گوگل به دنبال تشخیص زودهنگام سرطان

به گزارش پایگاه 598 به نقل از ایرنا، گوگل اخیرا کار بر روی پروژه ای را آغاز کرده که درصورت موفقیت، قادر به تشخیص سرطان، حمله قلبی، سکته مغزی و سایر بیماری ها بسیار زودتر از زمانی که اکنون قابل تشخیص هستند، خواهد بود.

این تکنولوژی با ترکیب ذرات نانویی با قابلیت تشخیص بیماری کار می کند که با بلع قرص هایی کوچک وارد جریان خون می شوند و بعد با حس گری که روی مچ دست فرد بسته شده تبادل اطلاعات می کنند.

ایده اصلی این تکنولوژی این تشخیص تغییرات جزیی در ترکیبات شیمیایی بدن است که می تواند به عنوان یک سیستم هشدار زودهنگام عمل کند. این پروژه تشخیصی که مراحل اولیه خود را می گذراند توسط گوگل ایکس، واحد تحقیقات شرکت گوگل هدایت می شود و دکتر اندرو کنراد یک زیست شناس مولکولی مسوولیت آن را برعهده دارد.

با توجه به اینکه بین بافت های سرطانی و بافت های سالم تفاوت های مشخصی وجود دارد، گوگل درصدد است به طور مداوم خون را به دنبال ردهای نشانه های مختص سرطان زیر نظر بگیرد و با این کار مدت ها پیش از بروز نشانه های فیزیکی، سرطان را تشخیص دهد.

پیش از این گوگل بر روی اندازه گیری گلوکز بیماران دیابتی از طریق لنزهای طبی کار کرده و یک شرکت نوپا را نیز خریده بود که پیش از این قاشقی را با قابلیت تشخیص لرزش ناشی از بیماری پارکینسون ابداع کرده بود.

کار گوگل ایکس تحقیق و بررسی نوآوری هایی است که می توانند بالقوه نتیجه ای انقلابی داشته باشند. به گفته مدیر این پروژه تحقیقاتی، در این طرح تلاش می شود داروها از حالت واکنشی به حالت فعال و پیشگیرانه تغییر یابد و در این میان، ذرات نانو به شما توانایی می دهند که بدن را در سطح مولکولی و سلولی وارسی کنید.

گوگل در حال طراحی یک مجموعه از نانوذرات است که قرار است برای تشخیص بیماری های متفاوت تطبیق پیدا کنند.مثلا این ذرات به شکلی طراحی شوند که به یک سلول سرطانی یا یک ذره از دی ان ای سرطانی بچسبند یا نشانه های پلاکت های چربی را که در آستانه رها شدن پوشش داخلی عروق هستند پیدا کنند و در نتیجه با این کار می توانند بالقوه جلوی حمله قلبی را بگیرند.

یک مجموعه دیگر از ذرات نانو می تواند بر ترکیبات شیمیایی خون نظارت کند و میزان بالای پتاسیم در خون می تواند نشانه بیماری کلیه باشد.

براساس ادعای گوگل، می توان ذرات نانوی متخلخلی (پر از سوراخ) ساخت که با عبور پتاسیم تغییر رنگ دهند و بعد شما می توانید آن ذرات را که خاصیت مغناطیستی دارند به یک نقطه یعنی عروق سطحی مچ دست فرابخوانید و بررسی کنید که آنها چه دیده اند.