به روز شده در : ۲۰ اسفند ۱۴۰۳ - ۰۰:۱۲

وَمَا لَكُمْ لَا تُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَالْمُسْتَضْعَفِينَ مِنَ الرِّجَالِ وَالنِّسَاءِ وَالْوِلْدَانِ الَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْ هَذِهِ الْقَرْيَةِ الظَّالِمِ أَهْلُهَا وَاجْعَلْ لَنَا مِنْ لَدُنْكَ وَلِيًّا وَاجْعَلْ لَنَا مِنْ لَدُنْكَ نَصِيرًا * * * شما را چه شده که در راه خدا و [رهایی] مردان و زنان و کودکان مستضعف [ی که ستمکاران هر گونه راه چاره را بر آنان بسته اند] نمی جنگید؟ آن مستضعفانی که همواره می گویند: پروردگارا! ما را از این شهری که اهلش ستمکارند، بیرون ببر و از سوی خود، سرپرستی برای ما بگمار و از جانب خود برای ما یاوری قرار ده. * * * بدون کشته شدن سرنوشت بیهوده است / شهید اگر نتوان شد بهشت بیهوده است

کد خبر: ۲۷۹۴۰۳

زمان انتشار: ۰۹:۲۹ ۲۹ آذر ۱۳۹۳

فیلمی که اشک «عابدزاده» را درآورد

احمدرضا عابدزاده فوتبالیست محبوب ایران بعد از تماشای فیلم سینمایی«شیار 143» با اشاره به اینکه فیلم دارای صحنه‌هایی آشنا و دردآور بود، گفت: در لحظه‌هایی از فیلم بعضم ترکید و با صدای بلند گریه کردم.

به گزارش پایگاه 598 به نقل از مهر، احمدرضا عابدزاده دروازه‌بان اسبق و محبوب تیم ملی ایران که اکنون به عنوان مربی دروازه‌بانان تیم فوتبال راه آهن مشغول به فعالیت است، درباره دیدگاه خود نسبت فیلم سینمایی «شیار 143» گفت: تجربه‌های من از دوران جنگ در زادگاهم آبادان است و تمام روزهای بمب باران را در شهرم و در میان آشوب جنگ، به سر می‌بردم. بنابراین صحنه‌هایی که در این فیلم سینمایی می‌دیدم برای من آشنا و دردآور بودند.

وی ادامه داد: زمانی که لحظه های چشم انتظاری و زنده شدن امید در الفت برای دیدن فرزندش را دیدم، بغضم ترکید و یا صدای بلند گریه کردم. یاد داغ دل مادرانی افتادم که فرزندان خود را از دست می دادند و با صدای بلند گریه می کردند.

عابدزاده در ادامه صحبت های خود با اشاره به این مطلب که صحنه‌های جنگ و مبارزه رزمندگان در این فیلم وجود نداشت، گفت: کارگردان و تیم تولید فیلم «شیار 143» تلاش کرده بودند لحظه‌های چشم انتظاری الفت را به تصویر بکشند و اشاره‌ای به لحظه‌های جنگ و مبارزه خود رزمنده‌ها نشده بود.

این چهره محبوب فوتبال ایران در پایان صحبت‌های خود مخاطب سینمای ایران را به تماشای فیلم «شیار 143» دعوت کرد و گفت: به نظر من فیلم «شیار 143» اثری است که توصیه می‌کنم هر ایرانی آن را ببیند تا در لحظه‌های چشم انتظاری الفت شریک شود و یادمان نرود چه روزگاری را در این سرزمین گذرانده‌ایم.

گزارش خطا