رنگ گوجه کاران قرمز شد

مهر، در چند سال اخیر تولید گوجه فرنگی در منطقه هشت بندی افزایش چند برابری داشته است ولی  به دلیل نبود بازار و صنایع تبدیلی کشت این محصول همراه با ضرر و زیان بوده است تا جایی که ریختن محصول تولید کشاورزان در حیاط بخشداری و جاده ارتباطی منطقه به میناب دردی را دوا نکرد و سرخوردگی کشاورزان را به همراه داشته است.

در منطقه هشت بندی شهرستان میناب بیش از ۱۴ هزار هکتار از اراضی منطقه به کشت محصولات خارج از فصل اختصاص دارد که در این میان گوجه فرنگی بیش از چهار هزار هکتار با عملکرد متوسط ۴۰ الی ۶۰ تن که در حدود ۱۶۰ هرار تا ۲۰۰ هزار تن محصول گوجه فرنگی خارج از فصل را به خود اختصاص داده است.

تولید گوجه فرنگی در هشت بندی هم به صورت نشاء و هم به صورت دستی انجام می گیرد و نشاء این محصول از اوایل مرداد ماه کشت می شود و اواخر شهریور ماه به زمین های کشاورزی انتقال می یابد و کشت دستی گوجه فرنگی همزمان با کشت خیار سبز در مزارع شروع می شود.

فصل برداشت محصول گوجه فرنگی در هشت بندی از اوایل دی ماه آغاز و تا اوایل اردیبهشت ماه ادامه دارد، اما هر ساله با فرا رسیدن فصل برداشت محصول گوجه فرنگی از مزارع هشت بندی کابوس قیمت و آفت این محصول برای کشاورزان تداعی می شود.

در اردیبهشت امسال محصول گوجه فرنگی کشاورزان منطقه هشت بندی چنان بی ارزش شد که کامیونها از این محصول به کارخانجات تولید محصولات رب گوجه فرنگی در استان های خراسان، کرمان و فارس ارسال می شد که متاسفانه چیزی عاید کشاورزان نشد و همچنین هزاران تن از این محصول در صحرا رها گردید و ثمره یک سال فعالیت کشاورزان چیزی جزء بدهی سنگین نبود.

صنایع تبدیلی حلال مشکلات کشاورزان گوجه کار

حسن خیرخواه از کشاورزان منطقه هشت بندی در گفتگو با خبرنگار مهر اظهارداشت: یکی از نیازهای اساسی کشاورزان گوجه کار منطقه هشت بندی احداث صنایع تبدیلی و فرآوری در منطقه است که تاکنون از سوی متولیان امر به فراموشی سپرده شده است.

وی عنوان کرد: در صورت احداث صنایع تبدیلی هم گوجه کاران و هم دولت از این موضوع سود خواهند کرد.

خیرخواه اظهارداشت: به عنوان مثال دولت حاضر است سالیانه قیمت احداث پنج کارخانه بزرگ رب گوجه فرنگی یعنی ۱۵ میلیارد تومان را به صورت یارانه گازوئیل به کامیون دارها بدهد تا گوجه فرنگی تولید شده در هشت بندی را به کارخانه های شهرهای دور و نزدیک ببرند ولی حاضر نیستند نصف همین مبلغ را به صورت وام به مردم و سرمایه گذاران منطقه بدهد تا اقدام به احداث کارخانه کنند.

دولت برای هر لیتر گازوئیل حدوداً ۳۰۰۰ تومان یارانه پرداخت می کند و هر کامیون برای حمل بار ۵۰۰ لیتر مصرف دارد یعنی ۱.۵  میلیون تومان به هر کامیون یارانه پرداخت می شود 

وی ابرازداشت: دولت برای هر لیتر گازوئیل حدوداً ۳۰۰۰ تومان یارانه پرداخت می کند و هر کامیون برای حمل بار ۵۰۰ لیتر مصرف دارد یعنی ۱.۵  میلیون تومان به هر کامیون یارانه پرداخت می شود که با احتساب ۱۰ هزار کامیون که از بار گوجه فرنگی را از منطقه به کارخانجات حمل می کند دولت ۱۵ میلیارد تومان را بابت سوخت می سوزاند. ولی حاضر نیست وامی را که خود کارخانه  وثیقه اجرای طرح باشد را پرداخت کند.

این کارشناس کشاورزی افزود: این در صورتی هست که کشاورزان برای حمل این مقدار بار که کرایه متوسط هر کامیون دو میلیون تومان و ۸۰۰ هزار تومان هزینه سبد گوجه است سالیانه  ۲۸ میلیارد تومان ضرر می کنند.

به گفته خیرخواه، با احتساب مبلغی که دولت به عنوان یارانه پرداخت می کند و مبلغی که کشاورزان جهت هزینه کرایه محصول و سبد جمعاً ۴۳۰ میلیارد ریال هزینه می شود در صورتی که اگر چند کارخانه صنایع تبدیلی گوجه در منطقه وجود داشت این رقم صرفه جویی برای دولت و کشاورز بود.

وی در ادامه خاطرنشان کرد: دولت می تواند بودجه  احداث کارخانجات صنایع تبدیلی را که هر سال در اختیار بانک ها قرار می دهد را به صورت وام با وثیقه کارخانه در اختیار متقاضیان محلی قرار دهد. زیرا بانک ها در قبال پرداخت وام چند برابر وثیقه به جزء خود ساختمان کارخانه را طلب می کنند که از عهده متقاضیان احداث کارخانه در منطقه خارج است.

وی در ادامه گفت: دولت همچنین می تواند پس از پرداخت وام به متقاضیان احداث صنایع تبدیلی، آنها را موظف کند که قیمت خرید محصول از کشاورزان حداقل به قیمت خرید گوجه فرنگی در شیراز یا تهران باشد که جلو سوء استفاده کارخانه دار را بگیرد که در نهایت باز هم همان آش و کاسه نشود.

خیرخواه تصریح کرد: در صورت اجرای این طرح سود هر کشاورز به ازای هر کامیون محصول گوجه سه میلیون تومان افزایش می یابد که با این افزایش سود هیچ کشاورزی متحمل ضرر نخواهد شد.

وی اظهار امیدواری کرد: مسئولان به این نکته توجه کنند تا سالیانه از پرداخت ۱۵ میلیارد تومان یارانه گازوئیل معاف شوند و هم دوباره رونق به زندگی کشاورزان هشت بندی باز گردد.

متقاضیان احداث صنایع تبدیلی پشت دیوار بزرگ بانک

علی رئوفی رئیس صنف کشاورزان شهرستان میناب در گفتگو با خبرنگار مهر در این باره بیان کرد: در منطقه هشت بندی تولید محصول گوجه فرنگی به خوبی صورت می گیرد و مشکلی در خصوص تولید محصول نیست.

وی گفت: درخواست کشاورزان منطقه از دولت این است که متقاضیان احداث صنایع تبدیلی حمایت شوند.

رئوفی بیان داشت: همکاری جهاد کشاورزی و فرمانداری با متقاضیان احداث صنایع تبدیلی خوب است ولی وقتی پرونده متقاضیان احداث صنایع تبدیلی برای دریافت وام به بانک ها ارجاع داده می شود با مانع تراشی بانک ها مواجه می شوند.

وی اظهارداشت: اسناد روستایی متقاضیان احداث صنایع تبدیلی به دلیل ارزش پایین از سوی بانک ها به عنوان وثیقه پذیرفته نمی شود و متقاضیان سرمایه میلیاردی برای وثیقه در بانک ها ندارند و این امر باعث سرخوردگی متقاضیان احداث صنایع تبدیلی در منطقه شده است.

حمید نیکبخت یکی دیگر از کشاورزان منطقه هشت بندی در گفتگو با خبرنگار مهر بیان داشت: هر ساله در ابتدای برداشت محصول به دلیل عرضه پایین و تقاضا بالا گوجه فرنگی به قیمت مناسبی از گوجه کاران خریداری می گردد ولی با عرضه گسترده این محصول در بازار فروش قیمت آن به شدت پایین می آید .

نیک بختی درادامه گفت: نهاده های کشاورزی  چند برابر افزایش قیمتی پیدا کرده اند و به همین دلیل هر ساله بسیاری از کشاورزان توان کشت دوباره را ندارند. وی گقت به عنوا مثال سال گذشه قیمت نهاده های کشاورزی نظیر بذر، سم، کود  نسبت به سال های گذشته افزایش ده برابری داشت ولی قیمت محصول گوجه فرنگی  قیمت ۱۰ سال پیش محصول بود که  دستاورد آن  ورشکستی و بدهی سنگین کشاورزان چیزی نبود.

علی سالاری از دیگر کشاورزان منطقه هشت بندی در گفتگو با خبرنگار مهر در باره مشکلات کشاورزان گوجه کار هشت بندی گفت: متاسفانه قیمت بذر و نهاده های کشاورزی افزایش سرسام اورری یافته است  و بذر های گوجه فرنگی را که با  قیمت بسیا بالایی خریداری کرده ایم مبتلا به ویروس ها و امراض شده اند که هرچه سم های گران قیمت  برای مقابله با این آفات خریداری می کنیم اثری نمی کند و این مشکل اساسی است که در این چند سال اخیر گریبانگیر کشاورزان گوجه کار منطقه شده است.

سالاری گفت: با وجود آن که در ابتدای برداشت محصول هستیم به دلیل شیوع امراض نشناخته مجبوریم بخش زیادی از محصول برداشتی به دلیل خرابی دور بریزیم.

مصطفی بهرامی از دیگر کشاورزان منطقه به خبرنگار مهر گفت: منطقه هشت بندی قطب کشاورزی استان است اما متاسفانه از داشتن مرکز تحقیقات کشاورزی و حضور کارشناسان مجرب جهت راهنمایی کشاورزان برای مقابله با بیماری ها و آفات محروم است و کشاورزان اغلب باید برای دریافت مشاوره به کارسناسان گیاه شناس مستقر در مرکز تحقیقات  کشاورزی مرکز شهرستان مراجعه کنند که به دلیل فاصله طولانی برای کشاورزان به صرفه نیست و نیاز به استقرار مرکز تحقیقات کشاورزی در منطقه هشت بندی از نیاز های مهم کشاورزان می باشد.

وی خطرنشان کرد: هر ساله کشاورزان سود حاصل از فروش خیار سبز تولیدی شان را باید صرف مبارزه با آفات گوجه فرنگی می کنند که متاسفانه نتیجه ای به دلیل گستردگی آفات ندارد.

بهرامی در ادامه گفت: سال گذشته بسیاری از کشاورزان منطقه به دلیل شیوع آفات مهلک  و ناشناخته در مزارع گوجه فرنگی دچار خسارت سنگین شدند و محصولی که باید تا اردیبهشت ماه محصول می داد در اسفندماه از بین رفت.