به گزارش پایگاه 598 به نقل از ایسنا ؛ سید احمد بلندنظر درباره وضعیت تولید زیتون در سال جدید اظهار کرد: امسال سال ناآوری زیتون است. در بعضی استانها مثل فارس تا 60 درصد کاهش تولید داشتیم. در استانهای شمالی مثل زنجان، قزوین، گیلان و گلستان نیز 20 تا 30 درصد میزان برداشت کاهش یافت.
به گفته وی امسال در مجموع حدود 60 تا 65 هزار تن میوه زیتون برداشت شده که بخش عمده آن صرف فرآوری کنسرو میشود و بقیه برای روغن کشی به کارخانهها می رود.
بلند نظر ادامه داد: آنچه طی 20 سال گذشته تاکنون رخ داده، خلاف هدف توسعه زیتونکاری در کشور بوده است. چراکه هدف اصلی از این توسعه بخشی نیاز کشور به روغن خوراکی سالم بود اما اکنون به دلایل اقتصادی، این موضوع بر عکس شده است و بخش عمده دانه زیتون به کنسرو و قسمت کمی به روغن تبدیل میشود.
وی اظهار کرد: در مورد کنسرو زیتون، کشور مطلقا به واردات نیاز ندارد. اما در زمینه روغن زیتون به 10 هزار تن واردات نیاز داریم چراکه تولید روغن زیتون در داخل کشور بیش از 4000 تن نیست.
رییس شورای ملی زیتون گفت: میانگین سرانه مصرف روغن زیتون در کشور 200 گرم است درحالی که در ایتالیا 14 کیلوگرم، در اسپانیا 12.5 کیلوگرم و در یونان 24 کیلوگرم است.
بلندنظر درباره تعرفه واردات روغن زیتون اظهار کرد: تعرفهها متفاوت است. اما نکته مهم اینجاست که وقتی مردم روغن زیتون را برای سلامت خودشان استفاده میکنند چرا باید عوارض بپردازند که البته قرار شده نسبت به این عوارض تجدید نظر شود.
رییس شورای ملی زیتون خاطر نشان کرد: واردات دانه زیتون ممنوع است.
وی درباره قیمت زیتون و روغن آن گفت: ساختار قیمت کنسرو زیتون با روغن زیتون متفاوت است. اکنون دو سال است که کنسرو زیتون وارد نمیشود و قیمت آن تحت تاثیر قیمت تمام شده داخلی تعیین میشود. علت افزایش 250 درصدی قیمت زیتون نسبت به سال 89 و 90 افزایش قیمت نهادهها و منابع تولید زیتون بود.
بلندنظر تصریح کرد: قیمت فعلی برای کنسرو زیتون ناعادلانه و غیر منطقی است. چون قیمت تمام شده این میزان نیست. وقتی نرخ ارز بالا رفت به تبع آن قیمت زیتون وارداتی بالا رفت و بر روی قیمت داخلی هم تاثیر گذاشت اما برای امسال افزایش قیمتی نداشتیم و قیمت کنسرو زیتون نسبت به سال آینده اختلاف معنی داری پیدا نخواهد کرد.
وی با اشاره به جزییات قیمت زیتون ادامه داد: باید در تعیین قیمت زیتون نوع آن را در نظر بگیریم چراکه دانههای سه گرمی تا هفت گرمی زیتون قیمتهای یکسانی ندارند. در حال حاضر زیتون فلهای کنسروی از کیلویی 3000 تا 8000 تومان عرضه میشود. البته وقتی این زیتونها به فروشگاهها میآیند و بستهبندی میشود قیمتشان تغییر می کند و مقداری بالاتر می رود.
رییس شورای ملی زیتون با بیان اینکه قیمت روغن زیتون داخلی تحت تاثیر قیمت های خارجی است، تصریح کرد: ایتالیا،اسپانیا و یونان تعیین کننده قیمت روغن زیتون هستند و قیمت روغن زیتون در این مناطق هم بستگی به میزان بارندگی دارد. در ایران 90 درصد زیتون با سیستمهای قطرهای آبی آبیاری می شوند در صورتی که در اروپا 90 درصد باغات به وسیله باران آبیاری میشوند.
بلندنظر ادامه داد: امسال تابستان گرمی در اسپانیا و ایتالیا سپری شده و این کشورها هم با کاهش بارندگی روبرو شدند که همین موضوع باعث گرانتر شدن قیمت زیتون شد. در کشور ما از دو جنبه قیمت روغن زیتون افزایش مییابد. یکی افزایش قیمت زیتون در اروپا و دیگری تغییر نرخ ارز است.
وی افزود: برای همین قیمت روغن زیتون خارجی بالاتر است و قیمت روغن داخلی هم بالا می رود. البته مشکلی که در ایران وجود دارد این است که به ویژه در استان های گرمسیر درصد تولید روغن زیتون کاهش پیدا می کند.
رییس شورای ملی زیتون با اشاره به اینکه چند عامل در کیفیت روغن زیتون موثر است و فرقی نمی کند تولید کجا باشد، ادامه داد: اگر مردم طریقه شناسایی روغن زیتون «فوق بکر» را بشناسند می توانند روغن زیتونهای با کیفیت استفاده کنند اما هنوز بسیاری از مردم از این موضوع مطلع نیستند.
رییس شورای ملی زیتون درباره چگونگی تشخیص روغن زیتون با کیفیت اظهار کرد: شورای بین المللی زیتون این موضوع را تدوین و به همه کشورها اعلام کرده است. به این منظور که مصرفکنندگان از حسهای مختلفشان از جمله بینایی، بویایی و چشایی برای تشخیص روغن زیتون با کیفیت بهره ببرند.
بلندنظر اظهار کرد: در تشخیص روغن زیتون با کیفیت، اول رنگ آن مهم است که باید سبز مایل به زرد باشد. همچنین روغن زیتون فوق بکر باید بوی میوه زیتون و بوی گوجه فرنگی بدهد و از نظر حس چشایی وقتی یک قاشق روغن زیتون را بچشیم باید کمی تلخ باشد و به مدت 10 تا 50 ثانیه گلو را بسوزاند.
وی با اشاره فواید روغن زیتون برای درمان بیماریها گفت: تحقیقات متعددی که سالها انجام شده نشان میدهد که روغن زیتون برای درمان بیماریهای زیادی از جمله قلب و عروق، بعضی سرطانها،دیابت و بیماریهای ریوی مفید است. از این جهت سرانه مصرفی 200 گرم در کشور، بسیار کم است. ضمن آنکه از این 200 گرم 60 گرماش در داخل تولید میشود و 140 گرم آن وارد میشود.