تا اينكه سائل چهارم آمد و تقاضاى كمك كرد، امام صادق (ع ) درباره او دستور كمك نداد، فقط دعا كرد و فرمود:((خدا سيرت كند)).
سپس امام صادق (ع ) به ما رو كرد و فرمود: ((آگاه باشيد كه در نزدم چيزى
وجود دارد كه به او (سائل چهارم ) كمك كنم ، ولى مى ترسم مانند يكى از سه
شخص شويم كه دعاى آنها به استجابت نمى رسد، آن سه شخص عبارتند از:
1- شخصى كه خداوند مالى به او بدهد، و او آن را در مورد ناشايسته اش
مصرف كند، سپس بگويد:((خدايا به من بده ))، دعايش مستجاب نگردد.
2- مردى كه درباره همسرش دعا كند كه : ((خدايا مرا از او راحت كن ))، با
اينكه خداوند اختيار (طلاق ) او را بدست آن مرد داده است ، چنين فردى نيز
دعايش مستجاب نمى شود.
3- مردى كه در مورد همسايه اش نفرين مى كند( و مى گويد: ((خدايا اين
همسايه ام را نابود كن )) )با اينكه راه خلاصى براى او وجود دارد، و آن
اينكه خانه خود را بفروشد و بجاى ديگر برود، چنين كسى نيز دعايش به استجابت
نمى رسد.
(و من سائل چهارم كمك نكردم ، تا مبادا مثل اولى (مصرف كننده مال در غير مورد شايسته اش ) شوم و دعايم به استجابت نرسد).
منبع: کتاب داستانهای اصول کافی ج 1