به گزارش پایگاه 598 ؛ 583 هزار
ریال برای این منظور هزینه کردهاند، خانوارهای پردرآمد 40برابر خانوارهای
کمدرآمد برای تفریح هزینه کردهاند. براساس این گزارش بررسی کل هزینههای
خانوارهای شهری دهک دهم با 877میلیون ریال در سال گذشته در مقایسه با
64میلیون ریال هزینههای دهک اول نشان میدهد جمع هزینههای دهک دهم
13.6برابر هزینههای دهک اول است. گزارش منتشر شده توسط بانک مرکزی نشان
میدهد در سال گذشته هزینه خوراکی و آشامیدنیهای دهک دهم با 165میلیون
ریال معادل 8.5برابر هزینه خوراکی و آشامیدنیهای دهک اول است که
19.5میلیون ریال در این سال صرف کردهاند.
طبق این گزارش، در بخش مسکن، آب، برق و گاز دهک دهم با 332میلیون ریال
هزینه که بیشترین هزینه را در بین انواع هزینههای این گروه درآمدی داشته،
در مقایسه با 29.5میلیون ریال هزینههای مسکن خانوارهای دهک اول بیش از
11برابر آنها صرف هزینه مسکن کردهاند.
از نظر هزینههای بهداشتی گزارش بانک مرکزی حاکی است که خانوارهای پردرآمد
دهک دهم با 49میلیون ریالهزینه که درسال 92 برای امور بهداشتی صرف
کردهاند بیش از 16برابر مبلغ 3میلیون ریالی خانوارهای دهک اول هزینه
کردهاند.
همچنین خانوارهای دهک دهم با صرف هزینهیی بالغ بر 14.6میلیون ریال برای
تحصیل 40برابر خانوارهای دهک اول که تنها 363هزار ریال برای تحصیل
پرداختهاند، هزینه کردهاند.
75درصد درآمد دهک اول صرف مسکن
به این ترتیب بررسی گزارش منتشر شده توسط بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران
برای سال 92 نشان میدهد که هزینههای خوراکی و آشامیدنیها بههمراه هزینه
مسکن، آب، برق و گاز بالغ بر 75درصد جمع هزینههای این گروه درآمدی را
شامل میشود در حالیکه برای دهک دهم جمع این دو هزینه به 56درصد کل
هزینههای این گروه درآمدی بالغ میشود بنابراین در شرایطی که تورم در گروه
کالاهای خوراکی و آشامیدنی و مسکن افزایش مییابد انتظار میرود طبقات
کمدرآمد بیشترین آسیب را از این تورم متحمل شوند.
طبق آمار منتشر شده نتایج بررسی بودجه خانوار در مناطق شهری ایران از سوی
بانک مرکزی بهطور کلی درصد تغییر متوسط هزینه ناخالص سالانه یک خانوار
شهری به تفکیک گروههای هزینه سال 92 نسبت به سال 91، کل هزینه ناخالص
31.4درصد، خوراکیها و آشامیدنیها 31.5درصد، دخانیات 36.3درصد، پوشاک و
کفش 33.6درصد، مسکن، آب و برق و گاز 36.4درصد، بهداشت و درمان
35.1درصد، حمل و نقل 19.2درصد، ارتباطات 29.8درصد، تفریح و امور فرهنگی
29.2درصد، تحصیل 18.3درصد، رستوران و هتل 29.1درصد و کالاها و خدمات
متفرقه 29.7درصد افزایش داشته است.
هزینه خانوارها در استانهای مختلف
بررسی متوسط هزینه ناخالص سالانه یک خانوار ساکن مناطق شهری استانهای
مختلف نشان میدهد که استان تهران با 409317هزار ریال (ماهانه حدود 34110
ریال) بیشترین و استان هرمزگان با 168600هزار ریال (ماهانه حدود
14050هزار ریال) کمترین هزینه را به خود اختصاص دادهاند.
براساس گزارش منتشر شده توسط بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران، کل هزینه
خانوارهای تهرانی در مقایسه با خانوارهای سیستان و بلوچستان 2.3برابر است.
این در حالی است که بابت هزینه مسکن، آب، برق و گاز خانوارهای تهرانی
6برابر خانوارهای سیستان و بلوچستانی هزینه میکنند. از سوی دیگر هزینه
بهداشت و درمان خانوارهای تهرانی 3برابر خانوارهای استان سیستان و بلوچستان
است. از نظر هزینه تفریح تهرانیها 3.3برابر سیستان و بلوچستانیها هزینه
میکنند و از نظر تحصیل نیز تهرانیها 2.5برابر آنها هزینه میکنند اما
بررسی هزینههای خانوارهای ساکن در این دو استان حاکی از آن است که باوجود
چند برابر بودن انواع هزینههای خانوارهای تهرانی در قیاس با خانوارهای
سیستان و بلوچستان، هزینه خوراکی تهرانیها 80درصد هزینه خوراکی خانوارهای
سیستان و بلوچستانی است. طبق بررسیهای انجام شده در سال 92 هزینه و
درآمد خانوارهای ساکن در 79 شهر و 123هزار خانوار متوسط هزینه ناخالص
سالانه یک خانوار شهری 284462هزار ریال (ماهانه 23705هزار ریال) بود که
نسبت به سال قبل 31.4درصد افزایش داشته است.
از کل این مبلغ 26.3درصد یعنی 74724هزار ریال سهم گروه هزینه خوراکیها و
آشامیدنیها است که نسبت به سال 91 معادل 31.5درصد افزایش داشته است. در
بین اقلام گروه هزینه خوراکیها و آشامیدنیها بیشترین سهم از کل هزینه
ناخالص معادل 6.1درصد متعلق به هزینه انواع گوشت بود. پس از آن به ترتیب
هزینه میوههای تازه با 4.4درصد، سبزیهای تازه با 3.2درصد، شیر و
فرآوردههای آن و تخم پرندگان با 3.1درصد، آرد، رشته و غلات با 2.6درصد و
انواع نان و بیسکویت با 1.9درصد بیشترین سهم را به خود اختصاص دادهاند.
براساس نتایج این بررسی از کل هزینه ناخالص خانوار، 0.4درصد حدود
1176هزار ریال به گروه هزینه دخانیات اختصاص داشت که در مقایسه با سال 91
حدود 36.6درصد افزایش داشته است. در این سال از کل هزینههای ناخالص
خانوار 4.6درصد به گروه هزینه پوشاک و کفش اختصاص داشت که نسبت به سال 91،
33.6درصد افزایش داشته است.
نتایج این بررسی نشان میدهد که 34.1درصد از کل هزینه ناخالص یک خانوار
حدود 97074هزار ریال مربوط به گروه هزینه مسکن، آب، برق و گاز و سایر
سوختها بود که نسبت به سال قبل 36.4درصد افزایش داشته است.
در سال مورد بررسی از کل هزینههای ناخالص خانوار 4.2درصد به گروه هزینه
لوازم، اثاث و خدمات مورد استفاده در خانه اختصاص داشت که در مقایسه با سال
91 معادل 23.6درصد افزایش نشان میدهد. براساس نتایج این بررسی از کل
هزینههای ناخالص خانوار، 5.6درصد به گروه بهداشت و درمان، 8.5درصد گروه
هزینه حمل و نقل، 2درصد به گروه هزینه ارتباطات، 2.3درصد به گروه هزینه
تفریح و امور فرهنگی، 1.8درصد به گروه هزینه تحصیل، 2.1درصد به گروه
هزینه رستوران و هتل و 8.1درصد به گروه هزینه کالاها و خدمات متفرقه
اختصاص داشته است.
یافتههای این بررسی نشان میدهد که در مقایسه با سال 91، هزینه گروههای
بهداشت و درمان 3.51درصد، حمل و نقل 19.2درصد، ارتباطات 29.8درصد، تفریح
و امور فرهنگی 29.2درصد، تحصیل 18.3درصد، رستوران و هتل 29.1درصد و
کالاها و خدمات متفرقه 29.7درصد افزایش داشت. همچنین متوسط درآمد پولی و
غیرپولی ناخالص سالانه یک خانوار شهری حدود 276867هزار ریال بود که
69.2درصد آن را درآمد پولی ناخالص و 30.8درصد را درآمد غیرپولی تشکیل
داده است. در سال 92 کل درآمد پولی و غیرپولی ناخالص خانوار نسبت به سال
قبل حدود 32.4درصد افزایش داشت. میزان افزایش درآمد پولی ناخالص خانوار
معادل 29.4درصد و درآمد غیرپولی 39.9درصد بود. در بین درآمدهای پولی
ناخالص خانوار، درآمد از مزد و حقوق بخش دولتی و عمومی 23.9درصد، درآمد
از مزد و حقوق بخش خصوصی 24.3درصد، درآمد از مشاغل آزاد کشاورزی
50.9درصد، درآمد از مشاغل آزاد غیرکشاورزی 38.3درصد، درآمدها متفرقه
26.2درصد و درآمد خاص از فروش کالاهای دست دوم 36.7درصد نسبت به سال
افزایش داشته است.
همچنین در بین درآمدهای غیرپولی بیشترین سهم معادل 80.2درصد به ارزش اجاری
مسکن شخصی (مالک نشین) اختصاص داشت که معادل 24.7درصد از کل درآمدهای
پولی و غیرپولی را تشکیل داده است. طبق گزارش استخراج شده بعد خانوار
(متوسط تعداد افراد) 3.47نفر بود که نسبت به سال قبل افزایش داشته است.
توزیع خانوارها بر حسب تعداد افراد نشان میدهد که خانوارهای یک نفری
6درصد، دو نفری 18درصد، سه نفری 27.4درصد، چهارنفری 29.8درصد، پنج نفری
12.3درصد، 6 نفری 4درصد، هفتنفری 1.6درصد، هشت نفری 0.4درصد، 9 نفری
0.3درصد و 10 نفری و بیشتر 0.2درصد از کل خانوارها را به خود اختصاص
دادهاند. بررسی جداول منتشر شده توسط بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران
نشان میدهد در سال 83 حدود 37درصد خانوارهای شهرنشین ایرانی را خانوارهای
پنج نفره و بالاتر تشکیل میدادند که این نسبت در سال 1392 به 18.8درصد
کاهش یافته است. بنابراین سهم خانوارهای پنج نفره و بالاتر در طول 10 سال
گذشته به نصف کاهش یافته است.
همچنین خانوارهای یک نفره در سال 92 در مقایسه با سال 91 حدود 0.4درصد
کاهش و خانوارهای دو نفره 0.1 افزایش داشته است. از سوی دیگر خانوارهای سه
نفره در سال 92 با یک واحد افزایش نسبت به سال گذشته 29.8درصد بوده است که
در بین خانوارهای یک نفره تا 10 نفره بیشترین تغییر را از سال 91 تا 92
داشته است. ضمن اینکه تغییر محسوسی در خانوارهای هفت نفره، هشت نفره، 9
نفره و 10 نفره و بیشتر در سالهای 91 و 92 مشاهده نمیشود.
گروههای سنی
طبق گزارش منتشر شده از سوی بانک مرکزی در سال 92 توزیع افراد خانوارها بر
حسب گروههای سنی به چند قسمت تقسیم میشود، کمتر از یک سال 0.6درصد، یک تا
پنج سال 6.4 درصد، 6 تا 10سال 6.5 درصد، 11تا 15سال 6.7 درصد، 16تا 20
سال 7.8درصد، 21 تا 30سال 21.5درصد، 31 تا 40سال 15.7درصد، 41 تا 50 سال
13.5درصد و 51 سال و بیشتر 21.3درصد است. قابل توجه است که حدود 28درصد از
افراد خانوارها را افراد زیر 21سال تشکیل دادهاند که در مقایسه با سال
گذشته کاهش داشته است.
منبع:
روزنامه تعادل