مین بی‌رحم، دختر مریوانی را ‌خانه‌نشین کرد

این روزها «گشین»، دختر بازیگوش روستای نشکاش، در شهرستان مریوان به دلیل اتفاقی که پارسال برایش افتاده، خانه‌نشین شده و از تحصیل بازمانده است.

به گزارش ایسنا، روز جمعه 26 مهرماه پارسال اگرچه روز بزرگی عید قربان بود، اما دلگیر بود مثل همه آدینه‌های دیگر. ساعت 16 و 15دقیقه کودکان روستا فراغ از هیاهیوی روزگار در میدان اصلی ده مشغول بازی هستند، بهنوش، آلا، متین، خبات، سینا و زانا منتظر رسیدن توپ بازی از طرف گشین هستند. توپ زیر پای گشین رفت به سمت بهنوش، همه دنبال آن دویدند، آن اتفاقی که نباید بیفتد، افتاد... صدای انفجار مین بی‌رحم، روستا را لرزاند و گویی آسمان آن روز از این حادثه فریاد کشید.

مچ و کف پای راست گشین و چشم راست آلا مجروح شد و هر کدام از کودکان دیگر نیز ترکش‌هایی به بدنشان وارد آمد که آنها را روانه بیمارستان کرد.

گشین و آلا مورد عمل جراحی قرار گرفتند، علی‌رغم همه تلاش‌ها، کف پای راست گشین و چشم راست آلا مانند قبلش نشد.

امروز یکسال و یک ماه از رخداد آن حادثه می‌گذرد، این روزها دیگر کودکان نشکاشی از بازی‌کردن واهمه دارند. آرام روی زمین راه برو، مبادا...

«نشکاش» روستایی در 20 کیلومتری مریوان است که حدود 35 خانوار در آن زندگی می‌کنند.

براساس شواهد و قراین موجود درگذشته در این روستا پایگاهی نظامی وجود داشته که این مین به جای مانده از آن دوران بوده و با گذشت سال‌ها به دلیل بارش باران جابجا شده و به داخل روستا ورود پیدا کرده است.

برای پیگیری آخرین وضعیت این کودکان پای صبحت‌ خانواده‌های آنان و خودشان نشستم... گشین هفته پیش مورد عمل جراحی قرار گرفت.

رابعه رخش‌بهار مادر گشین درباره آخرین وضعیت جسمانی دخترش گفت: گشین هفته پیش در تهران دوباره پای راستش مورد عمل جراحی قرار گرفت و در حال حاضر آتل‌بندی شده و 45 روز دیگر آتل را باید باز کنیم.

وی افزود: گشین 11 سال سن دارد و امسال کلاس پنجم ابتدایی است اما فقط دو هفته به مدرسه رفته و در حال حاضر هم به دلیل آتل‌بندی پایش امکان رفتن به مدرسه را ندارد.

رخش‌بهار عنوان کرد: علی‌رغم اینکه چندین بار به مدرسه مراجعه کرده‌ام، اما اولیای مدرسه قبول نکردند که حداقل روزی یک ساعت معلمی را برای تدریس به دخترم در اختیارمان قرار دهند و کسی را هم در خانه نداریم که درس‌های عقب مانده را برای دخترم توضیح دهد.

وی با اشاره به اینکه در حال حاضر دخترم از تحصیل بازمانده است، تصریح‌کرد: آرزوی این روزهای او این است که مانند دیگر دانش‌آموزان درس بخواند، اما در این میان معلمی وجود ندارد که به او کمک کند.

از مادر گشین می‌پرسم تا حالا کمک مالی از جانب ارگان‌های دولتی برای پیگیری کارهای درمانی گشین به شما تعلق گرفته است، در جواب می‌گوید: تاکنون خیر، اما بناست از این به بعد بنیاد شهید و امور ایثارگران استان کردستان هزینه‌های درمانی این کودکان را تقبل کند.

وی می‌گوید: از پارسال دخترم دیگر سراغ بازی نرفته و هر وقت از محل آن حادثه گذر می‌کنیم من را وادار می‌کند که او را بغل کنم و از کوچه پشتی عبور کنیم.

با خود گشین صحبت می‌کنم، هیجان خاصی در صحبت‌هایش وجود دارد و باور نمی‌کنی که او در حال حاضر با درد پای عمل کرده‌اش کلنجار می‌رود.

معصومیت در چهره‌اش و صداقت کودکانه در صحبت‌هایش موج می‌زند، از روز حادثه برایم می‌گوید و اینکه توپ زیر پای او بود و آن را به بهنوش پاس داده که در نهایت مین منفجر شد.

از آرزوی این روزهای او می‌پرسم، با همان صدای کودکانه و لطیفش پاسخ می‌دهد، دوست دارم مثل دیگر کودکان روستا به مدرسه بروم، درس بخوانم، اما حالا از تحصیل باز مانده‌ام و کسی نیست درس‌های عقب مانده‌ام را برایم توضیح دهد.

همچنین با پدرآلا دیگر قربانی مین روستای نشکاش صحبت می‌کنم، وی می‌گوید: چشم راست آلا به طور کلی فاقد دید است، پارسال مورد عمل جراحی قرار گرفته و بعد از سن 18 سالگی نیز یک بار دیگر مورد عمل جراحی قرار می‌گیرد.

وی افزود: خود ما ساکن روستای زوریان مریوان هستیم و پارسال برای عید دیدنی به منزل اقواممان در روستای نشکاش رفته بودیم که این اتفاق برای آلا افتاد.

"آلا" هفت سال دارد و امسال در کلاس اول دبستان مشغول به تحصیل است.

رسیدگی به وضعیت کودکان آسیب‌دیده روستای نشکاش

فلاحی فرماندار مریوان ، در رابطه با این مسئله اظهارکرد: روستای نشکاش در گذشته مین روبی شده، پایگاهی نظامی درگذشته در این روستا مستقر بوده که اطراف آن مین‌گذاری شده، به دلیل گذشت زمان و بارش نزولات جوی این مین جابجا شده و به داخل روستا ورود پیدا کرده که در نهایت پارسال متاسفانه کودکان این روستا در دام آن افتادند.

وی تعداد کودکان آسیب‌دیده را هفت نفر اعلام کرد و افزود: پس از مجروحیت وارد آمده، آنها در بیمارستان بستری شدند و از خدمات رایگان درمانی بهره‌مند شدند.

«نشکاش» روستایی در 20 کیلومتری مریوان است که حدود 35 خانوار در آن زندگی می‌کنند.

 

فلاحی عنوان کرد: پرونده این کودکان در کمیسیون ماده دو و شورای تامین استان مطرح و تایید شد و برای تعیین درصد جانبازی به کمیسیون پزشکی مستقر در بنیاد شهید و امور ایثارگران ارجاع داده شدند.

وی ادامه داد: دو نفر از این کودکان به نام‌های "گشین" و "آلا" که بیشتر از دیگران مجروح شده بودند، 30 و 40 درصد جانبازی برای آنها تعیین شد و مابقی نیز که مجروحیت سطحی داشتند تحت درمان قرار گرفتند.

فرماندار مریوان خاطرنشان کرد: همه مناطق مسکونی مریوان از وجود مین پاکسازی شده‌اند اما در مناطق مرزی هنوز مکان‌های آلوده به مین وجود دارد که امسال تاکنون دو مورد انفجار مین در مناطق مرزی مریوان اتفاق افتاده که خوشخبتانه تلفات جانی در برنداشته است.

وی یادآور شد: یگان مین‌روب نیز در استان کردستان مستقر است و در مناطق مرزی مشغول فعالیت هستند.

همچنین عبدالله پیرخضرانیان مدیرکل بنیاد شهید و امور ایثارگران شهرستان مریوان نیز دراین باره گفت: پرونده این هفت کودک آسیب‌دیده مریوانی در این اداره موجود است و برای گشین کریمی 30 درصد، آلا روبینا 40 درصد و دیگر کودکان آسیب‌دیده روستای نشکاش پنج درصد جانبازی تعیین شده است.

وی عنوان کرد: این کودکان از خدمات رایگان درمانی و هزینه پوشش تحصیلی بهره‌مند خواهند شد، اما دو کودکی که درصد جانبازی آنها از 25 درصد بالاتر است بعد از 18 سالگی مشمول حقوق و مزایای بنیاد شهید و امور ایثارگران می‌شوند.

وجود مین در مناطق مرزی کردستان براساس بررسی‌های به عمل آمده، مناطق مسکونی استان کردستان از وجود مین پاکسازی شده است، اما مناطق مرزی هنوز به طور کامل پاکسازی نشده‌اند و می‌طلبد که اهتمام ویژه‌ی نسبت به این مسئله صورت گیرد تا دوباره شاهد چنین مسائل ناگواری نباشیم. (ویدا باغبانی)