نقش مادر کم بازی نکرده‌ام، اما مادر «میهمان داریم» چیز دیگری است + تصاوير

* این تفاوت ها درچه عرصه هایی محقق شد؟

به لحاظ نوع شخصیت، فیزیک و صدای این مادر و درکلیت به همان ویژگی های مادران ایرانی رجوع کردم اما با تغییرات خاصی در تنالیته روحی.

برای ایفای مادر "میهمان داریم" از قالب شخصیتی خودم دور شدم و رفتم به سراغ بحث صداسازی و حرکات بدنم را کنترل کردم.

مادری که فرزندانش را از دست داده است و به همراه شوهرش درخانه قدیمی و روبه زوال زندگی می کند و به همراه همسرش با خاطرات فرزندانش روزگار سپری می کند. زنی که ویژگی های درونی داشت و درست درآوردن نقش اش دشوار بود. امیدوارم ازپس این کار برآمده باشم.

* همکاری با محمدمهدی عسگرپور را چطور دیدید؟

بواسطه سوابق سینمایی آقای عسگرپور دوست داشتم با ایشان تجربه همکاری مشترک داشته باشم و در حین کار راهنماییهای خوبی به من انجام داد.

از طرف دیگر با حضوردراین فیلم توانستم با پرویزپرستویی هم همبازی شوم و از این حضور و بازی راضی هستم. "مهمان داریم" پشت صحنه حرفه ای، خوب و آرامی داشتم و همین پشت صحنه باعث بالا رفتن کیفیت کار شد. عسگرپور یک ویژگی مهم دارد و آن هم استفاده از پیشنهادات درست بازیگران است.

* عدم حضور فیزیکی فرزندان چه تاثیری در شیوه بازی شما داشت؟

درواقع مخاطب و بیننده فیلم بتدریج می فهمد که این بچه ها حضور فیزیکی ندارند و شهید شده اند و بچه ها درذهن و خاطره مادر زنده هستند. همه شخصیتهای فیلم این باور را دارند که حضور فیزیکی دارند. بنابراین نیازی نبود که من در نوع بازیم در هنگام مواجهه با سه فرزند شهیدم نوع بازیم را تغییر بدهم.

در نوع بازیم از روزمرگی زندگی عادی استفاده و تلاش کردم که مخاطب در شروع فیلم متوجه نشود این بچه ها حضور فیزیکی ندارند و شهید شده اند و همانقدری که مادر باوردارد بچه هایش زنده اند، مخاطب هم به چنین باوری برسد.

* با این مسئله که داستان فیلم نامه اوج و فرود دراماتیک ندارد چگونه کنار آمدید؟

فیلم "مهمان داریم" با سایر فیلم های دفاع مقدسی تفاوت هایی دارد و سوژه اش برایم خیلی جذاب بود. به هر حال بخشی از زندگی آدمها سالخوردگی است که زندگی آرام و بدون اوج و فرودی است. زندگی این زوج پا به سن گذاشته هم تابع چنین ویژگیهایی است و نباید انتظارداستانی پرتعلیق وحادثه ای درباره زندگی این دو نفرداشته باشیم.

در دور و بر زندگی ماها، زندگی هایی می بینیم که پر از یکنواختی و ملال و سکون است. درواقع زندگی این زن و مرد آئینه ای است که در مقابل خیلی از ماها می شود قرارش داد تا خودمان را درآن ببینیم.

* آیا درمورد منش و رفتارمادران شهدا تحقیقاتی انجام دادید؟

نه، برخی از مسائل نیاز به تحقیق و پژوهش ندارد. مادرها عین هم هستند. به عنوان الگو به دنبال مرجعی نبودم؛ خودم را جای مادری گذاشتم که فرزندانش شهیدش شده اند و خودم را با قراردادن درچنین موقعیتی با نقش نزدیک کردم.

* این مادر به لحاظ خصلت های فردی چه ویژگی هایی داشت؟

این زن زندگی خاص خودش دارد. اما در برخی از موقعیت ها این مادر با من تفاوت هایی داشت . بنابراین به این مسائل فکردم که این زن درچه خانواده ای زندگی کرده و جوانیش را با مرد زندگیش چگونه سپری کرده است. مادری که رابطه زیبایی با فرزندانش داشته و تمام اینها در حین بازیم مورد توجه قرار گرفت بنابراین نمی شد که مثلا شخصیت واقعی خودم را بازی کنم و اگراین کار را انجام می دادم نقش سرنوشت دیگری پیدا می کرد.

* چقدر در انزوا زندگی کردن این مادر باعث شده در رویا و خیالش زندگی کند؟

نمی دانم کارگردان دراین بحث دنبال القای چه هدفی بود. به شخصه فکرکردم این مادردر خواب است و بعد یک بیداری وجود دارد. موقعی که احساس کنید این اتفاقات در خواب رخ داده است موقع شخصیت پردازی کاراکتر یک سری از مسائل غیرمنطقی هم می تواند در کنش، رفتار و منش وجود داشته باشد و موجه به نظر برسد.

اگر بخواهید با نگاهی منطبق برمنطق روبه رو شوید خیلی از رفتارهای مادر، غیرواقعی به نظرمی رسد.

* بنابراین با منطق اینکه مادر در خواب و رویا در فیلم با فرزندان و زندگیش ارتباط دارد به سراغ ایفای نقش رفتید؟

بله، این گونه عمل کردم.

* چگونه نوع بازیتان را با ریتم آرام و درونی فیلم هماهنگ کردید؟

موقعی که منِ بازیگرشخصیت نقشم را می سازم به همه چیزش فکر می کنم. این همه چیز می تواند به حرکت، نوع نگاه، نوع راه رفتن، تونالیته صدا، برخورد و رفتارهایش با اطرافیشان باشد. بنابراین یک خستگی و ملال را درصدای این مادر طراحی کردم که خشی هم آن را همراهی می کند.

مرتب درسر صحنه حواسم به این مسئله بود و اگردر برداشتنی صدایم صاف و بدون خش بود درخواست می کردم که صحنه یک باردیگر تکرار شود و صدایم را خسته تر می کردم. سکون این مادر جزو موتیف شخصیتیش بود و تلاش کرد با ارائه بازی درست این سکون درکل فیلم دیده شود.

* این مادر جزو زنان زحمتکش طبقه متوسط جامعه است که وجود خودشان را وقف خانواده می کنند . دربازیتان چقدر به این مسئله پرداختید؟

در تمام لحظات بازیم به خصوصیات این مادر توجه داشتم. اینکه در گذشته چگونه بوده، در کجا بزرگ شده و خانواده اش چه ویژگی هایی داشتند.

* همبازی شدن با پرویزپرستویی چه ویژگی هایی دارد؟

موقعی که یک بازیگر حرفه ای و خوب روبه رویتان بازی دارد تاثیر زیادی روی بازی شما خواهد داشت. همان قدرکه من تلاش کردم نوع بازیم به گونه ای باشد که به بهتر شدن بازی پرویز پرستویی کمک کند. هردوی ماها حرفه ای هستیم و بازی هماهنگی و درستی ارائه کردیم. مدتها با یکدیگر تمرین انجام دادیم و درباره نقش هایمان حرف زدیم. در بحث تبادل حس های مورد نیاز در برخی از صحنه ها با دقت این کار را انجام دادیم تا حرکات، رفتار و سلوک این زوج برای مخاطب حسی و باورپذیر باشد.

مطمئن باشید اگر یک بازیگر غیرحرفه ای قرار بود بازی کند هرچقدر تلاش می کردم بازی مناسب ارائه دهم و یا به بازیش کمک کنم ماحصل کار خوب نمی شد. خیلی مهم است بازیگر نقش مقابل حرفه ای و کاربلد باشد. در هر صورت هر دویمان بدون اینکه خودمان را مطرح کنیم به ارائه بازی بهتر نسبت به یکدیگرکمک کردیم.

* آیا درباره بازی یکدیگر نظراتی مطرح می کردید؟

چند باری پیش آمد و پرویز پرستویی عنوان کرد که اگراین شیوه را در بازیت بکار ببری ماحصل بهتر خواهد شد.

* بنابراین برای بازیگری در حد و اندازه پرویز پرستویی بازی بازیگر روبه رویش اینقدر اهمیت داشت که در باره آن نظر می داد؟

همینطوراست و اگرغیر از این باشد و بازیگرنسبت به کار سایر بازیگران بی تفاوت باشد حاصل کار بد خواهد شد. البته شنیده ام که در برخی از فیلمها بازیگران می خواهند بازی یکدیگر را خراب کنند که کار غیرحرفه ای و مذمومی است.

این رویه در وهله اول به خود بازیگر لطمه می رساند. بازی باید درفیلمها و به خصوص در فیلم هایی از جنس "میهمان داریم" به دلیل ویژگی داستانیش خیلی صمیمی باشد و واقعی به نظر برسد. تماشاگر امروزما باهوش است و فرق بازی تصنعی و واقعی را زود می فهمد وگول نمی خورد.

* پس در کل به نظرمی رسد فیلم "میهمان داریم" فیلم شخصیت محوری است؟

بله و به شدت به حس و بازی بازیگرانش متکی است. امیدوارم مردم بپذیرند.