آموزش سربریدن و افراط گرایی
در این راه، داعش کودکان را از مدارس ربوده و طبق اصول نظری و عملی خود آنان را تحت آموزش قرار داد، به گونه ای که فطرت و انسانیت را از آنان سلب کرده و آنان را متقاعد کند که با کشتار و سربریدن دشمنان شجاعت و قهرمانی خود را ثابت کنند و در نهایت مرگ راه آنان را به بهشت باز می کند.
به این ترتیب داعش در حال تربیت نسلی از تندروها و افراطی های کم سن و سال است.
اما جذب کودکان به شیوه های مختلف صورت می گیرد از جمله اینکه یا داعش به خانواده کودکان و نوجوانان مبالغ هنگفتی را پیشنهاد می کند تا فرزندانشان را به پایگاههای آموزشی آنان بفرستند و یا به طور مستقیم کودکان را وسوسه کرده و پول زیادی به آنان می دهند تا داوطلب شوند و از آنجا که اکثر مدارس در سوریه بسته است، کودکان عملا جایگزین دیگری ندارند.
کودک ربایی داعشیها به روایت ایزدیها
در این میان تعدادی از ایزدی هایی که توانستند از زندان داعش فرار کنند، تاکید کردند که داعشی ها به زور کودکان را از آنان گرفته تا آنان را بر اساس نظام آموزش مذهبی و نظامی خود، آموزش دهند.
یکی از مردان ایزدی نیز در این باره گفت که داعش 14 کودک بین هشت تا 12 سال را از خانواده هایی که در سنجار به اسارت گرفته بودند، انتخاب کردند تا پس از آموزش نظامی آنان را به صف جنگجویان ملحق کنند.
مراحل آموزش کودکان
اما آموزش داعش به کودکان دو مرحله دارد؛ نخست آموزش در پایگاههای دینی در رقه که محل استقرار داعش در سوریه به شمار می آید و در واقع تا پیش از این پایگاههای زرقاوی، اسامه بن لادن و الشرقوق نام داشت و مخصوص افراد زیر 15 سال است.
این پایگاهها اکنون حدود 250 تا 300 کودک را در خود جا داده است که داعش لباس های سیاه به تن آنان می کند و اصول فقه و شریعت را به آنان آموزش می دهد، البته نه اصول اسلامی بلکه اصول مخصوص داعش که بر اساس آن تفکرات افراط گرایی و علاقه به کشتار به کودکان آموزش داده می شود.
اهدای خون اجباری
این مرحله بسیار حائز اهمیت است، زیرا مقدمه مرحله دوم است که در آن نوجوانان بالای 16 سال آموزش می بینند و در آنجا اصول آموزشی از خشونت بیشتری برخوردار بوده و محصلان باید صحنه های سربریدن را به چشم خود بینند و همچنین آنان را مجبور می کنند که به طور داوطلبانه به مجروحان داعش خون بدهند.
یکی دیگر از آموزش های این مرحله یادگرفتن جاسوسی و شناسایی افرادی است که از داعش حمایت نکرده و از آنان بدگویی می کنند.
اما استفاده از کودکان در جنگ ها، موضوع تازه ای نیست بلکه همواره یکی از ابزار مهم ارتش های غیرقانونی بوده است و به طور خاص در کشورها یی که صحنه درگیری و کشمکش مسلحانه است، به ویژه در افغانستان، انگولا، پاکستان، بنگلادش، سودان، سومالی، اوگاندا کاربرد داشته است.
در این میان از کودکان در عملیات لجستیکی و نقل و انتقال مهمات، نگهبانی در ایست های بازرسی و بدتر از همه در عملیات انتحاری استفاده می شود.