئت اجرایی تأیید می‌کنند که این صندوق هیچ عیبی ندارد و پاک و تخلیه است و بالاخره در حضور همه این‌ها صندوق پلمپ می‌شود. اگر صندوق دو طبقه بود، ابعاد و مشخصات خاصی داشت، ناظرین شما گزارش می‌دادند. صندوق‌های دو طبقه واقعا شوخی است.
همچنین در جواب به اظهارات آقای کروبی مبنی بر اینکه کارها و فعالیت‌های دولت قبل به گونه‌ای کلید خورد که مسیر انتخابات را به نفع یک کاندیدا خاص تغییر داد، گفتم دولتی که تا روز آخری که کار می‌کند، باید به وظایف قانونی خود عمل کند.
یک دولت که سر کار می‌آید ابتدا در یک سال اول باید نیروهایش را سامان‌دهی کند، کابینه را مشخص کند، مقدمات کارش را فراهم کند، یک سال آخر هم که در دولت‌ها تابع انتخابات بعدی هستند و تحت تاثیر انتخابات بعدی هستند، در نتبجه دولت به صورت خالص اگر بخواهد کار کند یکی دو سال فرصت کار دارد. بنابراین به گفته شما یک دولت باید دست روی دست می‌گذاشت و کاری انجام نمی‌داد و هر کاری را انجام بدهد دال بر این است که برای انتخابت بعدی کار می‌کند.
در دولت آقای هاشمی و خاتمی هم همین بود، آنها هم می‌توانستند تا دقیقه ۹۰ برای مردم کار کنند، چرا شما روی این دولت دست گذاشتید؟ من قریب به یک ساعت یا بیشتر در منزلشان صحبت کردم، واقعیتش این است که احساس کردم تصمیمی برای اینکه تسلیم قانون و منطق شوند وجود ندارد، خودم به این نتیجه رسیدم .
من نکته را به شکل کلی می‌خواهم عرض کنم، ما فرض کنیم این فرایندی که اتفاق افتاد در سال ۸۸ هیج ارتباطی با قدرت‌های بیرونی و قدرت‌های خارجی نداشت، فرض را بر این می‌گذاریم، فرض بر این می‌گذاریم در داخل کشور انتخاباتی بوده که عده‌ای به نتیجه انتخابات اعتراض دارند، بالاخره این اعتراض آیا جز این است که باید از مسیر قانون و ضوابط و الزامات قانونی منعکس می‌شد؟ آیا لازمه این چنین اعتراضی اردوکشی خیابانی، مختل کردن سیستم حکومتی و سیستم مدیریت کشور بود؟ آیا لازم به زیر سئوال بردن دستاوردهای انقلاب بود؟ ضربه زدن به چهره تابناک این انقلاب بود؟ به راستی راهش این بود؟ با این سئوال تاریخی در پیشروی کسانی است که در سال ۸۸ این اتفاقات را به وجود آوردند. آنها باید جواب بدهند و هیچ راه دیگری برای اعتراضات به دعاوی وجود نداشت، تنها راه همین بود؟
در روز های اول اعتراضات خیابانی مدعیان تقلب، ما در تهران عموماً به این‌ها کمک کردیم که راهپیمایی خودشان را انجام دهند، بعد از چند روز اعلام نتایج انتخابات، شورای تأمین، نیروی انتظامی و تمام مجموعه خدمات‌رسان کمک کردند تا این‌ها در کمال نظم و آرامش اعتراض خود را انجام دهند اما روند همین اعتراضات خیابانی را دیدید که به خشونت کشانده شد.
وقتی پایگاه بسیج را محاصره می‌کنند، چه توجیهی دارد؟! نیروهای بسیج فقط داخل پایگاه نشسته بود و کاری نمی‌کردند ولی آن اتفاقات افتاد. نیروهای مردمی بسیج نشسته بودند، حتی با انتظامات راهپیمایی هم کاری نداشتند. حالا سئوال اینجاست که چرا حامیان سران فتنه به بسیج حمله کردند؟
ما کمک کردیم راهپیمایی خود را انجام دهند، در حالی مجوز قانونی نگرفته بودند اما همه دست‌اندرکاران کمک کردند گروه معترض اعتراض خود را انجام دهد و حرفشان را بزنند و حرفشان را هم زدند. نهادهای قانونی برگزاری انتخابات مثل هیئت نظارت شورای نگهبان، استانداری و ... هم با آنها و نمایندگان کاندیداها صحبت کردند که اگر در شعبه‌های اخذ رأی اعتراض داردید یا مدعی تقلب هستید بگویید ما بازشماری کنیم. ما تا کجا باید همراهی می‌کردیم؟!
بستر برای راهپیمایی شما فراهم شد، بازشماری آراء هم فراهم شد و گفتیم هر صندوق و هر حوزه را که اعتراض دارید، بیایید بازشماری می‌کنیم، دیگر چه کاری باید می‌کردیم که ثابت کنیم انتخابات پاک و بدون نقص و بدون عیب بود؟! فاصله ۱۲ میلیون میلیون رأی فرد منتخب ملت با فرد بعدی را چگونه قائل هستید که تعداد فاصله بسیار زیاد حاصل تقلب است؟ گذشت زمان ثابت کرد که این ادعای درستی نیست.
من به استناد صحبت‌های افراد مدعی تقلب یا جناح‌هایی که جرقه وقایع ۸۸ را زدند می‌گویم، کسانی که بعدها در صحبت‌هایشان گفتند که امکان ندارد تقلب در این وسعت اتفاق بیفتد و باور داشتند جریان مدعی تقلب که امکان تقلب نیست و در سخنرانی‌ها، دست‌نوشته‌ها، جلسه‌ها و میزگردهای خود گفتند که نمی‌توان این فاصله معنادار به معنی تقلب باشد.
همان طور که در گفت‌وگو‌هایی که مسئولان انتخابات با شما داشتند، فرآیند انتخابات در کشور ما طوری است که امکان تقلب وجود ندارد. یک صندوق را هیئت نظارت شورای نگهبان، نمایندگان کاندیداها، وزارت کشور و استانداری نظارت مراقبت می‌کنند، مگر می‌شود زیر نظر همه این افراد در انتخابات تقلب کرد؟ هر چه می‌گذرد این سئوال بیشتر در ذهن انسان شکل می‌گیرد که چرا کشور را چند ماه دست‌خوش تشنج و حوادث کردند و وجهه نظام و انقلاب را تلخ کردند.
بالاتر از همه این‌ها رهبری حکیمانه، رهبر معظم انقلاب بود که در فرآیند فتنه ۸۸ ایشان به عنوان یک راهبر و منجی همه مسیرها را برای شنیدن اعتراضات و رسیدگی به ادعاهای تقلب باز گذاشتند. شما خاطرتان هست مقام معظم رهبری همه نمایندگان کاندیداها را به حضور پذیرفتند و جلسه گذاشتند و به گونه‌ای این موضوع را با آنها مطرح کردند که راه قانونی و رسیدگی به دعوای وجود دارد و راه این نیست که مسیرهای تخریبی را انتخاب کنید و مقام معظم رهبری از همه دستگاه‌های قانونی و برگزار کننده انتخابات را خواستند که اعتراضات را پیگیری کنند و در طول این مسیر مقام معظم رهبری به طور مرتب، نگاه پدرانه و مشفقانه داشتند که در یک مسیر طبیعی و قانونی به این اعتراضات رسیدگی شود، آیا تمکین کردند؟
سخنان مقام معظم رهبری در نماز جمعه، جلسه‌ای که نمایندگان کاندیداها با مقام معظم رهبری داشتند، فرمایشاتی که در طول مدت داشتند، یک محور کلیدی در فرمایشات و در رهنمودهای ایشان بود مبنی بر اینکه انقلاب و این کشور متعلق به خود شماست و کسی که نسبت به امری و موضوعی حرفی دارد و به یک امری در کشور خودش اعتراض دارد که نمی‌آید به روش‌های تخریبی و روش‌هایی که امنیت ملی و منافع ملی ر به خطر بیاندازد کشور را مواجهه کند، ایشان همه را به قانون ارجاع می دادند ولی فتنه‌گران تمکین نکردند.
آنجا که از سازوکارهای قانونی با شما حرف زدیم و گفتیم تمام قد در خدمت شما هستیم تا ثابت کنیم ادعای تقلب ادعای بی‌وجهی است، جلو نیامدید. نمایندگان کاندیداها را برای بازشماری ۱۰ درصد صندوق‌های رأی دعوت کردیم و گفتیم که نمایندگان خود را بفرستید، بعضی از آنها نمایندگان را فرستادند ولی بعضی هم نفرستادند، با این وجود ۱۰ درصد صندوق‌های رأی در تهران و سایر نقاط کشور بازشماری شد.
جالب اینجاست تعداد آرای فرد مدعی تقلب در انتخابات بیشتر بود و آن آرایی که برای فردی منتخب بود، به نفع رقیبش خوانده شده بود، البته کمتر از یک‌دهم درصد بود. به هر حال ۱۰ آراء را بازشماری کردیم ولی بعضی از آنها نمایندگان‌شان را نفرستادند. ما جلسات متعدد حضوری و مکرر با این افراد داشتیم که مشخص کنیم کجا و چگونه تقلب صورت گرفته و ما چه کار باید می‌کردیم ولی باز ما نتیجه‌ای نگرفتیم، توجهی به فرمایشات و رهنمودهای مقام معظم رهبری هم نداشتید. اگر شما معتقد بودید که در انتخابات تقلب صورت گرفته، ما برای اثباتش باید چه کاری می‌کردیم؟! اگر ما می‌خواستیم به نتیجه قانونی تقلب در انتخابات می‌رسیدیم باید از چه ابزار و راهکاری استفاده می‌کردیم؟این سئوالی است که آنها باید به ما پاسخ دهند.
بر فرض اینکه هیچ کدام از نیروهای خارجی نقش نداشته‌اند و همه اعتراضات ریشه داخلی دارد، وقتی اعتراضی دارید باید کاری در مقابل اعتراض شما کنیم، ما باید چه کار می‌کردیم ولی انجام ندادیم؟ یک حرفی را آن اواخر که خیلی خودشان هم احساس کردند که افسار کار از دست رفته است، می‌گفتند که بیایید انتخابات را باطل کنید. این توهین نبود؟ برای چه باطل می‌کردیم؟ این توهین به به یک کشور و شعور یک یک کشور نبود؟ توهین به مردم یک ملت نبود؟ ما برای ملت ایران باید دلیل منطقی می‌آوردیم که چرا انتخابات باطل شده است؟ ما چه انتخاباتی را باطل می‌کردیم؟ انتخاباتی که با حضور گسترده مردم با مشارکت ۸۵ درصدی همراه بود و با آن شکوهش دنیا را متحیر کرده بودند؟ وقتی بیاییم بگوییم می‌خواهیم این انتخابات را باطل کنیم، باید دلیل می‌آوردیم و باید به ملت می‌گفتیم به دلیلی که ثابت نشده و نتایج مغشوش است کل انتخابات باطل است و دوباره پای صندوق‌ها بیایید؟!
قبل از برگزاری انتخابات گفته بودید که احتمال ترور برخی از کاندیداهای ریاست جمهوری دهم وجود دارد. با توجه به اینکه در شورای تأمین استان هم بودید، چه مشاهداتی داشتید که احتمال ترور را مطرح کردید؟
سناریوهای زیادی برای ناآرام کردن فضای انتخابات وجود داشت. بالاخره به عنوان یک دستگاه سیاسی ما باید مسائلی که امنیت عمومی کشور و مردم را تهدید می‌کند رصد می‌کردیم. بسیاری از تحلیل‌ها و مستندات نشان می‌داد که دشمن می‌خواهد این انتخابات در یک بستر ناآرام شکل بگیرید و این نق‌زدن‌ها، شبهه‌آفرینی‌ها مثل تشکیل کمیه صیانت از اراء یا بحث دعوت از ناظرین خارجی یا مواردی از همین حرف‌ها که انتخابات آزاد نیست و غیر دمکراتیک است، نشانه‌هایی بود که می‌دانستیم می‌خواهند به شکلی پروژه را پیش ببرند تا انتخابات در بستر ناآرام رخ دهد. آسیب زدن به کاندیداها بر مستند به اخبار و اطلاعات دقیق بود، زیرا ما نمی‌تواتسنیم مطلبی را همین طوری بیان کنیم.
این‌ها فضا را قبل از برگزاری انتخابات به سمتی بردند تا به مردم القا کنند که این انتخابات در یک مسیر طبیعی و سالم برگزار نمی‌شود، خواست آنها این بود و ما درست نقطه مقابل آنها حرکت می‌کردیم، به‌گونه‌ای که آنها اجازه نداشته باشند خدای ناکرده فرآیند انتخابات را در کشور ما تحت تاثیر قرار دهند و نگذارند انتخابات در بستر سالم و طبیعی اتفاق بیفتد، لذا در ابعاد مختلف ما توصیه‌های زیادی را به نمایندگان کاندیداها داشتیم که مراقب باشند.
اما به نظر من آزادترین تبلیغات ریاست جمهوری در سال ۸۸ اتفاق افتاد، یعنی هر کسی هر گونه‌ای که دوست داشت، تبلیغ می‌کرد و کسی در تبلیغات محدودیتی داشت؟ از ساعت ۱۰ شب شروع می‌شد و تا ساعت ۴ - ۵ صبح در کف خیابان‌ها ادامه داشت و هر شعاری که دوست داشتند می‌دادند و هر پوستری که دوست داشتند می‌چسباندند و هر بنری نصب می‌کردند، خب! این تبلیغات بود که آزاد آزاد بود.
انتخابات هم که با آن مکانیزمی که در کشور ما وجود دارد و نمایندگان کاندیداها پای صندوق‌ها حضور داشتند، کاملاً آزاد بود. حالا سئوال من این است چند نفر از نمایندگان کاندیداها در پای صندوق‌های رأی به شما گزارش تقلب دادند؟ می‌توانستند این‌ها را به صورت مکتوب ارائه کنند، حالا اگر هم به ما نمی‌دادند، در سایت‌های خود منتشر می‌کردند ولی تا امروز هیچ سند و دلیلی ارائه ندادند.
با توجه به اینکه در فتنه سال ۸۸ فتنه‌گران به اموال عمومی و شخصی دیگران آسیب می‌رساندند، شما به عنوان استاندار تهران در آن دوران چه آماری را از خسارت‌های اقتصادی به کشور دارید؟
من یادم هست که تقریباً ۷۹ مغازه که محل کسب و کار مردم توسط فتنه‌گران به آتش کشیده شد و ۱۴۳ شعبه بانک را هم تخریب کردند. همچنین خسارت‌های جانی نیز به کشور وارد شد و من یادم هست که حدود ۳۰ نفر انسان بی‌گناه در همین آشوب‌ها کشته شدند. همانطور که به یاد دارید بسیاری از زیرساخت‌های شهری مانند ایستگاه‌های اتوبوس و حتی اتوبوس‌ها به آتش کشیده شدند و یا تخریب شدند. در کنار همه این‌ها به بسیاری از افراد هجوم فیزیکی آورده شد و مجروح شدند و در مواردی نیز دچار نقص عضو شدند.
همچنین وقتی فضای جامعه دچار التهاب می‌شود و موج آفرینی منفی در جامعه به وجود می‌آید تمام فرآیندهای اجتماعی و اقتصادی را تحت تأثیر خود قرار می‌دهد، وقتی فضا نا امنی به وجود می‌آید در فضای اجتماعی نیز حتما بر روی روند کارهای اقتصادی اثر منفی دارد و حتما تأثیر منفی در معیشت مردم دارد.
در همین تهران، در روزهایی که اردوکشی خیابانی می‌کردند، برای اینکه خسارتی به جان و مال مردم نرسد ما باید چه می‌کردیم؟ باید توصیه می‌کردیم که در آن ساعت مردم در خیابان‌های که فتنه‌گران فراخوان می‌دادند تردد نکنند و مردم نیز مراقب کسبه خود باشند، زیرا این‌ها راهپیمایی سالم برگزار نمی‌کردند و هر چه در مسیرشان بود را تخریب می‌کردند. در همین خیابان انقلاب کارگاهی که چندیدن شاگرد داشت و پیراهن دوزی انجام می‌دادند را آتش زدند و مغازه و تمام سرمایه صاحب کارگاه سوخت.
آقای تمدن قبلاً اشاره‌ای به نقش سفارتخانهها داشتید و کسانی که در این جریانات بازداشت شدند. حمایت‌هایی که سفارتخانهها در آشوب‌های خیابانی داشتند به چه صورت بود؟
ما خیلی از آدم‌های سفارتخانهها را در طول همین اغتشاشات ۸۸ در صحنه دیدیم و به آنها تذکر قانونی داده شد. سفارتخانه بعضی از کشورهایی که دشمنی دیرینه با ما دارند و در ایران سفارتخانه دارند، تکلیفشان کاملاً روشن است و نقش فعالی در این حوادث داشتند و نوعاً هم نقش حمایتی و هم نقش جاسوسی برای کشورشان داشتند. البته ممکن است بگویند سفارتخانه در حوزه ماموریتی خود باید هر حادثه‌ای را منعکس کند، اگر این مسئله باشد همین حق را چرا برای سفارتخانه‌های کشورهای خودتان قائل نیستید؟ ضمن اینکه ما اطلاعاتی را مستند در همان زمان در اختیار داشتیم که جنبه حمایتی بعضی از سفارتخانهها را کاملاً نشان می‌داد.
برنامه‌ریزی شما برای راهپیمایی روز ۹ دی چگونه بود؟ اول قرار بود به صورت تجمع برگزار شود ولی چطور شد که راهپیمایی با آن عظمت اتفاق افتاد؟
قرار بود ما فقط در ۹ دی را در میدان انقلاب و فقط در حد یک تجمع داشته باشیم تا مردم آنجا در اعتراض به توهین‌ها و اوج خشونتی که در روز عاشورا نشان دادند، اعلام انزجار کنند، یعنی مجوزهایی که بعضی از نهادهای فرهنگی و گروه‌های مردمی از ما خواسته بودند، در حد تجمع در میدان انقلاب بود اما آن روز که به عنوان یک روز تاریخی و ماندگار در تاریخ این انقلاب بود و باید اوج بصیرت و حمایت حضور مردم را برای آن قائل بود.
۹ دی سال ۹۸۸ یک روز خدایی بود، یعنی با همه پیش‌بینی‌هایی که بعضی از سازمان‌های فرهنگی داشتند این بود که حد و مرز جمعیت در میدان انقلاب چگونه باشد، اما مشاهده کردید اقیانوسی از انسان‌ها راه افتادند که این برای خیلی از دستگاه‌های مسئول که باید برای آن روز تدارک می دیدند قابل پیش بینی نبود.
به نظر من روز ۹ دی خارج از وصف و تصور است، روزی بود که مردم از عمق جانشان برای حمایت از انقلابشان به صحنه آمدند. مردم انقلاب و کشورشان را با همه وجود دوست دارند و به دلیل عملکرد بد منِ مسئول، آنها را پای انقلاب نمی‌نویسند و همیشه از دستاوردهای انقلاب و نظام و کشورشان حراست و حفاظت می‌کنند. اگر هم من اشتباه می‌کنم نقدش را به من می‌کنند و تفکیک قائل هستند.
اخبار ویژه
وارونهنمایی تهدیدات آمریکا؛
سناریویی که هر بار تکرار می‌شود؛
نظرات بینندگان
جدیدترین اخبار پربازدید ها
پر طرفدار ترین ها
