فرانسه و دیكتاتورهای عرب در صف اول ایجاد آشوب در سوریه

به گزارش سرويس بين الملل 598 به نقل از خبرگزاري ايرنااقدام فرانسه در بازگرداندن سفیر خود از سوریه كمی پیش از دولت مراكش نشان می دهد كه زمزمه ها از هم اكنون برای تأسیس شورای انتقالی سوریه به گوش می رسد. در واقع دولت های غربی به دنبال تكرار تجربه لیبی در سوریه هستند.

روزنامه لیبراسیون چاپ فرانسه در این باره نوشت: خروج سفیر فرانسه از دمشق می تواند روند به رسمیت شناختن 'شورای انتقالی سوریه' (CNS)، متشكل از جریان های مخالف دولت را بهبود بخشد. شورایی كه تاكنون تنها از سوی دولتمردان جدید لیبی به رسمیت شناخته شده است.

بر اساس این گزارش، حضور سفیر فرانسه در سوریه تضمینی برای حفظ رابطه دیپلماتیك میان فرانسه و دولتمردان سوریه به شمار می رفت. دولتمردان فرانسوی معتقدند كه دولت انتقالی در سوریه نمی تواند همانند لیبی و به همان سرعت به رسمیت شناخته شود.

آلن ژوپه وزیر امور خارجه فرانسه در مقابل مجلس نمایندگان این كشور با تلاش برای ارتباط دادن موضوع حقوق بشر با طرح های مداخله جویانه كشورش در سوریه گفت كه رژیم اسد خشونت هارا در سوریه ادامه می دهد كه همین باعث شد ما انستیتوهای فرهنگی و كنسولگری های خود در حلب و لاذقیه را تعطیل كنیم.

در مراكش نیز مشابه این تصمیم از سوی ملك محمد ششم پادشاه این كشور به منظور اعلام مخالفت با دولت اسد صورت گرفت؛ مراكش سفیر خود را از دمشق فرا خواند. 'طیب فاسی فهری' وزیر امور خارجه مراكش مدعی شد كه سفارت این كشور در سوریه مورد حمله هواداران بشار اسد در سوریه قرار گرفته است. وزیر كشور مراكش نیز گفت؛ به نظر می رسد كه رژیم بشار اسد توجهی به تلاش های اتحادیه عرب برای حل مشكل خشونت ها ندارد.

كارشناسان مسایل بین الملل یكی از دلایل اصلی جنگ مسلحانه مخالفان دولت را در سوریه دخالت برخی كشورهای عربی از جمله كشورهای حاشیه خلیج فارس می دانند كه با كمك تسلیحاتی و مالی زمینه ناآرامی را فراهم كرده اند.

لیبراسیون همچنین به تصمیم اخیر اتحادیه عرب در راستای تعلیق عضویت سوریه در این اتحادیه و مهلت سه روزه به دولت این كشور به منظور توقف سركوب ها اشاره كرد.

به گزارش لیبراسیون، نخست وزیر قطر نیز در این باره اعلام موضع و تصریح كرده است: چنانچه سوریه همكاری با اتحادیه عرب را نپذیرد، تحریم های اقتصادی علیه این كشور اعمال خواهد شد.

لیبراسیون تصمیم اتحادیه عرب را در راستای انزوای بین المللی سوریه بی سابقه توصیف كرد و نوشت؛ بیرون آمدن از این اوضاع مستلزم متعهد شدن این كشور برای پایان دادن به خشونت ها علیه مخالفان است.

آلن ژوپه، وزیر امور خارجه فرانسه اعلام كرد: مردم سوریه پیروز این درگیری ها هستند و دولت فرانسه با تمام قدرت به حمایت از آنان ادامه خواهد داد. وی همچنین از تلاش های كشورش برای تنظیم پیش نویس قطعنامه در مجمع عمومی سازمان ملل و نیز همكاری با اتحادیه عرب به منظور محكومیت اقدامات بشار اسد خبر داد.

در این میان واكنش دیكتاتور اردن در نوع خود جالب توجه بود؛ لیبراسیون نوشت: ملك عبدالله دوم پادشاه اردن نیز در مصاحبه ای با 'بی بی سی' از بشار اسد خواست تا از قدرت كناره گیری كند.

ملك عبدالله گفت: اگر من جای او بودم از قدرت كناره گیری می كردم و مطمئن می شدم كه جانشین من بهتر از من قادر به تغییر وضع موجود كه ما می بینیم، خواهد بود.'

به گزارش لیبراسیون، پادشاه اردن معتقد است اگر اسد قلبا به كشورش علاقمند است باید كناره گیری و مرحله جدیدی را در زندگی سیاسی سوریه ایجاد كند.

در همین حال روزنامه لوموند نیز نوشت: آلن ژوپه، وزیر امور خارجه فرانسه گفت كه تصمیم اتحادیه عرب مبنی بر تعلیق عضویت سوریه پیام مهمی از سوی این اتحادیه است كه جامعه جهانی باید تأمل بیشتری بر روی آن داشته باشد.

این در حالی است كه در میان كشورهای اروپایی، فرانسه بیش از دیگر كشورها اوضاع سوریه را نابسامان خوانده و سعی می كند در آنجا دخالت كند. این كشور نخستین كشور اروپایی بود كه موافقت خود را با اعزام ناظران ویژه سازمان ملل برای بررسی اوضاع سوریه اعلام كرده و پس از آن دولت سوئد با این طرح موافقت و اجرای آن را ضامن امنیت غیرنظامیان برشمرده بود.

شبكه رادیویی 'یوروپ وان' فرانسه در این باره اعلام كرد: آلن ژوپه، وزیر امور خارجه فرانسه معتقد است كه فرضیه مداخله نظامی مشابه آنچه در لیبی انجام شد، فعلا در دستور كار ما نیست و ما تمایلی به انجام این كار نداریم. برعكس می توان درباره طرح اعزام ناظران خارجی به این كشور تأمل بیشتری كرد.

ماجرای سوریه و مشتاقان مداخله در این كشور از دید تحلیل گران دارای اهمیت زیادی است. این اهمیت جدای از اهمیت سوریه در خاورمیانه به كشورهای مداخله گر باز می گردد. كشورهای غربی كه خود حامیان اصلی رژیم های سركوبگر هستند در اقدامی مشترك به دیكتاتوری هایی مانند اردن، قطر، عربستان سعودی و چند كشور دیگر عربی، سوریه را علیرغم حمایت میلیونی هفته گذشته به دیكتاتوری متهم می كنند. تحلیل گران سوال می كنند كه چه انگیزه ای دیكتاتورهای عرب منطقه و حامیان غربی آنها را به دخالت در سوریه ترغیب كرده است؟