اذعان علمای اهل سنت به کفر یزید

به گزارش پایگاه 598 به نقل از سرویس علمی فرهنگی خبرگزاری حوزه، در اين نوشتار، اقوال 9 تن از علماي اهل سنت به صورت خلاصه ارائه می گردد:
1-تفتازاني مي‌گويد: «... حق اين است كه رضايت يزيد بن معاويه به قتل حسين بن علي(ع) و اشاره او به اين قتل و اهانت يزيد به اهل بيت نبي اكرم صلي الله عليه و آله از چيزهاي است كه  به تواتر رسیده است. پس ما براي يزيد و ايمان وي ارزشي قائل نمي ‌باشيم. سپس مي‌گويد: «لعنت خدا بر يزيد و انصار و اعوان او باد».
(شرح العقائد النَسَفِيَّه، ص181،)

2-ابن خلدون نيز قتل امام حسين عليه السّلام‌ را جزء اعمال زشت يزيد بن معاويه مي‌شمارد.
(المقدمة. ابن خلدون، ص 255 و 254، عند ذكر ولاية العهد)

3-ابن مصلح حنبلي كه يكي از بزرگان اهل تسنن است نيز يزيد بن معاويه را عامل اصلي قتل امام حسين عليه السّلام، سنگ‌باران كعبه و قتل عام مردم مدينه مي‌داند...»
(الفروع، ج3، ص548 باب قتال اهل البغي، انتشارات المنار، سال 1345 ه)

4-ابن حزم نيز بر قتل امام حسين عليه السّلام به دست يزيد بن معاويه تأكيد مي‌كند و چنين مي‌گويد: «...قيام يزيد بن معاويه لفرض دنيا فقط فلا تأويل له و هو بغي مجرد»
(المُحَلّي، ج11، ص98)

5-يكي ديگر از علماي اهل سنت كه قتل امام حسين عليه السّلام را به دستور يزيد بن معاويه مي‌شمارد و بر كافر بودن يزيد بن معاويه و جواز لعن بر او فتوي مي‌دهد، جاحظ مي‌باشد. وي در اين باره چنين مي‌گويد:           «...از منكراتي كه يزيد انجام داد قتل حسين بن علي و اسارت دختران رسول خدا صلي الله عليه و آله و اهانت به سرِ امام حسين عليه السّلام بود و بعد از آن سنگ باران خانة خدا در مكه و اهانت به اهل مدينه و...»
وی سپس مي‌گويد: «...يزيد بن معاويه از اهل اسلام خارج است» و «فالفاسق ملعون و من نهي عن شتمه الملعون» فاسق، ملعون است و کسی که از شماتت کردن فاسق، نهی کند، او هم ملعون است.
(رسائل الجاحظ، ص298، رساله 11، در تاريخ بني اميه)

6-شيخ محمد عبده، قيام امام حسين عليه السّلام را عليه يزيد بن معاويه، نمونه قيام عدل بر ظلم مي‌داند و يزيد بن معاويه را مردي مي‌شمارد كه با مكر و نيرنگ بر مسلمانان حكومت مي‌كرد و چندين مرتبه او را لعن مي‌كند.

يزيد بن معاويه بعد از شهادت امام حسين عليه السّلام نيز بارها خوشحالي خود را از قتل امام عليه السّلام اظهار مي‌كرد.

(تفسير المنار، ج1، ص367 در تفسير سوره مباركه مائده، آيه 37‌، و جلد 12، ص183 و 185)

7-سيوطي موّرخ و مفسر جهان اسلام در كتاب خويش چنين می نویسد:
«..وقتي حسين بن علي كشته شد، يزيد خوشحال شد و حال ابن زياد پيش او خوب شد ولي بعداً پشيمان شد...».
(تاريخ الخلفاء، سيوطي، ج1، ص139 -احوال يزيد بن معاويه)

8-خوارزمي نيز نقل مي‌كند: بعد از شهادت امام حسين عليه السّلام، يزيد بن معاويه نسبت به اين عمل خوشحال بود و به نعمان بن بشير گفت: «الحمدالله الذي قتل الحسين».
(مقتل خوارزمي، خوارزمي، ج2، ص59)
9-در اين باره ابن مفلح الحنبلي چنين بيان مي‌كند:
«ابن عقيل و ابن‌جوزي خروج بر امام غير عادل را به خاطر خروج حسين بن علي بر يزيد بن معاويه براي اقامه حق، جایز دانسته اند؛ ... اگر ما اصل خلافت يزيد را قبول کنیم، از او اموري ظاهر خواهد شد كه موجب فسخ اين بيعت مي‌شود از اهانت به مردم مدينه، سنگ‌ باران مكه، كشتن حسين بن علي(ع) و اهل بيت آن حضرت، اسارت اهل بيت، زدن چوب به دندان‌هاي آن حضرت و حمل كردن سر آن حضرت بر نيزه...»

   (الفروع، ج3، ص548)

   منبع: مرکز مطالعات و پاسخ گویی به شبهات حوزه علمیه قم